0112-KDIL1-1.4012.346.2018.2.PS - Zwolnienie z podatku VAT usług szkoleniowych w zakresie ochrony danych osobowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 sierpnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-1.4012.346.2018.2.PS Zwolnienie z podatku VAT usług szkoleniowych w zakresie ochrony danych osobowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2018 r. (data wpływu 21 maja 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 lipca 2018 r. (data wpływu 1 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług szkoleniowych w zakresie ochrony danych osobowych dla osób pełniących funkcję administratora danych osobowych lub inspektora danych osobowych lub uczestniczących w związku z wykonywaniem obowiązków zawodowych w procesie przetwarzania danych osobowych, wykonywanych na podstawie umów zawieranych z jednostką sektora finansów publicznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług szkoleniowych w zakresie ochrony danych osobowych dla osób pełniących funkcję administratora danych osobowych lub inspektora danych osobowych lub uczestniczących w związku z wykonywaniem obowiązków zawodowych w procesie przetwarzania danych osobowych, wykonywanych na podstawie umów zawieranych z jednostką sektora finansów publicznych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 lipca 2018 r. o doprecyzowanie przedstawionego opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności gospodarczej zamierza rozpocząć prowadzenie szkoleń między innymi z zakresu ochrony danych osobowych.

Wnioskodawca nie jest podmiotem objętym systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, jak również nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk lub jednostką badawczo-rozwojową.

Usługi szkoleniowe, które zamierza prowadzić Wnioskodawca, będą obejmowały kształcenie dla osób wykonujących obowiązki inspektora danych osobowych, administratora danych osobowych, także osób uczestniczących w związku z wykonywaniem obowiązków zawodowych w procesie przetwarzania danych osobowych. W każdym z powyższych przypadków szkolenie kończyć się będzie testem zaliczającym, po zdaniu którego osoba szkolona otrzyma certyfikat ukończeniu szkolenia i zdania testu. Wnioskodawca planuje prowadzić szkolenia zarówno w formie stacjonarnej (szkolenia prowadzone przy jednoczesnej osobistej obecności osób szkolonych i szkolącego), jak w formie e-learningowej, poprzez szkoleniową platformę internetową (osoba szkolona uzyskuje dostęp do materiałów szkoleniowych w formie elektronicznej, zapoznaje się z nimi, a następnie drogą elektroniczną zdaje test zaliczeniowy).

Wnioskodawca planuje skierować swoją ofertę między innymi do jednostek sektora finansów publicznych, o których mowa w ustawie o finansach publicznych. W związku z powyższym Wnioskodawca szkoliłby wskazane przez te jednostki osoby (głównie pracowników tych jednostek), a jednostki sektora finansów publicznych zlecające takie szkolenie płaciłyby Wnioskodawcy z tego tytułu umówione wynagrodzenie.

Pismem z dnia 31 lipca 2018 r. wniosek uzupełniono o następujące informacje:

1. Udzielając odpowiedzi na zadane przez tut. Organ pytania, w pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, iż odnosi się ono do interpretacji przepisów prawa podatkowego, a nie do opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) zawartego we wniosku. W ocenie Wnioskodawcy Organ bazując na opisie zdarzenia przyszłego winien dokonać subsumpcji opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego pod przepis prawa. a nie domagać się dokonania takiej subsumpcji przez Wnioskodawcę. Jak już Wnioskodawca wskazywał w treści wniosku, ustawa o VAT nie definiuje pojęć: usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. Pojęcia te można znaleźć w art. 44 rozporządzenia 282/2011, zgodnie z którym kształcenie zawodowe i przekwalifikowanie definiowane jest następująco: "Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia".

W kontekście powyższego, mając na względzie krąg osób jakie mają być szkolone, w tym osoby zatrudnione przez jednostki sektora publicznego, zważyć należy, że pracownicy samorządowi jak i pracownicy korpusu służby cywilnej, na mocy przepisów prawa zobowiązani są do przestrzegania przepisów prawa i rozwijania wiedzy zawodowej. Powyższe wynika jednoznacznie z art. 76 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej, jak również art. 24 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych.

Co przy tym istotne, pracownicy samorządowi, jak również pracownicy korpusu służby cywilnej mają obowiązek stosowania przy wykonywaniu powierzonych im obowiązków służbowych szeregu przepisów dotyczących ochrony danych osobowych, w tym ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa itp.

Szkolenia jakie zamierza prowadzić Wnioskodawca, są zatem w jego ocenie - związane z zawodami lub stanowiskami lub branżami zajmowanymi przez osoby szkolone oraz służą uaktualnieniu lub pozyskaniu wiedzy do celów zawodowych.

Reasumując powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że szkolenia jakie zamierza prowadzić można zakwalifikować jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

2. Wnioskodawca nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe lub ustawy o systemie oświaty, jak również nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk, lub jednostką badawczo rozwojową. Wnioskodawca nie dostrzega również, aby do rodzaju i zakresu szkoleń jakie ma oferować, miały zastosowanie jakiekolwiek przepisy prawa ograniczające swobodę działalności gospodarczej, w tym aby jego szkolenia kwalifikowane były jako prowadzenie działalności gospodarczej wymagającej uzyskania koncesji lub zezwolenia, albo innego aktu organu państwowego.

Tym samym, usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

3. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który w zakresie przedmiotowych usług uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

4. Wnioskodawca opisywał we wniosku, iż usługi szkoleniowe świadczone mają być na rzecz podmiotów sektora finansów publicznych.

Tym samym w zakresie usług szkoleniowych świadczonych na rzecz jednostek sektora finansów publicznych oraz podmiotów zobowiązanych do stosowania ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, zgodnie z art. 4 tej ustawy, Wnioskodawca wskazuje, że art. 5 powołanej wyżej ustawy definiuje pojęcie "środków publicznych", której jednocześnie brak w ustawie o podatku od towarów i usług. Co za tym idzie, w ocenie Wnioskodawcy, podmioty zobowiązane do stosowania ustawy o finansach publicznych, jako finansujące swoją działalność jedynie ze środków publicznych, będą pokrywały przedmiotowe szkolenia wyłącznie ze środków publicznych (w 100 proc).

W zakresie dysponowania przez Wnioskodawcę dokumentami świadczącymi sfinansowaniu szkoleń ze środków publicznych, takimi dokumentami będą jedynie oświadczenia tych podmiotów (klientów) zawarte w treści umów zawieranych przez Wnioskodawcę z tymi podmiotami. Wnioskodawca wskazuje, iż możliwość pozyskania dokumentów świadczących o pochodzeniu środków na sfinansowanie szkoleń i ustalenia czy są to środki publiczne, wymagałaby wystąpienia z wnioskiem o udostepnienie informacji publicznej w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Niemniej jednak, z uwagi na podniesioną wyżej argumentację, iż w wypadku podmiotów stosujących ustawę o finansach publicznych i zawartą w niej definicję środków publicznych oraz celów na jakie mogą być one spożytkowane, szkolenia będą w całości finansowane właśnie ze środków publicznych, brak jest podstaw do występowania o przekazanie takich dokumentów i nie będę one pozyskiwane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi szkoleniowe, które planuje wykonywać Wnioskodawca, tj. prowadzone w formie stacjonarnej lub e-learningowej szkolenia z zakresu ochrony danych osobowych dla osób pełniących funkcję administratora danych osobowych, lub inspektora danych osobowych lub uczestniczących w związku z wykonywaniem obowiązków zawodowych w procesie przetwarzania danych osobowych, wykonywane na podstawie umów zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą, a jednostką sektora finansów publicznych, na zlecenie tej jednostki, są zwolnione z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi szkoleniowe opisane w treści pytania (pole 75) w przypadku ich wykonywania na zlecenie jednostek sektora finansów publicznych, będą zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa). Zgodnie bowiem z cytowaną regulacją zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, finansowane i całości ze środków publicznych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że usługi, które planuje świadczyć Wnioskodawca, zakwalifikować należy jako usługi kształcenia zawodowego. Jak bowiem wynika z art. 44 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania obejmują między innymi nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, przy czym czas trwania kursu nie ma w tym przypadku znaczenia.

Tym samym należy wskazać, że w związku z faktem, że zakres szkolenia pozwala szkolonym osobom na uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy, którą później mogą wykorzystywać w celach zawodowych, jako administratorzy danych osobowych, inspektorzy danych osobowych lub osoby uczestniczące w przetwarzaniu danych osobowych, szkolenie takie można zakwalifikować jako kształcenie zawodowe względnie przekwalifikowanie zawodowe.

Ponadto, wobec faktu, że szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę będą realizowane na rzecz osób kierowanych przez jednostki sektora finansów publicznych, na podstawie umów zawieranych przez Wnioskodawcę z tymi jednostkami, a należne Wnioskodawcy z tego tytułu wynagrodzenie będzie płacone przez jednostki z sektora finansów publicznych, to szkolenie takie uznać należy za w całości finansowane ze środków publicznych. Wniosek taki wynika z faktu, że jednostki sektora finansów publicznych dysponują wyłącznie środkami publicznymi, a zatem jeżeli taka jednostka zlecając Wnioskodawcy przeprowadzenia szkolenia płaci Wnioskodawcy za realizację szkolenia, to zapłata następuje w całości ze środków publicznych, którymi dysponuje ta jednostka, a zatem jest finansowane z takich środków.

Stanowisko powyższe opiera się na wykładni powoływanych przepisów dokonanych przez Ministerstwo Finansów Departament Podatku od Towarów i Usług z dnia 24 maja 2011 r. (PTI/063-27-406/EFU/2011/488). Pismo to jest odpowiedzią na wystosowane do Ministerstwa zapytanie dotyczące zakresu stosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w odniesieniu do usług szkoleniowych dla pracowników administracji publicznej oraz funkcjonariuszy służ nadzorowanych przez MSWiA finansowanych w całości ze środków publicznych. W powołanym piśmie wskazano, że odnosząc powyższe wyjaśnienia, dotyczące zakresu stosowania zwolnienia od podatku VAT w odniesieniu do usług kształcenia zawodowego, do usług szkoleniowych dla pracowników administracji publicznej oraz funkcjonariuszy służb nadzorowanych przez MSWiA finansowanych w całości ze środków publicznych Ministerstwo Finansów informuje, że jeśli te usługi szkoleniowe są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (czyli pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, lub mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych), usługi te są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Tożsame stanowisko zostało przedstawione w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 31 sierpnia 2011 r. (IPPP1-443-1003/11-2/IGo), w której między innymi odpowiedziano na pytanie podatnika jak rozumieć wyrażenie "finansowanie ze środków publicznych" - czy tylko w przypadku finansowania usług kształcenia zawodowego ze środków UE przynajmniej w 70%, lub finansowaniem szkolenia bezrobotnemu przez urząd pracy można zastosować zwolnienie z VAT, czy też "finansowanie" jest równoznaczne z "zapłatą" za szkolenie ze środków publicznych. Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w tej interpretacji w odniesieniu do szkoleń finansowanych ze środków publicznych, które są realizowane na zlecenie jednostki sektora finansów publicznych podmiotem, gdzie tym samym płacącym za usługi szkolenia jest w każdym przypadku jednostka sektora publicznego, uznać należy, iż źródłem finansowania takich szkoleń są środki publiczne - niezależnie czy jednostka sektora publicznego finansuje szkolenia z dochodów własnych czy ze środków unijnych.

Podobnie w interpretacji z dnia 26 stycznia 2015 r. (IPPPI/443-1287/14-2/AS) wskazano, że wprowadzony wymóg finansowania w określonej wysokości usługi kształcenia zawodowego ze środków publicznych jest spełniony w przypadku gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.

Reasumując należy wskazać, że usługi szkoleniowe, które planuje realizować Wnioskodawca, będą stanowiły usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, gdyż będą on nauczaniem mającym na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych szkolonych osób.

Ponadto te szkolenia, które realizowane będą na zlecenie jednostek sektora finansów publicznych, które to jednostki z tytułu wykonania przez Wnioskodawcę szkolenia będą płaciły na rzecz Wnioskodawcy umówione wynagrodzenie, uznać należy za finansowane ze środków publicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się również od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z treści art. 43 ust. 17 ustawy wynika, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22- 24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub,

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 17a ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności gospodarczej zamierza rozpocząć prowadzenie szkoleń między innymi z zakresu ochrony danych osobowych. Szkolenia te w ocenie Wnioskodawcy związane są z zawodami, stanowiskami lub branżami zajmowanymi przez osoby szkolone oraz służą uaktualnieniu lub pozyskaniu wiedzy do celów zawodowych. Szkolenia te można zakwalifikować jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Wnioskodawca nie jest podmiotem objętym systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, jak również nie jest uczelnią, jednostką naukowa Polskiej Akademii Nauk lub jednostką badawczo-rozwojową. Tym samym, usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który w zakresie przedmiotowych usług uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Usługi szkoleniowe, które zamierza prowadzić Wnioskodawca, będą obejmowały kształcenie dla osób wykonujących obowiązki inspektora danych osobowych, administratora danych osobowych, także osób uczestniczących w związku z wykonywaniem obowiązków zawodowych w procesie przetwarzania danych osobowych. W każdym z powyższych przypadków szkolenie kończyć się będzie testem zaliczającym, po zdaniu którego osoba szkolona otrzyma certyfikat ukończenia szkolenia i zdania testu. Wnioskodawca planuje prowadzić szkolenia zarówno w formie stacjonarnej (szkolenia prowadzone przy jednoczesnej osobistej obecności osób szkolonych i szkolącego), jak w formie e-learningowej, poprzez szkoleniową platformę internetową (osoba szkolona uzyskuje dostęp do materiałów szkoleniowych w formie elektronicznej, zapoznaje się z nimi, a następnie drogą elektroniczną zdaje test zaliczeniowy). Wnioskodawca planuje skierować swoją ofertę między innymi do jednostek sektora finansów publicznych, o których mowa w ustawie o finansach publicznych. W związku z powyższym szkoliłby wskazane przez te jednostki osoby (głównie pracowników tych jednostek). Jednostki sektora finansów publicznych zlecające takie szkolenie płaciłyby z tego tytułu umówione wynagrodzenie na podstawie zawieranych umów przez Wnioskodawcę z tymi podmiotami. Szkolenia będą w całości finansowane ze środków publicznych, bowiem podmioty zobowiązane do stosowania ustawy o finansach publicznych, jako finansujące swoją działalność jedynie ze środków publicznych, będą pokrywały przedmiotowe szkolenia wyłącznie ze środków publicznych (w 100 proc). Usługi Świadczone przez Wnioskodawcę nie będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który w zakresie przedmiotowych usług uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania zwolnienia od podatku VAT z tytułu świadczenia usług szkoleniowych w zakresie ochrony danych osobowych dla osób pełniących funkcję administratora danych osobowych lub inspektora danych osobowych lub uczestniczących w związku z wykonywaniem obowiązków zawodowych w procesie przetwarzania danych osobowych, wykonywanych na podstawie umów zawieranych z jednostką sektora finansów publicznych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest podmiotem wskazanym w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zatem nie będzie w niniejszej sprawie możliwe zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w ww. przepisie.

Zaznaczyć należy, że aby wskazane usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Niemniej jednak pierwsza z przesłanek oznacza, że dla objęcia zwolnieniem od podatku określonych usług kształcenia, konieczne jest, by usługi te mieściły się w zakresie definicji usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania. Pojęcie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostało zdefiniowane w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 77 str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Odnosząc przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy do powołanych wyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkolenia spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia kierowane są do osób, które na mocy odpowiednich przepisów prawa, obowiązane są do przestrzegania przepisów prawa i rozwijania wiedzy zawodowej. Szkolenie ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy przez osoby, które później mogą ją wykorzystywać w celach zawodowych, jako administratorzy danych osobowych, inspektorzy danych osobowych lub osoby uczestniczące w przetwarzaniu danych osobowych. Każdy z uczestników szkolenia otrzyma certyfikat ukończenia szkolenia i zdania testu. Zatem realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia służą podnoszeniu kwalifikacji zawodowych pracowników jednostki sektora finansów publicznych, czyli przekazywania wiedzy, umiejętności, wiadomości związanych z określonym zawodem i jego wykonywaniem. Tym samym spełniają pierwszą przesłankę warunkującą zwolnienie z VAT.

Dla objęcia usług kształcenia zawodowego zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy konieczne jest, by były one finansowane w całości ze środków publicznych.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca planuje skierować swoją ofertę między innymi do jednostek sektora finansów publicznych, o których mowa w ustawie o finansach publicznych. W związku z powyższym Wnioskodawca szkoliłby wskazane przez te jednostki osoby (głównie pracowników tych jednostek), a jednostki sektora finansów publicznych zlecające takie szkolenie płaciłyby Wnioskodawcy z tego tytułu umówione wynagrodzenie.

W ocenie Wnioskodawcy, podmioty zobowiązane do stosowania ustawy o finansach publicznych, jako finansujące swoją działalność jedynie ze środków publicznych, będą pokrywały przedmiotowe szkolenia wyłącznie ze środków publicznych (w 100 proc).

W tym miejscu należy wyjaśnić, że w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077, z późn. zm.) środkami publicznymi są:

1.

dochody publiczne;

2.

środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);

* 2a) środki, o których mowa w art. 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r. poz. 1376 i 1475);

3.

środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;

4.

przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:

a.

ze sprzedaży papierów wartościowych,

b.

z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,

c.

ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,

d.

z otrzymanych pożyczek i kredytów,

e.

z innych operacji finansowych;

5.

przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Natomiast stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

1.

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;

2.

jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;

* 2a) związki metropolitalne;

3.

jednostki budżetowe;

4.

samorządowe zakłady budżetowe;

5.

agencje wykonawcze;

6.

instytucje gospodarki budżetowej;

7.

państwowe fundusze celowe;

8. Zakład Ubezpieczeń (...) i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa (...) i fundusze zarządzane (...);

9.

(...) Fundusz Zdrowia;

10.

samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;

11.

uczelnie publiczne;

12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;

13.

państwowe i samorządowe instytucje kultury;

14.

inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do powołanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że planowane przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe - dotyczące przeprowadzenia szkolenia na rzecz pracowników jednostki sektora finansów publicznych, które to szkolenie służy uzyskaniu lub uaktualnieniem wiedzy do celów zawodowych - uznać należy za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Z uwagi na to, że ww. usługi szkolenia będą w całości finansowane ze środków publicznych - do usług tych Wnioskodawca może zastosować zwolnienie od podatku VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Tym samym Wnioskodawca - w odniesieniu do świadczonych usług szkoleniowych prowadzonych w formie stacjonarnej lub e-learningowej z zakresu ochrony danych osobowych dla osób pełniących funkcję administratora danych osobowych, lub inspektora danych osobowych lub uczestniczących w związku z wykonywaniem obowiązków zawodowych w procesie przetwarzania danych osobowych, wykonywanych na podstawie umów zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą, a jednostką sektora finansów publicznych - może zastosować zwolnienie od podatku, gdyż ww. usługi spełniają warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl