0112-KDIL1-3.4012.11.2018.1.JN - Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2017 r. (data wpływu 5 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru-jest prawidłowe.

W dniu 5 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zainteresowany był zakupem maszyny do cięcia wodą pod wysokim ciśnieniem. Pierwsze spotkanie z firmą niemiecką... (NIP UE DE...) odbyło się w styczniu 2017 r. Szczegółowe warunki zamówienia oraz finansowanie z firmą leasingową umówione zostało w I połowie lutego. W dniu 22 lutego firma niemiecka sporządziła specyfikację - zamówienie dla Wnioskodawcy, które Wnioskodawca przyjął w dniu 2 marca 2017 r. W specyfikacji tej na stronie 4 opisane były warunki płatności oraz warunki dostawy. Od tego momentu firma niemiecka związana zamówieniem rozpoczęła produkcję maszyny wyspecyfikowanej według zamówienia Wnioskodawcy. Całkowita wartość zamówienia opiewała na kwotę 258 000 EURO. Potwierdzeniem przyjęcia zamówienia Wnioskodawcy było wystawienie faktury zaliczkowej przez firmę niemiecką na Wnioskodawcę w dniu 14 marca 2017 r. o numerze... na kwotę 77 400 EURO, czyli kwotę 30% zamówienia - pierwsza rata zaliczki. Kwota ta została uregulowana przez Wnioskodawcę w dniu 6 kwietnia 2017 r. Dostawca niemiecki wykazał w swoich deklaracjach VAT i informacjach podsumowujących tą fakturę zaliczkową jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT) dla Wnioskodawcy. W polskich przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nie ma obowiązku podatkowego z tytułu VAT w związku z przekazaniem zaliczki na poczet wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT). Przypomnieć należy, że z dniem 31 grudnia 2012 r. uchylono ust. 7 art. 20 ustawy o VAT, który wiązał powstanie obowiązku podatkowego z tytułu zapłaty całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru na poczet WNT z wystawieniem faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej (dostawcę towaru). Zmiana ta wskazuje, że zaliczki wpłacane przez podatników na poczet WNT nie generują obowiązku podatkowego na gruncie podatku VAT.

Kolejną fakturę zaliczkową o numerze... na 154 800 EURO, czyli kwotę 60% zamówienia zgodnie z umową dostawca wystawił w dniu 13 czerwca 2017 r. Na tejże fakturze określona była data dostawy maszyny na dzień 15 lipca 2017 r. Tą fakturę z kolei uregulowała firma leasingowa... z siedzibą..., ul...., NIP..., w dniu 31 lipca 2017 r. Firma leasingowa mogła tą fakturę uregulować w związku z tym, iż w dniu 24 lipca 2017 r. zawarta została trójstronna umowa, w której firma leasingowa stała się kupującym maszynę. W związku z powyższym firma niemiecka wystawiła fakturę ostateczną na kwotę 258 000 EURO w dniu 24 lipca 2017 r., o numerze..., w której jako nabywca wskazana jest firma leasingowa.

Dodatkowo, w dniu 29 września 2017 r. firma niemiecka wystawiła ostatnią fakturę zaliczkową o numerze... na kwotę 25 800 EURO, w której do zapłaty zaliczki zobowiązany był Wnioskodawca pomimo tego, iż od dnia 24 lipca 2017 r. nabywcą jest firma leasingowa.

Reasumując, firma niemiecka trzykrotnie wykazała Wnioskodawcę na fakturach zaliczkowych do WDT zgodnie z dokumentami:

* ... na kwotę 77 400 EURO z dnia 14 marca 2017 r.;

* ... na kwotę 154 800 FURO z dnia 13 czerwca 2017 r.;

* ... na kwotę 25 800 EURO z dnia 29 września 2017 r.

Dwie pierwsze faktury dokumentują zaliczki, ostatnia jest fakturą dokumentującą dopłatę do dostawy wystawioną na nieprawidłowego odbiorcę.

Zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami w zakresie podatku od towarów i usług, wszystkie trzy ww. faktury dokumentują zaliczki przy WNT oraz fakturę wystawioną na nieprawidłowego odbiorcę i nie podlegają w Polsce obowiązkowi podatkowemu w VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedmiotowej sprawie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów pomimo tego, że nie był on nabywcą przedmiotowej maszyny?

Zdaniem Wnioskodawcy, z żadnej z faktur wystawionych przez dostawcę niemieckiego, czy to są faktury zaliczkowe wystawione na Wnioskodawcę, czy też faktura ostateczna sprzedaży wystawiona na firmę leasingową oraz faktura dokumentująca dopłatę do faktury sprzedaży, która została omyłkowo wystawiona na Wnioskodawcę, a powinna być wystawiona na firmę leasingową, u Wnioskodawcy nie powstał obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu WNT, pomimo wykazania tej transakcji jako WDT przez niemieckiego dostawcę na każdym etapie fakturowania na Wnioskodawcę.

Wnioskodawca oświadcza, iż w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe ani kontrola podatkowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zainteresowany był zakupem od firmy niemieckiej maszyny do cięcia wodą pod wysokim ciśnieniem. Całkowita wartość zamówienia opiewała na kwotę 258 000 EURO. Potwierdzeniem przyjęcia zamówienia Wnioskodawcy było wystawienie przez firmę niemiecką na Wnioskodawcę w dniu 14 marca 2017 r. faktury zaliczkowej, na kwotę 77 400 EURO (30% zamówienia), którą Wnioskodawca uregulował. W dniu 13 czerwca 2017 r. dostawca wystawił kolejną fakturę zaliczkową na 154 800 EURO (kwotę 60% zamówienia), na której określona była data dostawy maszyny na dzień 15 lipca 2017 r. W dniu 31 lipca 2017 r. ww. fakturę uregulowała firma leasingowa, ponieważ w dniu 24 lipca 2017 r. zawarta została trójstronna umowa, w której firma leasingowa stała się kupującym maszynę. W związku z powyższym w dniu 24 lipca 2017 r. firma niemiecka wystawiła fakturę ostateczną na kwotę 258 000 EURO, w której jako nabywca wskazana jest firma leasingowa. Dodatkowo, w dniu 29 września 2017 r. firma niemiecka wystawiła ostatnią fakturę zaliczkową na kwotę 25 800 EURO, w której do zapłaty zaliczki zobowiązany był Wnioskodawca pomimo tego, że od dnia 24 lipca 2017 r. nabywcą jest firma leasingowa.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dotyczą powstania dla niego obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru pomimo tego, że nie był on jego nabywcą.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy - przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Podatek należny rozliczany jest przez nabywcę towarów w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Zaznaczyć należy jednak, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie - zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego. Co istotne, o potraktowaniu transakcji jako wewnątrzwspólnotowej decydować muszą okoliczności faktyczne, a nie wola i przekonanie kontrahentów.

Aby daną transakcję uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wymagane jest spełnienie dwóch podstawowych warunków:

* podmiot z jednego państwa członkowskiego (nie zawsze musi być podatnikiem VAT) musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel - tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;

* w wyniku dokonania dostawy towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie ma tu znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W przedmiotowej sprawie - jak wynika z opisu sprawy - Wnioskodawca był zainteresowany zakupem maszyny do cięcia wodą pod wysokim ciśnieniem. Zamówienie na rzecz Wnioskodawcy nie zostało jednak zrealizowane, ponieważ w wyniku podpisania w dniu 24 lipca 2017 r. umowy trójstronnej kupującym (nabywcą towaru) stała się firma leasingowa. W konsekwencji, skoro Wnioskodawca nie był nabywcą towaru, nie wystąpiło u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Stosownie do art. 20 ust. 5 ustawy - w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Odnosząc się do otrzymanych faktur zaliczkowych należy wskazać, że w związku z koniecznością dostosowania przepisów wprowadzonych dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz.Urz.UE.L 189 z 22 lipca 2010 r., str. 1), ustawodawca krajowy dokonał z dniem 1 stycznia 2013 r. zmian w art. 20 ust. 1-3 oraz 5-7 ustawy.

Wprowadzone zmiany miały na celu zapewnienie jednolitości danych zawartych w informacjach podsumowujących i terminowości wymiany danych dokonywanych przy pomocy tych informacji.

Dla uporządkowania i lepszej czytelności art. 20 ustawy, dokonano jego częściowej przebudowy.

Uchylono art. 20 ust. 7 ustawy dający podstawę do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego części zapłaty.

W związku z późn. zm. w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającymi ze zmiany przepisów unijnych odstąpiono od określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy lub nabycia towarów (otrzymanie tego rodzaju zapłaty nie rodzi już obowiązku podatkowego). W przypadku otrzymania zatem faktury zaliczkowej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia u polskiego podatnika nie powstaje obowiązek podatkowy.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wystawienie faktur zaliczkowych przez firmę niemiecką nie powodowało po stronie Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego.

Dodatkowo należy wskazać, że wystawiona w dniu 29 września 2017 r. faktura przez firmę niemiecką na Wnioskodawcę została wystawiona nieprawidłowo. Zgodnie z zawartą umową trójstronną nabywcą towaru była firma leasingowa i to na nią powinna zostać wystawiona ww. faktura.

Podsumowując, w przedmiotowej sprawie na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy wskazać, że pytanie podatkowe wyznacza zakres przedmiotowy wniosku. W związku z powyższym tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z przedstawionego opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.