0112-KDIL1-2.4012.117.2017.2.MR - Mechanizm odwrotnego obciążenia dla dostawy i montażu urządzeń magazynu zbożowego.

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 13 lipca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-2.4012.117.2017.2.MR Mechanizm odwrotnego obciążenia dla dostawy i montażu urządzeń magazynu zbożowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2017 r. (data wpływu 25 kwietnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2017 r. (data wpływu 19 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niezastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczonych przez Wnioskodawcę czynności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niezastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczonych przez Wnioskodawcę czynności. Wniosek uzupełniono w dniu 19 czerwca 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowanie pytania i własnego stanowiska w sprawie oraz o brakującą opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 12 czerwca 2017 r.).

Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca", "Spółka") jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka w dniu 1 marca 2017 r. podpisała umowę z firmą X na "Dostawę i montaż urządzeń magazynu zbożowego". Umowa określa szczegółowy zakres dostaw specjalistycznych urządzeń w elementach oraz niezbędny montaż tychże urządzeń.

Kalkulacja wynagrodzenia w umowie oparta jest na koszcie wytworzenia produktu plus zysk firmy. Faktura wystawiana jest dla Kontrahenta z jedną pozycją - "Magazyn zbożowy zgodnie z umową z dnia 1 marca 2017 r.", nie rozdzielono dostaw i montażu w odrębnych pozycjach.

Elementem dominującym w umowie jest wartość urządzeń, które składają się na cały magazyn zbożowy. Wartość montażu stanowi około 10-15% wartości sprzedawanych urządzeń.

PKWiU dla urządzeń przeważających:

* 28.93.16.0 Suszarnie do produktów rolniczych;

* 28.93.20.0 Urządzenia do czyszczenia, sortowania lub klasyfikowania nasion, ziarna lub suszonych warzyw strączkowych;

* 28.30.86.0 Maszyny i urządzenia dla rolnictwa, ogrodnictwa, leśnictwa, hodowli drobiu lub pszczół, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Podmiot (główny wykonawca) zlecający Spółce wykonanie przedmiotu umowy jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Inwestor jest również czynnym płatnikiem podatku VAT.

Spółka będzie świadczyła czynności wykonania umowy na rzecz głównego wykonawcy działającego na rzecz inwestora.

Spółka zaznacza, że prowadzi działalność polegającą na kompletacji magazynów zbożowych przeznaczonych do składowania ziarna zbóż i przetworów w silosach metalowych, wyposażonych w urządzenia do załadunku, czyszczenia i suszenia ziarna. Wszystkie wymienione zespoły i urządzenia są produkowane i dostarczane w częściach wymagających montażu. Spółka nie wykonuje usługowo montażu nie swoich urządzeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 12 czerwca 2017 r.)

Czy w związku z nowelizacją ustawy o VAT, montaż magazynu zbożowego podlega stawce "odwrotne obciążenie", w przypadku w którym Spółka jest podwykonawcą, czy może powinien być opodatkowany 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 12 czerwca 2017 r.) montaż urządzeń magazynu zbożowego powinien być wykazywany na zasadach ogólnych, tj. 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a.

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

b.

usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.

W świetle powyższego nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "podwykonawca", w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: "podwykonawca - to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy".

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT podpisał umowę na "Dostawę i montaż urządzeń magazynu zbożowego". Umowa określa szczegółowy zakres dostaw specjalistycznych urządzeń w elementach oraz niezbędny montaż tychże urządzeń. Kalkulacja wynagrodzenia w umowie oparta jest na koszcie wytworzenia produktu plus zysk firmy. Faktura wystawiana jest dla Kontrahenta z jedną pozycją - "Magazyn zbożowy zgodnie z umową z dnia 1 marca 2017 r.", nie rozdzielono dostaw i montażu w odrębnych pozycjach. Elementem dominującym w umowie jest wartość urządzeń, które składają się na cały magazyn zbożowy. Wartość montażu stanowi około 10-15% wartości sprzedawanych urządzeń.

PKWiU dla urządzeń przeważających:

* 28.93.16.0 Suszarnie do produktów rolniczych;

* 28.93.20.0 Urządzenia do czyszczenia, sortowania lub klasyfikowania nasion, ziarna lub suszonych warzyw strączkowych;

* 28.30.86.0 Maszyny i urządzenia dla rolnictwa, ogrodnictwa, leśnictwa, hodowli drobiu lub pszczół, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Podmiot (główny wykonawca) zlecający Spółce wykonanie przedmiotu umowy jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Inwestor jest również czynnym płatnikiem podatku VAT.

Spółka będzie świadczyła czynności wykonania umowy na rzecz głównego wykonawcy działającego na rzecz inwestora. Wnioskodawca prowadzi działalność polegającej na kompletacji magazynów zbożowych przeznaczonych do składowania ziarna zbóż i przetworów w silosach metalowych, wyposażonych w urządzenia do załadunku, czyszczenia i suszenia ziarna. Wszystkie wymienione zespoły i urządzenia są produkowane i dostarczane w częściach wymagających montażu. Spółka nie wykonuje usługowo montażu nie swoich urządzeń.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w związku z nowelizacją ustawy, do montażu magazynu zbożowego ma zastosowanie "odwrotne obciążenie", w przypadku w którym Spółka jest podwykonawcą, czy może montaż powinien być opodatkowany stawką podatku w wysokości 23%.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy mamy do czynienia z dostawą towarów czy też świadczeniem usług. Przy czym o kwalifikacji danej czynności jako dostawy towarów, bądź świadczenia usług rozstrzyga każdorazowo zindywidualizowany opis sprawy. Zatem ustalenie czy określoną transakcję należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

W tym miejscu należy wskazać, że dla celów podatkowych złożone działania podatnika traktowane są - co do zasady - jako jednolita całość. Oznacza to, że jeżeli podatnik dokonuje kilku świadczeń na rzecz klienta i są one ze sobą powiązane tak, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić, to te elementy lub świadczenia - dla celów podatku od towarów i usług - stanowią jedną całość. Wniosek taki wypływa m.in. z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96). Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną winna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na czynność złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej.

O tym, czy świadczenie jest dostawą towarów, czy usługą powinien przesądzić element, który w ramach całego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r., w sprawie C-231/94, Faaborg - Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r., w sprawie C 349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r., w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

W związku z powyższym mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i stan prawny należy stwierdzić, że Wnioskodawca powinien traktować wykonywane przez siebie czynności jako jedno kompleksowe świadczenie polegające na dostawie towaru, tj. magazynu zbożowego.

Zatem - jak już wcześniej wskazano - przez pojęcie "dostawy towarów", należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, z którym mamy do czynienia w opisanym powyżej przypadku.

Skoro zatem - jak wskazał Wnioskodawca - elementem dominującym jest dostawa towaru, czyli wyrób, to tym samym w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma bowiem zastosowanie jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy świadczonych przez podwykonawcę.

Z uwagi na powyższe należy wskazać, że montaż magazynu zbożowego należy opodatkować stawką podatku właściwą dla do dostawy magazynu zbożowego, tj. 23%. Wskazane przez Wnioskodawcę symbole PKWiU dla wymienionych we wniosku urządzeń, tj. 28.93.16.0; 28.93.20.0 oraz 28.30.86.0 nie zostały wskazane przez ustawodawcę ani w ustawie ani w przepisach wykonawczych do niej, do grup towarów, które są zwolnione od podatku lub co do których można zastosować obniżoną stawkę podatku VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl