0112-KDIL1-2.4012.95.2017.2.JO - Sprzedaż ogółu praw i obowiązków wynikających z umów serwisowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2017 r. (data wpływu 29 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2017 r. (data wpływu 18 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży portfolio spółki oraz stawki podatku VAT dla tej czynności - jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży portfolio spółki oraz stawki podatku VAT dla tej czynności. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 sierpnia 2017 r. poprzez informację o sposobie doręczenia korespondencji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia specjalistycznych i profesjonalnych usług instalacyjnych, konserwacji i pogotowia technicznego. W szczególności usługi Wnioskodawcy obejmują następujące rodzaje czynności:

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych budynków wielorodzinnych, biur i instytucji publicznych.

Usługi są świadczone przez osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę, z użyciem maszyn (samochód), narzędzi i wyposażenia Zainteresowanego. Wnioskodawca zatrudnia 23 pracowników, w tym 17 pracowników zatrudnionych jest przy świadczeniu usług oraz 6 pracowników administracyjnych. Na czele Zainteresowanego stoi zarząd, który prowadzi sprawy Wnioskodawcy i reprezentuje Zainteresowanego. Wnioskodawca nie posiada zorganizowanej struktury wewnętrznej (Regulaminu Organizacyjnego). W strukturze Wnioskodawcy nie wyodrębniono formalnie działów czy sekcji. Zainteresowany nie posiada oddziałów, w tym ujawnionych w rejestrze przedsiębiorców KRS. Pracownicy Wnioskodawcy zatrudnieniu przy świadczeniu usług są nieformalnie przypisani albo do świadczenia usług serwisowych urządzeń podnoszących albo do świadczenia pozostałych usług. Jest to jednak podział umowny, nie znajdujący odzwierciedlenia w jakikolwiek inny sposób. Taki podział nie ma charakteru generalnego. Maszyny (samochód), urządzenia i wyposażenie należące do Wnioskodawcy wykorzystywane są przez wszystkich pracowników, bez względu na rodzaj wykonywanej pracy. Zainteresowany prowadzi księgi rachunkowe na zasadach wynikających z ustawy o rachunkowości. Wnioskodawca, dla celów wewnętrznych prowadzi odrębne konta, w których dla własnych celów przyporządkowuje przychody i koszty związane ze świadczeniem usług serwisowych urządzeń podnoszących. Takie wyodrębnienie ma na celu kontrolę przychodów i kosztów działalności Zainteresowanego, jednak nie są to informacje na tyle kompletne, aby na ich podstawie sporządzić odrębny bilans. Wnioskodawca nie prowadzi odrębnego rachunku bankowego, przeznaczonego do obsługi usług serwisowych urządzeń podnoszących i pozostałej działalności usługowej.

W dniu 30 maja 2017 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży portfolio spółki. W umowie nie wskazano prawnych podstaw jej zawarcia, lecz z uwagi na charakter uprawnień i obowiązków stron umowy, podstawą do zawarcia umowy sprzedaży był art. 509 oraz art. 519 Kodeksu cywilnego.

Z umowy sprzedaży portfolio spółki wynika, że Zainteresowany jest stroną umów o świadczenie usług dla urządzeń dźwigowych zwanych umowami o świadczenie usług serwisowych i że przysługują mu wszelkie prawa i obowiązki wynikające z tych umów (na dzień zawarcia umowy usługami serwisowymi jest objętych 256 urządzeń dźwigowych w budynkach wielorodzinnych mieszkaniowych i w budynkach usługowych). Z umowy wynika również roczna wartość wynagrodzenia. Wnioskodawca - jako zbywca zbył na rzecz nabywcy wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umów serwisowych oraz zobowiązał się do przekazania Nabywcy pisemnych zgód kontrahentów umów serwisowych na przeniesienie praw i obowiązków z umów serwisowych, dokumentów handlowych i technicznych oraz zgody na zwolnienie z odpowiedzialności z tytułu zdarzeń mających miejsce przed dniem ich przeniesienia na Nabywcę. Z umowy sprzedaży portfolio Spółki wynika, że strony umów o świadczenie usług serwisowych wyrazili lub wyrażą w określonym terminie zgodę na to, aby Wnioskodawca przeniósł uprawnienia i obowiązki wynikające z umów serwisowych na podmiot trzeci.

W umowie kilkukrotnie została poruszona kwestia odpowiedzialności stron. Z umowy wynika, że Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za roszczenia klientów wynikające z usług wykonanych przed datą przekazania nabywcy praw z umów o świadczenie usług serwisowych. Zainteresowany zobowiązał się do zakończenia wszelkich zamówień, których realizacja została rozpoczęta przed datą przekazania, chyba że strony postawią inaczej. W przypadku braku realizacji przedmiotowego obowiązku Nabywca może uczynić zadość roszczeniom klientów, na koszt i ryzyko Wnioskodawcy oraz dokonać odpowiedniego potrącenia z ceny, Zainteresowany wstąpił w obowiązki Nabywcy dotyczące wszelkich roszczeń składanych przez klientów w przypadku spraw związanych z okresem przed datą przekazania i zwolnił Nabywcę z odpowiedzialności z tego tytułu. Nabywca przyjął tylko zobowiązania wobec klientów z tytułu umów przewidzianych w umowie sprzedaży portfolio spółki i tylko za okres rozpoczynający się po dacie ich przeniesienia. Nabywca nie przyjął innych zobowiązań Wnioskodawcy. Nadto Wnioskodawca zobowiązał się zwolnić i zabezpieczyć Nabywcę przed wszelkimi roszczeniami osób trzecich - w tym między innymi pracowników Zainteresowanego, organów podatkowych i wszelkich innych wierzycieli, jakie mogłyby powstać - wobec Nabywcy w związku z zawarciem umowy sprzedaży portfolio spółki. Nabywca został upoważniony do potrącenia należności osób trzecich związanych z zawarciem niniejszej umowy z rat ceny lub zatrzymania którejkolwiek z rat tak długo, jak roszczenie osoby trzeciej jest podnoszone.

Cena sprzedaży została określona w umowie w kwocie netto i z umowy wynika, że będzie płatna w trzech transzach, na podstawie faktury VAT dostarczonej Nabywcy. Wynagrodzenie Wnioskodawcy nie odnosi się wprost do wartości uprawnień i obowiązków wynikających z zawartych umów serwisowych. Wynagrodzenie Zainteresowanego odzwierciedla również inne okoliczności towarzyszące zawarciu umowy takie jak przekazanie nabywcy wiedzy na temat rynku usług serwisowych, czy obowiązek powstrzymania się od zakazu działalności konkurencyjnej.

W umowie wprost zastrzeżono, że w celu uniknięcia wątpliwości Strony zgodnie potwierdzają, że zbycie praw i obowiązków wynikających z umów nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca i jego jedyny właściciel - akcjonariusz zobowiązali się w umowie sprzedaży portfolio spółki, bez dodatkowego wynagrodzenia, do niepodejmowania pośrednio lub bezpośrednio działalności konkurencyjnej wobec Nabywcy (tj. prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie tożsamym lub obiektywnie zbliżonym do zakresu objętych zbywanymi umowami w województwie...) w okresie trzech lat od zawarcia umowy sprzedaży portfolio spółki.

Sprzedaż portfolio spółki nie oznacza zakończenia działalności Wnioskodawcy, który będzie w dalszym ciągu świadczył usługi w dotychczasowym zakresie, z zastrzeżeniem obowiązku powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej. W umowie strony nie odniosły się do kwestii przejęcia pracowników Wnioskodawcy jako zakładu pracy lub części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy. Pracownicy Zainteresowanego zatrudnieni przy świadczeniu usług objętych umową sprzedaży portfolio spółki są nadal pracownikami Wnioskodawcy, jednak część z nich już rozwiązała umowy z Zainteresowanym lub rozważa rozwiązanie za porozumieniem stron umów o pracę zawartych z Wnioskodawcą i nawiązanie współpracy z Nabywcą. Strony nie uregulowały w umowie sprzedaży portfolio spółki kwestii przejęcia maszyn, urządzeń i wyposażenia niezbędnego do realizacji umów o świadczenie usług. Te maszyny, urządzenia i wyposażenie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzeniu działalności gospodarczej. Przedmiotem umowy nie będą składniki majątku Zainteresowanego, takie jak znak towarowy, firma, środki pieniężne.

W związku z zawarciem umowy sprzedaży portfolio spółki, Wnioskodawca wystawił fakturę VAT na kwotę określoną w umowie i stanowiącą pierwszą transzę ceny. Zainteresowany zastosował na fakturze VAT wystawionej Nabywcy stawkę 23% VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym stanie faktycznym zawarcie umowy sprzedaży portfolio spółki stanowi po stronie Wnioskodawcy odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT, a nie sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym stanie faktycznym wynagrodzenie Wnioskodawcy otrzymane w wyniku zawartej umowy sprzedaży portfolio spółki podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym zawarcie umowy sprzedaży portfolio spółki stanowi po stronie Wnioskodawcy odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT, a nie sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm. dalej "ustawa o VAT"), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Niewątpliwie przeniesienie praw i obowiązków nie mieści się w definicji towaru

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu, niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na uwadze, że przepisy zaliczają do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT Usługą jest jednocześnie takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni odbiorca odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy jest wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia. Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone.

Niemniej muszą być przy tym łącznie spełnione następujące warunki:

Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Artykuł 8 ustawy o VAT wprowadza definicję świadczenia usług, opartą na definicji zawartej w art. 24 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, która przewiduje, że "świadczenie usług oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów". Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że przez usługę należy rozumieć każde odpłatne świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Zgodnie z przepisami art. 24-25 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, str. 1 z późn. zm.), świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zobowiązaniowego, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania. Dyrektywa obejmuje definicją świadczenia usług również zobowiązanie do zaniechania działania bądź do tolerowania czynności lub sytuacji. Konstrukcja ta stanowi nawiązanie do szerokiego pojęcia świadczenia wywodzącego się jeszcze z prawa rzymskiego, będącego podwaliną współczesnych europejskich systemów prawnych. W prawie rzymskim pojęcie świadczenia obejmowało bowiem zarówno przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub ustanowienie dla niego ograniczonego prawa rzeczowego (dare), jak i wykonywanie innych czynności faktycznych lub prawnych, w tym powstrzymanie się od działania (facere, non-facere) oraz każde inne świadczenie, które mogło być treścią zobowiązania (praestare), a jednocześnie było możliwe do wykonania, zgodne z prawem i dobrymi obyczajami oraz wystarczająco określone i przedstawiające wartość majątkową możliwą do wyrażenia w pieniądzach.

Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, cytowanym przez Spółkę TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT. W wyroku z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem, i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W dniu 30 maja 2017 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży portfolio spółki. W umowie nie wskazano prawnych podstaw jej zawarcia, jednak z uwagi na charakter uprawnień i obowiązków stron umowy, podstawą do zawarcia umowy sprzedaży był art. 509 oraz art. 519 Kodeksu cywilnego.

Z umowy sprzedaży portfolio spółki wynika, że Wnioskodawca jest stroną umów o świadczenie usług dla urządzeń dźwigowych zwanych umowami o świadczenie usług serwisowych i że przysługują mu wszelkie prawa i obowiązki wynikające z tych umów (na dzień zawarcia umowy usługami serwisowymi jest objętych 256 urządzeń dźwigowych w budynkach wielorodzinnych mieszkaniowych i w budynkach usługowych). Z umowy wynika również roczna wartość wynagrodzenia. Wnioskodawca - jako zbywca zbył na rzecz nabywcy wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umów serwisowych oraz zobowiązał się do przekazania Nabywcy pisemnych zgód kontrahentów umów serwisowych na przeniesienie praw i obowiązków z umów serwisowych, dokumentów handlowych i technicznych oraz zgody na zwolnienie z odpowiedzialności z tytułu zdarzeń mających miejsce przed dniem ich przeniesienia na Nabywcę. Z umowy o sprzedaż portfolio Spółki wynika, że strony umów o świadczenie usług serwisowych wyraziły lub wyrażą w określonym terminie zgodę na to, aby Wnioskodawca przeniósł uprawnienia i obowiązki wynikające z umów serwisowych na podmiot trzeci.

W umowie kilkukrotnie została poruszona kwestia odpowiedzialności stron. Z umowy wynika, że Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za roszczenia klientów wynikające z usług wykonanych przed datą przekazania nabywcy praw z umów o świadczenie usług serwisowych. Wnioskodawca zobowiązał się do zakończenia wszelkich zamówień, których realizacja została rozpoczęta przed datą przekazania, chyba że strony postawią inaczej. W przypadku braku realizacji przedmiotowego obowiązku Nabywca może uczynić zadość roszczeniom klientów, na koszt i ryzyko Wnioskodawcy oraz dokonać odpowiedniego potrącenia z ceny, Wnioskodawca wstąpił w obowiązki Nabywcy dotyczące wszelkich roszczeń składanych przez klientów w przypadku spraw związanych z okresem przed datą przekazania i zwolnił Nabywcę z odpowiedzialności z tego tytułu. Nabywca przyjął tylko zobowiązania wobec klientów z tytułu umów przewidzianych w umowie sprzedaży portfolio spółki i tylko za okres rozpoczynający się po dacie ich przeniesienia. Nabywca nie przyjął innych zobowiązań Wnioskodawcy. Nadto Wnioskodawca zobowiązał się zwolnić i zabezpieczyć Nabywcę przed wszelkimi roszczeniami osób trzecich - w tym między innymi pracowników Wnioskodawcy, organów podatkowych i wszelkich innych wierzycieli, jakie mogłyby powstać - wobec Nabywcy w związku z zawarciem umowy sprzedaży portfolio spółki. Nabywca został upoważniony do potrącenia należności osób trzecich związanych z zawarciem niniejszej umowy z rat ceny lub zatrzymania którejkolwiek z rat tak długo, jak roszczenie osoby trzeciej jest podnoszone.

Cena sprzedaży została określona w kwocie netto i z umowy wynika, że będzie płatna w trzech transzach, na podstawie faktury VAT dostarczonej Nabywcy. Wynagrodzenie Wnioskodawcy nie odnosi się wprost do wartości uprawnień i obowiązków wynikających z zawartych umów serwisowych. Wynagrodzenie Wnioskodawcy odzwierciedla również inne okoliczności towarzyszące zawarciu umowy takie jak przekazanie nabywcy wiedzy na temat rynku usług serwisowych czy obowiązek powstrzymania się od zakazu działalności konkurencyjnej.

W umowie wprost zastrzeżono, że w celu uniknięcia wątpliwości Strony zgodnie potwierdzają, że zbycie praw i obowiązków wynikających z umów nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca i jego jedyny właściciel - akcjonariusz zobowiązali się w umowie sprzedaży portfolio spółki, bez dodatkowego wynagrodzenia, do niepodejmowania pośrednio lub bezpośrednio działalności konkurencyjnej wobec Nabywcy (tj. prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie tożsamym lub obiektywnie zbliżonym do zakresu objętych zbywanymi umowami w województwie...) w okresie trzech lat od zawarcia umowy sprzedaży portfolio spółki.

Sprzedaż portfolio spółki nie oznacza zakończenia działalności Wnioskodawcy, który będzie w dalszym ciągu świadczył usługi w dotychczasowym zakresie, z zastrzeżeniem obowiązku powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej. W umowie strony nie odniosły się do kwestii przejęcia pracowników Wnioskodawcy jako zakładu pracy lub części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy. Pracownicy Wnioskodawcy zatrudnieni przy świadczeniu usług objętych umową sprzedaży portfolio spółki są nadal pracownikami Wnioskodawcy, jednak część z nich już rozwiązała umowy z Wnioskodawcą lub rozważa rozwiązanie za porozumieniem stron umów o pracę zawartych z Wnioskodawcą i nawiązanie współpracy z Nabywcą. Strony nie uregulowały w umowie sprzedaży portfolio spółki kwestii przejęcia maszyn, urządzeń i wyposażenia niezbędnego do realizacji umów o świadczenie usług. Te maszyny, urządzenia i wyposażenie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzeniu działalności gospodarczej. Przedmiotem umowy nie będą składniki majątku Wnioskodawcy, takie jak znak towarowy, firma, środki pieniężne.

Reasumując powyższe, pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym wynikająca z zawartej umowy sprzedaży portfolio spółki. Przedmiotem tej umowy jest przeniesienie praw i obowiązków wynikających z umów serwisowych przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy za wynagrodzeniem. Nabywca będzie odbiorcą świadczenia odnoszącym korzyść o charakterze majątkowym. Tym samym w opisanym stanie faktycznym zawarcie umowy sprzedaży portfolio spółki stanowi po stronie Wnioskodawcy odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.).

Jednocześnie w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym przedmiotem umowy sprzedaży portfolio spółki nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy z VAT, poprzez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Ustawodawca zakłada, że zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony (np. jako dział, oddział, wydział czy też zakład - czyli posiadanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w strukturach firmy). Taka zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być jednocześnie wyodrębniona finansowo, dzięki czemu poprzez odpowiednią ewidencję przepływów finansowych, należności i zobowiązania można ją przyporządkować do przedmiotowej części przedsiębiorstwa. Elementem kluczowym definicji jest zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania), które w istocie rzeczy decydują o istnieniu lub braku zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w pewnym sensie mikroprzedsiębiorstwem funkcjonującym w strukturach przedsiębiorstwa. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Przedmiotem umowy sprzedaży portfolio spółki zawartej przez Wnioskodawcę nie spełnia kryteriów do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Po pierwsze, przedmiot umowy sprzedaży portfolio spółki nie stanowi zespołu składników materialnych i niematerialnych. Przedmiotem umowy jest ogół praw i obowiązków wynikających z umów serwisowych. Strony nie uregulowały w umowie sprzedaży portfolio spółki kwestii przejęcia maszyn, urządzeń i wyposażenia niezbędnego do realizacji umów o świadczenie usług. Te maszyny, urządzenia i wyposażenie będą nadal wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzeniu działalności gospodarczej. Przedmiotem umowy nie będą składniki majątku Wnioskodawcy, takie jak znak towarowy, firma, środki pieniężne. Sprzedaż portfolio Spółki nie oznacza zakończenia działalności Wnioskodawcy, który będzie w dalszym ciągu świadczył usługi w dotychczasowym zakresie, z zastrzeżeniem obowiązku powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej. W umowie sprzedaży portfolio spółki strony nie odniosły się do kwestii przejęcia pracowników Wnioskodawcy jako zakładu pracy lub części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy. Pracownicy Wnioskodawcy zatrudnieni przy świadczeniu usług objętych umową sprzedaży portfolio spółki są nadal pracownikami Wnioskodawcy, jednak część z nich już rozwiązała umowy z Wnioskodawcą lub rozważa rozwiązanie za porozumieniem stron umów o pracę zawartych z Wnioskodawcą i nawiązanie współpracy z Nabywcą.

Po drugie, przedmiotem umowy sprzedaży portfolio spółki nie jest zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębniony organizacyjnie. Na czele Wnioskodawcy stoi zarząd, który prowadzi sprawy Wnioskodawcy i reprezentuje Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie posiada zorganizowanej struktury wewnętrznej (Regulaminu Organizacyjnego). W strukturze Wnioskodawcy nie wyodrębniono formalnie działów czy sekcji. Wnioskodawca nie posiada oddziałów, w tym ujawnionych w rejestrze przedsiębiorców KRS. Pracownicy Wnioskodawcy zatrudnieniu przy świadczeniu usług są nieformalnie przypisani albo do świadczenia usług serwisowych urządzeń podnoszących albo do świadczenia pozostałych usług. Jest to jednak podział umowny, nie znajdujący odzwierciedlenia w jakikolwiek inny sposób. Maszyny (samochód), urządzenia i wyposażenie wykorzystywane są przez wszystkich pracowników, bez względu na rodzaj wykonywanej pracy.

Przedmiot umowy sprzedaży portfolio Spółki nie może również zostać uznany na zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębniony finansowo. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe na zasadach wynikających z ustawy o rachunkowości. Wnioskodawca, dla celów wewnętrznych prowadzi odrębne konta, w których dla własnych celów przyporządkowuje przychody i koszty związane ze świadczeniem usług serwisowych urządzeń podnoszących. Takie wyodrębnienie ma na celu kontrolę przychodów i kosztów działalności Wnioskodawcy, jednak nie są to informacje na tyle kompletne, aby na ich podstawie sporządzić odrębny bilans. Wnioskodawca nie prowadzi odrębnego rachunku bankowego, przeznaczonego do obsługi usług serwisowych urządzeń podnoszących i pozostałej działalności usługowej. Przedmiot umowy sprzedaży portfolio spółki nie jest także wydzielony funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Wydzielenie na płaszczyźnie funkcjonalnej zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) w niniejszym wypadku nie jest to możliwe, ponieważ przeniesienia uprawnień i obowiązków wynikających z umów serwisowych nie stanowi zorganizowanego zespołu, który może samodzielnie funkcjonować czy samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tą ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Jednak w przedmiotowej sprawie ten warunek również nie zostanie spełniony. W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy wykluczona jest możliwość zaklasyfikowania ogółu praw i obowiązków wynikających ze umowy sprzedaży portfolio jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym wynagrodzenie Wnioskodawcy otrzymane w wyniku zawartej umowy sprzedaży portfolio spółki podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Natomiast na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2. art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%. W myśl zaś art. 1 pkt 23 Ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 2024) obowiązującej od 1 stycznia 2017 r. w art. 146a we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy "2016 r." zastępuje się wyrazami "2018 r.". Powyższe oznacza, że ww. stawki wymienione w art. 146a pkt 1 ustawy oraz w art. 146a pkt 2 ustawy będą obowiązywały nadal do 31 grudnia 2018 r.

Towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5 ustawy o VAT, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 23% za wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inna stawkę (art. 41 ust. 13 ustawy o VAT). Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzenia wykonawczego do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku, czy też obniżonej stawki podatku dla czynności cesji praw i obowiązków.

Przedmiotem umowy sprzedaży portfolio spółki jest ogół praw i obowiązków wynikających z umów o świadczenie usług serwisowych. Zapłata przez nabywcę na rzecz Wnioskodawcy odpowiedniej kwoty z tytułu zawarcia umowy sprzedaży portfolio spółki należy uznać za wynagrodzenie w zamian za wyświadczoną przez Wnioskodawcę usługę. Przeniesienie uprawnień i obowiązków wynikających z umów serwisowych stanowi odpłatne świadczenie usług i nie zostało wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej oraz nie zostało uwzględnione w przepisach o podatku od towarów i usług jako objęte obniżoną stawką podatku lub zwolnieniem. Z tego względu świadczenie tego rodzaju usług powinno zostać opodatkowane według stawki podatkowej 23%.

Reasumując, w opisanym stanie faktycznym zawarcie umowy sprzedaży portfolio spółki stanowi po stronie Wnioskodawcy odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT, a nie sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Wynagrodzenie Wnioskodawcy otrzymane w wyniku zawartej umowy sprzedaży portfolio spółki podlega opodatkowaniu stawką 23% VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.