0112-KDIL1-1.4012.271.2018.1.RW - Prawo do odliczenia VAT w związku z wynajmem pojazdu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym w dniu 18 czerwca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wynajmem pojazdu bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz braku obowiązku zgłoszenia tego pojazdu do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wynajmem pojazdu bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz braku obowiązku zgłoszenia tego pojazdu do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26. W dniu 18 czerwca 2018 r. wniosek uzupełniono o wskazanie sposobu doręczenia interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik (Wnioskodawca) - osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą pod firmą ABC wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Rzeczypospolitej Polskiej rozpoczęła wykonywanie działalności w zakresie świadczenia usług najmu samochodu osobowego zgodnie z wpisem o przeważającej działalności gospodarczej pod PKD 77.11.Z - Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek. Podatnik w momencie składania wniosku o wydanie interpretacji podpisał jedną umowę najmu samochodu osobowego. Umowa najmu podpisana jest ze spółką z o.o., która to spółka jest jednocześnie pracodawcą podatnika (wynajmującego). Najemca zatem zatrudnia podatnika (Wnioskodawcę) na mocy umowy o pracę. W ramach czynności wykonywanych na podstawie umowy o pracę podatnik (Wnioskodawca) będzie wykorzystywał samochód osobowy, który jest przedmiotem ww. umowy najmu. Nie będzie on jednak jedynym użytkownikiem omawianego samochodu.

Umowa najmu została zawarta na okres 60 miesięcy. Za wykonanie przedmiotu umowy (najmu) podatnik będzie otrzymywał zryczałtowane wynagrodzenie w kwocie 2400,00 zł netto. Koszty paliwa, opłaty za korzystanie z autostrad i parkingów, itp. obciążają Najemcę, a należna kwota jest doliczana do opłaty zryczałtowanej na koniec każdego miesiąca na podstawie szczegółowych raportów. Ponadto podatnik będzie ponosił wydatki związane z comiesięcznymi opłatami z tytułu umowy leasingu zawartej pomiędzy podatnikiem a firmą leasingową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do pojazdu wynajmowanego na podstawie umowy najmu, Podatnik jest uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, ust. 4 pkt 1 oraz ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT, tj. bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz obowiązku zgłoszenia tego pojazdu do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym jest on - w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdem przeznaczonym na cele wynajmu - uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT z uwagi na zastosowanie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit, a - bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT (w związku z zastosowaniem art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c) ustawy o VAT) i bez konieczności zgłaszania tego pojazdu do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26.

Zgodnie bowiem z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku naliczonego m.in. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Jednakże w myśl art. 86 ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, ograniczenie określone w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jednocześnie zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Przy czym, na podstawie art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT, warunku prowadzania ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W ocenie Podatnika (Wnioskodawcy), art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT znajduje bezpośrednie zastosowanie właśnie w odniesieniu do pojazdu wynajmowanego przez Podatnika a fakt, że pojazd jest wynajęty dla pracodawcy Podatnika (Wnioskodawcy) i sam Podatnik będzie go użytkował jako pracownik najemcy (spółki) pozostaje bez znaczenia. Podatnik prowadzi działalność polegającą na wynajmie pojazdów, pojazd jest wynajęty na zasadach rynkowych na podstawie długoterminowej umowy najmu.

A zatem, w związku z wyłączeniem przez ustawodawcę, na podstawie powołanego powyżej art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT, obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności, podatnik (Wnioskodawca) stoi na stanowisku, że nie będzie musiał prowadzić ewidencji i będzie uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.