0112-KDIL1-2.4012.486.2019.4.PG - Prawo do odliczenia VAT od wydatków poniesionych na rzecz żony prowadzącej osobną działalność gospodarczą.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2019 r. (data wpływu 12 września 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2019 r. (data wpływu 9 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury przez żonę Wnioskodawcy oraz prawa do odliczenia podatku VAT z tej faktury przez Wnioskodawcę - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury przez żonę Wnioskodawcy oraz prawa do odliczenia podatku VAT z tej faktury przez Wnioskodawcę. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 grudnia 2019 r. (data wpływu 9 grudnia 2019 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik wraz ze swoją małżonką pozostają w ustroju wspólności majątkowej, żadnych umów majątkowych nie zawierali między sobą. Każde z nich prowadzi działalność gospodarczą oraz jest czynnym podatnikiem VAT.

Małżonka podatnika prowadzi gospodarstwo rolne o profilu uprawa zbóż i hodowla trzody chlewnej. Trzoda chlewna będzie sprzedawana Podatnikowi i operacje te będą dokumentowały faktury VAT. Podatnik prowadzi zakład mięsny i zakupiony żywiec będzie przetwarzany w jego zakładzie (m.in. wyroby wędliniarskie oraz mięso) i sprzedawany.

W piśmie z dnia 6 grudnia 2019 r. (data wpływu 9 grudnia 2019 r.) - będącym uzupełnieniem wniosku - Wnioskodawca poinformował, że:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (dotyczące podatku od towarów i usług).

Czy małżonka może wystawić Podatnikowi fakturę VAT? I czy taka faktura u Podatnika, w jego działalności gospodarczej może być rozliczona w deklaracji VAT, jako VAT naliczony?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatna czynność przeniesienia własności żywca z działalności małżonki (gdzie odliczono podatek związany z zakupem niezbędnych środków produkcji, zgodnie z art. 89b ustawy o VAT) do działalności Podatnika będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów i w związku z tym po stronie przenoszącego powstanie obowiązek podatkowy odprowadzenia podatku VAT oraz będzie konieczność wystawienia faktury dokumentującej tę transakcję, a dalej Podatnik będzie ujmował ją w swej deklaracji VAT jako VAT naliczony. W opisanym przypadku przeniesienie własności żywca stanowi dostawę towarów. Stronami tego przeniesienia są małżonkowie, których łączy wspólny majątek. Z uwagi na wspólność majątkową składniki firmy żony są już własnością męża. Niemniej jednak każde prowadzi odrębną działalność gospodarczą i każde jest czynnym podatnikiem VAT, dodatkowo zaś czynności prawne (sprzedaż) realizowana pomiędzy nimi stanowi dostawę, którą dokumentuje faktura, stąd powstaje prawo do odliczenia VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Według ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W zdarzeniu przyszłym będzie miała miejsce dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż w rozpatrywanej sprawie wystąpi element wynagrodzenia. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Ustrój ustawowej wspólności majątkowej istniejący między małżonkami nie ma istotnego znaczenia dla oceny, czy transakcje mające miejsce między małżonkami prowadzącymi odrębnie działalność gospodarczą dokonywane w ramach tych działalności, traktowane są jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o ile mają one charakter odpłatny. Wspólność majątkowa małżeńska nie jest bowiem samodzielnym i niezależnym od małżonków bytem, który realizuje swoje własne uprawnienia do określonych lub wszystkich składników tego mienia - każdy z małżonków jest uprawniony do dokonywania tych czynności, co też znajduje oparcie w przepisach kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nakazującego pozyskanie zgody współmałżonka na zaciągnięcie zobowiązań przekraczających zwykły zarząd, które to pojęcie z racji prowadzenia działalności gospodarczej każe wnioskować, że w ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej każda czynność stanowić będzie zwykłą czynność prawną, bez względu na wartość tego zobowiązania, tym bardziej zaś gdy w sensie cywilnoprawnym jest to ta sama masa majątkowa. Powyższe wzmacnia zasada autonomii prawa podatkowego, nie ma przeszkód więc by uznać, że przesunięcia towarów z działalności gospodarczej żony do działalności gospodarczej męża, dokonywane w ramach tych działalności, gdy małżonków łączy wspólność majątkowa istniejąca na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, stanowią odpłatną dostawę towarów i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą, m.in. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na gruncie przepisów podatkowych, zarówno podatnik, jak i jego małżonka, traktowani są jako odrębne, niezależne podmioty (podatnicy) prowadzący odrębne i niezależne od siebie przedsiębiorstwo. W przypadku więc odpłatnej dostawy towarów między nimi, w ramach prowadzonych działalności gospodarczych, powstaje obowiązek wystawienia faktury VAT, także dlatego, że czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem małżonce podatnika będzie też przysługiwało - w związku z wyprodukowaniem żywca - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wobec zaś wyczerpywania przez zdarzenie przyszłe wszystkich istotnych okoliczności związanych ze statusem podatników VAT czynnych, czynności stanowiącej dostawę - czynności opodatkowanej wystawienie faktury VAT i jej rozliczenie w deklaracji VAT podatnika, jako VAT naliczony jest nie tylko uzasadnione, ale i konieczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje zatem, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - czy świadczenie usług (w myśl art. 8 ustawy) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz ze swą małżonką pozostają w ustroju wspólności majątkowej, żadnych umów majątkowych nie zawierali między sobą. Każde z nich prowadzi działalność gospodarczą oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Małżonka podatnika prowadzi gospodarstwo rolne o profilu uprawa zbóż i hodowla trzody chlewnej. Trzoda chlewna będzie sprzedawana Wnioskodawcy i operacje te będą dokumentowały faktury VAT.

Podatnik prowadzi zakład mięsny i zakupiony żywiec będzie przetwarzany w jego zakładzie (m.in. wyroby wędliniarskie oraz mięso) i sprzedawany.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące możliwości wystawienia przez małżonkę Wnioskodawcy faktury oraz prawa do odliczenia podatku z tej faktury przez Wnioskodawcę.

W celu rozwiania powyższych wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r. poz. 2086, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Stosownie do art. 35 cyt. ustawy, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Dokonując analizy powołanych wyżej regulacji prawnych podkreślić należy, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonka, traktowani są jako odrębne podmioty, spełniające definicję podatnika w rozumieniu powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego przepisu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Zatem, uwzględniając powyższe wyjaśnienia w kontekście przedstawionego we wniosku opisu sprawy, stwierdzić należy, że nawet jeżeli trzoda chlewna, którą żona Wnioskodawcy będzie mu sprzedawała, stanowi - w świetle przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (przy istnieniu wspólności majątkowej) majątek wspólny małżonków - to w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług są to składniki majątkowe firmy żony Wnioskodawcy, wykorzystywane przez nią w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej (odrębnej od działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę).

Odnosząc zatem przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że sprzedaż trzody chlewnej z gospodarstwa rolnego żony Wnioskodawcy dokonywana na rzecz Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako dostawa towarów dokonywana pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że czynności odpłatnej dostawy trzody chlewnej świadczone przez żonę Wnioskodawcy na rzecz Wnioskodawcy występującego jako odrębny przedsiębiorca będą stanowiły odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy według stawki właściwej dla danego towaru.

Natomiast w kwestii możliwości wystawienia faktury przez żonę Wnioskodawcy na rzecz Wnioskodawcy należy wskazać, że zasady dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawarte są w Dziale XI rozdziale 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik - co do zasady - ma obowiązek wystawić fakturę, która dokumentuje sprzedaż dokonywaną na rzecz innego podatnika. Natomiast wyjątki od tej zasady wskazano w art. 106b ust. 2 ustawy.

Ponadto stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów nie będących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w przewidzianym przepisem terminie.

Jak wskazał Wnioskodawca, zarówno on jak i małżonka jest czynnym podatnikiem VAT oraz na fakturze będzie kwota podatku VAT.

Zatem, uwzględniając powyższe informacje, należy stwierdzić, że żona Wnioskodawcy będąca podatnikiem VAT czynnym odrębnym od Wnioskodawcy, zobowiązana będzie do udokumentowania dostaw trzody chlewnej na rzecz Wnioskodawcy fakturami.

Reasumując, małżonka może wystawić Wnioskodawcy fakturę dokumentującą na jego rzecz dostawę trzody chlewnej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tej części zostało uznane za prawidłowe.

Z kolei przechodząc do kwestii prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku z tak wystawionej faktury, to w pierwszej kolejności należy wskazać na przepis art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy:

* zostaną spełnione pozytywne przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz

* nie zaistnieją ograniczenia określone w art. 88 ustawy, w tym w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wskazał Wnioskodawca zarówno on jak i jego małżonka (każde z nich) prowadzi działalność gospodarczą oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zakupiony towar będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Na fakturze będzie kwota VAT.

W związku z powyższym, w przypadku gdy Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą, a towary nabywane od firmy żony Wnioskodawcy, służyć będą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT), to Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów w takiej części, w jakiej wydatki te będą miały związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, z zachowaniem zasad zawartych w art. 86 ust. 1 ustawy. Jeżeli zatem, jak wskazano we wniosku, nabycie przez Wnioskodawcę towaru (trzody chlewnej) od żony Wnioskodawcy będzie związane wyłącznie z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT, wówczas Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury (faktur) dokumentującej nabycie ww. towarów.

Jednocześnie okoliczność, iż towary nabywane będą od żony Wnioskodawcy prowadzącej odrębną działalność gospodarczą w postaci gospodarstwa rolnego, pozostaje w przedmiotowej sytuacji bez wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Wnioskodawcę, bowiem - jak już zaznaczono - na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca, jak i jego żona, traktowani są jako odrębni podatnicy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, fakturę wystawioną przez żonę Wnioskodawcy i otrzymaną przez niego, w jego działalności gospodarczej Wnioskodawca ma prawo rozliczyć w deklaracji VAT jako VAT naliczony.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto, należy zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast pozostała część wniosku dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.