0112-KDIL1-1.4012.148.2020.1.AR - Odliczanie VAT przez bibliotekę.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2020 r. (data wpływu 31 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 2a i art. 90 ustawy oraz zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 31 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 2a i art. 90 ustawy oraz zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. " (...)".

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A (dalej: A, Wnioskodawca) to samorządowa instytucja kultury, w skład której wchodzą Miejski Dom Kultury, Muzeum (...) B, Miejska Biblioteka Publiczna. Głównym zadaniem A jest upowszechnianie działalności kulturalnej i artystycznej, ochrona kultury, tworzenie poczucia wspólnoty kulturowej mieszkańców miasta z regionem.

A wpisane są do rejestru Instytucji Kultury pod nr (...), której organizatorem jest Gmina Miasto B. Akty prawne regulujące w szczególności działalność jednostki to:

* Uchwała (...) Rady Miejskiej w B z dnia (...) w sprawie powołania jednostki organizacyjnej A,

* Ustawa z dnia 26 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

* Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach,

* Ustawa z dnia 21 listopada z 1996 r. o muzeach,

* Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości,

* Statut A.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Celem Miejskiego Domu Kultury (dalej: MDK) jest upowszechnianie kultury i ochrona kultury poprzez:

* edukację kulturalną,

* wychowanie przez sztukę,

* tworzenie warunków do rozwoju ruchu artystycznego, folkloru a także rękodzieła ludowego,

* tworzenie warunków dla rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego oraz zainteresowania wiedzą i sztuką,

* rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb i zainteresowań kulturalnych,

* gromadzenie, dokumentowanie, tworzenie, ochrona i udostępnianie dóbr kultury.

MDK realizuje cele statutowe m.in. poprzez:

* organizowanie zespołowego uczestnictwa w kulturze;

* organizowanie różnorodnych form edukacji kulturalnej;

* organizację imprez masowych i kameralnych o charakterze kulturalnych i rozrywkowym;

* organizowanie indywidualnej aktywności kulturalnej;

* organizację obchodów świąt narodowych;

* organizację wernisaży twórców kultury oraz promocje ich osiągnięć;

* udostępnianie zbiorów do celów naukowych i edukacyjnych;

* współpracę z innymi placówkami upowszechniania kultury.

A może także podejmować działania wynikające z potrzeb środowiska, w tym także prowadzić działalność gospodarczą, z której dochód jest w całości przeznaczany na realizację celów statutowych.

W ramach prowadzonej działalności MDK wykonuje czynności opodatkowane np. wynajem, sprzedaż biletów na organizowane wydarzenia, czynności zwolnione od podatku np. odpłatne zajęcia i warsztaty dla dzieci, młodzieży i dorosłych oraz czynności niepodlegające opodatkowaniu w postaci prowadzenia nieodpłatnej działalności statutowej (m.in. organizacji festynów, koncertów i innych wydarzeń plenerowych).

W ramach działań MDK prowadzone są koła zainteresowań wszystkich grup wiekowych, poszerzające zainteresowanie kulturą. Do nich należy m.in. młodzieżowy zespół ludowy " (...)" prezentujący taniec ludowy. Zespół " (...)" czynnie bierze udział we wszelkich przeglądach i konkursach tanecznych krajowych, jak i zagranicznych w celu promowania dziedzictwa kulturowego regionu Wnioskodawcy.

Działalność statutowa MDK opiera się m.in. na organizacji koncertów, spotkań literackich, wernisaży, spektakli, jak i imprez plenerowych skierowanych do mieszkańców miasta, jak i też licznie przybywających turystów. Działania te w zależności od miejsca organizacji i formy wydarzenia mają charakter płatny (biletowany) lub skierowany do wszystkich mieszkańców regionu i okolic, czyli bezpłatny. Przy większości organizacji ww. wydarzeń, A wynajmuje sprzęt nagłaśniający, co w dużej mierze podnosi koszty organizacji działań kulturalnych.

Przy zakupach wykorzystywanych do działalności opodatkowanej i nieodpłatnej, Wnioskodawca odlicza podatek na podstawie pre-wpółczynnika określonego w art. 86 ust. 2a ustawy. Został on policzony na postawie § 4 pkt 1 RMF z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podmiotów.

Przy zakupach związanych z działalnością opodatkowaną i zwolnioną, A odlicza podatek tzw. proporcją określoną na podstawie art. 90 ustawy o VAT. W przypadku zakupu towarów i usług związanych wyłącznie z działalnością opodatkowaną, Wnioskodawca odlicza podatek naliczony w pełnej wysokości.

A złożyło wiosek o realizację projektu pn. " (...)" (dalej: Projekt, Zadanie) w ramach RPO (...) dla Województwa E na lata 2014-2020, Działanie (...) w zakresie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Projekt zakłada zakup wyposażenia oraz strojów ludowych i kolędniczych tradycyjnych, tj.:

* sprzętu nagłaśniającego,

* podestów scenicznych wraz z dodatkami niezbędnymi przy przygotowaniu występów zespołów,

* po (...) kompletów stroju D chłopięcych i dziewczęcych dla grupy dziecięcej,

* po (...) kompletów stroju D chłopięcych i dziewczęcych dla grupy mieszanej dziecięco-młodzieżowej,

* po (...) komplety stroju D chłopięcych-dziewczęcych dla kapeli

* (...) par butów do strojów ludowych,

* (...) szt. strojów kolędniczych tradycyjnych dla Ziemi D,

* oprogramowanie do nagrywania, miksowania i tworzenia materiałów audio.

Zakup ww. sprzętu pozwoli zwiększyć zakres działań A poprzez organizację większej ilości wydarzeń kulturalnych w mieście bez konieczności wynajmowania firm nagłośnieniowych i podestów scenicznych. Zaoszczędzone środki z wynajmu pozwolą poszerzyć ofertę kulturalną Wnioskodawcy. Sprzęt zakupiony z projektu będzie wykorzystywany przy organizacji wydarzeń biletowanych, jak i też organizacji statutowych wydarzeń kulturalnych niepodlegających działalności opodatkowanej oraz zwolnionej.

Zakup strojów ludowych oraz kolędniczych pozwoli zespołowi " (...)" na rozszerzenie repertuaru, utrwalenie oraz prezentowanie dziedzictwa kulturowego regionu Wnioskodawcy nie tylko podczas wydarzeń organizowanych w B ale również w całym kraju, jak i za granicą w trakcie festiwali, konkursów, w których co roku zespół bierze udział. Stroje będą nieodpłatnie udostępniane członkom zespołu oraz wykorzystywane do wydarzeń otwartych niepłatnych lub zwolnionych od podatku.

Zakup oprogramowania do nagrywania, miksowania i tworzenia materiałów audio pozwoli Wnioskodawcy utrwalić występy zespołów własnych dziecięcych, młodzieżowych, jak i dorosłych, w celu promocji działań A a także zachowania repertuaru dla następnych pokoleń. Oprogramowanie będzie służyło działalności zwolnionej (utrwalanie dorobku z kół zainteresowań), opodatkowanej (wydarzenia biletowane), a także działań kulturalnych niepłatnych, tj. działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (wydarzenia plenerowe).

Reasumując, wyposażenie zakupione w ramach ww. projektu będzie służyło działalności opodatkowanej, zwolnionej, jak i też działalności kulturalnej niepodlegającej opodatkowaniu. Zakup strojów ludowych i kolędniczych będzie służył działalności zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu.

W związku z powyższym, A przy realizacji projektu będzie ponosić koszty zakupu wyposażenia nagłaśniającego, podestów i oprogramowania, w których podatek od towarów i usług będzie rozliczany metodą pre-współczynnika i proporcji. Wysokość poniesionego kosztu podatku VAT w części niepodlegającej odliczeniu, zostanie określona w kategorii wydatków kwalifikowalnych projektu.

Natomiast podatek VAT od zakupu strojów ludowych uznany zostanie w pełnej wysokości jako wydatek kwalifikowalny projektu, gdyż nie podlega odliczeniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy A realizując projekt pn. " (...)" mają prawo do odliczenia i zwrotu podatku od towarów i usług wchodzących w zakresie tego zadania z wyłączeniem strojów ludowych i kolędniczych, rozliczanego metodą pre-współczynnika i proporcji w okresie trwania projektu, jak i po jego zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, A będzie przysługiwało prawo do odliczenia części VAT od nabycia sprzętu nagłaśniającego, podestów oraz oprogramowania, ponieważ będą one wykorzystywane do działalności opodatkowanej, zwolnionej, jak i działalności kulturalnej niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Natomiast naliczony VAT od zakupu strojów ludowych nie podlega odliczeniu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT, co zdaniem Wnioskodawcy będzie miało miejsce przy zakupie strojów ludowych i kolędniczych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie art. 86 ust. 2a-2 h oraz na podstawie art. 90 ustawy, A realizując Projekt, z wyłączeniem zakupu strojów ludowych i kolędniczych, może w części odzyskać podatek VAT przypadający wyliczonej wysokości iloczynu wynikającego z:

* pre-współczynnika obliczonego na podstawie Rozporządzenia MF z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193) i

* proporcji obliczonej na podstawie art. 90 ustawy (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.).

Założeniem planowanego zakupu wyposażenia nagłaśniającego, podestów oraz oprogramowania jest użytkowanie ich do celów opodatkowanych, zwolnionych a także niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.

Z kolei, jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny, bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193, z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Rozporządzenie to określa, w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej "sposobem określenia proporcji" oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku samorządowej instytucji kultury, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

A x 100

X = --------

P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

P - przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

Zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia, przez obrót należy rozumieć podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

Wyjaśnić należy, że pojęcie obrotu, o którym mowa w powyższej regulacji powinno być interpretowane tak jak w przypadku art. 90 ustawy. Obrót powinien być rozumiany jako kwota należna z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług pomniejszona o VAT. Obrót ten będzie - dla celów określenia proporcji - powiększany o otrzymane przychody z innej niż gospodarcza działalności.

Natomiast przez przychody wykonane samorządowej instytucji kultury rozumie się - w myśl § 2 pkt 12 rozporządzenia - przychody samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, w tym dotacje przekazane tej instytucji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty zwróconych dotacji, o odsetki od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tej instytucji oraz o odszkodowania należne tej instytucji inne niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy - wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego, z których instytucja ta pokrywała koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia, przychody wykonane samorządowej instytucji kultury nie obejmują przychodów uzyskanych z tytułu:

Wyłączenie ww. transakcji z przychodów wykonanych samorządowej instytucji kultury (mianownik proporcji) zapewnia spójność (symetrię) z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu "oczyszczenie" kwoty przychodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które zniekształcałyby tę proporcję.

Stosownie do § 8 rozporządzenia, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

W tym miejscu wyjaśnić dodatkowo należy, że czynności związane z działalnością gospodarczą mogą generować przychody albo mogą mieć wpływ na te przychody (pośrednio, bądź bezpośrednio). Natomiast czynności niezwiązane z działalnością gospodarczą - co do zasady - nie mają żadnego wpływu na osiągane przez przedsiębiorstwo podlegające opodatkowaniu przychody (ani pośredniego, ani bezpośredniego), są one bowiem związane z realizacją dodatkowych celów, np. misji, celów statutowych, czy działań wykonywanych w charakterze organów władzy publicznej.

W przypadku wykonywania przez instytucję kultury prowadzącą działalność gospodarczą również czynności nieodpłatnych, punktem wyjścia powinna być ocena, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia (decyduje o tym specyfika działalności danej instytucji kultury), że czynności nieodpłatne stanowią odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności danej instytucji kultury (np. instytucja kultury wykonuje nieodpłatną działalność statutową w zakresie upowszechniania kultury, polegającą na organizacji nieodpłatnie imprez i wydarzeń kulturalnych, świadczeniu usług nieodpłatnej edukacji kulturalnej, oraz prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT polegającą na np. wynajmowaniu powierzchni na cele użytkowe), wówczas, w celu odliczenia podatku naliczonego, jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej, podatnik będzie musiał stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. "Towarzyszą" one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT.

Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

W przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury wpisaną do rejestru instytucji kultury, zasadnym jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194) określającej zasady tworzenia i działania instytucji kultury.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego (art. 9 ust. 3 ww. ustawy).

Na mocy art. 12 cyt. ustawy, organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Stosownie do art. 28 ust. 1 ww. ustawy, instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów. Natomiast przepisy art. 28 ust. 2 i 3 stanowią, że przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł. Organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji:

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób techniczno-prawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to - na mocy art. 90 ust. 2 ustawy - podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Na podstawie art. 90 ust. 5 ustawy - do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

W związku z powyższym podatnicy, u których proporcja sprzedaży nie przekracza 2%, mają prawo (a nie obowiązek) do uznania, że proporcja wynosi 0%. Podatnik ma zatem prawo wyboru, może dokonać odliczenia w oparciu o wyliczoną proporcję, ale może z tego prawa zrezygnować i nie odliczać podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w przypadku zakupów, które są związane równocześnie z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi i niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, dla ustalenia kwoty podatku naliczonego przysługującego do odliczenia należy zastosować dwuetapowy podział podatku naliczonego.

W pierwszym etapie, w przypadku zakupów towarów i usług wykorzystywanych przez Wnioskodawcę zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów pozostających poza taką działalnością, których Wnioskodawca nie potrafi bezpośrednio przyporządkować działalności opodatkowanej, Zainteresowany winien dokonać odliczenia podatku naliczonego zawartego w ich cenie, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy.

Z kolei w drugim etapie, w odniesieniu do zakupów związanych z działalnością gospodarczą, tj. związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, jak i zwolnionymi z opodatkowania tym podatkiem, w sytuacji gdy Wnioskodawca nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w części odpowiadającej proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.

Wyjaśnić przy tym należy, że czynności pozostające poza zakresem działania ustawy nie mają wpływu na ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, bowiem nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy.

Stąd też, przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ust. 2 ustawy oraz następnych ustępach tego artykułu, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (opodatkowanych i zwolnionych od tego podatku). Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.v

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, w skład której wchodzą Miejski Dom Kultury, Muzeum B, Miejska Biblioteka Publiczna. Głównym zadaniem A jest upowszechnianie działalności kulturalnej i artystycznej, ochrona kultury, tworzenie poczucia wspólnoty kulturowej mieszkańców miasta z regionem.

A wpisane są do rejestru Instytucji Kultury. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

MDK realizuje cele statutowe a jego celem jest upowszechnianie i ochrona kultury. W ramach prowadzonej działalności MDK wykonuje czynności opodatkowane np. wynajem, sprzedaż biletów na organizowane wydarzenia, czynności zwolnione od podatku np. odpłatne zajęcia i warsztaty dla dzieci, młodzieży i dorosłych oraz czynności niepodlegające opodatkowaniu w postaci prowadzenia nieodpłatnej działalności statutowej (m.in. organizacji festynów, koncertów i innych wydarzeń plenerowych). W ramach działań MDK prowadzone są koła zainteresowań wszystkich grup wiekowych, poszerzające zainteresowanie kulturą. Do nich należy m.in. młodzieżowy zespół ludowy. Zespół czynnie bierze udział we wszelkich przeglądach i konkursach tanecznych krajowych, jak i zagranicznych w celu promowania dziedzictwa kulturowego regionu Wnioskodawcy.

Działalność statutowa MDK opiera się m.in. na organizacji koncertów, spotkań literackich, wernisaży, spektakli, jak i imprez plenerowych skierowanych do mieszkańców miasta, jak i też licznie przybywających turystów. Działania te w zależności od miejsca organizacji i formy wydarzania mają charakter płatny (biletowany) lub skierowany do wszystkich mieszkańców regionu i okolic, czyli bezpłatny. Przy większości organizacji ww. wydarzeń, A wynajmuje sprzęt nagłaśniający, co w dużej mierze podnosi koszty organizacji działań kulturalnych.

Przy zakupach wykorzystywanych do działalności opodatkowanej i nieodpłatnej, Wnioskodawca odlicza podatek na podstawie pre-wpółczynnika określonego w art. 86 ust. 2a ustawy. Został on policzony na postawie § 4 pkt 1 RMF.

Przy zakupach związanych z działalnością opodatkowaną i zwolnioną, A odlicza podatek tzw. proporcją określoną na podstawie art. 90 ustawy o VAT. W przypadku zakupu towarów i usług związanych wyłącznie z działalnością opodatkowaną, Wnioskodawca odlicza podatek naliczony w pełnej wysokości.

A złożyło wniosek o realizację Projektu w ramach RPO dla Województwa E na lata 2014-2020, Działanie (...) w zakresie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Projekt zakłada zakup wyposażenia oraz strojów ludowych i kolędniczych tradycyjnych, tj.: sprzętu nagłaśniającego, podestów scenicznych wraz z dodatkami niezbędnymi przy przygotowaniu występów zespołów, po (...) kompletów stroju D chłopięcych i dziewczęcych dla grupy dziecięcej, po (...) kompletów stroju D chłopięcych i dziewczęcych dla grupy mieszanej dziecięco-młodzieżowej, po (...) komplety stroju D chłopięcych-dziewczęcych dla kapeli, (...) par butów do strojów ludowych, (...) szt. strojów kolędniczych tradycyjnych dla Ziemi D oraz oprogramowanie do nagrywania, miksowania i tworzenia materiałów audio.

Sprzęt zakupiony z projektu będzie wykorzystywany przy organizacji wydarzeń biletowanych, jak i też organizacji statutowych wydarzeń kulturalnych niepodlegających działalności opodatkowanej oraz zwolnionej. Oprogramowanie będzie służyło działalności zwolnionej (utrwalanie dorobku z kół zainteresowań), opodatkowanej (wydarzenia biletowane), a także działań kulturalnych niepłatnych, tj. działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (wydarzenia plenerowe).

Natomiast zakupione stroje ludowe oraz kolędnicze będą nieodpłatnie udostępniane członkom zespołu oraz wykorzystywane do wydarzeń otwartych niepłatnych lub zwolnionych od podatku.

Reasumując, wyposażenie zakupione w ramach ww. projektu będzie służyło działalności opodatkowanej, zwolnionej, jak i też działalności kulturalnej niepodlegającej opodatkowaniu. Zakup strojów ludowych i kolędniczych będzie służył działalności zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu.

W związku z powyższym, A przy realizacji projektu będzie ponosić koszty zakupu wyposażenia nagłaśniającego, podestów i oprogramowania, w których podatek od towarów i usług będzie rozliczany metodą pre-współczynnika i proporcji. Wysokość poniesionego kosztu podatku VAT w części niepodlegającej odliczeniu, zostanie określona w kategorii wydatków kwalifikowalnych projektu.

Natomiast podatek VAT od zakupu strojów ludowych uznany zostanie w pełnej wysokości jako wydatek kwalifikowalny projektu, gdyż nie podlega odliczeniu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu prewspółczynnika określonego na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy i proporcji obliczonej na podstawie art. 90 ustawy oraz zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego Projektu.

Jak wskazano powyżej, art. 86 ust. 2a ustawy będzie miał zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Zatem podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a ustawy jest nabywanie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania przez podatnika czynności "innych niż działalność gospodarcza" (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w związku z realizacją Projektu dotyczącego tej części wydatków, która dotyczy zakupu sprzętu nagłaśniającego, podestów scenicznych wraz z dodatkami niezbędnymi przy przygotowaniu występów zespołów oraz oprogramowania do nagrywania, miksowania i tworzenia materiałów audio, które - jak wskazał Wnioskodawca - będą wykorzystywane do celów działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT oraz zwolnionej od tego podatku), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, a specyfika ww. wydatków i opisany sposób ich wykorzystania wskazuje, że Wnioskodawca nie będzie miał możliwości bezpośredniego - obiektywnego i miarodajnego - przypisania tych wydatków w całości do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to kwotę podatku naliczonego Zainteresowany powinien obliczać zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Podkreślenia wymaga, że - jak wskazano powyżej - sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Przy czym, w przypadku samorządowej instytucji kultury, którą jest Wnioskodawca, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanych przez tą instytucję działalności i dokonywanych przez nią nabyć określa rozporządzenie.

Tym samym, w analizowanej sprawie, w odniesieniu do ponoszonych przez Zainteresowanego wydatków dotyczących zakupu wyposażenia nagłaśniającego, podestów i oprogramowania do nagrywania, miksowania i tworzenia materiałów audio w pierwszej kolejności znajdą zastosowanie przepisy art. 86 ust. 2a-2 h ustawy z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

Ponadto należy zaznaczyć, że w związku z wykorzystywaniem przez Wnioskodawcę nabytych towarów i usług w celu realizacji Projektu w ramach działalności gospodarczej, nie tylko do czynności opodatkowanych, ale również do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług, celem obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, zastosowanie znajdzie także proporcja, o której mowa w art. 90 ustawy.

W sytuacji bowiem wykonywania działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej) oraz działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu wyliczenia kwoty podatku naliczonego, Wnioskodawca winien najpierw stosować proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, a następnie współczynnik (proporcję), o którym mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Zatem, w związku z realizacją Projektu w części dotyczącej zakupu sprzętu nagłaśniającego, podestów scenicznych wraz z dodatkami niezbędnymi przy przygotowaniu występów zespołów oraz oprogramowania do nagrywania, miksowania i tworzenia materiałów audio, wykorzystywanych zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków na podstawie "sposobu określenia proporcji", o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. Ponadto z uwagi na wykorzystywanie w ramach działalności gospodarczej ww. towarów i usług zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jak i czynności zwolnionych od podatku, Wnioskodawca w dalszej kolejności będzie miał obowiązek stosowania proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Wnioskodawca będzie miał również możliwość odzyskania stosownej części podatku VAT w związku z realizacją tej części Projektu oraz w przypadku, gdy - kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ustawy, będzie w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego - Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy na zasadach określonych w art. 87 ust. 1 ustawy.

Natomiast odnośnie wydatków, w części Zadania dotyczącej zakupu strojów ludowych i kolędniczych, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że ww. stroje nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jak bowiem wskazał Zainteresowany - "Stroje będą nieodpłatnie udostępniane członkom zespołu oraz wykorzystywane do wydarzeń otwartych niepłatnych lub zwolnionych z VAT". Zatem, w powyższym zakresie nie będzie spełniony - określony w art. 86 ust. 1 ustawy - podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług, tj. związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Zatem, od wydatków ponoszonych na zakup strojów ludowych i kolędniczych, A nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją tej części Projektu.

Podsumowując, realizując projekt pn. " (...)" w części dotyczącej zakupu sprzętu nagłaśniającego, podestów scenicznych wraz z dodatkami niezbędnymi przy przygotowaniu występów zespołów oraz oprogramowania do nagrywania, miksowania i tworzenia materiałów audio - z wyłączeniem wydatków na zakup strojów ludowych i kolędniczych - A będą miały prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 2a-2 h oraz art. 90 ustawy, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., zarówno w okresie trwania projektu, jak i po jego zakończeniu. Ponadto, w przypadku, gdy - kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ustawy, będzie w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego - Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy na zasadach określonych w art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii przyporządkowania wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę do poszczególnych czynności mieszczących się w zakresie wykonywanej przez niego działalności gospodarczej (opodatkowanych lub/i zwolnionych od podatku) oraz poza tą działalnością, gdyż nie postawiono w tym zakresie pytania i nie sformułowano stanowiska, a przedstawione przez Wnioskodawcę przyporządkowanie ww. czynności przyjęto jako element przedstawionego opisu sprawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r. poz. 1295), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu

Skargę wnosi się na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.