0112-KDIL1-1.4012.499.2017.1.SJ - Korekta podatku naliczonego od budowy hali przy zastosowaniu prewspółczynnika gminnej jednostki budżetowej, która halą dysponuje.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 października 2017 r. (data wpływu 11 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty kwoty podatku naliczonego od budowy hali przy zastosowaniu prewspółczynnika jednostki budżetowej, która halą dysponuje - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty kwoty podatku naliczonego od budowy hali przy zastosowaniu prewspółczynnika jednostki budżetowej, która halą dysponuje.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT.

Gmina realizowała w latach 2005-2008 inwestycję pn. "Hala widowiskowo-sportowa (...)".

Przedmiotowa hala została oddana do użytkowania 17 listopada 2008 r. (data uprawomocnienia decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 31 października 2008 r.) Do ewidencji środków trwałych Urzędu Miejskiego została wprowadzona na podstawie dokumentu OT w dniu 31 grudnia 2008 r. Wartość początkowa hali przekraczała 15.000 zł.

Po zakończeniu inwestycji Gmina przekazała halę w trwały zarząd swojej jednostce organizacyjnej - Ośrodkowi Sportu i Rekreacji. W trakcie budowy Gmina nie odliczyła podatku VAT naliczonego.

W dniu 3 października 2012 r. Decyzją Burmistrza Miasta został wygaszony trwały zarząd sprawowany przez OSiR.

Z dniem 22 października 2012 r. na podstawie umowy najmu hala została wynajęta OSiR-owi za odpłatnością.

Gmina otrzymała interpretację indywidualną z dnia 27 września 2012 r., w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził, że Gminie przysługuje prawo do korekty podatku VAT naliczonego od nabywanych towarów i usług, które dotyczyły ww. inwestycji (hali), a od której nie odliczono tego podatku. Gmina może dokonywać rocznej korekty w ciągu 10 lat licząc od roku, w którym hala została oddana do użytkowania - był to rok 2008. Roczna korekta dotyczy 1/10 kwoty podatku naliczonego VAT od budowy hali. Prawo do korekty przysługuje Gminie za okresy, w których zmieniło się przeznaczenie powstałej inwestycji i wystąpiła po stronie Gminy czynność opodatkowana VAT - najem hali.

Pierwszej rocznej korekty 1/10 podatku naliczonego VAT od budowy hali Gmina dokonała za 2012 r. w deklaracji za styczeń 2013 r.

Od 1 stycznia 2017 r. Gmina prowadzi skonsolidowane rozliczenie podatku VAT obejmujące czynności przeprowadzane bezpośrednio przez Gminę oraz jej jednostki organizacyjne w tym także przez OSiR.

Czynności przeprowadzane bezpośrednio przez Gminę obsługiwane są przez Urząd Miejski (Urząd).

Każda z jednostek budżetowych Gminy stosuje obliczony indywidualnie współczynnik i prewspółczynnik.

Z dniem 1 stycznia 2017 r. nastąpiło rozwiązanie umowy najmu hali (pomiędzy Gminą a OSiR) za porozumieniem stron.

W dniu 21 czerwca 2017 r., tj. w dniu uprawomocnienia się Decyzji Burmistrza Miasta z dnia 31 maja 2017 r. hala została oddana w trwały zarząd do OSiR.

Od 1 stycznia 2017 r. hala jest wykorzystywana do działalności opodatkowanej (najem) oraz do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT (wykorzystywana na cele szkolne przez jednostki budżetowe Gminy - Gimnazjum obecnie Szkoła Podstawowa).

Ostatniej rocznej za 2017 r. korekty in plus 1/10 kwoty podatku naliczonego VAT od budowy hali Gmina dokona w deklaracji za styczeń 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina dokonując w deklaracji za styczeń 2018 r. rocznej za 2017 r. korekty in plus 1/10 kwoty podatku naliczonego VAT od budowy hali powinna uwzględnić w korekcie (skorygować korektę o) prewspółczynnik jednostki budżetowej, która dysponowała halą w 2017 r., tj. obliczony dla OSiR, czy obliczony dla Urzędu?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując w deklaracji za styczeń 2018 r. rocznej za 2017 r. korekty in plus 1/10 kwoty podatku naliczonego VAT od budowy hali, Gmina powinna uwzględnić w korekcie (skorygować korektę o) prewspółczynnik jednostki, która dysponowała halą w 2017 r., czyli prewspółczynnik OSiR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy ustawodawca wskazał, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki prawnopodatkowe, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875) - wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W świetle art. 7 ust. 1 cyt. ustawy - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej (pkt 8) oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 10).

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Stosownie zaś do art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r. - jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Jak stanowi art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. - przez jednostkę organizacyjną rozumie się:

W konsekwencji, jednostki organizacyjne gminy posiadające status zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej, nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług. Zatem wszelkie czynności wykonywane przez te jednostki organizacyjne na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach tej jednostki (zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi, jak i zakładami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Z kolei na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2016 r. art. 86 ust. 2a ustawy - w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy - sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy - przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy - podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne (art. 86 ust. 2f ustawy).

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy - proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji (art. 86 ust. 2h ustawy).

Z kolei, z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193).

Rozporządzenie to określa, w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej "sposobem określenia proporcji" oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

* urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),

* samorządowej jednostki budżetowej,

* samorządowego zakładu budżetowego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden "całościowy" sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Powyższe rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Zaproponowane metody mają charakter "obrotowy", polegający na ustaleniu "udziałów" z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym "obrocie" z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

Jak już wcześniej wspomniano, wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów, Minister Finansów wskazał m.in. jednostki budżetowe.

Przez jednostkę budżetową, zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia, rozumie się utworzoną przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządową jednostkę budżetową.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia, przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego rozumie się:

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia, jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100 / D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

* X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

* A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

* D - dochody wykonane jednostki budżetowej.

Stosownie do § 2 pkt 4, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie - rozumie się przez to podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

W myśl § 2 pkt 10 - ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dochodach wykonanych jednostki budżetowej - rozumie się przez to dochody obejmujące dochody publiczne w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, z wyjątkiem dochodów, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, zrealizowane lub otrzymane przez tę jednostkę, wynikające ze sprawozdania z wykonania:

- powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem środków przeznaczonych na wypłatę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych.

Stosownie do § 3 ust. 5 dochody wykonane jednostki budżetowej nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskiwanych z tytułu:

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (czynny podatnik VAT), Gmina realizowała w latach 2005-2008 inwestycję pn. "Hala widowiskowo-sportowa (...)". Przedmiotowa hala została oddana do użytkowania 17 listopada 2008 r. (data uprawomocnienia decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 31 października 2008 r.) Do ewidencji środków trwałych Urzędu Miejskiego została wprowadzona na podstawie dokumentu OT w dniu 31 grudnia 2008 r. Wartość początkowa hali przekraczała 15.000 zł. Po zakończeniu inwestycji Gmina przekazała halę w trwały zarząd swojej jednostce organizacyjnej - Ośrodkowi Sportu i Rekreacji. W trakcie budowy Gmina nie odliczyła podatku VAT naliczonego. W dniu 3 października 2012 r. Decyzją Burmistrza Miasta został wygaszony trwały zarząd sprawowany przez OSiR. Z dniem 22 października 2012 r. na podstawie umowy najmu hala została wynajęta OSiR-owi za odpłatnością. Gmina otrzymała interpretację indywidualną z dnia 27 września 2012 r., w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził, że Gminie przysługuje prawo do korekty podatku VAT naliczonego od nabywanych towarów i usług, które dotyczyły ww. inwestycji (hali), a od której nie odliczono tego podatku. Gmina może dokonywać rocznej korekty w ciągu 10 lat licząc od roku, w którym hala została oddana do użytkowania - był to rok 2008. Roczna korekta dotyczy 1/10 kwoty podatku naliczonego VAT od budowy hali. Prawo do korekty przysługuje Gminie za okresy, w których zmieniło się przeznaczenie powstałej inwestycji i wystąpiła po stronie Gminy czynność opodatkowana VAT - najem hali. Pierwszej rocznej korekty 1/10 podatku naliczonego VAT od budowy hali Gmina dokonała za 2012 r. w deklaracji za styczeń 2013 r. Od 1 stycznia 2017 r. Gmina prowadzi skonsolidowane rozliczenie podatku VAT obejmujące czynności przeprowadzane bezpośrednio przez Gminę oraz jej jednostki organizacyjne w tym także przez OSiR. Czynności przeprowadzane bezpośrednio przez Gminę obsługiwane są przez Urząd Miejski (Urząd). Każda z jednostek budżetowych Gminy stosuje obliczony indywidualnie współczynnik i prewspółczynnik. Z dniem 1 stycznia 2017 r. nastąpiło rozwiązanie umowy najmu hali (pomiędzy Gminą a OSiR) za porozumieniem stron. W dniu 21 czerwca 2017 r., tj. w dniu uprawomocnienia się Decyzji Burmistrza Miasta z dnia 31 maja 2017 r. hala została oddana w trwały zarząd do OSiR. Od 1 stycznia 2017 r. hala jest wykorzystywana do działalności opodatkowanej (najem) oraz do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT (wykorzystywana na cele szkolne przez jednostki budżetowe Gminy - Gimnazjum obecnie Szkoła Podstawowa). Ostatniej rocznej za 2017 r. korekty in plus 1/10 kwoty podatku naliczonego VAT od budowy hali Gmina dokona w deklaracji za styczeń 2018 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy dokonując w deklaracji za styczeń 2018 r. rocznej za 2017 r. korekty in plus 1/10 kwoty podatku naliczonego VAT od budowy hali powinien uwzględnić w korekcie prewspółczynnik jednostki budżetowej, która dysponowała halą w 2017 r., tj. obliczony dla OSiR, czy obliczony dla Urzędu.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że w myśl art. 90c ust. 1 ustawy - w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a (art. 90c ust. 2 ustawy).

Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku (art. 90c ust. 3 ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w przypadku nabycia towarów i usług w związku ze zrealizowaną Inwestycją, która została przekazana jednostce budżetowej wykorzystującej ją jednocześnie do działalności gospodarczej oraz do działalności innej niż gospodarcza, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a w zw. z § 3 rozporządzenia obliczonego dla jednostki organizacyjnej wykorzystującej efekty Inwestycji. Tym samym, również korekta, o której mowa w art. 90c ustawy, winna być dokonana w oparciu o prewspółczynnik jednostki budżetowej, która daną Inwestycją dysponuje.

Podsumowując, Gmina dokonując w deklaracji za styczeń 2018 r. rocznej korekty za 2017 r. kwoty podatku naliczonego od budowy hali, winna uwzględnić w korekcie prewspółczynnik jednostki budżetowej, która dysponowała halą w 2017 r., czyli obliczony dla OSiR.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego w zakresie wskazanym we wniosku. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa - składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.