0112-KDIL1-1.4012.284.2020.1.AR - Ustalenie możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2020 r. (data wpływu 7 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. " (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 7 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. " (...)".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina A (dalej: Gmina, Wnioskodawca, Zainteresowany) planuje realizację projektu pn. " (...)" (dalej: Projekt, Zadanie, Inwestycja). Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższe oznacza, że organ władzy publicznej (lub urząd go obsługujący) nie jest podatnikiem w zakresie swojej podstawowej działalności, do której wykonywania został powołany. Natomiast w przypadku gdy organ ten wykonuje czynności, które wykraczają poza zadania nałożone na niego odrębnymi przepisami i wykonuje je na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, organ władzy publicznej jest traktowany jak każdy inny podatnik.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Gmina planuje realizację Projektu zgodnie z celem tematycznym (...), przedstawionym w Szczegółowym Opisie Osi Priorytetowych Regionalnego Programu Operacyjnego B 2014-2020: "(...)" oraz z celem szczegółowym sformułowanym dla Poddziałania (...).

Nadrzędnym celem przedmiotowego Zadania jest utrzymanie przewagi konkurencyjnej B nad innymi regionami w oparciu o zasoby dziedzictwa naturalnego, zgodnie z celem szczegółowym Poddziałania (...) RPO B 2014-2020 " (...)".

Celem szczegółowym będzie:

1. Stworzenie odpowiednich warunków infrastrukturalnych wychodzących naprzeciw potrzebie większego dostosowania się przez Miasto i Gminę A do oczekiwań turystów i mieszkańców w zakresie wyposażenia Gminy w ogólnodostępne urządzenia lecznictwa stricte uzdrowiskowego, pozwalające na lepsze wykorzystanie cennych leczniczo, a posiadanych przez Gminę naturalnych zasobów środowiskowych, co także prowadziłoby do pozyskania przez Gminę oczekiwanego statusu uzdrowiska.

2. Zaspokojenie w Mieście i Gminie A potrzeby na ogólniedostępną tężnię i większą liczbę tras leczenia spacerowego do terenoterapii, które:

3. Poprawa jakości życia i zdrowia mieszkańców Miasta i Gminy A oraz zwiększenie aktualnej atrakcyjności turystycznej, inwestycyjnej i mieszkaniowej Gminy poprzez budowę tężni leczniczej oraz trasy leczenia spacerowego do terenoterapii.

4. Pozyskanie dotacji zewnętrznej na budowę tężni oraz trasy leczenia spacerowego przy realizacji zarówno kosztów budowy, jak i późniejszej eksploatacji tej inwestycji.

Zadanie wpisuje się w kilka celów operacyjnych i kierunków działań Strategii rozwoju społeczno-gospodarczego województwa B do roku 2025.

Projekt zostanie zlokalizowany w A na dz. nr (...), (...) i (...), obr. (...) Miasto A. Wybudowana zostanie tężnia solankowa składająca się z centralnej bryły w kształcie walca szer. (...) m i wys. (...) m, która zawierać będzie funkcje techniczne (zbiornik na solankę i system sterowania pompami oraz główne zasilenie energetyczne z rozdzielnią) oraz klatkę schodową prowadzącą na platformę widokową. Centralna wieża otoczona będzie konstrukcjami drewnianymi na rzucie pierścienia, które to stanowią główny element tężni wytwarzający aerozol zawiesiny solanki. Teren wewnętrznego dziedzińca został rozdzielony na dwie części. Jedna zbliżona do ścian tężni przeznaczona będzie do kąpieli inhalacyjnych. Druga część, nieco oddalona od ścian "produkujących aerozol", przeznaczona będzie do odpoczynku i rekreacji. Obok tężni powstanie trasa leczenia spacerowego prowadząca od drogi publicznej do wiaty inhalacyjnej w pobliżu Jeziora C. Teren zostanie oświetlony. W ramach Inwestycji planuje się również: zakup działki, urządzenie strefy dostępu do bezpłatnego internetu dla użytkowników, nadzór inwestorski i autorski, promocję projektu.

Wnioskodawca będzie beneficjentem ostatecznym - właścicielem Projektu po jego wykonaniu. Bieżący nadzór nad utrzymaniem prawidłowego stanu technicznego wykonanej infrastruktury odbywać się będzie poprzez regularne kontrole prowadzone przez pracowników Gminy. Za utrzymanie rezultatów Zadania w okresie jego trwałości oraz finansowanie Projektu po jego zakończeniu odpowiedzialna będzie Gmina, która zabezpieczy także kwestię dostaw leczniczej solanki, podpisując list intencyjny z Uzdrowiskiem D w sprawie deklaracji gotowości do współpracy w zakresie dostaw solanki leczniczej na potrzeby funkcjonowania tężni solankowej w A należącej do Gminy.

Tężnia solankowa, która powstanie w wyniku realizacji przedmiotowej Inwestycji będzie służyć zaspokojeniu zbiorowych potrzeb w mieszkańców Gminy oraz turystów, nie jest i nie będzie ona wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat od użytkowników tężni.

W ramach wniosku i dofinansowania, Gmina złożyła oświadczenie o braku możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego zawartego w cenach nabywanych usług i towarów związanych z realizacją Projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Gmina będzie miała możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową tężni solankowej, budowanej w ramach projektu pn. " (...)"?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy określa, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku VAT wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, zgodnie z którą podatek VAT powinien być neutralny dla przedsiębiorcy, który nie jest ostatecznym konsumentem towaru lub usługi. Oznacza to, że podmiot, który nie jest ostatecznym konsumentem danego towaru lub usługi nie powinien ponosić ciężaru ekonomicznego tego podatku.

Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb należy do zadań własnych gminy. W szczególności sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Tężnia solankowa, która powstanie w wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji będzie służyć zaspokojeniu zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy, nie jest i nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, z uwagi na brak związku inwestycji z czynnościami opodatkowanymi, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową tężni solankowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ww. ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania te obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje realizację Projektu. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zainteresowany planuje realizację Zadania zgodnie z celem tematycznym (...), przedstawionym w Szczegółowym Opisie Osi Priorytetowych Regionalnego Programu Operacyjnego B 2014-2020: "(...)" oraz z celem szczegółowym sformułowanym dla Poddziałania (...), którym jest " (...)".

Nadrzędnym celem przedmiotowego Projektu jest utrzymanie przewagi konkurencyjnej B nad innymi regionami w oparciu o zasoby dziedzictwa naturalnego.

Celem szczegółowym Zadania będzie: stworzenie odpowiednich warunków infrastrukturalnych wychodzących naprzeciw potrzebie większego dostosowania się przez Miasto i Gminę do oczekiwań turystów i mieszkańców w zakresie wyposażenia Gminy w ogólnodostępne urządzenia lecznictwa stricte uzdrowiskowego, pozwalające na lepsze wykorzystanie cennych leczniczo, a posiadanych przez Gminę naturalnych zasobów środowiskowych, co także prowadziłoby do pozyskania przez Gminę oczekiwanego statusu uzdrowiska; zaspokojenie w Mieście i Gminie potrzeby na ogólniedostępną tężnię i większą liczbę tras leczenia spacerowego do terenoterapii (zwiększą rangę turystyki uzdrowiskowej i przyśpieszą rozwój podmiotów gospodarczych w Gminie, w tym w szczególności podmiotów branży uzdrowiskowej i turystycznej; w różnych formach będą dostępne także osobom z niepełnosprawnościami; generują tworzenie w Gminie nowych miejsc pracy, w tym dzięki dywersyfikacji kierunków rozwoju Gminy poprzez postawienie na sektor uzdrowiskowy); poprawa jakości życia i zdrowia mieszkańców Miasta i Gminy oraz zwiększenie aktualnej atrakcyjności turystycznej, inwestycyjnej i mieszkaniowej Gminy poprzez budowę tężni leczniczej oraz trasy leczenia spacerowego do terenoterapii oraz pozyskanie dotacji zewnętrznej na budowę tężni oraz trasy leczenia spacerowego przy realizacji zarówno kosztów budowy, jak i późniejszej eksploatacji tej inwestycji.

Zadanie wpisuje się w kilka celów operacyjnych i kierunków działań Strategii rozwoju społeczno-gospodarczego województwa B do roku 2025.

Projekt zostanie zlokalizowany w A. Wybudowana zostanie tężnia solankowa składająca się z centralnej bryły w kształcie walca szer. (...) m i wys. (...) m, która zawierać będzie funkcje techniczne (zbiornik na solankę i system sterowania pompami oraz główne zasilenie energetyczne z rozdzielnią) oraz klatkę schodową prowadzącą na platformę widokową. Centralna wieża otoczona będzie konstrukcjami drewnianymi na rzucie pierścienia, które to stanowią główny element tężni wytwarzający aerozol zawiesiny solanki. Teren wewnętrznego dziedzińca został rozdzielony na dwie części. Jedna zbliżona do ścian tężni przeznaczona będzie do kąpieli inhalacyjnych. Druga część, nieco oddalona od ścian "produkujących aerozol", przeznaczona będzie do odpoczynku i rekreacji. Obok tężni powstanie trasa leczenia spacerowego prowadząca od drogi publicznej do wiaty inhalacyjnej w pobliżu Jeziora C. Teren zostanie oświetlony. W ramach Inwestycji planuje się również: zakup działki, urządzenie strefy dostępu do bezpłatnego internetu dla użytkowników, nadzór inwestorski i autorski, promocję projektu.

Wnioskodawca będzie beneficjentem ostatecznym - właścicielem Projektu po jego wykonaniu. Bieżący nadzór nad utrzymaniem prawidłowego stanu technicznego wykonanej infrastruktury odbywać się będzie poprzez regularne kontrole prowadzone przez pracowników Gminy. Za utrzymanie rezultatów Zadania w okresie jego trwałości oraz finansowanie Projektu po jego zakończeniu odpowiedzialna będzie Gmina, która zabezpieczy także kwestię dostaw leczniczej solanki.

Tężnia solankowa, która powstanie w wyniku realizacji przedmiotowej Inwestycji będzie służyć zaspokojeniu zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy oraz turystów, nie jest i nie będzie ona wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Gmina nie będzie pobierała żadnych opłat od użytkowników tężni.

W analizowanym przypadku wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W rozpatrywanej sprawie związek taki nie występuje. Jak bowiem wskazano w opisie sprawy, od użytkowników tężni solankowej, która powstanie w trakcie realizacji Projektu, Wnioskodawca nie będzie pobierał żadnych opłat a powstała tężnia "nie jest i nie będzie (...) wykorzystywana przez Gminę do prowadzenia działalności opodatkowanej". Poza tym Zainteresowany będzie realizował przedmiotowy Projekt w charakterze organu władzy - jednostki samorządu terytorialnego, wykonując zadania własne nałożone przepisami ustawy o samorządzie gminnym.

Skoro Gmina będzie nabywać towary i usługi związane z realizacją Projektu w ramach wykonywania zadań własnych, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie będzie działać jako podatnik podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, Wnioskodawca - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego Zadania.

Podsumowując, Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową tężni solankowej, budowanej w ramach projektu pn. " (...)".

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego Projektu.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.