0112-KDIL1-1.4012.270.2023.2.EB - Brak obowiązku sporządzenia spisu z natury po rozwiązaniu Spółki. Brak opodatkowania przekazania wspólnikowi środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w związku z rozwiązaniem spółki

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 sierpnia 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-1.4012.270.2023.2.EB Brak obowiązku sporządzenia spisu z natury po rozwiązaniu Spółki. Brak opodatkowania przekazania wspólnikowi środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w związku z rozwiązaniem spółki

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy, po rozwiązaniu Spółki powstanie obowiązek sporządzenia spisu z natury, a także braku opodatkowania przekazania wspólnikowi II środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w związku z rozwiązaniem Spółki. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 31 lipca 2023 r. (wpływ 31 lipca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) jest spółką jawną oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). Obecnie wspólnikami Spółki są osoba fizyczna (dalej również: Wspólnik I) oraz inna spółka jawna (dalej również: Wspólnik II). Spółka powstała w roku 2020 z przekształcenia spółki komandytowej.

W roku 2018, wspólnik Spółki (właściwie: komandytariusz poprzednika prawnego Spółki), będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, wniósł do Spółki aportem środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne o wartości netto (...) zł i VAT (...) zł. Wniesienie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych udokumentowane zostało fakturą VAT nr (...), na podstawie której Spółka odliczyła podatek VAT naliczony przy aporcie. W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej, Naczelnik Urzędu Skarbowego w (...) zakwestionował prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego, m.in. wykazanego w fakturze dokumentującą aport. Wszczęte zostało następnie postępowanie podatkowe zakończone decyzją organu II instancji, tj. Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (...) z dnia (...) 2020 r. nr (...). Zdaniem organów skarbowych doszło do zawyżenia podatku naliczonego z faktury nr (...) z uwagi na to, że miejscem dostawy aportu była nie Polska, ale Chorwacja, bowiem to właśnie w tym kraju prowadzona jest działalność gospodarcza Spółki. Decyzja powyższa została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), który wyrokiem z dnia 30 czerwca 2021 r. (sygn. akt: (...)) uchylił tę decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji. Wyrok ten został utrzymany przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 czerwca 2022 r. (...), przy czym Naczelny Sąd Administracyjny w sposób odmienny uzasadnił konieczność uchylenia decyzji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej. W wyroku NSA wskazano m.in.: Zatem transakcja nabycia przez Stronę środków trwałych (wartości materialnych) - niewysyłanych ani nietransportowanych - a stanowiących w rezultacie wkład niepieniężny, będzie podlegała opodatkowaniu w miejscu, w którym towary te znajdowały się w momencie dostawy, tj. terytorium (...). W związku z cytowanymi powyżej przepisami (...), dostawa wartości materialnych będących przedmiotem wniesionego aportu do Spółki przez Komandytariusza Spółkę z o.o. (...), nie podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż transakcja została przeprowadzona na terytorium Chorwacji. Powyższe stanowisko potwierdzone zostało również przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w (...) po ponownym rozpoznaniu sprawy w decyzji z dnia 6 kwietnia 2023 r. (...): W związku z powyższym spółka zawyżyła w m-cu lutym 2019 r. podatek naliczony do odliczenia w kwocie (...) zł (netto (...) zł), wynikający z faktury nr (...) z dnia 15 grudnia 2018 r. wystawionej przez (...) Sp. z o.o., NIP (...). Wyroki sądowe, jak i decyzja z dnia 6 kwietnia 2023 r. są prawomocne i niezaskarżalne.

W przyszłości wspólnicy Spółki planują dokonać jej rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego. W wyniku podziału majątku Spółki, Wspólnik I otrzyma środki pieniężne Spółki, natomiast Wspólnik II pozostałą część majątku Spółki, na co składać się będą środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, które uprzednio zostały wniesione do poprzednika prawnego Spółki aportem w roku 2018. Wspólnik II jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a jego wspólnikami są cztery osoby fizyczne.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy.

1) W odpowiedzi na zadane pytanie: "Prosimy o jednoznaczną informację, czy przy wniesieniu do Spółki aportem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej ich aport",

Odpowiedzieli Państwo: "tak jak wskazano we wniosku z dnia 5 czerwca 2023 r., wniesienie aportu udokumentowane zostało fakturą VAT, na podstawie której Spółka odliczyła podatek VAT naliczony, jednak prawo do tego odliczenia zostało ostatecznie zakwestionowane przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 czerwca 2022 r. (...) oraz w decyzji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 kwietnia 2023 r.

Oznacza to, że świetle ww. wyroku i decyzji, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej aport".

2) W odpowiedzi na zadane pytanie: "Jakie środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą przedmiotem przekazania Wspólnikowi II ?" Należy wymienić wszystkie środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będące przedmiotem przekazania Wspólnikowi II w związku z rozwiązaniem Spółki.

Odpowiedzieli Państwo, że: "Środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, które będą przedmiotem przekazania Wspólnikowi II w związku z rozwiązaniem Spółki:

* projekt (...);

* forma do projektu (...);

* formy do projektu (...);

* żelkociarka (...)".

3) W odpowiedzi na zadane pytanie: "Czy przekazanie Wspólnikowi II środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nastąpi nieodpłatnie, czy za wynagrodzeniem? Jeśli za wynagrodzeniem, to należy wskazać jakim".

Odpowiedzieli Państwo, że: "Przekazanie Wspólnikowi II środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nastąpi z tytułu uczestnictwa Wspólnika II w Spółce. Zgodnie z brzmieniem umowy Spółki, w przypadku rozwiązania Spółki, majątek Spółki dzieli się między wspólników stosownie do ich udziału w zysku lub według zasad określonych w drodze jednomyślnej uchwały wszystkich wspólników Spółki".

4) W odpowiedzi na zadane pytanie: "Czy przekazanie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nastąpi na cele osobiste Wspólnika II lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy? Jeśli przekazanie nie nastąpi na cele osobiste to należy wskazać, do jakich celów zostaną przekazane środki trwałe i wartości niematerialne i prawne".

Odpowiedzieli Państwo, że: "Nie, przekazanie środków trwałych nie nastąpi na cele osobiste Wspólnika II ani jego pracowników, byłych pracowników, ani wspólników. Przekazanie to nastąpi na cele dalszego prowadzenia działalności gospodarczej przez Wspólnika II w tym samym zakresie, w którym działalność ta była prowadzona dotychczas przez Wnioskodawcę".

5) W odpowiedzi na zadane pytanie: "Czy przekazanie wartości niematerialnych i prawnych Wspólnikowi II nastąpi do celów innych niż działalność gospodarcza Spółki?"

Odpowiedzieli Państwo, że "Nie, przekazanie wartości niematerialnych i prawnych Wspólnikowi II nie nastąpi do celów innych niż działalność gospodarcza Spółki. Po przekazaniu wartości niematerialnych i prawnych Wspólnik II będzie prowadził działalność gospodarczą w tym samym zakresie co Spółka".

Pytanie

Czy w związku z rozwiązaniem Spółki powstanie po jej stronie obowiązek sporządzenia spisu z natury a także opodatkowania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które mają zostać przekazane Wspólnikowi II, a poprzednio stanowiły przedmiot aportu do Spółki w roku 2018?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Państwa, w związku z rozwiązaniem Spółki nie powstanie po jej stronie obowiązek sporządzenia spisu z natury oraz opodatkowania środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które mają zostać przekazane Wspólnikowi II, a poprzednio stanowiły przedmiot aportu do Spółki w roku 2018. Zgodnie bowiem z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz decyzją Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w odniesieniu do środków trwałych będących przedmiotem aportu w roku 2018 nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

Przez towary, w rozumieniu art. 14 ustawy o VAT, należy rozumieć także środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

W takim przypadku, w myśl art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki oraz złożyć informację o spisie (wraz z informacją o należnym podatku VAT), nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki. Obowiązek podatkowy powstaje w dniu rozwiązania spółki (art. 14 ust. 6 ustawy o VAT).

Jednocześnie, art. 14 ust. 4 ustawy o VAT określa, że obowiązek sporządzenia spisu z natury i opodatkowania powstaje tylko co do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem tylko w sytuacji, w której Spółka będąca podatnikiem VAT przy nabyciu towarów obniżyła podatek należny o kwotę naliczonego, a następnie doszło do jej rozwiązania, dojdzie do powstania po jej stronie obowiązku rozliczenia podatku VAT oraz sporządzenia spisu z natury. A contrario, gdy spółka nie odliczyła VAT od nabycia towarów, nie będzie również zobligowana do rozliczenia podatku, jeśli nie wykorzysta tych towarów. Ma to uzasadnienie w samej konstrukcji podatku VAT. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 17 maja 2010 r., IBPP3/443-125/10/AB: Zgodnie z powyższymi przepisami, opodatkowaniu po zaprzestaniu działalności podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, jeżeli w stosunku do nich podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jest to uzasadnione konstrukcją podatku. Jeśli podatnik odliczył podatek od nabycia towarów, które później zostały przeznaczone w istocie na konsumpcję, to wówczas powinien zostać obciążony podatkiem należnym, aby zapewnić faktyczne, jednokrotne opodatkowanie konsumpcji. Opodatkowanie towarów pozostałych po zaprzestaniu działalności, w stosunku do których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, oznaczałoby natomiast w istocie dwukrotne opodatkowanie jednej konsumpcji (raz przy nabyciu, a powtórnie - po zaprzestaniu działalności). Powyższe oznacza, że w przypadku rozwiązania spółki handlowej niebędącej osobą prawną przeniesienie własności towarów w wyniku jej rozwiązania, jeśli co do tych towarów spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, będzie zdarzeniem neutralnym w podatku VAT. Przenosząc powyższe na realia sprawy niniejszej należy przede wszystkim zauważyć, że zasadniczo Wnioskodawca powinien być zobligowany do dokonania spisu z natury oraz opodatkowania towarów w chwili rozwiązania w myśl art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Jednocześnie jednak Wnioskodawca nie spełnia przesłanki z art. 14 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ w odniesieniu do towarów (środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych), które mają zostać przekazane Wspólnikowi II w wyniku rozwiązania Spółki, nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia VAT od ich nabycia. Wprawdzie aport tych składników majątkowych w roku 2018. został udokumentowany fakturą VAT, jednak samo prawo do odliczenia zostało zakwestionowane, tak przez organ I i II instancji, jak i w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 2022 r. Skoro więc Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, to rozwiązanie Spółki i przekazanie jej środków Wspólnikowi II ocenić należy jako neutralne w podatku VAT. Z tego powodu stanowisko Wnioskodawczyni uznać należy za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1570):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają opłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 z późn. zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Zatem aby nieodpłatne przekazanie towarów - w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy - podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

* nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,

* przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

* przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 2 ustawy:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1)

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2)

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem dla ustalenia, czy konkretna, nieodpłatna czynność podlega opodatkowaniu w związku z uznaniem jej za odpłatne świadczenie usług, istotny jest cel jej świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż warunkiem opodatkowania danej czynności jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W analizowanej sprawie wskazali Państwo, że Wnioskodawca jest spółką jawną oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Obecnie wspólnikami Spółki są osoba fizyczna (Wspólnik I) oraz inna spółka jawna (Wspólnik II). W roku 2018, wspólnik Spółki (właściwie: komandytariusz poprzednika prawnego Spółki), będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, wniósł do Spółki aportem środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne o wartości netto (...) zł i VAT (...) zł. Wniesienie aportu udokumentowane zostało fakturą VAT, na podstawie której Spółka odliczyła podatek VAT naliczony, jednak prawo do tego odliczenia zostało ostatecznie zakwestionowane przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 czerwca 2022 r. (...) oraz w decyzji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 kwietnia 2023 r. Oznacza to, że świetle ww. wyroku i decyzji, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej aport. W przyszłości wspólnicy Spółki planują dokonać jej rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego. W wyniku podziału majątku Spółki, Wspólnik I otrzyma środki pieniężne Spółki, natomiast Wspólnik II pozostałą część majątku Spółki, na co składać się będą środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, które uprzednio zostały wniesione do poprzednika prawnego Spółki aportem w roku 2018. Wspólnik II jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a jego wspólnikami są cztery osoby fizyczne. Środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, które będą przedmiotem przekazania Wspólnikowi II w związku z rozwiązaniem Spółki: projekt (...); forma do projektu (...); formy do projektu (...); żelkociarka (...)". Przekazanie Wspólnikowi II środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nastąpi z tytułu uczestnictwa Wspólnika II w Spółce. Zgodnie z brzmieniem umowy Spółki, w przypadku rozwiązania Spółki, majątek Spółki dzieli się między wspólników stosownie do ich udziału w zysku lub według zasad określonych w drodze jednomyślnej uchwały wszystkich wspólników Spółki. Przekazanie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie nastąpi na cele osobiste Wspólnika II ani jego pracowników, byłych pracowników, ani wspólników. Przekazanie to nastąpi na cele dalszego prowadzenia działalności gospodarczej przez Wspólnika II w tym samym zakresie, w którym działalność ta była prowadzona dotychczas przez Wnioskodawcę. Przekazanie wartości niematerialnych i prawnych Wspólnikowi II nie nastąpi do celów innych niż działalność gospodarcza Spółki.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii opodatkowania przekazania Wspólnikowi II środków trwałych w związku z rozwiązaniem Spółki.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa na tle przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione wszystkie ww. warunki wynikające z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy. Co prawda dokonującym nieodpłatnego przekazania środków trwałych jest podatnik - Spółka jawna prowadząca działalność gospodarczą, a przekazywane środki trwałe były wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki, i stanowiły środki trwałe w tej prowadzonej działalności, jednakże - jak Państwo jednoznacznie wskazali w opisie sprawy - Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej aport. Zatem od nabycia ww. środków trwałych nie przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając zatem na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przekazanie Wspólnikowi II środków trwałych w związku z rozwiązaniem Spółki nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na mocy art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy. W związku z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT od nabycia tych środków, przekazanie ich z działalności gospodarczej Spółki do majątku Wspólnika II nie będzie de facto odpłatną dostawą składnika majątku Spółki, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy. W konsekwencji nie będzie to czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy.

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT przekazania wartości materialnych i prawnych na rzecz Wspólnika II w związku z rozwiązaniem Spółki.

Z treści art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika jednoznacznie, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zatem przekazanie wartości materialnych i prawnych na rzecz Wspólnika II bezsprzecznie będzie stanowiło świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy wskazać, że treść powołanych wyżej przepisów wskazuje, że aby uznać dane świadczenie za opodatkowane podatkiem VAT musi ono być odpłatne, w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy.

Dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia "potrzeb osobistych". Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami "osobistymi" są takie potrzeby, które "dotyczą danej osoby" i które są jej potrzebami "prywatnymi", tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika, czy pełnioną funkcją.

Zatem, za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami tej działalności. Związek z działalnością gospodarczą mają natomiast takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.

Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z dnia 23 października 2008 r. w powołanej wyżej sprawie C-371/07, który stwierdził, że " (...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi »suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług« (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników" - vide pkt 40 opinii.

Mając zatem na uwadze powyższe należy uznać, że w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zatem brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

W rozpatrywanej sprawie z opisu sprawy wynika, że przekazanie środków trwałych nie nastąpi na cele osobiste Wspólnika II ani jego pracowników, byłych pracowników, ani wspólników. Przekazanie to nastąpi na cele dalszego prowadzenia działalności gospodarczej przez Wspólnika II. Przekazanie wartości niematerialnych i prawnych Wspólnikowi II nie nastąpi do celów innych niż działalność gospodarcza Spółki. Ponadto - jak wskazali Państwo w opisie sprawy - Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej aport.

Mając na uwadze fakt, że jedną z przesłanek opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług jest aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonywanych zakupów, wskazać należy, że skoro Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wniesieniem aportem wartości niematerialnych i prawnych, w rozpatrywanej sprawie nieodpłatne świadczenie usług przez Spółkę na rzecz Wspólnika II nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem nie zostały spełnione warunki określone w ww. przepisie.

W konsekwencji, w przypadku rozwiązania Spółki i przekazania Wspólnikowi II wartości niematerialnych i prawnych (która to czynność nie stanowi odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy) czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Państwa wątpliwości dotyczą również obowiązku sporządzenia spisu z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy w związku z rozwiązaniem Spółki.

Na mocy art. 5 ust. 3 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1)

rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;

2)

zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego;

3)

wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego - w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2022 r. poz. 166).

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku, nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 14 ust. 4 ustawy:

Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 14 ust. 5 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Na podstawie art. 14 ust. 6 ustawy:

Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 7 ustawy:

Dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

W myśl art. 14 ust. 8 ustawy:

Podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

Stosownie do art. 14 ust. 10 ustawy:

Do rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury przepisy art. 99 stosuje się odpowiednio.

W związku z faktem, że w opisanej sprawie - jak wskazali Państwo w opisie sprawy - nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia towarów, o których mowa we wniosku, nie będziecie Państwo zobowiązani do sporządzenia spisu z natury na dzień rozwiązania Spółki zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy. Tym samym nie wystąpi obowiązek opodatkowania podatkiem VAT towarów, w odniesieniu do których nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Podsumowując, w związku z rozwiązaniem Spółki nie powstanie po stronie Spółki obowiązek sporządzenia spisu z natury obejmującego przekazanie towarów, o których mowa we wniosku (w odniesieniu do których Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego), a także opodatkowania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które mają zostać przekazane Wspólnikowi II, a poprzednio stanowiły przedmiot aportu do Spółki w roku 2018.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko, zgodnie z którym w związku z rozwiązaniem Spółki nie powstanie po jej stronie obowiązek sporządzenia spisu z natury oraz opodatkowania środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które mają zostać przekazane Wspólnikowi II, a poprzednio stanowiły przedmiot aportu do Spółki w roku 2018, należało uznać za prawidłowe, pomimo częściowo innego uzasadnienia prawnego niż wskazane przez Wnioskodawcę.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja straci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi tylko w zakresie zadanego pytania. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone. Zatem tut. Organ nie analizował kwestii ustalenie miejsca dostawy towarów i świadczenia usług oraz przysługiwania prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, bowiem nie sformułowano w tym zakresie pytania.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 259 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl