0112-KDIL1-2.4012.224.2019.2.JO - VAT w zakresie pełnego prawa do odliczenia podatku z tytułu opłaty wstępnej oraz miesięcznych rat leasingowych dotyczących samochodu osobowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2019 r. (data wpływu 7 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pełnego prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu opłaty wstępnej oraz miesięcznych rat leasingowych dotyczących samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pełnego prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu opłaty wstępnej oraz miesięcznych rat leasingowych dotyczących samochodu osobowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 maja 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jawna, czynny podatnik podatku VAT, prowadzący jedynie działalność opodatkowaną, w dniu 11 kwietnia 2019 r. zawarła umowę leasingu operacyjnego dotyczącą samochodu osobowego wartości netto przekraczającej 150.000 zł.

W dniu 12 kwietnia 2019 r. postanowiono o wykorzystywaniu samochodu osobowego jedynie dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w związku z czym:

* zgłoszono do urzędu skarbowego pojazd jako firmowy na formularzu VAT-26;

* ewidencjonuje się przejechane trasy w ewidencji przebiegu pojazdu dla celów rozliczenia podatku VAT - tzw. kilometrówki dla celów VAT;

* firma posiada regulamin wykorzystania samochodu w firmie.

Wątpliwości budzi nieograniczona możliwość odliczenia podatku naliczonego. Ustawodawca w podatku dochodowym wprowadził ograniczenie kosztów w podatku dochodowym jedynie do 150.000 zł. W przepisach nie mówi się o ograniczeniu odliczenia VAT wynikającym z raty leasingowej, dochodzi zatem do sytuacji, gdy wartość netto zakupu jest ograniczana limitem 150.000 zł, zaś odliczenie podatku VAT nie.

W piśmie z dnia 31 maja 2019 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na zadane przez tut. organ pytania o treści:

Pytanie DKIS nr 1:

"Czy samochód będący przedmiotem wniosku jest pojazdem, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą?".

Odpowiedź:

"Pojazd jest pojazdem, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT (pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony)".

Pytanie DKIS nr 2:

"Czy przedmiotowy pojazd będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, czy również na potrzeby prywatne?".

Odpowiedź:

"Pojazd jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej".

Pytanie DKIS nr 3:

"Czy istnieją okoliczności obiektywne potwierdzające brak możliwości wykorzystania ww. pojazdu do użytku prywatnego - jeżeli tak to należy szczegółowo wskazać jakie to będą okoliczności?".

Odpowiedź:

"Nie istnieją okoliczności obiektywne potwierdzające możliwość wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego".

Pytanie DKIS nr 4:

"W jaki sposób Wnioskodawca będzie nadzorował używanie pojazdu i w czym to się będzie przejawiać?".

Odpowiedź:

"Nadzór używania pojazdu polega na bieżącym prowadzeniu ewidencji przebiegu z podaniem celu wyjazdu jak i ilości przejechanych kilometrów, sprawdzane jest to ze stanem faktycznym (przebieg pojazdu wg licznika) przynajmniej raz w tygodniu przez upoważnionych pracowników innych niż wymienieni w pkt 5".

Pytanie DKIS nr 5:

"Kto i w jaki sposób będzie korzystać w firmie z pojazdu?".

Odpowiedź:

"Upoważniony pracownik w ramach wyjazdów związanych z zakresem swoich obowiązków".

Pytanie DKIS nr 6:

"Gdzie pojazd będzie garażowany w godzinach pracy i po godzinach?".

Odpowiedź:

"Pojazd garażowany jest na terenie zakładu pracy w godzinach dziennych, w godzinach nocnych na prywatnym terenie pracowników (garaż) w związku z brakiem możliwości fizycznego zabezpieczenia samochodu w nocy".

Pytanie DKIS nr 7:

"Czy będzie wprowadzony obowiązek zostawienia po godzinach pracy na parkingu przedsiębiorstwa pojazdu używanego przez pracowników, bez możliwości ich pobrania?".

Odpowiedź:

"Nie, z uwagi na brak możliwości fizycznego zabezpieczenia samochodu w/po godzinach pracy przedsiębiorstwa".

Pytanie DKIS nr 8:

"Czy będzie istnieć nadzór nad używaniem pojazdu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych (np. GPS)?".

Odpowiedź:

"Nie".

Pytanie DKIS nr 9:

"Czy Wnioskodawca dołoży należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych pracownika, należy wskazać jakie czynności zostaną podjęte, w czym ta staranność będzie się przejawiać?".

Odpowiedź:

"Tak, na przykład w ramach nadzoru opisanego w pkt 4".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo odliczyć pełną kwotę podatku naliczonego wynikającą z opłaty wstępnej i miesięcznych opłat leasingowych, bez uwzględnienia proporcji wynikającej z przekroczenia kwoty 150.000 zł netto?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje pełne odliczenie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Na mocy art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem, zgodnie z ww. regulacjami, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych".

Od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 i ust. 2 występują jednakże wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

- jeż

a. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub b. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem; 5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy, ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania, wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy, motocykl). Z tych też względów - dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Jednakże w tej grupie pojazdów nie ma samochodów osobowych.

Jak wynika z art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

f. żuraw samochodowy - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Natomiast w myśl art. 86a ust. 10 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Przez "poniesienie wydatku" należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego, która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1990, z późn. zm.), "pojazd samochodowy" to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Artykuł 2 pkt 40 ustawy - Prawo o ruchu drogowym wskazuje, że "samochód osobowy" to pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka jawna, czynny podatnik podatku VAT, prowadzący jedynie działalność opodatkowaną, w dniu 11 kwietnia 2019 r. zawarła umowę leasingu operacyjnego dotyczącą samochodu osobowego wartości netto przekraczającej 150.000 zł. W dniu 12 kwietnia 2019 r. postanowiono o wykorzystywaniu samochodu osobowego jedynie dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w związku z czym:

* zgłoszono do urzędu skarbowego pojazd jako firmowy na formularzu VAT-26;

* ewidencjonuje się przejechane trasy w ewidencji przebiegu pojazdu dla celów rozliczenia podatku VAT - tzw. kilometrówki dla celów VAT;

* firma posiada regulamin wykorzystania samochodu w firmie.

Pojazd jest pojazdem, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy (pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony). Pojazd jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Nie istnieją okoliczności obiektywne potwierdzające możliwość wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego. Nadzór używania pojazdu polega na bieżącym prowadzeniu ewidencji przebiegu z podaniem celu wyjazdu jak i ilości przejechanych kilometrów, sprawdzane jest to ze stanem faktycznym (przebieg pojazdu wg licznika) przynajmniej raz w tygodniu przez upoważnionych pracowników. Upoważniony pracownik w ramach wyjazdów związanych z zakresem swoich obowiązków będzie korzystać w firmie z pojazdu. Pojazd garażowany jest na terenie zakładu pracy w godzinach dziennych, w godzinach nocnych na prywatnym terenie pracowników (garaż) w związku z brakiem możliwości fizycznego zabezpieczenia samochodu w nocy. Nie będzie wprowadzony obowiązek zostawienia po godzinach pracy na parkingu przedsiębiorstwa pojazdu używanego przez pracowników bez możliwości ich pobrania z uwagi na brak możliwości fizycznego zabezpieczenia samochodu w/po godzinach pracy przedsiębiorstwa. Wnioskodawca wskazał, że nie będzie istnieć nadzór nad używaniem pojazdu w trakcie wykonywania obowiązków służbowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii pełnego prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu opłaty wstępnej oraz miesięcznych rat leasingowych dotyczących samochodu osobowego.

Należy zaznaczyć, że kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie "wyłącznie" należy rozumieć "tylko" oraz "jedynie". Przy definiowaniu słowa "wyłącznie" mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie. Zatem możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.

Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że opisana przez Wnioskodawcę procedura nie wyklucza użycia przedmiotowego samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Mimo, że prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu, to jednak pojazd jest garażowany w godzinach nocnych na prywatnym terenie pracowników (garaż), w związku z brakiem możliwości fizycznego zabezpieczenia samochodu w nocy, a więc poprzez jego bezpośrednią dostępność, stwarza możliwość wykorzystania tego samochodu do celów prywatnych. Wprowadzenie przez Wnioskodawcę nadzoru używania pojazdu polegającego na bieżącym prowadzeniu ewidencji przebiegu z podaniem celu wyjazdu jak i ilości przejechanych kilometrów, sprawdzane jest to ze stanem faktycznym (przebieg pojazdu wg licznika) przynajmniej raz w tygodniu przez upoważnionych pracowników, nie jest równoznaczne ze stworzeniem przez Wnioskodawcę stosownej procedury użytkowania tych pojazdów, która wykluczy ich potencjalne użycie do celów prywatnych. Wprowadzone przez Zainteresowanego zasady nie wykluczają obiektywnie prywatnego użytku tych pojazdów.

Również podjęte przez Spółkę działania wykluczające użycie samochodu służbowego przez pracowników Spółki do celów innych niż działalność gospodarcza poprzez posiadanie w firmie regulaminu wykorzystywania samochodu w firmie, nie potwierdzają obiektywnie, że samochód, o którym mowa we wniosku, jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy bez możliwości jego użycia do celów prywatnych, w sytuacji gdy jest parkowany przez pracowników w godzinach nocnych na prywatnym terenie pracowników (garaż).

Z uwagi na powyższe spostrzeżenia należy stwierdzić, że samochód służbowy parkowany w godzinach nocnych na prywatnym terenie pracowników (garaż), nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Tym samym, Wnioskodawca w związku z planowanym wykorzystaniem samochodu służbowego nie ma prawa do pełnego odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług od wydatków związanych z tym pojazdem.

Wykorzystywanie samochodu, nawet potencjalne, do celów innych niż działalność gospodarcza uprawnia Wnioskodawcę do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego.

Podsumowując, Spółka nie ma prawa odliczyć pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z opłaty wstępnej i miesięcznych opłat leasingowych dotyczących przedmiotowego samochodu osobowego.

W tym miejscu należy wskazać, że z przepisów dotyczących prawa do odliczenia nie wynika, by skorzystanie z ww. uprawnienia było ograniczone kwotowo. Zatem, odliczeń dokonuje się na podstawie otrzymanych przez Wnioskodawcę faktur.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.