0112-KDIL1-1.4012.707.2017.1.SJ - Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 listopada 2017 r. (data wpływu 6 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik wraz z żoną w dniu 1 sierpnia 2008 r. nabył w ramach wpólności majątkowej wieczyste użytkowanie gruntu o łącznej powierzchni gruntu 147.319 m² oraz własność budynków, budowli i urządzeń. Nieruchomość zlokalizowana jest w (...). Nabycie przedmiotowego prawa i ruchomości korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W dniu 30 września 2009 r. podatnik przyjął do użytkowania w ramach prowadzonej działalności, prawo wieczystego użytkowania gruntów dla gruntów o powierzchni 53.976 m² oraz częściowo budynki, budowle i urządzenia stanowiące odrębne nieruchomości. Z dniem 1 stycznia 2013 r. do działalności gospodarczej zostały przyjęte pozostałe budowle i urządzenia oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów dla gruntów o powierzchni 93.343 m². Cała nieruchomość zaczęła być wykorzystywana dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. W latach 2009-2015 na przedmiotową nieruchomość zostały poniesione nakłady inwestycyjne o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej tych obiektów, wybudowano również nowe obiekty. Aktualnie w związku ze zmianą profilu działalności planuje się sprzedaż części nieruchomości w latach 2018-2020. Przed dokonaniem sprzedaży nieruchomość zostanie podzielona i zostanie z niej wyodrębnionych kilka działek ewidencyjnych oraz droga dojazdowa do każdej z działek. Nieruchomość zostanie podzielona w ten sposób, że zostanie wyodrębnionych kilka działek ewidencyjnych nie zabudowanych żadnymi budynkami, budowlami i innymi urządzeniami oraz jedna działka ewidencyjna obejmująca znajdujące się tam dotychczas budynki, budowle i inne urządzenia. Według "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (...)" (Uchwała Rady Miejskiej z dnia 25 sierpnia 2005 r.) teren przedmiotowej nieruchomości znajduje się w obszarze oznaczonym symbolami B.45aZL i B.42.P (W). Większość nieruchomości (13,9270 ha) znajduje się w obszarze oznaczonym symbolem B.42.P (W). Symbol B.42.P (W) określa przeznaczenie - teren obiektów produkcyjnych, składów i magazynów - wytwórczość, w tym: obiekty i urządzenia zaplecza administracyjno-technicznego, usługi - obiekty i urządzenia obsługi technicznej zaplecza motoryzacji, usługi handlu i gastronomii, sieci i urządzenia infrastruktury technicznej oraz urządzenia budowlane, drogi dojazdowe i wewnętrzne, ciągi piesze, zieleń urządzona. Około 0,8 ha w części zachodniej nieruchomości oznaczono symbolem B.45aZL, który określa przeznaczenie - tereny lasów, w tym: sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, dojazdy i ścieżki rowerowe oraz obiekty małej architektury służące rekreacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż pozostałych działek, na które nie zostały poniesione żadne nakłady inwestycyjne i które nie są zabudowane budynkami, budowlami i urządzeniami będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż pozostałych działek, na które nie zostały poniesione żadne nakłady inwestycyjne i które nie są zabudowane budynkami, budowlami i urządzeniami będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz części, a także wszelkie postacie energii. Z kolei art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy na terytorium kraju. Natomiast zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Natomiast stosownie do treści art. 2 pkt 33, przez pojęcie tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o której mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Według "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (...)" (Uchwała Rady Miejskiej z dnia 25 sierpnia 2005 r.) teren przedmiotowej nieruchomości znajduje się w obszarze oznaczonym symbolami B.45aZL i B.42.P (W). Większość nieruchomości (13,9270 ha) znajduje się w obszarze oznaczonym symbolem B.42.P (W). Symbol B.42.P (W) określa przeznaczenie - teren obiektów produkcyjnych, składów i magazynów - wytwórczość, w tym: obiekty i urządzenia zaplecza administracyjno-technicznego, usługi - obiekty i urządzenia obsługi technicznej zaplecza motoryzacji, usługi handlu i gastronomii, sieci i urządzenia infrastruktury technicznej oraz urządzenia budowlane, drogi dojazdowe i wewnętrzne, ciągi piesze, zieleń urządzona. Około 0,8 ha w części zachodniej nieruchomości oznaczono symbolem B.45aZL, który określa przeznaczenie - tereny lasów, w tym: sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, dojazdy, ścieżki rowerowe oraz obiekty małej architektury służące rekreacji. W związku z powyższym na gruncie ustawy o VAT przedmiotowa nieruchomość stanowi nieruchomość niezabudowaną niebędącą terenem budowlanym, a zatem korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste,

* zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Jako odpłatną dostawę towarów należy również traktować zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów (art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy).

Należy wskazać, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - w świetle art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem, ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie dokonywał dostawy (sprzedaży) działek niezabudowanych. Według "Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (...)" (Uchwała Rady Miejskiej z dnia 25 sierpnia 2005 r.) teren przedmiotowej nieruchomości znajduje się w obszarze oznaczonym symbolami B.45aZL i B.42.P (W). Większość nieruchomości (13,9270 ha) znajduje się w obszarze oznaczonym symbolem B.42.P (W), który określa przeznaczenie - teren obiektów produkcyjnych, składów i magazynów - wytwórczość, w tym: obiekty i urządzenia zaplecza administracyjno-technicznego, usługi - obiekty i urządzenia obsługi technicznej zaplecza motoryzacji, usługi handlu i gastronomii, sieci i urządzenia infrastruktury technicznej oraz urządzenia budowlane, drogi dojazdowe i wewnętrzne, ciągi piesze, zieleń urządzona. Około 0,8 ha w części zachodniej nieruchomości oznaczono symbolem B.45aZL, który określa przeznaczenie - tereny lasów, w tym: sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, dojazdy i ścieżki rowerowe oraz obiekty małej architektury służące rekreacji.

Na tle powyższego Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy sprzedaż ww. działek niezabudowanych korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę).

W związku z tym, że ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć należy, że pojęcie "tereny przeznaczone pod zabudowę" obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073, z późn. zm.) - kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy - ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Na podstawie art. 4 ust. 2 cyt. ustawy - w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33 ustawy odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332, z późn. zm.) - przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 3 pkt 3 cyt. ustawy - budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Jak stanowi art. 3 pkt 3a niniejszej ustawy - przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Według art. 3 pkt 4 powołanej ustawy - przez obiekt małej architektury należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

Z kolei w myśl art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo budowlane - przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W opisie sprawy wskazano, że teren nieruchomości będącej przedmiotem zapytania znajduje się w obszarze oznaczonym symbolami B.45aZL i B.42.P (W). Większość nieruchomości (13,9270 ha) znajduje się w obszarze oznaczonym symbolem B.42.P (W), który określa przeznaczenie - teren obiektów produkcyjnych, składów i magazynów - wytwórczość, w tym: obiekty i urządzenia zaplecza administracyjno-technicznego, usługi - obiekty i urządzenia obsługi technicznej zaplecza motoryzacji, usługi handlu i gastronomii, sieci i urządzenia infrastruktury technicznej oraz urządzenia budowlane, drogi dojazdowe i wewnętrzne, ciągi piesze, zieleń urządzona. Około 0,8 ha w części zachodniej nieruchomości oznaczono symbolem B.45aZL, który określa przeznaczenie - tereny lasów, w tym: sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, dojazdy i ścieżki rowerowe oraz obiekty małej architektury służące rekreacji.

Przy ocenie, czy przedmiotowa nieruchomość stanowi teren budowlany, nie wystarczy analiza przedstawionego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Uwzględnić należy również zapisy dotyczące przeznaczenia towarzyszącego temu terenowi, w którym przewidziano możliwość lokalizacji wyżej wymienionych obiektów.

Zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Ewentualnie wznoszone obiekty co prawda uzupełniają podstawową funkcję gruntu, co jednak nie zmienia faktu, że sama możliwość wybudowania wskazanych obiektów oznacza, że działka ta stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę.

Mając zatem na uwadze, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla obszaru oznaczonego symbolem B.42.P (W) (13,9270 ha) dopuszcza budowę m.in. obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, w tym: obiektów i urządzeń zaplecza administracyjno-technicznego, obiektów i urządzeń obsługi technicznej zaplecza motoryzacji, usługi handlu i gastronomii, sieci i urządzeń infrastruktury technicznej oraz urządzeń budowlanych, drogi dojazdowej i wewnętrznej, ciągów pieszych - należy stwierdzić, że nieruchomości w tej części stanowią grunt przeznaczony pod zabudowę, zatem obszar ten jest terenem budowlanym określonym w art. 2 pkt 33 ustawy, a tym samym dostawa nieruchomości obejmujących ww. obszar nie może korzystać w tej części ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W odniesieniu natomiast do obszaru oznaczonego symbolem B.45aZL (około 0,8 ha), który określa przeznaczenie - tereny lasów, w tym: sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, dojazdy i ścieżki rowerowe oraz obiekty małej architektury służące rekreacji należy stwierdzić, że do jego całości nie można zastosować zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Bowiem te części nieruchomości, odpowiadające terenowi przeznaczonemu pod zabudowę, tj. w części oznaczonej jako sieci i urządzenia infrastruktury technicznej, dojazdy i ścieżki rowerowe oraz obiekty małej architektury służące rekreacji - stanowią obszar przeznaczony pod zabudowę, zatem są terenem budowlanym określonym w art. 2 pkt 33 ustawy, a tym samym dostawa nieruchomości obejmujących ww. obszar nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Natomiast dostawa nieruchomości obejmujących tereny bez możliwości zabudowy (tereny lasów) - będzie korzystała w tej części ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przyjąć należy, że z opisu przedstawianego we wniosku wynika, że przedmiotem dostawy będą nieruchomości gruntowe, obejmujące tereny bez prawa do zabudowy (tj. obszar oznaczony symbolem B.45a.ZL w części obejmującej tereny lasów), oraz tereny przeznaczone pod zabudowę (tj. obszar oznaczony symbolem B.42.P (W) oraz B.45a.ZL w pozostałej części). W kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, że Wnioskodawca przy sprzedaży obszarów o różnym przeznaczeniu, będzie zobowiązany do zastosowania prawidłowej stawki VAT. Przy opodatkowaniu należy odnieść się bowiem do ustaleń zawartych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym wskazać należy, że sprzedaż części nieruchomości niezabudowanych sklasyfikowanych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny bez prawa do zabudowy, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9. Natomiast sprzedaż nieruchomości oraz części nieruchomości oznaczonych jako tereny przeznaczone pod zabudowę, nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. artykułu, bowiem te części nieruchomości stanowią tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako nieprawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Tut. organ wskazuje, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa - składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej - przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ informuje, że w zakresie opodatkowania sprzedaży działki wraz ze znajdującymi się na niej budynkami, budowlami i urządzeniami, wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.