0112-KDIL1-2.4012.451.2017.2.DC - Brak opodatkowania sprzedaży działek.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 grudnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-2.4012.451.2017.2.DC Brak opodatkowania sprzedaży działek.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2017 r. (data wpływu 19 września 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2017 r. (data wpływu 14 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 listopada 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o przeformułowanie pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Z działki rolnej otrzymanej w 2010 r. w spadku, wydzielono wzdłuż drogi sześć działek rolnych o pow. ok. 10a z prawem do zabudowy. Spadek ten jest współwłasnością sześciu osób - Wnioskodawcy, siostry Wnioskodawcy i kuzynostwa. Zainteresowany posiada współudział w wysokości 1/4. Pierwotnie zamiarem części współudziałowców było przydzielenie sobie działek zgodnie z posiadanymi udziałami. Niewątpliwie podstawowym motywem tego działania były względy emocjonalne - działkę odziedziczyli po babci. Ponieważ jednak działki mają różnorakie położenie - część działek leży w terenie nachylonym, część jest lekko podmokła - nie doszło między udziałowcami do porozumienia. Po wielokrotnych dyskusjach uznano, że działki należy sprzedać, a pieniędzmi się podzielić zgodnie z posiadanymi udziałami. Ponadto później udziałowcy dowiedzieli się z Geoportalu oraz z Urzędu Gminy, że działki znajdują się w obszarze oznaczonym jako nieaktywne osuwisko. W chwili wydzielania tych działek nie było o tym wiadomo. Wtedy współwłaściciele zrozumieli, że sprzedaż tych działek, położonych na osuwisku, będzie wręcz niemożliwa. W 2013 r. sprzedano tylko jedną działkę i to po znacznie obniżonej cenie. Na kilka lat zaprzestano interesowanie się tematem działek.

Ponieważ jednak część współwłaścicieli nadal wyrażała chęć posiadania własnej działki, Wnioskodawca wraz z innymi udziałowcami postanowili wydzielić na początku 2017 r. z drugiej strony działki rolnej też sześć działek o pow. ok. 10a każda. Są to działki rolne - położone w terenach o przeznaczeniu podstawowym - mieszkalnictwo w zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej i hotelarstwo. Znajdują się w terenie lekko nachylonym, ale nie wszystkie media znajdują się w ich granicach. W granicy działek nie ma sieci wodociągowej. Po podziale pojawiły się różnice zdań co do przyporządkowania poszczególnych działek właściwym współudziałowcom. Wystąpiły różnice zdań - zabrakło jednomyślności wśród współwłaścicieli i dobrej woli ze strony niektórych współwłaścicieli. Wtedy wróciła sprawa sprzedaży działek i podziału pieniędzy ze sprzedaży proporcjonalnie do wysokości udziałów.

Wobec powyższego, widząc zainteresowanie się działkami przez potencjalnych kupujących, wszyscy współwłaściciele postanowili w najbliższym czasie sprzedać kilka działek rolnych z prawem do zabudowy, wydzielonych w tym roku. Po sprzedaży dokonają podziału pieniędzy zgodnie z posiadanymi udziałami. Wnioskodawca wskazuje, że on jak i pozostali współwłaściciele nie zabiegają aktywnie o sprzedaż pozostałych działek. Reagują na zgłaszanie się potencjalnych nabywców. Wydzielone działki znajdują się w rejonie pól uprawnych, w rejonie praktycznie niezabudowanym, gdyż w pobliżu znajdują się tylko dwa domy.

W uzupełnieniu z dnia 9 listopada 2017 r. Wnioskodawca na zadane pytania udzielił następujących odpowiedzi:

1. Czy otrzymana w spadku działka rolna była przyjęta przez Wnioskodawcę z zamiarem jej przyszłej sprzedaży?

Odp. Nie. Śmierć spadkodawcy nastąpiła nagle i wtedy Zainteresowany nie zastanawiał się nad przyszłością spadku.

2. Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, a jeżeli tak to z jakiego tytułu?

Odp. Nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, ani nigdy nim nie był.

3. Czy Wnioskodawca posiada status rolnika ryczałtowego w myśl art. 2 pkt 19 ustawy?

Odp. Nie posiada statusu rolnika ryczałtowego w myśl art. 2 pkt 19 ustawy.

4. Czy otrzymana w spadku działka rolna była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy?

Odp. Otrzymana w spadku działka rolna nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej.

5. Czy z działki rolnej otrzymanej w spadku, dokonywane były przez Wnioskodawcę zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych? Czy też Wnioskodawca przeznaczał produkty rolne z przedmiotowego gospodarstwa na własne potrzeby?

Odp. Z działki rolnej otrzymanej w spadku, Zainteresowany nie dokonywał zbiorów i dostawy (sprzedaży) produktów rolnych.

6. Czy Wnioskodawca zamierza sprzedać w przyszłości całą działkę rolną otrzymaną w spadku?

Odp. Nie zamierza sprzedać w przyszłości całej działki rolnej otrzymanej w spadku.

7. Czy w stosunku do działek będących przedmiotem sprzedaży został sporządzony i zatwierdzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy?

o Czy Wnioskodawca wnioskował w jakikolwiek sposób o zmianę przeznaczenia wydzielonych działek, w części w której został wydany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego?

o Czy decyzja o warunkach zabudowy została uchwalona z inicjatywy Wnioskodawcy?

Odp. Tak, został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

o Zainteresowany nie wnioskował w jakikolwiek sposób o zmianę przeznaczenia wydzielonych działek, w części w której został wydany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

o Decyzja o warunkach zabudowy została uchwalona wcześniej, nie z inicjatywy Wnioskodawcy. Wydzielone działki stanowią grunty rolne i leżą w terenach - mieszkalnictwo w zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej.

8. Czy Wnioskodawca w celu sprzedaży, poniósł/będzie ponosić jakiekolwiek nakłady związane z przygotowaniem danej nieruchomości do sprzedaży, np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży itp.? Jeśli tak, to jakie to były/będą nakłady?

Odp. Nie będzie ponosić jakichkolwiek nakładów związanych z przygotowaniem danej nieruchomości do sprzedaży, np. uzbrojenie terenu, ogrodzenie, zamieszczanie ogłoszeń o sprzedaży, itp.

9. Czy Wnioskodawca udostępniał/będzie udostępniać posiadaną przez siebie działkę rolną osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych, np. umowy najmu, dzierżawy, itp.? Jeśli tak, to czy były/będą to umowy odpłatne, czy nieodpłatne? W jakim okresie były/będą zawarte?

Odp. Tak, będzie udostępniać działkę rolną osobie trzeciej nieodpłatnie.

10. W jaki sposób Wnioskodawca zamierza wykorzystać środki finansowe uzyskane ze sprzedaży działek wydzielonych z działki rolnej?

Odp. Uzyskane środki (posiada udziały w wys. 1/4) chce przeznaczyć jako dopłatę do zakupu mieszkania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 9 listopada 2017 r.).

Czy sprzedaż wskazanych wyżej działek w bliżej nieokreślonej przyszłości będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie "Ustawy o podatku od towarów i usług" z dnia 11 marca 2004 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien on płacić podatku VAT od sprzedaży tych działek na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest osobą fizyczną i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Sprzedaż działek i podział pieniędzy z tej sprzedaży, przy braku jednomyślności wszystkich współudziałowców, jest jedynym sposobem odzyskania udziału w spadku, który wynosi 1/4. Dokonując sprzedaży majątku prywatnego, wykonuje tym samym prawo własności.

Działki znajdują się w miejscowości, gdzie Zainteresowany mieszkał 40 lat i od dziecka pomagał w pracach rolnych na polu ornym (działce) babci. Głównym powodem decyzji o sprzedaży działek był jednak brak jednomyślności wszystkich spadkobierców, co do przyporządkowania sobie poszczególnych działek i uporczywy sprzeciw wobec propozycji kolejnych rozwiązań. Wnioskodawca uświadomił sobie, że posiada udział w działce rolnej otrzymanej w spadku, płaci podatki, a nie może swoją częścią swobodnie dysponować.

Reasumując należy stwierdzić, że przedmiotowe działki stanowią majątek prywatny, a sprzedając je Zainteresowany korzysta z przysługującego prawa do swobodnego rozporządzania własnym majątkiem. W świetle powyższego nie można uznać zbycia gruntu za częstotliwą dostawę towarów, a tym samym w przedstawionym stanie faktycznym nie podlega to opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów np. gruntów, czy budowli, mieści się współwłasność, jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest także udział w gruncie, czy budowli (w prawie własności nieruchomości).

W związku z powyższym, sprzedaż udziału w prawie własności gruntu lub budowli należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej - zawarta w ustawie - ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Z działki rolnej otrzymanej w 2010 r. w spadku, wydzielono wzdłuż drogi sześć działek rolnych o pow. ok. 10a z prawem do zabudowy. Spadek ten jest współwłasnością sześciu osób - Wnioskodawcy, siostry Wnioskodawcy i kuzynostwa. Wnioskodawca wraz z innymi udziałowcami postanowili wydzielić na początku 2017 r. sześć działek o pow. ok. 10a każda. Są to działki rolne - położone w terenach o przeznaczeniu podstawowym - mieszkalnictwo w zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej i hotelarstwo. Znajdują się w terenie lekko nachylonym, ale nie wszystkie media znajdują się w ich granicach. W granicy działek nie ma sieci wodociągowej. Po podziale pojawiły się różnice zdań co do przyporządkowania poszczególnych działek właściwym współudziałowcom. Wystąpiły różnice zdań - zabrakło jednomyślności wśród współwłaścicieli i dobrej woli ze strony niektórych współwłaścicieli.

Wobec powyższego, widząc zainteresowanie się działkami przez potencjalnych kupujących, wszyscy współwłaściciele postanowili w najbliższym czasie sprzedać kilka działek rolnych z prawem do zabudowy wydzielonych w tym roku. Po sprzedaży dokonają podziału pieniędzy zgodnie z posiadanymi udziałami. Wnioskodawca wskazuje, że nie zabiegał aktywnie o sprzedaż pozostałych działek. Reaguje na zgłaszanie się potencjalnych nabywców. Wydzielone działki znajdują się w rejonie pól uprawnych, w rejonie praktycznie niezabudowanym, gdyż w pobliżu znajdują się tylko dwa domy. Otrzymana w spadku działka rolna nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Z działki rolnej otrzymanej w spadku, Wnioskodawca nie dokonywał zbiorów i dostawy (sprzedaży) produktów rolnych. Do ww. działek został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zainteresowany nie wnioskował w jakikolwiek sposób o zmianę przeznaczenia wydzielonych działek, w części w której został wydany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Decyzja o warunkach zabudowy została uchwalona wcześniej, nie z inicjatywy Wnioskodawcy. Wydzielone działki stanowią grunty rolne i leżą w terenach - mieszkalnictwo w zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej. Zainteresowany nie będzie ponosić jakichkolwiek nakładów związanych z przygotowaniem danej nieruchomości do sprzedaży, np. uzbrojenie terenu, ogrodzenie, zamieszczanie ogłoszeń o sprzedaży, itp. Przedmiotowa działka rolna będzie udostępniana osobie trzeciej nieodpłatnie.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż wskazanych we wniosku działek będzie podlegała opodatkowaniu podatku VAT.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto, działki budowlane nie były wykorzystywane przez Zainteresowanego w działalności gospodarczej.

W związku z nieodpłatnym użyczeniem przez Wnioskodawczynię powyższych działek należy wskazać na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Staatssecretaris van Financiën v. Hong-Kong Trade Development Council, w którym wskazano, że podmiot prowadzący stale i wyłącznie działalność nieodpłatną nie może być uznany za podatnika.

Zatem w analizowanej sprawie w celu dokonania sprzedaży działek budowlanych, Wnioskodawca nie będzie angażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie będzie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości porównywalnych do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy oraz przepisy prawne mające w tym zakresie zastosowanie należy stwierdzić, że sprzedaż dziełek budowlanych nie będzie mieścić się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym przyszła sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany, w związku z tą dostawą będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania prywatnym majątkiem, co oznacza, że nie będzie wypełniał przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Należy również zaznaczyć, że w związku z tym, że zamierzona sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu to nie zachodzi konieczność badania zwolnienia od podatku sprzedaży opisanych we wniosku działek.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie nie będzie występował w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Tut. Organ informuje, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek, zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, w niniejszej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl