0112-KDIL1-2.4012.433.2017.2.PG - Sprzedaż majątkowych praw autorskich i praw ochronnych do znaków towarowych jako niestanowiąca zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 grudnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-2.4012.433.2017.2.PG Sprzedaż majątkowych praw autorskich i praw ochronnych do znaków towarowych jako niestanowiąca zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 4 września 2017 r. (data wpływu 11 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2017 r. (data wpływu 28 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży majątkowych praw autorskich i praw ochronnych do Znaków Towarowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży majątkowych praw autorskich i praw ochronnych do Znaków Towarowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 listopada 2017 r. (data wpływu 28 listopada 2017 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy oraz dodatkową opłatę tytułem złożonego wniosku.

We wniosku złożonym przez:

* Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Spółka Akcyjna;

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: "Sprzedający") jest podmiotem wchodzącym w skład grupy kapitałowej. Sprzedający jest właścicielem majątkowych praw autorskich oraz praw ochronnych do znaków towarowych, które nie są przez niego wykorzystywane (dalej: "Znaki Towarowe"). Sprzedający jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Strategia biznesowa Grupy zakłada, że prawa ochronne do znaków towarowych powinny być posiadane przez podmioty, które faktycznie z nich korzystają w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z powyższym oraz w związku z tym, że Znaki Towarowe dotyczą towarów oferowanych przez S.A. (dalej: "Kupujący"), planowana jest sprzedaż Znaków Towarowych przez Sprzedającego na rzecz Kupującego. Sprzedający i Kupujący są podmiotami powiązanymi kapitałowo. Cena za Znaki Towarowe zostanie ustalona na warunkach rynkowych (tj. w oparciu o wycenę sporządzoną przez niezależnego rzeczoznawcę).

Przedmiotem planowanej transakcji będą wyłącznie Znaki Towarowe. Żadne inne prawa majątkowe, wartości niematerialne, rzeczowe składniki majątku, ani też zobowiązania czy należności Sprzedającego, nie zostaną przeniesione pomiędzy Sprzedającym a Kupującym (dalej również łącznie: "Wnioskodawcy") w związku z planowaną transakcją sprzedaży majątkowych praw autorskich i praw ochronnych do Znaków Towarowych (dalej: "Transakcja").

W szczególności planowana Transakcja nie będzie skutkowała zbyciem:

* oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo Sprzedającego,

* wierzytelności Sprzedającego,

* ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Sprzedającego,

* zobowiązań Sprzedającego.

Na moment dokonania Transakcji, aktywa majątku Sprzedającego składać się będą głównie ze Znaków Towarowych (będących przedmiotem Transakcji) oraz środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym (które angażowane są w ramach udzielania finansowania innym podmiotom z Grupy), natomiast głównymi zobowiązaniami Sprzedającego będą zobowiązania związane z funkcjonowaniem sprzedającego (m.in. zobowiązania wynikające z umów o pracę zawartych z pracownikami i z umowy najmu lokalu, w którym mieści się siedziba Sprzedającego).

Ponadto, na moment zawarcia planowanej Transakcji:

* Znaki Towarowe nie będą stanowiły wyodrębnionego organizacyjnie w przedsiębiorstwie Sprzedającego (na bazie statutu, regulaminu, czy też innego aktu o podobnym charakterze) zespołu składników w postaci odrębnego oddziału, działu ani departamentu przedsiębiorstwa, na którego czele stałby kierownik, czy dyrektor,

* nie będzie odrębnego zakładowego planu kont przyporządkowanego do Znaków Towarowych,

* zakładowy plan kont Sprzedającego nie będzie zawierał odrębnych kont ewidencyjnych dotyczących wyłącznie gospodarki finansowej Znaków Towarowych,

* nie będzie odrębnych planów finansowych, budżetów etc. dotyczących Znaków Towarowych,

* w ramach sprzedaży nie dojdzie do przeniesienia zakładu pracy w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm., dalej: "k.p.").

Po nabyciu Znaków Towarowych Kupujący będzie wykorzystywał je w prowadzonej działalności gospodarczej, tj. w szczególności będzie dokonywał sprzedaży towarów oznaczonych Znakami Towarowymi.

Zarówno Sprzedający jak i Kupujący są i będą w momencie sprzedaży zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

W piśmie z dnia 22 listopada 2017 r. (data wpływu 28 listopada 2017 r.), będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca wskazał, że po nabyciu Znaków Towarowych Kupujący będzie wykorzystywał je w prowadzonej działalności gospodarczej, tj. w szczególności będzie dokonywał sprzedaży towarów oznaczonych Znakami Towarowymi.

W odpowiedzi na pytanie Organu Spółka pragnie dodatkowo wyjaśnić, że transakcje sprzedaży przez Kupującego wspomnianych wcześniej towarów oznaczonych Znakami Towarowymi będą opodatkowane VAT. Stąd nabywane Znaki Towarowe Kupujący będzie wykorzystywać do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (Znaki Towarowe nie będą wykorzystywane przez Kupującego do wykonywania czynności zwolnionych z VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy planowana Transakcja, polegająca na zbyciu przez Sprzedającego majątkowych praw autorskich i praw ochronnych do Znaków Towarowych na rzecz Kupującego, nie będzie stanowić przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 6 ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie podlegać opodatkowaniu VAT według stawki 23%?

2. Czy w związku z dokonaną Transakcją po stronie Kupującego powstanie prawo do odliczenia (na zasadach ogólnych) podatku naliczonego wykazanego na otrzymanej od Sprzedającego fakturze dokumentującej Transakcję?

Zdaniem Zainteresowanych, planowana Transakcja, polegająca na zbyciu majątkowych praw autorskich i praw ochronnych do Znaków Towarowych, nie będzie stanowić przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 6 ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie podlegać opodatkowaniu VAT według stawki 23%.

W związku z powyższym po stronie Kupującego powstanie prawo do odliczenia (na zasadach ogólnych) podatku naliczonego wykazanego na otrzymanej od Sprzedającego fakturze dokumentującej ww. Transakcję.

Poniżej Wnioskodawcy przedstawiają argumentację uzasadniającą ich stanowisko.

I. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców

Ad 1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Wyjątek od wskazanej powyżej zasady przewidziany został w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisów Ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: "ZCP").

W związku z powyższym, w celu odpowiedzi na pytanie dotyczące opodatkowania VAT planowanej Transakcji, w pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy Znaki Towarowe będące przedmiotem sprzedaży spełniają definicję przedsiębiorstwa albo ZCP.

Zdaniem Wnioskodawców, wykładnia terminów użytych w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT - przedsiębiorstwo oraz jego zorganizowana część - ma kluczowe znaczenie dla oceny ich sytuacji podatkowej, gdyż rozstrzyga o podleganiu planowanej Transakcji opodatkowaniu VAT.

W związku z tym, w ocenie Wnioskodawców, interpretacja terminów użytych w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT powinna być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Stąd - zdaniem Wnioskodawców - organ wydający interpretację jest uprawniony do dokonania wykładni terminów "przedsiębiorstwo" i "ZCP", użytych w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT i, tym samym, do dokonania klasyfikacji przedmiotu planowanej Transakcji (tj. oceny, czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego Transakcja będzie dotyczyła zbycia przedsiębiorstwa, ZCP czy też indywidualnych aktywów niestanowiących przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części). Uprawnienie organów do dokonania takiej klasyfikacji znajduje potwierdzenie w licznych wyrokach sądów administracyjnych, m.in. w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 października 2008 r., sygn. akt I FSK 1239/07, z dnia 6 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 1216/09, z dnia 4 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 1019/09, czy z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2524/12.

(i) Brak przesłanek do zaklasyfikowania przedmiotu Transakcji jako przedsiębiorstwa

Przepisy Ustawy o VAT nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa dla celów Ustawy o VAT. Ze względu na powyższe, w doktrynie prawa podatkowego jest powszechnie akceptowane, że dla celów Ustawy o VAT pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 551 ustawy z dnia 24 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm. - dalej: "k.c.").

W myśl regulacji zawartej w tym artykule przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

* własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

* prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

* wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

* koncesje, licencje i zezwolenia,

* patenty i inne prawa własności przemysłowej,

* majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

* tajemnice przedsiębiorstwa,

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że aby można było mówić o nich, jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Tym samym przedsiębiorstwem jest taki zespół składników, które są powiązane w taki sposób, że razem tworzą samodzielny podmiot funkcjonujący w obrocie gospodarczym.

Dlatego też nie można traktować, jako przedsiębiorstwo wyodrębnionej gospodarczo części będącej zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, jeżeli nie będzie ona obejmować wszystkich istotnych składników majątku Sprzedającego wskazanych w art. 551 k.c., pozwalających na prowadzenie określonego rodzaju działalności gospodarczej.

Jak zaznaczono powyżej, przedmiotem Transakcji będzie wyłącznie jeden rodzaj aktywów posiadanych przez Sprzedającego (czyli Znaki Towarowe), a Transakcja nie będzie wiązała się z przeniesieniem na rzecz Kupującego innych składników przedsiębiorstwa Sprzedającego, w tym:

* wierzytelności (należności) i zobowiązań Sprzedającego,

* składników materialnych i niematerialnych należących do Sprzedającego innych niż Znaki Towarowe,

* oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo Sprzedającego,

* ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Sprzedającego,

* środków pieniężnych stanowiących własność Sprzedającego,

* zakładu pracy w trybie art. 231 k.p.

Sama sprzedaż Znaków Towarowych, bez transferu wierzytelności i zobowiązań dotyczących działalności gospodarczej Sprzedającego, środków pieniężnych oraz osób zatrudnionych u Sprzedającego, nie stanowi zbycia masy majątkowej, która mogłaby pozwolić Kupującemu w sposób ciągły (nieprzerwany) kontynuować działalność gospodarczą Sprzedającego.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawców, na tle przedstawionego stanu faktycznego (tj. zdarzenia przyszłego) nie można uznać, że opisany przedmiot Transakcji, tj. Znaki Towarowe wyczerpuje definicję przedsiębiorstwa w podanym powyżej znaczeniu.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdzona została w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe. Przykładowo:

* w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 listopada 2015 r., sygn. ILPP4/4512-I-240/15-8/EWW, w której organ odstępując od uzasadnienia potwierdził stanowisko Podatnika, zgodnie z którym: "W przypadku analizowanej transakcji nie dojdzie do zbycia pełnego zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na działalność związaną z zarządzaniem nieruchomościami czy znakami towarowymi, gdyż jak wskazano w opisie transakcji, w tym zakresie będzie miał miejsce szereg wyłączeń (m.in. dotyczących środków pieniężnych, klienteli, praw i obowiązków wynikających z kontraktów Wnioskodawcy, należności Wnioskodawcy, składników majątkowych, pracowników itd.). Z uwagi na wskazane wyłączenia, sam zespół składników zbywanych w ramach rozważanego scenariusza nie będzie mógł być uznany za »pełny« i tym samym wystarczający do prowadzenia wyłącznie na jego bazie samodzielnej działalności gospodarczej.";

* w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 września 2015 r., sygn. IPPP1/4512-837/15-2/MK, w której organ wskazał, że: "Analiza powołanych wyżej przepisów prawa i okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że opisany Przedmiot sprzedaży nie może być kwalifikowany jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Transakcja dotyczyć będzie wyłącznie Znaków, a nie zespołu składników składających się na przedsiębiorstwo zdolne realizować określone zadania gospodarcze.";

* w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 marca 2015 r., sygn. IPPP1/443-1482/14-4/AP, w której organ stwierdził, że: "Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że do dostawy praw do znaków towarowych oraz prawa do know-how nie będzie mieć zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy. Wymienione składniki majątkowe będące Przedmiotem sprzedaży nie stanowią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ustawy - Kodeks cywilny, bowiem transakcji nie będzie towarzyszył transfer kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa. Z perspektywy przedsiębiorstwa Spółki zbywającej przedmiotem zbycia będą tylko niektóre składniki niematerialne niezdolne do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej.";

* w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 kwietnia 2014 r., sygn. IBPP3/443-15/14/AZ, w której organ wyraził pogląd, że: "przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym. Ponadto, nie można traktować, jako przedsiębiorstwo wyodrębnionej gospodarczo części będącej zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, jeżeli nie będzie obejmować ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności.";

* w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 sierpnia 2013 r., sygn. IPPP1/443-698/13-2/PR, w której organ uznał, że: "Zbywca dokona zbycia składników majątku przedsiębiorstwa a nie przedsiębiorstwa rozumianego według art. 551 Kodeksu cywilnego. Opisana we wniosku transakcja nie obejmuje, bowiem istotnych elementów przedsiębiorstwa rozumianego według art. 551 Kodeksu cywilnego, takich jak tajemnice przedsiębiorstwa, księgi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, wierzytelności, zobowiązania i środki pieniężne Zbywcy".

(ii) Brak przesłanek do zaklasyfikowania przedmiotu Transakcji jako ZCP

Przez ZCP, stosownie do art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem organów podatkowych, aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za ZCP w rozumieniu powyższej definicji, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

* istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

* zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

* składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

* zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadanie gospodarcze.

W świetle powyższego, aby uznać dany zespół składników majątkowych za ZCP, składniki te muszą być wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Jak wskazał, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w indywidualnej interpretacji z dnia 30 października 2012 r., sygn. ITPP2/443-366/12/AK, " (...) aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany, jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym".

Dodatkowo, zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w indywidualnych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, aby w przypadku zbycia składników majątkowych, można było mówić o zbyciu ZCP, w skład przedmiotu zbycia muszą wchodzić również zobowiązania sprzedającego związane ze zbywaną częścią majątku sprzedającego. Takie, stanowisko zaprezentował np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 31 marca 2016 r. sygn. IPPP3/4512-135/16-2/ISZ, w której odpowiadając na pytanie czy wnoszony przez Spółkę na pokrycie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Nowej Spółki wkład niepieniężny w postaci Znaków Towarowych wraz z pracownikami Departamentu Marketingu oraz niezbędnymi umowami związanymi z zarządzaniem, rozwojem i budową wartości Znaków Towarowych nie będzie stanowił ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, odstępując od uzasadnienia zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który wskazał, że: "(...) z uwagi więc na brak wyodrębnienia finansowego i organizacyjnego przenoszonych składników oraz niemożliwość uznania ich za zorganizowany zespół składników majątkowych i niemajątkowych na skutek wyłączenia istotnych jego elementów (w tym zobowiązań) stwierdzić należy, iż transakcja wniesienia ww. składników, w tym Znaków Towarowych, powinna zostać traktowana jako wniesienie poszczególnych aktywów, a nie zaś jako aport organizowanej części przedsiębiorstwa".

W związku z powyższym, zobowiązania obok prawa własności składników majątku czy też należności stanowią jeden z najważniejszych elementów wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub ZCP i są nierozerwalnie z nim związane. Wyłączenie ich zatem powoduje, że nie można mówić o innych pozostających składnikach majątkowych jak o przedsiębiorstwie lub ZCP.

Podsumowując, ZCP (podobnie jak w przypadku przedsiębiorstwa) tworzą składniki, które są pod względem organizacyjnym i finansowym wyodrębnione w strukturze istniejącego przedsiębiorstwa oraz są we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich, jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Dodatkowo, aby mieć do czynienia z transferem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład przedmiotu zbycia muszą wchodzić również wszystkie zobowiązania sprzedawcy związane ze zbywaną częścią majątku.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym szereg elementów przedsiębiorstwa Sprzedającego nie zostanie włączony do Transakcji, tj.:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo Sprzedającego,

* wierzytelności (należności) Sprzedającego,

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Sprzedającego, oraz również

* zobowiązania Sprzedającego.

Biorąc pod uwagę, że:

* przedmiotem Transakcji będzie jeden rodzaj aktywów w majątku Sprzedającego, tj. Znaki Towarowe,

* Znaki Towarowe nie będą wyodrębnione pod względem organizacyjnym i finansowym w majątku Wnioskodawcy,

* w zakres przedmiotowy planowanej Transakcji nie wejdą zobowiązania Sprzedającego,

zdaniem Wnioskodawców przedmiot Transakcji nie spełni szeregu warunków niezbędnych do uznania za ZCP. W konsekwencji planowana Transakcja nie będzie mogła zostać uznana za zbycie ZCP.

Przedstawione przez Wnioskodawców stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo:

* w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 września 2015 r., sygn. IPPP1/4512-837/15-2/MK, w której organ wskazał, że: "(...) Sprzedaż przez Wnioskodawcę praw ochronnych na znaki towarowe oraz autorskich praw majątkowych do warstwy graficznej znaków towarowych, nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Brak jest bowiem wyodrębnienia na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej przedmiotu Transakcji.";

* w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 marca 2015 r., sygn. IPPP1/443-1482/14-4/AP, w której organ podatkowy uznał, że: "Wnioskodawca wskazał, że SKA dokona sprzedaży Znaków na rzecz SPV, przy czym transakcja sprzedaży dotyczyć będzie wyłącznie Znaków, pomiędzy SKA oraz SPV nie zostaną przeniesione żadne inne składniki majątku, ani też zobowiązania. Na moment zawarcia umowy sprzedaży, w ramach SKA przedmiot sprzedaży nie będzie stanowił wyodrębnionego organizacyjnie (na bazie statutu, regulaminu, czy też innego aktu o podobnym charakterze) zespołu składników w postaci odrębnego oddziału, działu ani departamentu przedsiębiorstwa, na którego czele stałby kierownik, czy dyrektor; nie będzie odrębnego zakładowego planu kont przyporządkowanego do przedmiotu sprzedaży; zakładowy plan kont SKA nie będzie zawierał odrębnych kont ewidencyjnych dotyczących wyłącznie gospodarki finansowej przedmiotu sprzedaży; nie będzie odrębnych planów finansowych, budżetów etc. dotyczących przedmiotu sprzedaży; nie będzie odrębnego rachunku (subrachunku) bankowego, na który wpływają należności i są spłacane zobowiązania związane z wykorzystywaniem przedmiotu sprzedaży w przedsiębiorstwie SKA; w ramach sprzedaży nie dojdzie do przeniesienia zakładu pracy w trybie art. 23 (1) Kodeksu pracy. Analiza opisanej sytuacji w kontekście powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że prawa do znaków towarowych będące przedmiotem sprzedaży nie wypełniają definicji przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, i w konsekwencji transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.";

* w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 grudnia 2014 r., sygn. ILPP1/443-917/14-2/JSK, w której organ podatkowy stanął na stanowisku, że: "(...) Analizując powyższe uznać należy, że znak towarowy, będący przedmiotem zbycia, nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Zbywany składnik majątku nie będzie stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż przedmiot sprzedaży (znak towarowy) nie będzie spełniał ustawowych przesłanek zawartych w definicji tego pojęcia, tj. nie będzie stanowił masy majątkowej wydzielonej finansowo, organizacyjnie i funkcjonalnie, która umożliwiłaby funkcjonowanie jako oddzielne przedsiębiorstwo.";

* w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 20 października 2014 r., sygn. IPTPP2/443-578/14-2/AO, w której organ podatkowy wyraził pogląd, że: "W świetle okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, że przedmiot sprzedaży nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 27e ustawy, zatem stosownie do przepisu art. 6 pkt 1 ustawy zgodnie z którym »przepisów ustawy nie stosuje się do: transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa«, przedmiot sprzedaży nie będzie wyłączony z opodatkowania. Jednocześnie należy wskazać, że sprzedaż przez SKA na rzecz Wnioskodawcy jednego lub kilku nabytych Znaków Towarowych będzie odpowiadała hipotezie art. 8 ustawy. Za taką oceną przemawia fakt, że zaistnieje świadczenie usług, rozumiane zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, jako przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, które dodatkowo będzie miało charakter odpłatny. Zatem przedmiotowa czynność, jako odpłatne świadczenie usług, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT".

(iii) Sprzedaż Znaków Towarowych, jako transakcja opodatkowana VAT

Mając na uwadze, że w ocenie Wnioskodawców planowana Transakcja nie będzie stanowiła ani przedsiębiorstwa, ani ZCP, nie będzie się ona mieściła w katalogu czynności niepodlegających przepisom Ustawy o VAT, określonym w art. 6 Ustawy o VAT. W efekcie, zdaniem Wnioskodawców, będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT.

W związku z faktem, że przepisy Ustawy o VAT ani rozporządzeń wykonawczych do tej Ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku, czy też obniżonej stawki podatku dla czynności zbycia wartości niematerialnych (sprzedaż Znaków Towarowych), w ocenie Wnioskodawców czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu podstawową 23% stawką podatku VAT.

Ad 2)

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi co do zasady przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 oraz ust. 11 Ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, jednak nie wcześniej niż w okresie rozliczeniowym, w którym Kupujący otrzyma od Sprzedającego fakturę dokumentującą faktyczne dokonanie przedmiotowej Transakcji.

W świetle powyższego, biorąc pod uwagę, że:

* planowana Transakcja, której przedmiotem będzie sprzedaż Znaków Towarowych nie jest wyłączona z zakresu zastosowania Ustawy o VAT (tj. Znaki Towarowe nie stanowią przedsiębiorstwa ani ZCP),

* nabyte Znaki Towarowe będą wykorzystywane przez Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (tj. świadczenia usług licencjonowania),

* nie znajdą zastosowania wyłączenia w zakresie prawa do odliczenia wskazane w art. 88 ustawy o VAT,

Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że po dokonaniu przedmiotowej Transakcji i otrzymaniu prawidłowo wystawionej przez Sprzedawcę faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Kupującemu będzie przysługiwało (na zasadach ogólnych) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu Znaków Towarowych, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawców w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawców.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawców w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl