0112-KDIL1-1.4012.192.2017.2.MW - Zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 sierpnia 2017 r. (data wpływu 30 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz zastosowania właściwej stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia oraz zastosowania właściwej stawki podatku. Wniosek uzupełniono w dniu 30 sierpnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dodatkową, należną opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest firmą wykonującą szeroki zakres urządzeń na oczyszczanie ścieków - głównie działa jako podwykonawca.

Wnioskodawca jest producentem urządzeń, ale wykonuje również montaż tych urządzeń.

Jako podwykonawca Zainteresowany podpisał umowę z wykonawcą głównym na wykonanie, dostawę i montaż koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków.

Za całość wykonanych prac z montażem urządzenia Wnioskodawca wystawia fakturę końcową. Do tej pory uznawano, że roboty montażowe wykonane przez producenta wyrobu własnymi siłami są klasyfikowane tam gdzie jest klasyfikowany wyrób (25.11).

Od 1 stycznia 2017 r. roboty budowlane są objęte odwrotnym obciążeniem. Gdy (art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o VAT):

* zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy,

* usługodawca i usługobiorca są czynnymi podatnikami VAT,

* usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca.

Jak z tego wynika, aby miało zastosowanie odwrotne obciążenie, wykonane czynności muszą być wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. Zostały tam wymienione usługi zaliczane do robót budowlanych sklasyfikowanych w PKWiU 41-43. To oznacza, że zaklasyfikowanie danej czynności do robót budowlanych zależy od numeru PKWiU.

Dlatego, gdy Wnioskodawca wykona montaż koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków dla firmy, z którą podpisał umowę, zaklasyfikuje ten montaż jako dostawę towarów, gdyż jest producentem tych wyrobów i wystawi fakturę końcową na zasadach ogólnych ze stawką 23% VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Przedmiotem umowy będzie kompleksowa usługa polegająca na wykonaniu i dostawie koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków.

2. Wynagrodzenie za wykonane czynności będzie jedno dla całego świadczenia. Wynagrodzenie za dostawę koryta przelewowego nie będzie inne, niż gdyby Wnioskodawca nie świadczył usługi jego montażu.

3. Fakturowanie wykonanych czynności będzie jako jedno świadczenie (wykonanie, dostawa i montaż koryta przelewowego do osadnika wtórnego).

4. Elementem dominującym jest wydanie towaru (tj. koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków), ponieważ Wnioskodawca jest producentem tego urządzenia i to jest element dominujący, a montaż będzie wykonany tylko w pakiecie.

5. Dostawa i montaż koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków będzie w tym samym dniu, ponieważ Wnioskodawca odpowiada za dostarczone urządzenie na dany obiekt (oczyszczalnie ścieków) i nie może sobie pozwolić na zostawienie towaru na obiekcie bez kontroli, dlatego też w tym samym dniu następuje montaż i sprawdzenie sprawności urządzenia za co również jako producent Wnioskodawca jest odpowiedzialny. Zainteresowany nie może sprzedać zamawiającemu uszkodzonego lub niesprawnego urządzenia dlatego cały zakres czynności następuje w tym samym dniu.

Natomiast nabywca nie ponosi żadnych korzyści z tego względu.

6. PKWiU dla elementu dominującego jest 28.99.99.0.

Ponadto Wnioskodawca wnioskuje również o rozstrzygnięcie w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla opisanych we wniosku czynnościach, dlatego też przesyła następujące wyjaśnienia do wniosku:

1. Wskazana we wniosku oczyszczalnia ścieków jest obiektem budowlanym. Klasyfikacja tego obiektu według prawa budowlanego zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych to 2223.

2. Przedmiotowa czynność (dostawa i montaż koryta przelewowego) przez Wnioskodawcę będzie wykonywana w ramach budowy obiektu budowlanego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jeżeli Wnioskodawca jest firmą wykonującą montaż jako producent to czy od 1 stycznia 2017 r. zasady rozliczenia VAT nie uległy zmianie i może wystawić fakturę końcową za wykonanie, dostawę i montaż urządzenia na zasadach ogólnych ze stawką 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli jest on podwykonawcą podanego urządzenia, czyli zajmuję się produkcją, to montaż tych urządzeń zaklasyfikuje do dostawy i zasady rozliczenia VAT nie ulegną zmianie, wtedy Wnioskodawca wystawi fakturę końcową na 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W przypadku, wystąpienia dalszych "podzleceń" podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia "podzleconych" usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Należy przy tym wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu "podwykonawca" należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to "firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy".

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Kwestia kompleksowości była rozstrzygana przez Trybunał Sprawiedliwości UE, który wypowiedział się w tym zakresie w sprawach C-349/96 CPP, C-41/04 Leyob, C-111/05 Aktiebolaget NN. Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem VAT powinno być traktowane jak odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedno świadczenie, to nie powinno ono być sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi złożonej. Świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru, ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

Świadczenie należy uznać za pomocnicze, jeśli nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncze świadczenie traktowane jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez świadczenia pomocniczego czynności głównej. W sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, to nie powinno być ono sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Zatem, w przypadku, gdy z ekonomicznego punktu widzenia wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem tego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie sposobu opodatkowania, tj. podmiotu zobowiązanego do rozliczenia podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest firmą wykonującą szeroki zakres urządzeń na oczyszczanie ścieków - głównie działa jako podwykonawca. Wnioskodawca jest producentem urządzeń, ale wykonuje również montaż tych urządzeń. Jako podwykonawca Zainteresowany podpisał umowę wykonawcą głównym na wykonanie, dostawę i montaż koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że przedmiotem umowy będzie kompleksowa usługa polegająca na wykonaniu i dostawie koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków. Wynagrodzenie za wykonane czynności będzie jedno dla całego świadczenia. Wynagrodzenie za dostawę koryta przelewowego nie będzie inne, niż gdyby Wnioskodawca nie świadczył usługi jego montażu. Fakturowanie wykonanych czynności będzie jako jedno świadczenie (wykonanie, dostawa i montaż koryta przelewowego do osadnika wtórnego). Elementem dominującym jest wydanie towaru (tj. koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków), ponieważ Wnioskodawca jest producentem tego urządzenia i to jest element dominujący, a montaż będzie wykonany tylko w pakiecie. Dostawa i montaż koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków będzie w tym samym dniu ponieważ Wnioskodawca odpowiada za dostarczone urządzenie na dany obiekt (oczyszczalnie ścieków) i nie może sobie pozwolić na zostawienie towaru na obiekcie bez kontroli, dlatego też w tym samym dniu następuje montaż i sprawdzenie sprawności urządzenia za co również jako producent Wnioskodawca jest odpowiedzialny. Zainteresowany nie może sprzedać zamawiającemu uszkodzonego lub niesprawnego urządzenia dlatego cały zakres czynności następuje w tym samym dniu. Natomiast nabywca nie ponosi żadnych korzyści z tego względu. PKWiU dla elementu dominującego jest 28.99.99.0. Wskazana we wniosku oczyszczalnia ścieków jest obiektem budowlanym. Klasyfikacja tego obiektu według prawa budowlanego zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych to 2223. Przedmiotowa czynność (dostawa i montaż koryta przelewowego) przez Wnioskodawcę będzie wykonywana w ramach budowy obiektu budowlanego.

Wskazać należy, że jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji jest wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, natomiast pozostałe czynności mają charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcję należy potraktować jako dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Skoro zatem, jak wskazał Wnioskodawca, czynności wykonywane przez niego w ramach realizacji umowy, której elementem dominującym jest wydanie towaru, to tym samym w analizowanej sprawie nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma bowiem zastosowanie jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy świadczonych przez podwykonawcę. W związku z powyższym, dostawa towaru polegająca na wykonaniu i dostawie koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków nie wpisuje się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego zlecenie jest realizowane. Wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczenia podatku na zasadach ogólnych.

Reasumując, realizowane przez Wnioskodawcę czynności z tytułu zawarcia umowy obejmującej wykonanie i dostawę koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków nie jest objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, ponieważ stanowi dostawę towaru. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT na zasadach ogólnych i odprowadzenia go do urzędu skarbowego.

Natomiast rozpatrując wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii zastosowania właściwej stawki podatku, tut. organ wskazuje, że na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 2002 r. Nr 18, poz. 170 z późn. zm.), dział PKOB 11 obejmuje:

* budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

* budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122),

* budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Celem właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i co się z tym wiąże stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, Wnioskodawca powinien uwzględniać regulacje wynikające z ww. art. 2 pkt 12 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 8 ww. ustawy, ilekroć jest mowa o remoncie - należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Ponadto zgodnie z ww. rozporządzeniem w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Podkreślić należy, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem powinny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego. Decydujące znaczenie ma, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (tj. dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, stawki podatku 8%.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że skoro przedmiotem wniosku jest wykonanie i dostawa koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków, a wskazana we wniosku oczyszczalnia ścieków jest obiektem budowlanym, sklasyfikowanym zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych pod symbolem 2223 obniżona stawka podatku w wysokości 8% nie będzie miała zastosowania dla tej czynności.

Tym samym, dla przedstawionej we wniosku dostawy koryta przelewowego do osadnika wtórnego na oczyszczalnie ścieków, należy zastosować podstawową stawkę podatku VAT w wysokości 23%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Zauważa się również, iż organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.