0112-KDIL1-2.4012.219.2018.2.PG - Prawo do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2018 r. (data wpływu 6 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 czerwca 2018 r. (data wpływu 14 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur kosztowych dotyczących realizowanego projektu - jest prawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur kosztowych dotyczących realizowanego projektu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 czerwca 2018 r. (data wpływu 14 czerwca 2018 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy, przeformułowanie pytania oraz własne stanowisko do tak przeformułowanego pytania.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Towarzystwo realizuje zadanie współfinansowane w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Realizacja przedmiotowego projektu należy do zadań statutowych Towarzystwa i obejmuje organizacje imprezy okolicznościowej, w trakcie której prowadzone będą warsztaty tematyczne i konkurencje sportowe, w których udział będą brały dzieci, rodzice i dziadkowie.

Projekt ma charakter niekomercyjny nie będzie generował przychodów i w związku z jego realizacją Wnioskodawca nie będzie prowadził żadnych czynności opodatkowanych związanych z niniejszą inwestycją, a tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wszystkie faktury dotyczące projektu będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Niniejsza interpretacja jest wymagana przez Urząd Marszałkowski jako załącznik do wniosku o płatność końcową, a tym samym ostateczne rozliczenie przedmiotowego projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy w związku z korzystaniem ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zostało poprawnie założone, że Towarzystwo nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur kosztowych dotyczących realizowanego projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), w związku z realizacją przedmiotowego projektu Towarzystwo nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o VAT, gdyż nie jest podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług (korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (art. 88 ust. 4 ustawy).

Z przepisów ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W tym miejscu należy zauważyć, że podatnicy mogą - na podstawie art. 113 ustawy - korzystać ze zwolnienia podmiotowego (z wyłączeniem przypadków określonych w art. 113 ust. 13 ustawy).

Z art. 113 ust. 1 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy wskazać, że - co do zasady - o ile podatnik nie przekroczy kwoty obrotu określonej na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego do momentu przekroczenia tej kwoty. W przypadku przekroczenia ww. kwoty z tytułu świadczenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest do dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług na zasadach określonych w ustawie.

Zatem, jeżeli podatnik korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie powyższego art. 113 ust. 1 ustawy, a tym samym nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT, to należy stwierdzić, że nabywane przez niego towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Towarzystwo) realizuje zadanie współfinansowane w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Realizacja przedmiotowego projektu należy do zadań statutowych Towarzystwa i obejmuje organizacje imprezy okolicznościowej, w trakcie której prowadzone będą warsztaty tematyczne i konkurencje sportowe, w których udział będą brały dzieci, rodzice i dziadkowie. Projekt ma charakter niekomercyjny nie będzie generował przychodów i w związku z jego realizacją Wnioskodawca nie będzie prowadził żadnych czynności opodatkowanych związanych z niniejszą inwestycją. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wszystkie faktury dotyczące projektu będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur kosztowych dotyczących realizowanego projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT nie będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto - jak wskazał Wnioskodawca - projekt ma charakter niekomercyjny nie będzie generował przychodów i w związku z jego realizacją Wnioskodawca nie będzie prowadził żadnych czynności opodatkowanych. Zatem - biorąc pod uwagę powyższe - Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji przedmiotowego projektu.

Reasumując, w związku z korzystaniem ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy Wnioskodawca poprawnie założył, że nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur kosztowych dotyczących realizowanego projektu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.