0112-KDIL1-3.4012.118.2017.1.KB - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjno-modernizacyjnych dotyczących realizacji projektu pn. "Przebudowa starego mostu kolejowego oraz przebudowa parku miejskiego".

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjno-modernizacyjnych dotyczących realizacji projektu pn. "Przebudowa starego mostu kolejowego (...) oraz przebudowa parku miejskiego (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjno-modernizacyjnych dotyczących realizacji projektu pn. "Przebudowa starego mostu kolejowego (...) oraz przebudowa parku miejskiego (...)".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina, jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT), zgodnie z przepisami prawa (w szczególności ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym) planuje wykonanie zadania publicznego w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zadanie to (zadania własne) dotyczy w szczególności zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty i obejmują między innymi sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym przygotowanie terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, edukacji publicznej oraz szeroko pojętej pomocy społecznej (art. 7 ust. 1 pkt 6, pkt 8, pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym). Wspomniane zadania realizowane są przez Gminę zarówno w charakterze relacji administracyjnoprawnych, jak i stosunków cywilnoprawnych, z wykorzystaniem posiadanych aktywów infrastruktury gminnej, a zatem aktywów trwałych służących także działalności gospodarczej Gminy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina jest właścicielem nieruchomości w postaci terenów zielonych urządzonych jako park z przeznaczeniem rekreacyjnym, położonym na działkach: nr 2; 136/3, 142, 143/3, 144/3; 24/2, 7/2, 26; 5/1, 6/4, 6/3, 8/2, 8/9, 26.

W ramach planowanego projektu rewitalizacji miasta, Gmina zamierza wykonać projekt pn. "Przebudowa starego mostu kolejowego (...) oraz przebudowa parku miejskiego (...)". Wykonawca zadania rewitalizacyjnego zostanie wyłoniony w ramach przetargu publicznego według reguł określonych w przepisach Prawo Zamówień Publicznych, a konwencja samej realizacji projektu zostanie przeprowadzona w formule "zaprojektuj i wybuduj" oraz w oparciu o zasadę konkurencyjności.

Zakres planowanych robót obejmie:

A. przebudowa parku: 1. rozbiórkę niecek fontann, schodów terenowych, 2. wykonanie nawierzchni bezpiecznych-piaszczystych w miejscach placów zabaw, siłowni na świeżym powietrzu wraz z obrzeżami, 3. wykonanie głównych ścieżek o nawierzchni utwardzonej z kostki betonowej o gr. 8 cm, 4. wykonanie nawierzchni drugorzędnych ciągów spacerowych z kruszywa granitowego, 5. wykonanie nawierzchni asfaltobetonowej, 6. wykonanie nawierzchni poliuretanowej o gr. 40 mm boiska do koszykówki wraz z obrzeżami elastycznymi, 7. wykonanie 3 torów do gry w boule, 8. wymianę instalacji oświetleniowej, 9. karczowanie szczątkowych nasadzeń żywopłotowych, 10. przesadzenie elementów zieleni wysokiej, 11. wykonanie nowych uzupełniających nasadzeń drzew, 12. dostawa i montaż elementów małej architektury, 13. dostawa i montaż elementów siłowni na świeżym powietrzu, 14. dostawa i montaż kosza do koszykówki, 15. dostawa i montaż 2 stołów do szachów, 16. dostawa i montaż zestawu drabinek dla dzieci, 17. wykonanie ogrodzenia wraz z furtką wokół Ujęcia Wody Pitnej, 18. opracowanie dokumentacji projektowej.

Szacunkowa wartość zamówienia tej części, oparta o wyliczone koszty na podstawie PFU, wynosi 905.688,03 zł netto. Realizacja przedsięwzięcia zaplanowana jest na lata 2017-2020.

B. przebudowa mostu i ciągów komunikacyjnych obejmie: 1. prace przedprojektowe, badania geotechniczne, uzyskanie decyzji środowiskowej i decyzji ZRID, uzyskanie uzgodnień od dysponentów terenu i mediów, 2. opracowanie wielobranżowej dokumentacji projektowo-kosztorysowej oraz uzyskanie pozwolenia na budowę, 3. sprawowanie nadzoru autorskiego, 4. sporządzenie dokumentacji powykonawczej, 5. uzyskanie pozwolenia na użytkowanie, 6. roboty budowlane obejmujące wszystkie branże budowlane.

Szacunkowa wartość realizacji części B, oparta o wyliczone koszty na podstawie PFU, wynosi 11.045.929,07 zł netto. Realizacja przedsięwzięcia zaplanowana jest na lata 2017-2020. Łączna szacunkowa wartość zamówienia wyniesie 11.951.617,10 zł netto. Ponadto w ramach części B projektu planuje się wydatki na: zatrudnienie inspektora nadzoru (koszt szacunkowy 121.951,22 zł netto; okres realizacji 2019-2020), promocja projektu (artykuły w prasie, tablice informacyjne) - koszt szacunkowy - 3.252,03 zł netto; okres realizacji 2017-2020 r.

Gmina, w związku z realizacją opisanych zadań inwestycyjno-modernizacyjnych w przyszłości nie będzie wykonywała żadnej działalności gospodarczej o charakterze odpłatnym, np. odpłatna dzierżawa, wynajem, sprzedaż nieruchomości, działalność gospodarcza. Obie części realizowanego projektu będą służyły lokalnej społeczności nieodpłatnie w ramach realizacji zadań własnych jst.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina, w opisanych okolicznościach, ma prawo do odliczenia, w całości lub części, podatek naliczony VAT od wydatków inwestycyjno-modernizacyjnych dotyczących projektu pn. "Przebudowa starego mostu kolejowego (...) oraz przebudowa parku miejskiego (...)"?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie przyszłego zdarzenia, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z wydatków inwestycyjno-modernizacyjnych związanych z realizacją projektu pn. "Przebudowa starego mostu kolejowego (...) oraz przebudowa parku miejskiego (...)".

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zakres czynności opodatkowanych podatkiem VAT, o których mowa wyżej, został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 lub świadczenie usług w świetle art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika, tj. zgodnie z art. 15 ust. 1, ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jako, że gmina, będąc jednostką samorządu terytorialnego jest wyposażona w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że spełnia zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez gminę, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gminy, podmiot ten może być uznawany za podatnika podatku VAT. W tym miejscu należy jednakże podkreślić, że z uwagi na swą specyfikę gmina nie jest podmiotem zrównanym z komercyjnymi przedsiębiorcami. Powyższe wynika chociażby z racji uprzywilejowania tej jednostki poprzez treść art. 15 ust. 6 ustawy i nieuznawania za podatnika w określonych okolicznościach, tj. w przypadku działania w charakterze organu władzy publicznej. Z tego też względu rozpatrując powyższą kwestię, w zakresie podatku VAT, uprawnień i obowiązków podmiotów takich jak gmina należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.

Gmina będąc jednostką samorządu terytorialnego jest podatnikiem podatku VAT w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nią realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez gminę czynności w sferze jej aktywności cywilnoprawnej, np. sprzedaż, zamiana (nieruchomości i ruchomości), wynajem, dzierżawa itp., umowy prawa cywilnego (nazwane i nienazwane).

Ramy funkcjonowania jednostki samorządu terytorialnego jaką, jest gmina wytyczone zostały w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.). Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie z wcześniej przytoczonymi przepisami prawa Gmina ta wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zadania te dotyczą w szczególności zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty i obejmują między innymi sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, edukacji publicznej oraz szeroko pojętej pomocy społecznej (art. 7 ust. 1 pkt 6, pkt 8, pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym). Realizowane są przez Gminę zarówno w charakterze relacji administracyjnoprawnych, jak i stosunków cywilnoprawnych. Gmina zatem, gdy nie realizuje należących do niej zadań, na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. na warunkach i w okolicznościach właściwych również dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - nie może być traktowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w tym zadaniu, a w konsekwencji nie uzyskuje prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją projektu.

Zasadniczą regulacją, z którą wiąże się problem przedstawiony w złożonym wniosku zawiera art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 (tj. wyjątkami, które w sprawie nie mają zastosowania). W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej. Stosownie do definicji z art. 2 pkt 14a ustawy, za wytworzenie nieruchomości należy rozumieć wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Ponadto podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W oparciu o art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Z kolei warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego wyżej przepisu wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: (...)

9.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina, jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług, zgodnie z przepisami prawa (w szczególności ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym) planuje wykonanie zadania publicznego w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zadanie to (zadania własne) dotyczy w szczególności zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty i obejmują między innymi sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym przygotowanie terenów rekreacyjnych urządzeń sportowych, edukacji publicznej oraz szeroko pojętej pomocy społecznej (art. 7 ust. 1 pkt 6, pkt 8, pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym). W ramach planowanego projektu rewitalizacji miasta, Gmina zamierza wykonać projekt pn. "Przebudowa starego mostu kolejowego (...) oraz przebudowa parku miejskiego (...)". Zakres planowanych robót obejmie przebudowę parku oraz przebudowę mostu i ciągów komunikacyjnych. Gmina, w związku z realizacją opisanych zadań inwestycyjno-modernizacyjnych w przyszłości nie będzie wykonywała żadnej działalności gospodarczej o charakterze odpłatnym, np. odpłatna dzierżawa, wynajem, sprzedaż nieruchomości, działalność gospodarcza. Obie części realizowanego projektu będą służyły lokalnej społeczności nieodpłatnie w ramach realizacji zadań własnych Gminy.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przebudowa mostu kolejowego oraz przebudowa parku miejskiego odbywa się w ramach władztwa publicznego i gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że Gmina dokonuje przebudowy mostu kolejowego oraz przebudowy parku miejskiego w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, zatem w tym zakresie będzie działała w ramach reżimu publicznoprawnego. Tym samym w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nabywając towary i usługi nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia, w całości lub części, podatku naliczonego od wydatków inwestycyjno-modernizacyjnych dotyczących projektu pn. "Przebudowa starego mostu kolejowego (...) oraz przebudowa parku miejskiego (...)". Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie zostaną spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.