0112-KDIL1-1.4012.79.2019.1.SJ - Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT przekazania przedsiębiorstwa spółki na rzecz komandytariusza w związku z zakończeniem działalności spółki jako zbycia przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 lutego 2019 r. (data wpływu 1 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT przekazania przedsiębiorstwa Spółki na rzecz Komandytariusza w związku z zakończeniem działalności Spółki jako zbycia przedsiębiorstwa na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 1 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT przekazania przedsiębiorstwa Spółki na rzecz Komandytariusza w związku z zakończeniem działalności Spółki jako zbycia przedsiębiorstwa na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1.

G. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa ("G", "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest spółką osobową, mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. G prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży hurtowej mięsa i wyrobów mięsnych (zakłady mięsne) w Polsce oraz posiada wieloletnie doświadczenie w branży przetwórstwa mięsa. G jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

2.

Jedynym komandytariuszem Spółki jest "A" Spółka Akcyjna (Komandytariusz), będąca przedsiębiorstwem wielozakładowym z pełnym profilem produkcyjnym, prowadzącym działalność w szczególności w zakresie uboju wieprzowego, uboju wołowego i przetwórstwa. Z kolei komplementariuszem Wnioskodawcy jest B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ("Komplementariusz"). Zarówno Komandytariusz, jak i Komplementariusz są Polskimi rezydentami podatkowymi oraz zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT.

3.

Komandytariusz stał się wspólnikiem Wnioskodawcy na skutek przejęcia grupy spółek, której Wnioskodawca był członkiem. Przejęcie tej grupy nastąpiło od podmiotów trzecich, niepowiązanych z Komandytariuszem. Obecnie Komandytariusz planuje proces konsolidacji przejętej grupy kapitałowej. W tym zakresie wspólnicy Spółki planują zgodnie z przepisami art. 103 § 1 w zw. z art. 58 § 1 pkt 2 i 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych podjąć jednomyślną uchwałę o rozwiązaniu Spółki bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego ("Rozwiązanie"). Zgodnie z wyżej wskazanymi przepisami oraz doktryną, wspólnicy mogą uzgodnić inny (niż likwidacja) sposób zakończenia działalności spółki, polegający na m.in. przejęciu przedsiębiorstwa spółki przez jednego lub kilku wspólników z obowiązkiem rozliczenia się z pozostałymi wspólnikami.

4.

Umowa Spółki przewiduje, że w przypadku rozwiązania Spółki przeprowadza się jej likwidację na zasadach określonych w Kodeksie spółek handlowych, jednakże w ramach procesu Rozwiązania, wspólnicy uzgodnią, że Spółka zakończy swoją działalności bez przeprowadzania likwidacji. Uzgodnienie wspólników obejmie także porozumienie co do rozliczenia pomiędzy sobą majątku Spółki. Wspólnicy G porozumieją się co do rozliczenia w ten sposób, że majątek G, który wykorzystywany jest do prowadzenia działalności gospodarczej wraz z zapleczem kadrowym ("Zakład Wnioskodawcy") zostanie wydany na rzecz Komandytariusza oraz w konsekwencji Komandytariusz przejmie i poprowadzi w całości przedsiębiorstwo G w ramach dotychczas prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, natomiast majątek G w części przypadającej na udział Komplementariusza (B sp. z o.o.) zostanie spłacony mu poprzez wydanie środków pieniężnych. Wspólnicy G uzgodnią również, że przedsiębiorstwo G wraz z jej zapleczem kadrowym zostanie przeniesione do oddziału Komandytariusza znajdującego się w Polsce, który nie jest odrębnym podmiotem, a jedynie wyodrębnioną jednostką wewnętrzną Komandytariusza.

Po przeniesieniu majątku Rozwiązywanej G, złożony zostanie wniosek o wykreślenie Wnioskodawcy z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

A. SKŁADNIKI MAJĄTKOWE PRZEDSIĘBIORSTWA WNIOSKODAWCY

1.

Na moment przeniesienia do Komandytariusza, Zakład Wnioskodawcy obejmować będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, jak również zaplecze kadrowe niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przetwórstwa mięsnego oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych.

2.

Zespół składników majątkowych niematerialnych i materialnych, przy pomocy których G aktualnie prowadzi działalność gospodarczą obejmuje w szczególności:

a. Oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo G.

b. Środki trwałe wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przetwórstwa mięsnego w postaci maszyn i urządzeń do produkcji mięsa oraz wyrobów mięsnych, m.in. linie produkcyjne, krajalnice, nadziewarki, kotły warzelne, masownice, urządzenia wędzarnicze, urządzenia transportowe, instalacje i urządzenia chłodnicze, wagi, klimatyzatory, wyposażenie laboratoryjne, urządzenia etykietujące, maszyny pakujące.

c. Inne środki trwałe wykorzystywane w działalności Spółki, takie jak inwestycje w obcym środku trwałym (m.in. w budynku wykorzystywanym przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej), pojazdy samochodowe (w tym wykorzystywane w ramach leasingu), czy wyposażenie biurowe obejmujące m.in. komputery, drukarki, skanery telefony, meble oraz inne wyposażenie wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej.

d. Należności, tj. w szczególności wierzytelności o zapłatę wynagrodzenia z tytułu dostawy produktów.

e. Zobowiązania, tj. w szczególności zobowiązania z tytułu umów, na podstawie których G korzysta z nieruchomości, na której posadowiony jest wykorzystywany przez nią zakład produkcyjny, zobowiązania z tytułu umów najmu, leasingu, czy licencji na podstawie których spółka używa posiadane aktywa, zobowiązania z tytułu umów ubezpieczenia, czy zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów bankowych.

f. Prawa i obowiązki z umów "przychodowych" oraz "kosztowych", tj. w szczególności umów z kontrahentami na dostawę produktów, umów z podwykonawcami w zakresie transportu produktów, umów z dostawcami na dostawę towarów i usług, umów leasingowych, umów na dostawę mediów, czy umowy na utylizację odpadów.

g. Wartości niematerialne prawne w postaci licencji na oprogramowania komputerowe i księgowe.

h. Tajemnice przedsiębiorstwa, w tym przede wszystkim know-how i baza klientów.

i. Umowy związane z posiadanymi rachunkami bankowymi i środki pieniężne, z wyjątkiem kwot przypadających na spłatę Komplementariusza.

3.

W ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę zatrudnieni są także pracownicy, w szczególności pracownicy produkcyjni. Wnioskodawca współpracuje również z osobami świadczącymi usługi w ramach umów cywilnoprawnych.

4.

Składniki majątku mające być przedmiotem wydania w związku z rozwiązaniem Spółki oraz zaplecze kadrowe stanowią obecnie niezależne przedsiębiorstwo Wnioskodawcy funkcjonujące jako samodzielny podmiot gospodarczy.

B. PRZEDMIOT WYDANIA W ZWIĄZKU Z ROZWIĄZANIEM SPÓŁKI

1.

Wnioskodawca przewiduje, że przedmiotem wydania w związku z Rozwiązaniem będzie Zakład Wnioskodawcy obejmujący wszystkie składniki materialne i niematerialne majątku Wnioskodawcy funkcjonalnie związane i przeznaczone do prowadzenia działalności w zakresie przetwórstwa mięsnego oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych. Majątek, który będzie wydany w konsekwencji Rozwiązania będzie organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie powiązany w sposób umożliwiający Komandytariuszowi kontynuowanie działalności w zakresie przetwórstwa mięsnego oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych.

W związku z Rozwiązaniem i wydaniem Zakładu Wnioskodawcy zostaną przeniesieni także wszyscy pracownicy Wnioskodawcy w zakresie przewidzianym określonymi przepisami, w szczególności na podstawie art. 23 (1) Kodeksu Pracy.

2.

Jednocześnie, w kontekście wymogów przewidzianych właściwymi przepisami prawa oraz konieczności współdziałania osób trzecich i ograniczeń umownych, Wnioskodawca wyjaśnia, że:

a. Intencją jest, aby na Komandytariusza przeszły wszystkie zobowiązania związane z przedsiębiorstwem. Zgodnie z art. 519 § 2 Kodeksu Cywilnego do przejęcia długu przez osobę trzecią niezbędne jest zawarcie między wierzycielem a podmiotem przejmującym dług (za zgodą dłużnika, którego dług jest przejmowany) umowy o przejęciu długu lub wyrażenie przez wierzyciela zgody na zmianę dłużnika. W związku z powyższym, nie można wykluczyć, że część zobowiązań związanych z przedsiębiorstwem Wnioskodawcy, nie zostanie przeniesiona na Komandytariusza w związku z brakiem wymaganej na takie przeniesienie zgody wierzycieli. W takiej sytuacji, Komandytariusz może zostać jednak zobowiązany do zaspokojenia zobowiązań cywilnoprawnych Spółki w stosunku do osób trzecich związanych z przeniesionym Zakładem Wnioskodawcy.

b. Wnioskodawca zakłada, że w ramach wydania przedsiębiorstwa w wyniku Rozwiązania do Komandytariusza (jego wewnętrznej jednostki organizacyjnej o statusie utworzonego w tym celu oddziału) przejdą, w zakresie przewidzianym określonymi przepisami, w szczególności na podstawie art. 23 (1) Kodeksu Pracy, wszyscy pracownicy zatrudnieni u Wnioskodawcy. Pracownicy mogą jednak w terminie 2 miesięcy od przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę, rozwiązać stosunek pracy bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem.

3.

Wnioskodawca zwrócił uwagę, że Rozwiązanie i wydanie Zakładu Wnioskodawcy, jak również złożony wniosek nie są złożone w celu obejścia prawa podatkowego, unikania opodatkowania lub nadużycia prawa w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 4-5 ustawy o VAT. Zostaną one przeprowadzone z powodów biznesowych, tj. konsolidacji aktywów Wnioskodawcy z majątkiem Komandytariusza. Komandytariusz przejął bowiem grupę obejmującą Spółkę i dokonuje obecnie jej konsolidacji biznesowej, operacyjnej i procesowej w ramach swojej struktury organizacyjnej.

Komandytariusz oprócz swojego zakładu głównego prowadzi działalność poprzez położone na terenie kraju oddziały. Komandytariusz planuje rozszerzyć strukturę oddziałową również o przedsiębiorstwo Spółki w drodze jej rozwiązania, przejęcie Zakładu Wnioskodawcy i jego dalszego prowadzenia w formie oddziału Komandytariusza. Jest to zasadne działanie biznesowe powodujące unifikację struktury właścicielskiej, optymalizację procesów w celu uzyskania ich synergii oraz eliminujące przepływy wewnętrzne, duplikujące lub znoszące się funkcje i operacje, jak również minimalizujące koszty związane z prowadzeniem odrębnego podmiotu. Działanie to jest również zasadne podatkowo. Obecnie to wspólnicy Spółki (w tym Komandytariusz) rozpoznają przychody i koszty wynikające z działalności Spółki przy jednoczesnym duplikowaniu funkcji księgowych, administracyjnych i organizacyjnych. Po Rozwiązaniu Spółki przychody i koszty te będzie nadal bezpośrednio rozpoznawać w swoim wyniku podatkowym Komandytariusz przy znacznym zmniejszeniu obowiązków rachunkowych i administracyjnych. Rozwiązanie Spółki bez przeprowadzenia jej likwidacji jest przy tym procesem nieskomplikowanym prawnie, efektywnym kosztowo i operacyjnie oraz możliwym do szybkiego przeprowadzenia.

Rozwiązanie Spółki i wydanie Zakładu Wnioskodawcy pozwoli więc osiągnąć zakładane cele gospodarcze i inwestycyjne, osiągnąć efekt synergii, ograniczyć koszty prowadzenia działalności opartej obecnie o kilka podmiotów oraz rywalizować na rynku mięsnym i wędliniarskim przy postępującej jego konsolidacji. Jednocześnie nie zmienią się zasady opodatkowania dochodu realizowanego przez Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przeniesienie do Komandytariusza Zakładu Wnioskodawcy obejmujący zorganizowany zespół składników majątkowych (w tym zobowiązań) funkcjonalnie związanych i przeznaczonych do prowadzenia działalności w zakresie przetwórstwa mięsnego oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych, w wyniku Rozwiązania nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej "Dyrektywa 112", w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

2.

Z kolei zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.; dalej: "ustawa VAT"), przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

3.

Ustawa VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa. Kierując się zatem zasadami wykładni systemowej oraz spójnością systemu prawa należy zatem sięgnąć do definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego. Zasadność wykorzystania definicji zawartej w przepisach Kodeksu Cywilnego w takim przypadku potwierdzają także sądy administracyjne, przykładowo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie w wyroku z 9 maja 2013 r. I SA/Sz 944/12: "Odnosząc się do wyłączenia z opodatkowania przewidzianego w tym artykule, zauważyć należy, że w ustawie o VAT nie określono definicji "przedsiębiorstwa", zasadnie więc organ uznał, że pojęcie to należy interpretować zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego".

4.

Zgodnie z treścią art. 55 (1) Kodeksu Cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Jednocześnie należy wskazać, że w art. 55 (1) Kodeksu Cywilnego wskazany jest jedynie przykładowy katalog składników niematerialnych i materialnych, które mogą tworzyć pewną całość organizacyjną, służącą do prowadzenia działalności gospodarczej. Nie wszystkie z ww. elementów muszą wchodzić w skład przedsiębiorstwa. Analogicznie, obok tych składników, w skład przedsiębiorstwa mogą wchodzić także inne czynniki (por. Kidyba Andrzej (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna, wyd. II).

Kluczowe zatem w kontekście oceny prawnej pojęcia przedsiębiorstwa na gruncie Kodeksu Cywilnego, a w konsekwencji także ustawy VAT jest:

5.

Podobne stanowisko wyraża na gruncie art. 6 ust. 1 ustawy VAT również Naczelny Sąd Administracyjny w wydawanych przez siebie orzeczeniach, W tym w:

a. Wyroku z 19 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 1662/10: "Przyjmuje się więc, że zawarta w art. 55 (1) k.c. ustawowa definicja przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym odrywa to pojęcie od podmiotu, do którego przedsiębiorstwo należy i kładzie nacisk na tworzące je składniki materialne i niematerialne oraz ich połączenie organizacyjne i funkcjonalne. Zgodnie z tą definicją, przedsiębiorstwem w znaczeniu przedmiotowym jest pewien zorganizowany zespół dóbr materialnych i niematerialnych, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych";

b. Wyroku z 10 marca 2011 r. sygn. akt I FSK 1062/10: "Wymienione w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego składniki przedsiębiorstwa zostały wskazane w sposób przykładowy a nie enumeratywny, czego dowodzi użyty w przepisie zwrot "w szczególności". Z przywołanej definicji wynika istotna cecha wskazanego zespołu składników - muszą one stanowić zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia określonej działalności. Poszczególne składniki majątkowe nie stanowią przypadkowego zbioru rzeczy i praw, lecz pozostają ze sobą w relacjach funkcjonalnych i organizacyjnych, które czynią z nich całość zdolną do realizacji określonej działalności";

c. Wyroku z 27 marca 2013 r. sygn. akt II FSK 1896/11: "Zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo. Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości (wyroki Sądu Najwyższego z 25 listopada 2010 r. I CSK 703/09, LEX nr 724984, z 3 grudnia 2009 r. II CSK 215/09, LEX nr 551060)";

d. Wyroku z 24 stycznia 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 1125/16: "Artykuł 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) dotyczy przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, a więc składników rzeczowych i innych stanowiących łącznie przedsiębiorstwo lub jego część. Biorąc zaś pod uwagę, że opodatkowaniu VAT podlega działalność gospodarcza, to przenoszony majątek winien służyć właśnie tej działalności. Wobec tego uznać należy, że decydujące znaczenie przy określaniu zakresu omawianego przepisu ma element funkcjonalny, tj. możliwość realizowania określonych zadań gospodarczych. W kontekście uregulowań wspólnotowych, nie ma podstaw do przyjęcia, że przeniesienie zobowiązań (długów, wierzytelności) jest tą okolicznością, która decyduje bądź współdecyduje o możliwości wyłączenia spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Kryterium funkcjonalne wskazujące, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna stanowić część przedsiębiorstwa, prowadzonego przez podatnika, zdolną do samodzielnego działania".

6.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym, w związku z Rozwiązaniem dojdzie do przeniesienia Zakładu Wnioskodawcy na rzecz Komandytariusza. Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot przeniesienia będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT ponieważ:

a. Przedmiotem przeniesienia będzie zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji działalności gospodarczej w zakresie przetwórstwa mięsnego oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych objętych definicją przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego, w szczególności elementy wskazane w części B opisu zdarzenia przyszłego.

b. Przedmiot przeniesienia będzie obejmował także zaplecze kadrowe niezbędne do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie przetwórstwa mięsnego oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych. Przeniesienie składników materialnych i niematerialnych w wyniku Rozwiązania będzie bowiem wiązało się z przejściem wszystkich pracowników zatrudnionych u Wnioskodawcy w trybie wynikającym ze stosownych przepisów, w tym art. 23 (1) Kodeksu Pracy.

c. Wszystkie składniki majątku będące przedmiotem przeniesienia są organizacyjnie powiązane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W szczególności, poszczególne elementy Zakładu Wnioskodawcy wzajemnie się uzupełniają i tworzą całość organizacyjną, która umożliwia realizację celów gospodarczych związanych z przetwórstwem mięsnym oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych.

d. Wszystkie składniki majątku będące przedmiotem wydania w wyniku Rozwiązania są funkcjonalnie powiązane. w taki sposób, że umożliwiają one realizowanie zadań gospodarczych w zakresie przetwórstwa mięsnego oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych przy ich wykorzystaniu.

e. Przedmiot wydania jest przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przetwórstwa mięsnego oraz hurtowej sprzedaży mięsa i wyrobów mięsnych przy ich wykorzystaniu. Przedmiot wydania jest także obecnie aktywnie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do prowadzenia takiej działalności.

f. Składniki majątku mające być przedmiotem przeniesienia oraz zaplecze kadrowe Wnioskodawcy w ramach Rozwiązania stanowią obecnie niezależne przedsiębiorstwo Wnioskodawcy funkcjonujące jako samodzielny podmiot gospodarczy.

g. Komandytariusz będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzącą obecnie przez Wnioskodawcę przy pomocy składników majątku stanowiących przedmiot wydania. W szczególności w oparciu o przejęty Zakład Wnioskodawcy utworzy on w swojej strukturze organizacyjnej oddział, który będzie prowadził działalność w tożsamym zakresie jak obecnie Spółka, przy wykorzystaniu składników Zakładu Wnioskodawcy i w oparciu o personel, który z mocy prawa zostanie przeniesiony do Komandytariusza.

7.

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wydanie Zakładu Wnioskodawcy w wyniku Rozwiązania będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

8.

Ponadto, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy VAT stanowi implementację art. 19 Dyrektywy, w celu dokonania pełnej wykładni tego przepisu i ustalenia prawidłowego rozumienia pojęcia "przedsiębiorstwo" na gruncie ustawy VAT konieczne jest nie tylko odwołanie się do przepisów Kodeksu cywilnego, ustawy VAT czy Dyrektywy 112, ale również do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE ("TSUE"). W orzeczeniu z 29 października 2009 r. w sprawie C-29/08 Skatteverket TSUE wskazał, że: "(...) W każdym razie zakładając nawet, że art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy lub art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 mogą mieć zastosowanie do transakcji takiej jak ta będąca przedmiotem postępowania przed sądem krajowym (...) zaznaczyć trzeba, że SKF i rząd szwedzki wskazały podczas rozprawy, iż Królestwo Szwecji skorzystało z przewidzianej w tych przepisach możliwości uznania, że przekazanie całości aktywów nie mieści się w zakresie stosowania szóstej dyrektywy. W takich okolicznościach zbycie (...) prowadzące do przekazania całości aktywów nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. (...) Jednakże w zakresie w jakim zbycie (...) można zrównać z przekazaniem całości lub części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy lub art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 oraz pod warunkiem, że zainteresowane państwo członkowskie skorzystało z możliwości przewidzianej w tych przepisach, transakcja ta nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (...)".

9.

W rezultacie, z orzecznictwa TSUE wynika, że na gruncie ustawy VAT stanowiącej implementację art. 19 Dyrektywy 112, czynność zbycia majątku w ramach procesu rozwiązania spółki stanowi dostawę przedsiębiorstwa i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli zostaną spełnione łącznie dwa warunki:

Powyższe warunki zostaną spełnione w niniejszej sprawie albowiem:

Zatem, wydanie całości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nie będzie zatem stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT także na gruncie art. 6 pkt 1 Ustawy VAT w zw. z art. 19 Dyrektywy 112.

10.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzanie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo:

11.

Także w aktualnych interpretacjach podatkowych organy jednolicie potwierdzają, że przekazanie majątku stanowiącego przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa w ramach likwidacji/rozwiązania spółki osobowej nie rodzi obowiązku opodatkowania tej czynności podatkiem VAT, przykładowo:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 16 lutego 2017 r. nr 3063-ILPP1-2.4512.224.2016.2.PG;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 9 grudnia 2016 r. nr 2461-IBPP3.4512.698.2016.1.BJ;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 9 czerwca 2016 r. nr ILPP2/4512-1-234/16-4/AD;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 30 marca 2016 r. nr IPPP3/4512-174/16-2/WH;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 21 stycznia 2016 r. nr IPPP2/4512-1074/15-4/MJ;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 17 marca 2015 r. nr IBPP3/4512-7/15/JP;

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 10 lutego 2015 r. nr ILPP1/443-1044/14-2/AS.

Przykładowo w aktualnej interpretacji z 28 grudnia 2018 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.653.2018.1.MT potwierdzono, że: "Do przeniesienia w wyniku zakończenia działalności Spółki składników majątkowych i niemajątkowych, o których mowa we wniosku - na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT - przepisy tej ustawy nie będą miały zastosowania, gdyż - jak wynika z wniosku - przedmiotem przeniesienia będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. (...) Spółce Przejmującej zostaną wydane składniki majątkowe wyodrębnione organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, stanowiące przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 551 Kodeksu Cywilnego, które umożliwią Spółce Przejmującej kontynuowanie działalności Spółki".

Wnioski wynikające z tej interpretacji mają swoje zastosowanie do sytuacji Wnioskodawcy z uwagi na analogiczny jak w tamtej sprawie sposób przeniesienia do Komandytariusza Zakładu Wnioskodawcy w wyniku Rozwiązania Spółki.

12.

Podsumowując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wydanie Komandytariuszowi całości majątku Wnioskodawcy w wyniku Rozwiązania stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT w zw. z art. 19 Dyrektywy 112.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. organ wskazuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej - przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.