0112-KDIL1-1.4012.530.2018.1.MR - Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z realizacją projektu w zakresie budowy oświetlenia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lipca 2018 r. (data wpływu 23 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. " (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 23 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją projektu pn. " (...)".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miejska (dalej zwana: "Wnioskodawcą" lub "Gminą") jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę o dofinansowanie na " (...)".

Wniosek o dofinansowanie został złożony w trybie pozakonkursowym, w ramach trybu negocjacyjno-uzgodnieniowego do działania 5.5 Promocja niskoemisyjności Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, celem uzyskania dofinansowania realizacji projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (nakłady ogółem: 1.214.222,97 zł, wartość wydatków kwalifikowalnych: 1.108.660,62 zł, wnioskowane dofinansowanie: 918.303,59 zł, okres realizacji: 20.01.2014 - 31.08.2018). W ramach projektu przewidziano następujący zakres:

1. Budowa energooszczędnego oświetlenia ulicznego (technologia LED), przebudowa istniejącego oświetlenia ulicznego tradycyjnego (oprawy sodowe) na oświetlenie LED w mieście. Nakłady na opracowanie dokumentacji technicznej i roboty budowlane (demontaż sieci napowietrznej, budowa sieci kablowej, słupów, montaż opraw oświetleniowych LED i reduktorów mocy) oraz opłaty przyłączeniowe. W ramach przedsięwzięcia zaplanowano:

* budowę oświetlenia wydzielonego na osiedlu "A",

* budowę oświetlenia wydzielonego w ulicy B,

* budowę oświetlenia wydzielonego w ul. C (I etap) oraz oświetlenia wydzielonego i podwieszonego w ul. D (II etap) - przebudowa istniejących linii napowietrznych w ul. D,

* budowę oświetlenia wydzielonego ul. E,

* instalację reduktorów mocy w liniach oświetleniowych wybudowanych w ramach projektu (obniżenie mocy oświetlenia i redukcja zużycia energii w późnych porach nocnych).

Liczba wspartych energooszczędnych punktów świetlnych wynosi 207.

2. Budowa systemu pomiaru zanieczyszczenia powietrza i informowania mieszkańców w mieście (zakup i montaż na słupach oświetleniowych 10 zasilanych bateriami czujników mierzących stężenie pyłu zawieszonego w powietrzu, przekazujących informacje bezprzewodowo; zakup systemu informatycznego i usług informatycznych, polegających na integracji czujników ze stroną i aplikacją mobilną miasta, celem umożliwienia prezentacji wyników i informowania mieszkańców).

Liczba nowych stanowisk pomiarowych na potrzeby monitoringu stanu środowiska wynosi 10.

Spodziewane efekty realizacji projektu to zapewnienie odpowiedniego poziomu miejskiej infrastruktury drogowej przy zapewnieniu możliwie niskich nakładów eksploatacyjnych i zmniejszonej emisji w wyniku zastosowania energooszczędnej technologii (poprawa stanu powietrza); zapewnienie stałego pomiaru poziomu zanieczyszczenia powietrza w mieście (pył zawieszony) wynikającego z tzw. niskiej emisji i informowania mieszkańców o stanie środowiska. We wniosku o dofinansowanie założono kwalifikowalność podatku od towarów i usług do refundacji ze środków EFRR.

Realizacja projektu stanowi realizację ustawowych zadań gminy. Funkcjonowanie oświetlenia ulicznego i systemu pomiaru zanieczyszczeń i informowania nie wiąże się z pobieraniem jakichkolwiek opłat od mieszkańców i innych podmiotów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując przedmiotowy projekt nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina nie będzie miała zatem prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

W ocenie Wnioskodawcy, podatek od towarów i usług zapłacony w ramach realizacji projektu nie będzie mógł zostać odliczony.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z art. 8 ust. 2 ustawy wynika, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przez usługę należy rozumieć zatem każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W doktrynie podkreśla się, że dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. należy rozgraniczyć sferę imperium, która została wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku.

Przykładowo w jednym z wyroków (sygn. akt III SA/Wa 4312/06) WSA w Warszawie trafnie zauważył, że: "kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności (...)".

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji.

Należy zaznaczyć, że gmina - zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, z późn. zm.) - posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 wskazanej ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, a w szczególności zadania własne obejmują sprawy zaopatrzenia w energię elektryczną, ochronę środowiska i przyrody.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 zadania własne gminy obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Planowanie oświetlenia miejsc publicznych i dróg, finansowanie oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych znajdujących się na terenie gminy oraz planowanie i organizacja działań mających na celu racjonalizację zużycia energii należy także do zadań własnych gminy określonych w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 755, z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że Gmina nabywając towary/usługi celem budowy/przebudowy oświetlenia ulicznego oraz systemu pomiaru zanieczyszczeń i informowania, nie będzie nabywała ich do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. i tym samym nie będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy. Wydatki na oświetlenie uliczne będą bowiem ponoszone na realizację nieodpłatnych zadań użyteczności publicznej.

Wskazać należy, że powołany przepis art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. wyłącza z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie. Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem czynności, w stosunku do których organy publiczne nie są traktowane jako podatnicy, to czynności wykonywane przez nie w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, a także czynności, do których wykonywania są uprawnione wyłącznie organy publiczne. Kryterium decydującym o uznaniu organu władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności.

W piśmiennictwie wskazuje się, że art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE wyłącza z kręgu podatników VAT organy publiczne, gdy działają one bezpośrednio i w zakresie swoich prerogatyw wynikających z prawa publicznego. Jeżeli jednak takie podmioty działają w obrocie na zasadach analogicznych do prywatnych przedsiębiorców, są uznawane za podatników (vide Komentarz do Dyrektywy 2006/112/WE pod redakcją J. Martiniego). W orzecznictwie TSUE na tle poprzednio obowiązującego art. 4 (5) Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatku obrotowych (Dz. Urz. L 145 Z 13.06.1977), ale mającego podobne brzmienie jak art. 13 obecnie obowiązującej Dyrektywy, wielokrotnie podnoszono, że dla zastosowania art. 4 (5) konieczne jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek - działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i musi być ona wykonywana jako organ władzy publicznej. Działalnością wykonywaną w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu tego przepisu jest działalność wykonywana przez podmioty prawa publicznego w ramach właściwego dla nich reżimu prawnego, z wyłączeniem tej działalności, która jest wykonywana przez nie na tych samych warunkach prawnych, co prywatni przedsiębiorcy (vide wyroki: C-202/90, C-408/97, C-260/98, C-446/98, C-288/07).

Jak stwierdził TSUE w orzeczeniu w sprawie C-4/89 - Comune di Carpaneto Piascentino i inni a Ufficio provinciale imposta sul valore aggiunto di Piacenza - art. 4 (5) VI Dyrektywy (artykuł mający podobne brzmienie jak art. 13 obecnie obowiązującej Dyrektywy) należy interpretować w taki sposób, aby czynności wykonywane przez organy publiczne w rozumieniu tego przepisu stanowiły czynności wykonywane przez organy prawa publicznego podlegające szczególnym zasadom prawnym mającym do nich zastosowanie. Drugi akapit tej regulacji należy natomiast interpretować w taki sposób, aby Państwa Członkowskie zobowiązane były zapewnić, by organy prawa publicznego traktowane były jak podatnicy w związku z czynnościami wykonywanymi w charakterze organów publicznych w przypadku, gdy czynności te mogą być również podejmowane w ramach działalności konkurencyjnych przez przedsiębiorców prywatnych, jeśli traktowanie tych organów jako podmiotów nieposiadających statusu podatnika mogłoby doprowadzić do istotnego naruszenia zasad konkurencji.

Konieczność spełniania dwóch warunków wyłączających organy publiczne z opodatkowania VAT (wykonywanie czynności przez organ podlegający prawu publicznemu oraz wykonywanie danej czynności przez podmiot działający w charakterze organu publicznego w odniesieniu do tej czynności) była wielokrotnie podkreślana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyrokach NSA z 14 grudnia 2017 r. sygn. akt I FSK 2196/15 oraz I FSK 2073/15 wskazano, że art. 13 dyrektywy VAT nie został prawidłowo wdrożony do art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., a przepis krajowy powinien być interpretowany zgodnie z dyrektywą. Z art. 13 dyrektywy wynika, że organy władzy i podmioty prawa publicznego nie są uznawane za podatników, nawet jeśli pobierają opłaty związane z działaniami jako organy władzy publicznej. W ocenie Sądu Dyrektywa wskazuje, że organy publiczne nie są podatnikami VAT, nawet jeśli pobierają należności, opłaty i składki w związku z działaniami lub transakcjami. Z drugiej strony przepis dyrektywy pozwala uznać organy władzy publicznej za podatników, jeśli ich wykluczenie z kategorii podatników prowadziłoby do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powyższego wynika zatem, że Gmina realizując zadanie dotyczące oświetlenia ulicznego oraz systemu pomiaru zanieczyszczeń i informowania nie działa w charakterze podatnika (sfera jej aktywności w tym zakresie jest z mocy prawa wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług). Funkcjonowanie oświetlenia ulicznego i systemu pomiaru zanieczyszczeń i informowania nie wiąże się z pobieraniem jakichkolwiek opłat od mieszkańców i innych podmiotów.

Powyższe oznacza zatem, że zakupy, o których mowa w projekcie, nie będą miały związku z działalnością opodatkowaną Miasta, a zatem podatek naliczony z faktur dotyczących tych zakupów nie będzie podlegał odliczeniu (nie będzie mógł być odzyskany) a tym samym stanowić będzie koszt kwalifikowany.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W ocenie Wnioskodawcy, nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych dotyczących projektu. Stosownie bowiem do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Zgodnie z powołanym przepisem art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Skoro nabywane towary i usługi związane z realizacją przedmiotowego programu nie będą wykorzystywane przez Miasto do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości z tytułu poniesionych wydatków z otrzymanych faktur.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, którego to związku w analizowanym przypadku nie ma. Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Trybunał w wyroku z 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta przesądził, że w sytuacji gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

W kontekście powołanych przepisów, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy zauważyć, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie - towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

Potwierdzają to również postanowienia pkt 8-9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz, w których TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie (...).

Na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w analogicznych jak omawiany przypadkach wskazuje również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 1 sierpnia 2017 r. sygn. 0115-KDIT1-2.4012.411.2017.1.AP organ wskazał, że: "W ramach Projektu zadania realizowane są zarówno siłami własnymi Wnioskodawcy, jak również przy wsparciu firm zewnętrznych (na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z wykonawcami). Na fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją Projektu Wnioskodawca będzie widniał jako nabywca. Oświetlenie uliczne służy ogółowi mieszkańców miasta i innych osób przybywających w mieście. Nie przewiduje się żadnej odpłatności za korzystanie przez mieszkańców (ani innych osób) z oświetlenia ulicznego, gdyż jest to zadanie własne gminy. Infrastruktura oraz sprzęt wytworzony w ramach Projektu zarówno w trakcie, jak i po zakończeniu Projektu, w żaden sposób nie będą bezpośrednio wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT po stronie Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie przewiduje też pośredniego wykorzystania efektów Projektu do czynności opodatkowanych VAT. Realizacja Projektu nie będzie generowała sprzedaży opodatkowanej VAT u Wnioskodawcy.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy w odniesieniu do wydatków związanych z Projektem Miastu będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z wniosku wynika, że opisane inwestycje realizowane będą w ramach zadań własnych Miasta, o których mowa w ustawie o samorządzie gminnym i nie będą miały związku ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Konsekwentnie, zakupione w ramach przedmiotowych inwestycji towary i usługi Miasto nie będzie nabywać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, dokonując tych zakupów, Wnioskodawca nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w analizowanej sprawie - mimo, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT - warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca, realizując opisane inwestycje nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tych projektów - jak wskazał Wnioskodawca - nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem Miasto nie będzie miało prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją ww. inwestycji" (podobnie interpretacja z 7 czerwca 2017 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.131.2017.2.KM, z 1 sierpnia 2017 r. sygn. 0115-KDIT1-2.4012.411.2017.1.AP).

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone m.in. w interpretacji z 14 lutego 2017 r. sygn. 2461-IBPPI.4512.52.2017.1.AP, czy interpretacji z 18 lutego 2016 r. sygn. IPTPP3/4512-556/15-3/MK.

Na brak prawa do odliczenia wydatków dotyczących projektu związanego z ochroną środowiska Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał natomiast m.in. w interpretacji z 31 sierpnia 2017 r. sygn. 0113-KDIPT-1.4012.381.2017.1.JD.

Reasumując, Gmina wykonując zadanie w zakresie realizacji oświetlenia oraz systemu pomiaru zanieczyszczeń i informowania nie występuje w charakterze podatnika. Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat dotyczących realizacji przedmiotowego zadania. Wszystkie zakupy dotyczące wykonania projektu nie będą wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej. Zatem w ocenie Wnioskodawcy, skoro dokonując zakupów dotyczących realizacji projektu nie nabywała ich w charakterze podatnika w związku z wykonywaną działalnością opodatkowaną, nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych dotyczących przedmiotowego projektu. Naliczony podatek od towarów i usług będzie stanowił koszt kwalifikowany projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa - składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej - przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.