0112-KDIL1-2.4012.601.2017.2.TK - Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z zakupem modułów pływających wraz z osprzętem dla inwestycji "Wyznaczenie miejsc do kąpieli z pomostów wysokoburtowych (...).

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 stycznia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-2.4012.601.2017.2.TK Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z zakupem modułów pływających wraz z osprzętem dla inwestycji "Wyznaczenie miejsc do kąpieli z pomostów wysokoburtowych (...).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2017 r. (data wpływu 13 listopada 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 stycznia 2018 r. (data wpływu 10 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z zakupem modułów pływających wraz z osprzętem dla inwestycji "Wyznaczenie miejsc do kąpieli z pomostów wysokoburtowych (...)" - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z zakupem modułów pływających wraz z osprzętem dla inwestycji "Wyznaczenie miejsc do kąpieli z pomostów wysokoburtowych (...)". Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 stycznia 2018 r. (data wpływu 10 stycznia 2018 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Gmina) jest podatnikiem VAT czynnym. Gmina zakupiła moduły pływające wraz z osprzętem dla inwestycji "Wyznaczenie miejsca do kąpieli z pomostów wysokoburtowych (...)". Faktura VAT dokumentująca nabycie towarów i usług w ramach tej inwestycji wystawiona została na Gminę - Odbiorca Urząd Miejski. Powstały środek trwały został przekazany nieodpłatnie Miejskiemu Ośrodkowi Rekreacji i Sportu (MORIS) - gminnej jednostce budżetowej, która została utworzona w celu realizacji zadań z zakresu kultury fizycznej. Mienie MORIS jest mieniem komunalnym, które stanowią obiekty, urządzenia sportowe, urządzenia rekreacyjne i inne będące własnością Gminy, przekazane jednostce w trwały zarząd, administrowanie lub inne formy władania oraz ruchomości i środki finansowe w zakresie ustalonym w budżecie. Dochody osiągnięte przez MORIS odprowadzane są do budżetu Gminy.

Jednym z podstawowych zadań MORIS jest odpłatne udostępnianie, dzierżawienie i wynajmowanie urządzeń i sprzętu sportowego na terenie Ośrodka Sportów Wodnych (OSW), gdzie są użytkowane ww. moduły pływające. Opłaty za korzystanie z OSW opodatkowane są podatkiem od towarów i usług zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Jednostce przysługuje pełne odliczenie od zakupów związanych z działalnością opodatkowaną a deklaracja VAT-7 cząstkowa za poszczególne okresy rozliczeniowe w związku z centralizacją VAT składana jest do Gminy.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Zakup modułów pływających wraz z osprzętem dla inwestycji "Wyznaczenie miejsc do kąpieli z pomostów wysokoburtowych na terenie Ośrodka Sportów Wodnych" należy do zadań własnych Gminy określonych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10.

2. Moduły pływające wraz z osprzętem dla ww. inwestycji będą wykorzystywane do wykonywania przez Gminę czynności wyłącznie opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

3. Gmina może bezpośrednio przypisać nabyte moduły w całości do celów wykonywanej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z zakupem modułów przekazanych do MORIS?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści tej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT, w sytuacji gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku, oraz

* pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko wówczas, gdy powyższe warunki są spełnione łącznie, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy nabywane towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do ww. zakupu wszystkie przesłanki zostały spełnione i Gmina ma prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatku poniesionego na zakup modułów. Ponadto gminna jednostka budżetowa MORIS świadczy usługi w imieniu Gminy i nie jest w tym zakresie odrębnym podatnikiem VAT. Przekazanie mienia jest tylko przesunięciem majątku, w ramach jednostki samorządu terytorialnego, służącemu Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych poprzez jednostkę budżetową jaką jest MORIS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest podatnikiem VAT czynnym. Gmina zakupiła moduły pływające wraz z osprzętem dla inwestycji "Wyznaczenie miejsca do kąpieli z pomostów wysokoburtowych (...)". Faktura VAT dokumentująca nabycie towarów i usług w ramach tej inwestycji wystawiona została na Gminę - Odbiorca Urząd Miejski. Powstały środek trwały został przekazany nieodpłatnie Miejskiemu Ośrodkowi Rekreacji i Sportu (MORIS) - gminnej jednostce budżetowej, która została utworzona w celu realizacji zadań z zakresu kultury fizycznej. Mienie MORIS jest mieniem komunalnym, które stanowią obiekty, urządzenia sportowe, urządzenia rekreacyjne i inne będące własnością Gminy, przekazane jednostce w trwały zarząd, administrowanie lub inne formy władania oraz ruchomości i środki finansowe w zakresie ustalonym w budżecie. Dochody osiągnięte przez MORIS odprowadzane są do budżetu Gminy.

Jednym z podstawowych zadań MORIS jest odpłatne udostępnianie, dzierżawienie i wynajmowanie urządzeń i sprzętu sportowego na terenie Ośrodka Sportów Wodnych (OSW), gdzie są użytkowane ww. moduły pływające. Opłaty za korzystanie z OSW opodatkowane są podatkiem od towarów i usług zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług.

Zakup modułów pływających wraz z osprzętem dla inwestycji "Wyznaczenie miejsc do kąpieli z pomostów wysokoburtowych (...)" należy do zadań własnych Gminy określonych w ustawie o samorządzie gminnym zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10. Moduły pływające wraz z osprzętem dla ww. inwestycji będą wykorzystywane do wykonywania przez Gminę czynności wyłącznie opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina może bezpośrednio przypisać nabyte moduły w całości do celów wykonywanej działalności gospodarczej.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z zakupem modułów pływających wraz z osprzętem dla inwestycji "Wyznaczenie miejsc do kąpieli z pomostów wysokoburtowych (...)".

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy - należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia są spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a ponadto, jak wskazał Zainteresowany we wniosku, moduły pływające wraz z osprzętem będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności wyłącznie opodatkowanych podatkiem od towarów.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem modułów są spełnione, gdyż Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, a towary i usługi nabyte w związku z ww. zakupem modułów pływających wraz z osprzętem dla inwestycji "Wyznaczenie miejsc do kąpieli z pomostów wysokoburtowych na terenie Ośrodka Sportów Wodnych" są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności wyłącznie opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym Zainteresowany ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od poniesionych przez niego wydatków związanych z zakupem modułów pływających.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów, art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl