0112-KDIL1-2.4012.135.2017.1.TK - Ustalenie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych w związku z budową sieci wodociągowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2017 r. (data wpływu 19 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych w związku z budową sieci wodociągowej - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych w związku z budową sieci wodociągowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 czerwca 2017 r. (data wpływu 19 czerwca 2017 r.) o prawidłowy adres elektroniczny do doręczeń e-PUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz składa deklaracje VAT-7. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Definicję działalności gospodarczej określa art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie, z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Gmina jako podmiot prawa publicznego zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, późn. zm.) realizuje zadania użyteczności publicznej, które są zadaniami własnymi gminy. W art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wymieniono jako zadania własne Gminy m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę. Zadanie to, wykonywane jest poprzez powołane w tym celu przedsiębiorstwo Sp. z o.o., w którym Gmina posiada 8,44% udziałów. Gmina jako udziałowiec przedsiębiorstwa wnosi udziały aportem do spółki prawa handlowego. Wniesienie udziałów traktowane jest jako odpłatna dostawa towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.). Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych sieci kanalizacyjne i wodociągowe zalicza się do inżynierii lądowej i wodnej i spełnia definicję obiektów budowlanych niebędących budynkami, więc należy uznać je za budowle.

W 2016 r. Gmina rozpoczęła inwestycję polegającą na budowie sieci wodociągowej na terenie Gminy. W tym celu Gmina zleciła firmie wykonanie projektów budowlanych.

Gmina nie dokonała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji, wydatki te, a tym samym dokumentujące je faktury VAT nie były do tej pory ewidencjonowane w rejestrach zakupów VAT. Po wybudowaniu sieci wodociągowej Gmina jako udziałowiec przedsiębiorstwa Spółki z o.o. zamierza przekazać ją aportem na własność Spółce z o.o., dokumentując ten fakt fakturą VAT. Na podstawie Uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników ww. Spółki nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, w którym Gmina obejmie aktem notarialnym nowe udziały o wartości równej wniesionemu aportowi, uzupełnionej do pełnych tysięcy złotych wpłatą gotówkową. W okresie pomiędzy zakończeniem inwestycji, a przed przekazaniem sieci wodociągowej aportem Gmina zamierza wynająć sieć Spółce z o.o., która będzie ją eksploatować. Od rozpoczęcia inwestycji, czyli nabycia towarów i usług związanych z jej realizacją, Gmina zamierzała wykorzystać sieć wodociągową (będącą efektem prowadzonej inwestycji) wyłącznie do celów świadczenia usług dzierżawy, tj. do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zamiar odpłatnego przyjęcia do eksploatacji przedmiotowej inwestycji przez Spółkę potwierdza pismo otrzymane od przedsiębiorstwa Spółka z o.o.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od wykonawców w związku z budową sieci wodociągowej w pełnej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo to przysługuje w przypadku, gdy jest realizowane przez podatnika oraz pod warunkiem, że nabyte towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Mając na uwadze powyższe argumenty Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie jego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego spełnia definicję dostawy towarów zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, gdyż czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem - wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji, a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania wnoszonym towarem jak właściciel.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 powołanej wyżej ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz składa deklaracje VAT-7. Gmina jako podmiot prawa publicznego zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym realizuje zadania użyteczności publicznej, które są zadaniami własnymi gminy. W art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wymieniono jako zadania własne Gminy m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę. Zadanie to, wykonywane jest poprzez powołane w tym celu przedsiębiorstwo Sp. z o.o., w którym Gmina posiada 8,44% udziałów. Gmina jako udziałowiec przedsiębiorstwa wnosi udziały aportem do spółki prawa handlowego. Wniesienie udziałów traktowane jest jako odpłatna dostawa towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W 2016 r. Gmina rozpoczęła inwestycję polegającą na budowie sieci wodociągowej na terenie Gminy, którą planuje zakończyć w 2017 r. W tym celu Gmina zleciła firmie wykonanie projektów budowlanych. Gmina nie dokonała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji, wydatki te, a tym samym dokumentujące je faktury VAT nie były do tej pory ewidencjonowane w rejestrach zakupów VAT. Po wybudowaniu sieci wodociągowej Gmina jako udziałowiec przedsiębiorstwa zamierza przekazać ją aportem na własność Spółce z o.o., dokumentując ten fakt fakturą VAT. Na podstawie Uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników ww. Spółki nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, w którym Gmina obejmie aktem notarialnym nowe udziały o wartości równej wniesionemu aportowi, uzupełnionej do pełnych tysięcy złotych wpłatą gotówkową. W okresie pomiędzy zakończeniem inwestycji, a przed przekazaniem sieci wodociągowej aportem Gmina zamierza wynająć sieć Spółce z o.o., która będzie ją eksploatować. Od rozpoczęcia inwestycji, czyli nabycia towarów i usług związanych z jej realizacją, Gmina zamierzała wykorzystać sieć wodociągową wyłącznie do celów świadczenia usług dzierżawy, tj. do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zamiar odpłatnego przyjęcia do eksploatacji przedmiotowej inwestycji przez Spółkę potwierdza pismo otrzymane od przedsiębiorstwa Spółka z o.o.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Gmina będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od wykonawców w związku z budową sieci wodociągowej w pełnej wysokości.

Przedmiot inwestycji mieści się w zakresie zadań własnych Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym.

Wnioskodawca wskazał, że po wybudowaniu sieci wodociągowej jako udziałowiec przedsiębiorstwa zamierza przekazać ją aportem na własność Spółce z o.o., dokumentując ten fakt fakturą VAT. Na podstawie Uchwały Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników ww. Spółki nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, w którym Gmina obejmie aktem notarialnym nowe udziały o wartości równej wniesionemu aportowi, uzupełnionej do pełnych tysięcy złotych wpłatą gotówkową. W okresie pomiędzy zakończeniem inwestycji, a przed przekazaniem sieci wodociągowej aportem Gmina zamierza wynająć sieć Spółce, która będzie ją eksploatować.

Zatem towary i usługi nabyte w związku z realizowaną inwestycją będą wykorzystywane do wykonywania przez Gminę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* będą wykorzystywane do wykonywania czynnościami opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym należy wskazać, że w analizowanej sytuacji Gmina celem realizacji zamierzonej inwestycji dotyczącej sieci wodociągowej, będzie dokonywała nabycia towarów i usług z zamiarem - jak wskazała - wykorzystywania ich do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym, w tym przypadku Gmina wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego opodatkowaną działalność gospodarczą.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z budową sieci wodociągowej, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od wykonawców w związku z budową sieci wodociągowej w pełnej wysokości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków z otrzymanych faktur, o ile będą dokumentowały zakup towarów lub usług opodatkowanych na zasadach ogólnych, w przypadku bowiem gdy przedmiotem nabycia będą usługi podlegające opodatkowaniu na zasadzie odwróconego obciążenia (art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy), to podstawą dokonania odliczenia nie będzie faktura wystawiona przez usługodawcę, lecz odliczenia należy dokonać na zasadach wynikających z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy.

Kwestia odwróconego obciążenia nie była przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż nie sformułowano w tym zakresie pytania ani własnego stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.