0112-KDIL1-1.4012.223.2018.1.OA - Zwolnienie limitowe z VAT a świadczenie usług kierownika budowy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2018 r. (data wpływu 4 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystanie ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 3 kwietnia 2018 r. Wnioskodawca założył działalność gospodarczą. W ramach tej działalności zamierza pełnić samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, czyli świadczyć usługi kierownika budowy i inspektora nadzoru inwestorskiego, a ponadto świadczyć usługi inżynieryjne jako inżynier budowy. Wybrane przeze Wnioskodawcę kody to: PKD 71.12.Z działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, PKWiU 71.12.1 usługi w zakresie inżynierii oraz 71.12.2 usługi kierowania przedsięwzięciami związanymi z obiektami budowlanymi i inżynierii lądowej i wodnej.

Zgodnie z przepisami ustawy prawo budowlane Wnioskodawca posiada wymagane uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń, w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, jest członkiem Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa oraz posiada wymagane ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej niezbędne do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Wnioskodawca nie posiada uprawnień do projektowania w żadnej specjalności i w związku z tym nie może pełnić funkcji projektanta.

Od chwili założenia działalności gospodarczej Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie wykonuje i nie zamierza wykonywać jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 powyższej ustawy, a w szczególności nie świadczy ani nie zamierza świadczyć usług w zakresie doradztwa (Wnioskodawca złożył stosowne oświadczenie w Urzędzie Skarbowym), mimo wybranego kodu PKD (nie ma możliwości wybrania innego kodu PKD).

Ponadto, przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży usług nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z charakterem działalności jaką Wnioskodawca zamierz prowadzić, czyli świadczeniem usług kierownika budowy, inspektora nadzoru inwestorskiego, inżyniera budowy z wykluczeniem świadczenia usług doradztwa technicznego (ani jakiegokolwiek doradztwa), ma prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, pełniąc funkcje kierownika budowy lub robót, inspektora nadzoru inwestorskiego albo inżyniera budowy nie będzie świadczył usług polegających na doradztwie technicznym ani żadnym innym doradztwie, pomimo że sugeruje to wybrany kod PKD (przy wykonywaniu działalności o powyższym profilu nie ma możliwości wyboru innego kodu PKD).

Zasady wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, prawa i obowiązki osób je sprawujących, są ściśle określone w przepisach ustawy prawo budowlane (art. 21a-23, art. 25-26). Które nie wyszczególniają dla funkcji kierownika budowy lub inspektora nadzoru inwestorskiego działalności w zakresie doradztwa technicznego. Według art. 12 ustawy prawo budowlane sprawowanie samodzielnej funkcji technicznej związane jest z koniecznością fachowej oceny zjawisk technicznych oraz techniczno-organizacyjnych, ale nie ma związku z doradztwem czy udzielaniem porad.

Osoba sprawująca funkcję kierownika budowy pracuje ściśle według projektu architektonicznego i konstrukcyjnego oraz założeń określonych przez zleceniodawcę, zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, przepisami budowlanymi oraz normami.

Inspektor nadzoru budowlanego sprawuje kontrolę zgodności realizacji inwestycji z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami budowlanymi oraz zasadami wiedzy technicznej. Do jego obowiązków należy sprawdzanie jakości wykonywanych robót i wbudowanych wyrobów budowlanych, sprawdzanie i odbiory robót budowlanych i gotowych obiektów budowlanych oraz przekazywanie ich do użytkowania.

Nie ma tu wyszczególnionego doradztwa, które nie wchodzi w zakres czynności opisanych w prawie budowlanym.

Wnioskodawca świadcząc usługi inżynieryjne, np. jako inżynier budowy pracuje ściśle według projektu architektonicznego i konstrukcyjnego, pod nadzorem kierownika budowy.

Ponadto, Wnioskodawca nie świadczy ani nie zamierza świadczyć usług dla osób czy instytucji, które chciałyby uzyskać tylko poradę, opinię lub wyjaśnienie w zakresie inżynierii umożliwiające im podjęcie ostatecznej decyzji w sprawie planowanej inwestycji.

Zatem w związku z faktem, że Wnioskodawca nie świadczy ani nie zamierza świadczyć jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług oraz faktem, że przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży usług nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł, Wnioskodawca uważa za zasadne korzystanie przez niego ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z ust. 9 cyt. artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego w tym związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć "tego, kto doradza". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego Słownika, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Mając powyższe na uwadze, jeżeli Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności będzie świadczyć usługi kierownika budowy, inspektora nadzoru inwestorskiego, inżyniera budowy z wykluczeniem świadczenia usług doradztwa technicznego (bądź jakiegokolwiek doradztwa), a wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200 000 zł, to będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Jeżeli jednak faktyczna wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności przekroczy kwotę określoną w art. 113 ust. 1 ustawy lub jeśli Wnioskodawca będzie wykonywał czynności doradcze albo wykona inne czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy, wówczas utraci prawo do zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.