0111-KDSB1-1.440.244.2023.3.MC - WIS USŁUGA - teren niezabudowany - stawka 23% VAT

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (...) z dnia 23 czerwca 2023 r. (data wpływu 3 lipca 2023 r.), uzupełnionego pismem z dnia 9 sierpnia 2023 r. (data wpływu 14 sierpnia 2023 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar - teren niezabudowany - działka o numerze ewidencyjnym (...) położona w obrębie nr (...) w mieście (...)

Opis towaru: Działka o numerze ewidencyjnym (...), położona w obrębie nr (...) w mieście (...), powiat (...), województwo (...), o powierzchni (...), objęta księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy w (...) Wydział (...) Ksiąg Wieczystych nr (...), przeznaczona zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako teren o funkcji budownictwa mieszkalnego o niskiej intensywności zabudowy.

Rozstrzygnięcie: teren budowlany

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 1 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

W dniu 3 lipca 2023 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniu 14 sierpnia 2023 r., w zakresie sklasyfikowania ww. towaru według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru:

Działka drogowa objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Na podstawie decyzji podziałowej, wydanej zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie została ona przeznaczona pod zabudowę.

W dniu 14 sierpnia 2023 r. do tutejszego Organu wpłynęło pismo będące odpowiedzią na wezwanie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 sierpnia 2023 r. o sygnaturze 0111-KDSB1-1.440.244.2023.1.MC, w którym Wnioskodawca wskazał następujące informacje:

1. Dane identyfikujące działkę drogową

a) Numer KW: (...)

b) Nr działki: (...)

c) Id działki: (...)

d) Dokładna powierzchnia działki: (...)

e) Lokalizacja działki: miasto (...)

2. Szczegółowy opis przedmiotu wniosku:

a) Wniosek dotyczy drogi położonej w obszarze miejskim

b) Przedmiotowa działka posiada nieutwardzoną powierzchnię (droga o nawierzchni gruntowej porośnięta miejscowo trawami)

c) Na działce nr (...) znajduje się słup z instalacją do oświetlenia drogi publicznej, tj. ul. (...)

d) Wniosek dotyczy drogi dojazdowej do działek wydzielonych pod zabudowę o numerach (...)

(...)

W trybie przewidzianym w art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, w postanowieniu z dnia 15 września 2023 r. znak 0111-KDSB1-1.440.244.2023.2.MC, Organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Postanowienie zostało skutecznie doręczone w dniu 21 września 2023 r. Do dnia wydania niniejszej decyzji z prawa tego Strona nie skorzystała.

UZASADNIENIE klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury Scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury Scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a pkt 2 lit. a ustawy, WIS zawiera m.in. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jednakże tylko w sytuacji, w której jest ona niezbędna do określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie (definicji).

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o terenach budowlanych rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2023 r. poz. 977) ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Stosownie natomiast do art. 4 ust. 2 powyższej ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

Jak wynika z akt sprawy, działka o nr (...) zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowi teren o funkcji budownictwa mieszkalnego o niskiej intensywności zabudowy. Ponadto z opisu sprawy, na nieruchomości będącej przedmiotem wniosku usytuowany jest słup z instalacją do oświetlenia, którego celem jest zapewnienie oświetlenia drogi publicznej, tj. ul (...), a w konsekwencji zwiększenie bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 1385 z późn. zm.) finansowanie oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych znajdujących się na terenie gminy oraz planowanie oświetlenia miejsc publicznych i dróg znajdujących się na terenie gminy należy do zadań własnych gminy w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.) urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Analizując powyższy przepis wskazać należy, iż spełnienie przesłanki wejścia urządzenia w skład przedsiębiorstwa jest kwestią faktu, tzn. przesłanka ta jest spełniona z chwilą podłączenia urządzenia do sieci przedsiębiorstwa. Stanowisko to można dziś uznać za dominujące w orzecznictwie (tak TK w uchw. z 4 grudnia 1991 r., W 4/91, OTK 1991, Nr 1, poz. 22; tak również m.in. uchw. SN (7) z 8 marca 2006 r., III CZP 105/05, Legalis; wyr. SN z 7 marca 2014 r., IV CSK 442/13, Legalis; wyr. SA w Szczecinie z 20 stycznia 2015 r., I ACa 635/14, Legalis).

Uznanie, iż przyłączenie urządzenia do sieci jest nie tylko kwestią faktu, lecz również tytułu prawnego przedsiębiorcy do korzystania z urządzenia, rodziłoby poważne trudności w sytuacji, gdyby umowa stanowiąca źródło tytułu prawnego okazała się nieważna. W takim przypadku urządzenie wobec niespełnienia przesłanki "wejścia w skład przedsiębiorstwa" nadal stanowiłoby część składową nieruchomości, z którą byłoby trwale związane. Zatem za trafne należy uznać zapatrywanie, iż urządzenie wchodzi w skład przedsiębiorstwa z chwilą jego faktycznego podłączenia do sieci, co samo w sobie jeszcze nie przesądza, kto jest właścicielem tego urządzenia (tak w powołanej wyżej uchw. SN (7) z 8 marca 2006 r., III CZP 105/05; zob. też interesujący stan faktyczny w powołanym już wyr. SN z 7 marca 2014 r., IV CSK 442/13; w literaturze G. Bieniek, Urządzenia, s. 21; doniosłość przytoczonego argumentu kwestionuje A. Olejniczak, Uwagi, s. 426).

Uwzględniając powyższy wywód, z chwilą wejścia urządzenia w skład przedsiębiorstwa powstaje niewątpliwie skutek negatywny, polegający na utracie przez urządzenie statusu części składowej nieruchomości, o czym mowa była wyżej. Wobec tego, przy analizie sprzedaży działki przyjąć należy, iż mamy do czynienia ze sprzedażą gruntu niezabudowanego.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

W świetle przywołanych powyżej regulacji, działka niezabudowana przeznaczona zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego jako teren o funkcji budownictwa mieszkalnego o niskiej intensywności zabudowy, stanowi teren budowlany w rozumieniu definicji zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe, przedmiotowy towar - teren niezabudowany - działka o numerze ewidencyjnym (...) położona w obrębie nr (...) w mieście (...) - spełnia definicję terenu budowlanego, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

UZASADNIENIE zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146ea pkt 1 ustawy, w roku 2023 stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Na podstawie art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do końca roku, w którym suma wydatków wymienionych w art. 40 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. poz. 655, 974 i 1725) określonych na ten rok w ustawie budżetowej, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 lipca tego roku, oraz planie finansowym Funduszu Wsparcia Sił Zbrojnych przedłożonym zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny albo projekcie tego planu przedstawionym do zatwierdzenia Ministrowi Obrony Narodowej zgodnie z art. 42 ust. 2 i 3 tej ustawy, jeżeli plan ten nie został przedłożony zgodnie z art. 42 ust. 4 tej ustawy, po wyłączeniu planowanych przepływów finansowych w ramach tej sumy wydatków, jest wyższa niż 3% wartości produktu krajowego brutto określonego zgodnie z art. 40 ust. 2 tej ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Zatem, mając na uwadze, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z terenem budowlanym, który nie jest objęty obniżoną stawką podatku, stwierdzić należy, że jego sprzedaż podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146ea pkt 1 ustawy oraz art. 146ef ust. 1 pkt 1 ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towaru tożsamego pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże, z zastrzeżeniem art. 42c ust. 2-2d ustawy, organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, oraz ten podmiot, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty w okresie ważności WIS (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia następującego po dniu jej doręczenia (art. 42 ha ust. 1 ustawy).

WIS traci ważność przed upływem 5 lat, z dniem:

- w zależności od tego, które ze zdarzeń nastąpiło wcześniej (art. 42 ha ust. 2 ustawy).

WIS wygasa z mocy prawa przed upływem powyższego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku odnoszących się do towaru będącego przedmiotem tej WIS, gdy zmiana tych przepisów spowodowała, że:

- klasyfikacja towaru, lub

- stawka podatku właściwa dla towaru, lub

- podstawa prawna stawki podatku

staje się niezgodna z tymi przepisami.

Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, z którymi WIS stała się niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

Od niniejszej decyzji - stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej - służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: (KIS/SkrytkaESP lub za pośrednictwem systemu teleinformatycznego e-Urząd Skarbowy na stronie: https://www.podatki.gov.pl/e-urząd-skarbowy) będąc użytkownikiem/wyznaczając użytkownika konta w e-Urzędzie Skarbowym.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).