0111-KDWB.4011.22.2020.2.AZE - Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 kwietnia 2020 r., który wpłynął 29 kwietnia 2020 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP, uzupełnionym 24 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 17 czerwca 2020 r., Znak: 0111-KDWB.4011.22.2020.1.AZE wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 24 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwijaniu autorskiego oprogramowania (B+R) w ramach umowy z kontrahentem. Zgodnie z umową o świadczeniu usług prace dotyczą projektowania, implementowania, testowania i modyfikacji oprogramowania, wyszukiwania oraz usuwania błędów i usterek, optymalizacji wydajności działania a także tworzenie dokumentacji. Realizacja zadań związana jest z projektami, w ramach których są wykonywane zlecone prace. Projekty dotyczą: integracji z zewnętrznymi systemami, migracji danych oraz tworzenia logiki biznesowej i nowej architektury rozwiązań informatycznych a także optymalizacji wydajności baz danych (...) i serwerów (...), których parametry są na granicy możliwości istniejących systemów. W ramach wykonywanych prac stosowane są następujące technologie:

* (...) - narzędzia bazodanowe do przeglądania, projektowania i implementowania rozwiązań bazodanowych w postaci skryptów/triggerów i uruchamianie procedur i zapytań (...) pracujących na bazie danych,

* (...) - język programowania skryptów/struktur relacyjnych baz danych,

* (...) - platforma bazodanowa typu (...) do przeglądania, projektowania i implementacji rozwiązań obiektowych baz danych służących do wspomagania i zarządzania procesami biznesowymi w przedsiębiorstwie,

* (...) - obiektowy język programowania w platformie (...),

* (...) - język skryptowy używany w (...),

* (...) - współbieżny, oparty na klasach, obiektowy język programowania ogólnego zastosowania,

* (...) - skryptowy język programowania,

* (...) - protokół komunikacji wykorzystujący XML do kodowania wywołań,

* (...) - styl architektoniczny definiujący format przesyłanych danych,

* (...) - interfejs pozwalający programom łączyć się z systemami zarządzającymi bazami danych.

W ramach prac programistycznych tworzona jest także dokumentacja biznesowa oraz dokumentacja dostarczanych zleceniodawcy nowych rozwiązań architektonicznych i programistycznych. Prace programistyczne mają na celu wyeliminowanie naukowej lub technicznej niepewności i dążą do dokonania postępu przez:

* opracowanie metod i rozwiązań zapobiegających konfliktom w ramach migracji danych z innych systemów informatycznych i tworzenie na tej podstawie oprogramowania,

* tworzenie nowych lub wydajniejszych algorytmów obsługi danych w oparciu o nowe techniki programistyczne.

Prace w realizowanych projektach związane są także w dużej mierze z poprawą wydajności i do tego wykorzystywane są nowe algorytmy:

* w oparciu o proces reorganizacji systemu poprzez przeniesienie pewnych części systemów logicznych do innych systemów w sferze programowania,

* integracja zewnętrznych systemów oraz dostosowanie istniejących rozwiązań, aby spełniały wymagania biznesowe,

* niwelowanie długu technicznego przez tworzenie oprogramowania w najnowszych trendach oraz rozwiązaniach,

* implementacja architektur w oparciu o (...),

* dbanie o zachowanie najwyższych standardów programistycznych w oparciu o (...)

Firma, z którą Wnioskodawca ma zawartą umowę o świadczenie usług ma siedzibę w Polsce i jest spółką podlegającą rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym. Usługi związane z tworzeniem oprogramowania są świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Prowadzona działalność gospodarcza jest działalnością twórczą, obejmującą prace prowadzone w sposób systematyczny, powodującą zwiększenie zasobów wiedzy i mającą na celu rozwój autorskiego oprogramowania poprzez projektowanie, implementowanie, testowanie i modyfikację modułów w celu wyeliminowania naukowej lub technicznej niepewności. W ramach działalności Wnioskodawca opracowuje nowe produkty, procesy i usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej i na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań funkcjonujących. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest tworzone, rozwijane i ulepszane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. W wyniku ulepszenia oprogramowania, tworzone są nowe kody i algorytmy w językach programowania i tym samym powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszeń i rozwinięć oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.). Wszelkie prawa autorskie do oprogramowania, produktu i usług są przenoszone na firmę, z którą Wnioskodawca ma podpisaną umowę. Wspomniane prawa stają się własnością kontrahenta z chwilą oddania utworu lub przedmiotu praw. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje również analizy statystyczne w badaniach naukowych, przeprowadza doradztwo informatyczne innym podmiotom oraz zajmuje się sprzedażą sprzętu komputerowego. W związku z tworzeniem, ulepszaniem lub rozwijaniem oprogramowania komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) Wnioskodawca osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca jest opodatkowany na zasadach ogólnych, na podstawie art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów-rozchodów zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Od 2019 r. prowadzona jest odrębna ewidencja zapewniająca wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodu oraz dochodu przypadającego na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zapewniając wyodrębnienie kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca posiada niegraniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.). W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej niezbędny jest stały kontakt telefoniczny i zdalny (Internet) z merytorycznymi przedstawicielami firmy, na którą przenoszone są prawa autorskie. Opracowywanie innowacyjnych rozwiązań programistycznych wymaga bezwzględnie korzystania z dostępnych światowych zasobów wiedzy. Dostęp do zasobów wiedzy jest umożliwiony przez kontakt zdalny (Internet), telefoniczny lub osobisty. Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy prowadzona jest głównie poza siedzibą firmy, na którą przenoszone są prawa autorskie. Z tego powodu Wnioskodawca musi ponosić koszty dostępu do zasobów światowej wiedzy oraz zdalnego dostępu do zasobów i systemów firmy - kontrahenta. W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca również cyklicznie uczestniczy w spotkaniach z merytorycznymi przedstawicielami w siedzibie firmy, na którą przenosi prawa autorskie. Spotkania odbywają się systematycznie, minimum 1 raz w miesiącu. Podsumowując, w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych niezbędne jest poniesienie kosztów usług telekomunikacyjnych o wysokim poziomie jakości, co przekłada się na konieczność zakupienia droższych wariantów tych usług. Ponadto, w celu realizacji prac rozwojowych, konieczne jest poniesienie kosztów dojazdu do siedziby firmy, na którą przenoszone są prawa autorskie. Wnioskodawca jednocześnie oświadcza, że wytwarza, rozwija i ulepsza autorskie prawo do programu komputerowego we własnym zakresie, nie ponosząc wydatków na rzecz podmiotów powiązanych ani nie nabywając kwalifikowanego prawa własności intelektualnej od innych podmiotów wyłącznie w celu odsprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 24 czerwca 2020 r. wskazano, że:

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach rozwijania oprogramowania (tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części) jest działalnością twórczą obejmującą przede wszystkim prace rozwojowe. W niektórych projektach, obok prac rozwojowych występują również badania naukowe. Badania naukowe, występujące wraz z pracami rozwojowymi, są badaniami aplikacyjnymi rozumianymi jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Natomiast działalność rozwojowa Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność rozwojowa Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Każdy projekt realizowany w ramach działalności rozwojowej Wnioskodawcy jest indywidualnym i niepowtarzalnym podejściem, mającym na celu zrealizowanie innowacyjnych potrzeb zlecającego podmiotu - w sposób twórczy i systematyczny. Prawa autorskie do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca modyfikuje, ulepsza, rozwija oprogramowanie będące rezultatem własnej pracy twórczej oraz oprogramowanie autorstwa innych osób. W przypadkach, w których Wnioskodawca nie jest właścicielem ani współwłaścicielem programu komputerowego, w momencie jego ulepszania i modyfikacji, ulepszanie i modyfikacja dokonywane jest na zlecenie podmiotu będącego właścicielem takiego produktu. Poprzez tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki, na podstawie prawa do modyfikacji programu komputerowego udzielonego Wnioskodawcy przez właściciela programu komputerowego - powstaje unikatowy kod źródłowy i kod wynikowy, do których prawo autorskie przysługuje Wnioskodawcy. Następnie Wnioskodawca odpłatnie przenosi prawo własności intelektualnej na podmiot zlecający modyfikację. W związku z tym Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, który ma zamiar opodatkować preferencyjną stawką. Modyfikowanie lub ulepszanie oprogramowania autorstwa Wnioskodawcy odbywa się po odpłatnym przeniesieniu na Zleceniodawcę praw majątkowych do pierwotnej wersji tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, tj. w momencie gdy nie przysługują już Wnioskodawcy prawa majątkowe do pełnej pierwotnej wersji oprogramowania, ale przysługują Wnioskodawcy prawa autorskie do aktualnie wykonywanej modyfikacji, czyli aktualnie tworzonego unikalnego kodu źródłowego i kodu wynikowego będącego ulepszoną wersją oprogramowania pierwotnego. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych od 22 maja 2001 r. Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów zarówno bezpośrednich, jak i pośrednich rozliczanych proporcjonalnie - do wytworzenia, ulepszenia, modyfikacji konkretnego prawa własności intelektualnej (oprogramowania). Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja jest przez Wnioskodawcę prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym można używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

2. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym, za koszty kwalifikowane z litery A wzoru Nexus można uznać część kosztów usług telekomunikacyjnych (usługa dostawy internetu) w części przypadającej proporcjonalnie na przychód z prac kwalifikowanych jako badawczo-rozwojowe?

3. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym, za koszty kwalifikowane z litery A wzoru Nexus można uznać koszty dojazdu na merytoryczne spotkania w siedzibie firmy, na którą przenoszone są prawa autorskie, (spotkania umożliwiają zwiększenia zasobów wiedzy niezbędnej w działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1.

W świetle przytoczonego opisu wykonywanych prac programistycznych, spełniają one wszystkie znamiona prac kwalifikowanych jako badawczo-rozwojowe zgodnie z art. 5apkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.). Wobec powyższego należy uznać za właściwe zastosowanie 5% stawki podatku dochodowego na podstawie art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad.2.

W świetle przytoczonego opisu, koszty usług telekomunikacyjnych (usługa dostawy internetu) są kosztami działalności badawczo-rozwojowej w części przypadającej proporcjonalnie na przychód z prac kwalifikowanych jako badawczo-rozwojowe. Rozpoznanie tych kosztów jako kosztów kwalifikowanych z litery A wzoru wskaźnika nexus wynika z ich związku z uzyskiwanym przychodem z prac rozwojowych oraz z charakteru tych kosztów. Bowiem, aby powstał przychód z prac rozwojowych, musi zostać poniesiony koszt dostępu do Internetu (pozwalający na lepsze parametry transmisji). A koszt dostępu do Internetu nie jest nabyciem wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotu niepowiązanego (litera B wzoru nexus), nie jest nabyciem wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotu powiązanego (litera C wzoru nexus) oraz nie jest nabyciem prawa własności intelektualnej wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży (litera D wzoru nexus).

Ad.3.

W świetle przytoczonego opisu, koszty dojazdu (w celu pozyskania niezbędnej wiedzy do prac projektowych) są kosztami bezpośrednimi działalności badawczo-rozwojowej. W bezpośredni sposób można, na podstawie dokumentów źródłowych oraz innej dokumentacji, przypisać koszty dojazdu do zidentyfikowanego nośnika kosztów, jakim są prace projektowe. Rozpoznanie tych kosztów jako kosztów kwalifikowanych z litery A wzoru nexus wynika z ich związku z uzyskiwanym przychodem z prac rozwojowych oraz z charakteru kosztów. Bowiem, aby powstał przychód z prac rozwojowych, musi zostać poniesiony koszt dojazdu w celu pozyskania niezbędnej wiedzy poprzez osobiste konsultacje. A koszt dostępu dojazdu nie jest nabyciem wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotu niepowiązanego, nie jest nabyciem wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotu powiązanego oraz nie jest nabyciem prawa własności intelektualnej wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

" (...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac".

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT wynika, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy; ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.): badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy; prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca prowadzi bezpośrednio w sposób systematyczny twórczą działalność intelektualną polegającą na wytwarzaniu, rozwijaniu oprogramowania, a wytworzone utwory stanowią nowe rozwiązania (innowacje) niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej.

Z powyższego wynika, że prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność należy uznać za działalność badawczo-rozwojową, przez co spełnia ona jeden z podstawowych warunków, o których mowa w art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3/ a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zauważyć należy, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanego IP. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do powstania nowej funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP, do którego przysługuje podatnikowi ochrona na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej;

2. Wnioskodawca tworzy i rozwija oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o PIT;

3. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4. Wnioskodawca rozwija oprogramowanie tworząc nowe funkcjonalności, które ulepszają programy Zleceniodawcy i które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku ulepszenia powstaje nowe prawo własności intelektualnej;

5. Wnioskodawca dokonuje odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego/ulepszonego/zmodyfikowanego oprogramowania;

6. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Reasumując powyższe, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane/rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Tym samym, Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodu uzyskanego ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących możliwości uznania za koszty kwalifikowane z litery A wzoru nexus kosztów usług telekomunikacyjnych (usługa dostawy internetu) oraz kosztów dojazdu na merytoryczne spotkania w siedzibie firmy, na którą przenoszone są prawa autorskie, wskazać należy, że określenie działalności badawczo-rozwojowej jest pojęciem szerszym niż działalność badawczo-rozwojowa skutkująca wytworzeniem kwalifikowanego IP. Oznacza to, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową. Jeżeli zatem podatnik realizuje działalność badawczo-rozwojową to niewątpliwie projekty realizowane przez Niego związane z powstaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, chronionego prawem autorskim, stosownie do art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.), stanowią jej część.

Istotne jest jednak, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

* wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

* kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

* dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że wydatki na usługi telekomunikacyjne (usługa dostawy internetu) oraz koszty dojazdu na merytoryczne spotkania w siedzibie firmy, na którą przenoszone są prawa autorskie, ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej dla potrzeb wyliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT i mogą zostać ujęte pod literą "a" tego wskaźnika.

Podsumowując, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na: sprzęt elektroniczny, usługi księgowe, usługi doradztwa podatkowego, podróże służbowe (w szczególności bilety lotnicze), meble biurowe w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, mogą stanowić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i ujęte w literze "a" wskaźnika nexus.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

* Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym można używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe,

* Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym, za koszty kwalifikowane z litery A wzoru Nexus można uznać część kosztów usług telekomunikacyjnych (usługa dostawy internetu) w części przypadającej proporcjonalnie na przychód z prac kwalifikowanych jako badawczo-rozwojowe - jest prawidłowe

* Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym, za koszty kwalifikowane z litery A wzoru Nexus można uznać koszty dojazdu na merytoryczne spotkania w siedzibie firmy, na którą przenoszone są prawa autorskie, (spotkania umożliwiają zwiększenia zasobów wiedzy niezbędnej w działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy) - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.