0112-KDIL1-2.4012.150.2017.2.PG - VAT w zakresie opodatkowania wniesienia w formie aportu przedsiębiorstwa do spółki prawa handlowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2017 r. (data wpływu 15 maja 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 lipca 2017 r. (data wpływu 14 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia w formie aportu przedsiębiorstwa do spółki prawa handlowego - jest prawidłowe.

W dniu 15 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia w formie aportu przedsiębiorstwa do spółki prawa handlowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 lipca 2017 r. (data wpływu 14 lipca 2017 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność głównie w zakresie produkcji i dystrybucji klejów i wyrobów klejących jako osoba fizyczna.

Wnioskodawca prowadzi działalność w nieruchomościach stanowiących jego własność. Wnioskodawca zamierza wnieść swoje przedsiębiorstwo do spółki prawa handlowego. Wnosząc przedsiębiorstwo Wnioskodawca zamierza wyłączyć z aportu (wkładu) nieruchomości. Przedmiotem aportu będą więc ruchomości oraz pozostałe składniki jego przedsiębiorstwa, w tym m.in.: maszyny i urządzenia, samochody, logo, surowce i materiały, wyroby gotowe, należności, środki pieniężne, wiedzę i know how, kontakty, kontrakty i inne tajemnice przedsiębiorstwa. Przedmiotem aportu będzie całe przedsiębiorstwo łącznie ze wszystkimi zobowiązaniami. Posiadane nieruchomości są wpisane do ewidencji środków trwałych firmy.

Z chwilą wniesienia aportu zostanie zawarta umowa najmu nieruchomości ze spółką do której wniesione zostanie przedsiębiorstwo. Taki jest warunek wniesienia przedsiębiorstwa i taka będzie wstępna umowa ze spółką. W przeciwnym wypadku działalność nie byłaby możliwa.

W związku z powyższą czynnością do spółki przejdą pracownicy w trybie art. 23¹ kodeksu pracy.

W piśmie z dnia 10 lipca 2017 r. (data wpływu 14 lipca 2017 r.) - będącym uzupełnieniem wniosku - Wnioskodawca poinformował, że:

1. Składniki materialne i niematerialne majątku będące przedmiotem aportu stanowią elementy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c. Obejmują one wszystko to co jest niezbędne dla dalszego funkcjonowania firmy w nowej formie organizacyjnej. Nie obejmują one natomiast nieruchomości, która w związku z aportem pozostałych składników zostanie wynajęta. Własność nieruchomości nie jest niezbędna dla kontynuowania wcześniejszej działalności.

2. Przekazane aportem składniki materialne majątku przedsiębiorstwa oraz inne składniki niematerialne wskazane w art. 55¹ k.c. stanowią jedną pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym całość.

3. Po zawarciu umowy najmu z właścicielem budynków (w dniu wniesienia aportu) przedsiębiorstwo będzie dalej funkcjonowało, bez zakłóceń i przerw spowodowanych czynnością aportu, jako samodzielny podmiot, chociaż w innej formie organizacyjnej.

4. Po otrzymaniu aportu spółka będzie kontynuowała działalność w zakresie dotychczasowym prowadzonym jako firma osoby fizycznej.

5. Po wniesieniu aportu Wnioskodawca zamierza zlikwidować dotychczasową jednoosobową działalność gospodarczą. Nie wyklucza jednak prowadzenia działalności gospodarczej w przyszłości, jednak w innym niż aportowane przedsiębiorstwo zakresie.

Aport dotyczyć będzie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ k.c., łącznie z przeniesieniem pracowników, a nie jego zorganizowanej części czy też wyodrębnionych składników majątkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie w formie aportu (wkładu) przedsiębiorstwa z wyłączeniem nieruchomości, do spółki prawa handlowego podlegać będzie podatkowi od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, aport przedsiębiorstwa z wyłączeniem nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 55¹ k.c., przez przedsiębiorstwo należy rozumieć zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Wyliczenie składników przedsiębiorstwa w art. 55¹ k.c. jest przykładowe i dokonane wyłącznie pod kątem przeznaczenia ich do prowadzenia przez przedsiębiorcę konkretnej działalności gospodarczej, a więc wyłącznie w aspekcie funkcjonalnym i organizacyjnym. Pojęcie "przedsiębiorstwo" obejmuje wszystkie prawa i obowiązki majątkowe, nie tylko te wymienione powyżej, umieszczone w bilansie danego podmiotu zarówno po stronie aktywów, jak i pasywów. Przedsiębiorstwo stanowi swoisty zbiór towarów i innych dóbr, które towarami nie są. Brak któregokolwiek z elementów wymienionych w definicji przedsiębiorstwa nie musi dyskwalifikować danej transakcji jako zbycia przedsiębiorstwa. Również wyłączenie określonych elementów z zespołu składników stanowiących przedsiębiorstwo (np. wyłączenie budynków) nie musi wykluczać zbycia przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 55² k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Ponieważ przepis ten dopuszcza możliwość wyłączeń z przedmiotu umowy poszczególnych składników w drodze uzgodnień między zbywcą a nabywcą przedsiębiorstwa, powstaje pytanie, w jakim zakresie dopuszczalne jest stosowanie tych wyłączeń, aby przedmiot zbycia w dalszym ciągu można było uznać za przedsiębiorstwo. Analiza treści art. 55² k.c. wskazuje wyraźnie, że co do zasady tylko czynność prawna obejmująca wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, jest czynnością prawną mającą za przedmiot przedsiębiorstwo. Dlatego należy uznać, że wyłączeniu mogą podlegać jedynie te składniki, które nie są niezbędne do realizacji stojących przed przedsiębiorstwem celów gospodarczych.

O tym, czy w konkretnym przypadku mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne. Ponieważ po wniesieniu aportu (wkładu) Wnioskodawca zapewni spółce korzystanie z nieruchomości w drodze umowy dzierżawy lub najmu Wnioskodawca uważa że opisana wyżej transakcja będzie dotyczyła przedsiębiorstwa i nie będzie podlegać podatkowi od towarów i usług.

Wg wyroku NSA w Warszawie z dnia 10 marca 2011 r. (I FSK 1062/10) jeśli wyłączenie nieruchomości nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to wkład w takiej postaci nie podlega VAT.

Dalej NSA wskazał, że zgodnie z art. 55² k.c. czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Z przepisu tego, którego naruszenie zarzucił autor skargi kasacyjnej, wynika, że istnieje prawna możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszania statusu przedsiębiorstwa. W komentarzu do art. 55² k.c. wskazano, że "... ma charakter dyspozytywny, stwarzając stronom możliwość wyłączenia niektórych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Powinny być jednak one wyraźnie zaznaczone w umowie, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo. (...) Aby można było mówić o czynności, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo, przedmiotem czynności muszą być objęte bezwzględnie te elementy, które umożliwią kontynuowanie działalności gospodarczej. Nie można jednak w tym zakresie formułować jakichś jednoznacznych, uniwersalnych wzorów czy kryteriów. Będą się one zmieniały przy każdej dokonywanej czynności, a okoliczności konkretnego przypadku będą podstawą oceny, czy przedmiotem czynności prawnej jest przedsiębiorstwo, czy też przedmiotowa substancja nie nosi takich znamion. Granicą swobody w omawianym zakresie będzie możliwość uczestnictwa substancji w działalności gospodarczej." (A. Kidyba, K. Kopaczyńska-Pieczniak, E. Niezbecka, Z. Gawlik, A. Janiak, A. Jedliński, T. Sokołowski, Kodeks Cywilny Komentarz Tom I Część Ogólna Lex, 2009). Z powyższego wynika, że stanowisko autora skargi kasacyjnej, jakoby transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, w przypadku wyłączenia z niej jednego z elementów opisanych przykładowo w art. 55¹ k.c. zawsze skutkowała uznaniem, że zbywane składniki tracą łącznie charakter przedsiębiorstwa, jest nieuzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa - art. 6 pkt 1 ustawy.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, zamiana, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Według art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W związku z tym, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Wyłączenie więc ze zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Jeśli natomiast wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego, wówczas czynność taka na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uznana będzie za zbycie przedsiębiorstwa, chociaż nie obejmuje ona wszystkich jego składników.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) TSUE stwierdził, że " (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów". Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność głównie w zakresie produkcji i dystrybucji klejów i wyrobów klejących jako osoba fizyczna. Wnioskodawca prowadzi działalność w nieruchomościach stanowiących jego własność. Wnioskodawca zamierza wnieść swoje przedsiębiorstwo do spółki prawa handlowego. Wnosząc przedsiębiorstwo Wnioskodawca zamierza wyłączyć z aportu (wkładu) nieruchomości. Przedmiotem aportu będą więc ruchomości oraz pozostałe składniki jego przedsiębiorstwa, w tym m.in.: maszyny i urządzenia, samochody, logo, surowce i materiały, wyroby gotowe, należności, środki pieniężne, wiedzę i know how, kontakty, kontrakty i inne tajemnice przedsiębiorstwa. Przedmiotem aportu będzie całe przedsiębiorstwo łącznie ze wszystkimi zobowiązaniami. Posiadane nieruchomości są wpisane do ewidencji środków trwałych firmy. Z chwilą wniesienia aportu zostanie zawarta umowa najmu nieruchomości ze spółką do której wniesione zostanie przedsiębiorstwo. Taki jest warunek wniesienia przedsiębiorstwa i taka będzie wstępna umowa ze spółką. W przeciwnym wypadku działalność nie byłaby możliwa. W związku z powyższą czynnością do spółki przejdą pracownicy w trybie art. 23¹ kodeksu pracy.

Dodatkowo Wnioskodawca poinformował, że składniki materialne i niematerialne majątku będące przedmiotem aportu stanowią elementy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Obejmują one wszystko to co jest niezbędne dla dalszego funkcjonowania firmy w nowej formie organizacyjnej. Nie obejmują one natomiast nieruchomości która w związku z aportem pozostałych składników zostanie wynajęta. Własność nieruchomości nie jest niezbędna dla kontynuowania wcześniejszej działalności. Przekazane aportem składniki materialne majątku przedsiębiorstwa oraz inne składniki niematerialne wskazane w art. 55¹ Kodeksu cywilnego stanowią jedną pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym całość. Po zawarciu umowy najmu z właścicielem budynków (w dniu wniesienia aportu) przedsiębiorstwo będzie dalej funkcjonowało, bez zakłóceń i przerw spowodowanych czynnością aportu, jako samodzielny podmiot, chociaż w innej formie organizacyjnej. Po otrzymaniu aportu spółka będzie kontynuowała działalność w zakresie dotychczasowym prowadzonym jako firma osoby fizycznej. Po wniesieniu aportu Wnioskodawca zamierza zlikwidować dotychczasową jednoosobową działalność gospodarczą. Nie wyklucza jednak prowadzenia działalności gospodarczej w przyszłości, jednak w innym niż aportowane przedsiębiorstwo zakresie. Aport dotyczyć będzie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, łącznie z przeniesieniem pracowników, a nie jego zorganizowanej części czy też wyodrębnionych składników majątkowych.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości w kwestii opodatkowania podatkiem VAT czynności wniesienia w formie aportu (wkładu) przedsiębiorstwa z wyłączeniem nieruchomości, do spółki prawa handlowego.

Z analizy przedstawionego opisu sprawy wynika, że przedmiotem aportu do spółki będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Spółka po otrzymaniu aportu będzie kontynuowała działalność w zakresie dotychczasowym prowadzonym jako firma osoby fizycznej. Przedmiotem aportu będą ruchomości oraz pozostałe składniki przedsiębiorstwa, w tym m.in.: maszyny i urządzenia, samochody, logo, surowce i materiały, wyroby gotowe, należności, środki pieniężne, wiedzę i know-how, kontakty, kontrakty i inne tajemnice przedsiębiorstwa wraz ze wszystkimi zobowiązaniami. Składniki materialne i niematerialne obejmują wszystko to co jest niezbędne dla dalszego funkcjonowania firmy w nowej formie organizacyjnej. Przekazane aportem składniki majątku przedsiębiorstwa stanowią jedną pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym całość. Po wniesieniu aportu Wnioskodawca zamierza zlikwidować dotychczasową jednoosobową działalność gospodarczą.

Mając zatem na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro przedmiotem transakcji opisanej we wniosku będzie przedsiębiorstwo spełniające wymogi określone w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to tym samym, wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do Spółki, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że brak nieruchomości w przekazywanym majątku, nie wpływa na funkcjonalne związki pomiędzy pozostałymi składnikami tego majątku, ponieważ - jak oświadczył Wnioskodawca - z chwilą wniesienia aportu zostanie zawarta umowa najmu nieruchomości ze spółką do której wniesione zostanie przedsiębiorstwo.

Reasumując, wniesienie w formie aportu (wkładu) przedsiębiorstwa, z wyłączeniem nieruchomości, do spółki prawa handlowego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.