0112-KDIL1-2.4012.660.2018.2.MR - Prawo do odliczenia VAT w związku z transakcją sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku sygnowanym datą 4 września 2018 r. (data wpływu 1 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 31 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT i braku zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy dla sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności posadowionych na tym gruncie budynków i budowli opisanych we wniosku,

* prawidłowe - w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu przedmiotowej transakcji w przypadku braku złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT (Opcji A),

* prawidłowe - w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu przedmiotowej transakcji w przypadku złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT (Opcji B).

W dniu 1 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresach. Wniosek uzupełniono w dniu 31 października 2018 r. poprzez modyfikację opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 31 października 2018 r.).

Wnioskodawca jest osobą prawną będącą przedsiębiorcą. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce. Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest głównie działalność w zakresie produkcji pozostałych części i akcesoriów do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli.

Wnioskodawca planuje nabyć prawo użytkowania wieczystego gruntów oraz prawo własności budynków stanowiących odrębne nieruchomości od Spółki.

Przedmiotowe nieruchomości to:

a) Działka nr 1 - działka budowlana; została zakupiona przez obecnego właściciela (Spółkę) na podstawie aktu notarialnego z 2010 r. od spółki z o.o. (przedsiębiorca). W dacie zakupu jak i planowanej sprzedaży Spółka działała i nadal będzie działać jako czynny podatnik VAT. Nabycie zostało opodatkowane podatkiem VAT (zakup działki budowlanej). Podatek VAT został więc odliczony. Spółka wprowadziła nieruchomość do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w całości.

W momencie zakupu działka zabudowana była budynkiem stanowiącym odrębną nieruchomość (budynek ten został wyburzony). Po jego wyburzeniu, Spółka wybudowała halę z zapleczem socjalno-biurowym (została ona oddana do użytkowania w 2013 r.). Do ww. hali przynależy budynek stacji transformatorowej, sprężarkowni i wymiennikowni ciepła. W hali są zamontowane dwie suwnice. Ostatnie nakłady na halę (a dokładnie na przynależny jej budynek socjalno-biurowy) zostały poniesione w 2014 r.

Od momentu zakupu działki budynek nowej hali został wybudowany od zera (oddanie do użytkowania w 2013 r. - jego wartość jest większa niż 30% wartości nieruchomości). Od nakładów na wybudowanie nowej hali był odliczany VAT.

Obiekt po zakupie jest samodzielnie wykorzystywany przez sprzedającego. Ostatnie nakłady poniesiono w 2015 r. (utwardzenie placu przed halą, ogrodzenie, parking, drogi wewnętrzne).

b) Działka nr 2 - została zakupiona przez obecnego właściciela (Spółkę) na podstawie aktu notarialnego z 2010 r. od spółki z o.o. (przedsiębiorca). W dacie zakupu jak i planowanej sprzedaży Spółka działała i nadal działa jako czynny podatnik VAT.

Nabycie zostało opodatkowane podatkiem VAT. Podatek VAT został więc odliczony. Spółka wprowadziła nieruchomość do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w całości.

Działka zabudowana jest drogą (jest to budowla w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego). Znajdowała się ona na działce już w momencie zakupu w 2010 r.

Od momentu zakupu działki, znajdująca się na niej droga nie była modernizowana i nie ponoszono na nią nakładów. Obiekt po zakupie jest samodzielnie wykorzystywany przez sprzedającego.

Wnioskodawca uiścił sprzedającemu (Spółce) zadatek na poczet przyszłej transakcji.

Dodać należy, że jeszcze kilka miesięcy przed złożeniem niniejszego wniosku, w nieruchomości objętej planowaną transakcją spółka sprzedająca prowadziła działalność (początkowo działalność polegającą na serwisowaniu maszyn; w późniejszym czasie działalność o charakterze zbliżonym do działalności Wnioskodawcy, tj. konstrukcja narzędzi, tłoczników). Pomimo faktu, że Spółka i Wnioskodawca prowadzili zbliżoną działalność, sprzedawali narzędzia innym klientom. Dodać należy, że Spółka była dostawcą Wnioskodawcy - serwisowała maszyny Wnioskodawcy, a w ostatnich latach wykonywała pojedyncze prace związane z konstrukcją narzędzi.

Jednakże od tego czasu (kilka miesięcy przed złożeniem niniejszego wniosku) nieruchomość ta stała się klasycznym "pustostanem". Nie jest tam od kilku miesięcy prowadzona żadna działalność. Załoga sprzedawcy nieruchomości złożyła wypowiedzenia. W chwili obecnej jest to już tylko nieruchomość gruntowa (grunt w użytkowaniu wieczystym), zabudowana budynkami i budowlami, w których nie funkcjonuje żaden zakład pracy, nie jest wykonywana żadna działalność. Wnioskodawca nie dokona nabycia żadnych maszyn i ruchomości, które nie są integralnymi częściami nieruchomości. Na terenie przedmiotowego budynku Wnioskodawca nie zamierza kontynuować prowadzenia działalności zbywcy.

Wnioskodawca dopiero po nabyciu przedmiotowej nieruchomości zamierza w niej uruchomić działalność. Zakupione nieruchomości Wnioskodawca zamierza przeznaczyć pod magazyny na potrzeby dotychczasowej produkcji. W ramach planowanej transakcji nie nastąpi przejęcie pracowników sprzedawcy. Ponadto nie nastąpi przejęcie zobowiązań sprzedawcy, jego zamówień, relacji gospodarczych z partnerami handlowymi ani podwykonawcami. Tym samym, w wyniku planowanej transakcji Wnioskodawca nie przejmie i nie będzie kontynuował w żadnym zakresie działalności sprzedawcy.

Podkreślić należy, że transakcja nie dotyczy także zorganizowanej części jakiegokolwiek przedsiębiorstwa, czy zakładu.

Przedmiotowe nieruchomości nie stanowią zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Nie można ponadto stwierdzić, że ww. nieruchomości są w stanie samodzielnie funkcjonować jako część przedsiębiorstwa na żadnej z niżej wymienionych płaszczyzn:

Zaznaczyć należy, że przedmiotowe nieruchomości będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z tak zakreślonym stanem faktycznym, Wnioskodawca przedstawia dwie opcje zdarzeń przyszłych:

a. Opcja A - Wnioskodawca nabywa przedmiotowe nieruchomości nie składa (razem ze sprzedającym) oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 10 ustawy o VAT);

b. Opcja B - Wnioskodawca nabywa przedmiotowe nieruchomości i składa (razem ze sprzedającym) oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 10 ustawy o VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisana we wniosku transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności posadowionych na tym gruncie budynków i budowli, stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa (względnie zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa) na gruncie ustawy o VAT i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT?

2. Czy w przypadku wyboru Opcji A opisanej we wniosku - brak złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 10 ustawy o VAT), Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu przedmiotowej transakcji?

3. Czy w przypadku wyboru Opcji B opisanej we wniosku - złożenie oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 10 ustawy o VAT), Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu przedmiotowej transakcji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności posadowionych na tym gruncie budynków i budowli nie będzie stanowić transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej ustawą, i w konsekwencji - zgodnie art. 2 pkt 22, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 2 pkt 6, art. 7 ust. 1 oraz interpretowanym a contrario art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy - będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Pozostaje więc rozważyć, czy w opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z przedmiotem transakcji w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Przechodząc do tych rozważań, w pierwszym rzędzie należy zauważyć, że przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.), zwanej dalej k.c.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Przy czym, zgodnie z art. 55² k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi więc stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiąc sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach pomimo jego zbycia.

Ponadto, przepis art. 55¹ k.c. wskazuje, że przedsiębiorstwo jest "zespołem składników". Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.

Użyte w art. 55¹ k.c. określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Ponieważ, jak wskazano wyżej, ustawa o VAT nie określa w swej treści definicji przedsiębiorstwa, koniecznym jest zastosowanie wykładni systemowej zewnętrznej i sięgnięcie do argumentacji spoza interpretowanego aktu prawnego.

Orzecznictwo sądowe wielokrotnie wskazywało, że dla uznania danego konglomeratu za przedsiębiorstwo konieczne jest pewne minimum, bez którego trudno mówić o istnieniu przedsiębiorstwa jako zespołu składników zdolnych do samodzielnego funkcjonowania i spełniania funkcji gospodarczych. Wskazywał na to NSA, chociażby w wyroku z dnia 27 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 1039/11, jak również w wyroku z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 688/07. W tym ostatnim wskazano, że: "dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej".

Z kolei, z wyroku TSUE z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) wynika ponadto, że w świetle norm dyrektywy VAT nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów. Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever. Trybunał wskazał, że ustalenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Oczywiście o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Mając na uwadze opisane we wniosku uwarunkowania, wydaje się oczywistym, że transakcja opisana w niniejszym wniosku w żadnym razie nie spełnia kryteriów uznania jej za transakcję sprzedaży przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części. Faktem jest, że jeszcze kilki miesięcy przed złożeniem niniejszego wniosku, w nieruchomości objętej planowaną transakcją, spółka sprzedająca prowadziła działalność. Jednakże od tego czasu nieruchomość ta stała się klasycznym pustostanem. Załoga sprzedawcy nieruchomości złożyła wypowiedzenia. W chwili obecnej jest to już tylko nieruchomość gruntowa (grunt w użytkowaniu wieczystym), zabudowana budynkami i budowlami, w których nie funkcjonuje żaden zakład pracy, nie jest wykonywana żadna działalność. Wnioskodawca nie dokona nabycia żadnych maszyn i ruchomości, które nie są integralnymi częściami nieruchomości. Na terenie przedmiotowego budynku Wnioskodawca nie zamierza kontynuować prowadzenia działalności zbywcy (nabywca chce w zakupionym budynku organizować magazyn).

Podsumowując, analiza przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego w kontekście przywołanych wyżej regulacji prawnych prowadzi do jednoznacznego wniosku, że przedmiotem transakcji nie będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c., ani jego zorganizowana część.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wyboru Opcji A opisanej we wniosku - brak złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 10 ustawy o VAT), Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu przedmiotowej transakcji.

W myśl przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie jednak z przepisem art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W niniejszej sprawie, transakcja dostawy nieruchomości opisanych we wniosku podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim albo pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata).

Mając na uwadze powyższe, a także brzmienie przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w przypadku wyboru Opcji A opisanej we wniosku - brak złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 10 ustawy), Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu przedmiotowej transakcji.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wyboru Opcji B opisanej we wniosku - złożenie oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 10 ustawy), Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu przedmiotowej transakcji.

W myśl przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W niniejszej sprawie, transakcja dostawy nieruchomości opisanych we wniosku podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim albo pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata).

W myśl przepisu art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

W przedmiotowej sprawie zarówno sprzedający (Spółka), jak i nabywca (Wnioskodawca) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Dodatkowo planują oni złożyć przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Co więcej, przedmiotowe nieruchomości będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe, a także brzmienie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w przypadku wyboru Opcji B opisanej we wniosku - złożenie oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 10 ustawy), Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu przedmiotowej transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzeń przyszłych podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zaznaczyć należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W szczególności dotyczy to zastosowania dla sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tut. Organ informuje że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.