0111-KDSB1-1.4019.1.2023.2.WK - Przesłanki opłaty od napojów alkoholowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

- podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

- klientów detalicznych,

- jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, w zakresie opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem nadanym w placówce pocztowej w dniu 31 stycznia 2023 r. (data wpływu 2 lutego 2023 r.) oraz pismem z 21 lutego 2023 r. (data wpływu 23 lutego 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) (dalej jako Spółka) prowadzi działalność gospodarczą - handel hurtowy napojami alkoholowymi i bezalkoholowymi. Spółka prowadzi zarówno handel hurtowy jak i detaliczny na podstawie zezwoleń zgodnych z art. 9 ust. 1 i 2 i art. 18 Ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Spółka kupuje towar bezpośrednio u producentów lub od innych podmiotów zajmujących się dystrybucją napojów.

Napoje będące przedmiotem wniosku są to napoje alkoholowe w opakowaniach o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, które od 01.01.2021 zostały objęte opłatą zgodnie z art. 9² ust. 11 i 12 Ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Wniosek uzupełnili Państwo o następujące informacje:

Spółka posiada zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Spółka prowadzi sprzedaż napojów alkoholowych w opakowaniach o wartości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, które od 01.01.2021 zostały objęte opłatą zgodnie z art. 9² ust. 11 i 12 Ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, na rzecz:

Spółka dokonała w 2020 r. zakupów napojów alkoholowych w opakowaniach o wartości nominalnej nieprzekraczającej 300 ml bezpośrednio u producentów: (...). Te podmioty (producenci), od których w 2020 r. zostały nabyte alkohole, w opakowaniach o wartości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, posiadały zezwolenia na obrót hurtowy napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu czynne na dzień: 1 grudnia 2020 r. (...).

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1) Czy spółka miała obowiązek dokonania opłaty małpkowej od sprzedaży napojów alkoholowych w opakowaniach o wartości nominalnej nieprzekraczającej 300 ml zakupionych i znajdujących się na stanie magazynu w 2020 r., a sprzedanych w 2021 r. (pytanie dotyczy zdarzenia przeszłego) na rzecz podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży?

2) Czy spółka miała obowiązek dokonania opłaty małpkowej od sprzedaży napojów alkoholowych w opakowaniach o wartości nominalnej nieprzekraczającej 300 ml zakupionych i znajdujących się na stanie magazynu w 2020 r., a sprzedanych w 2021 r. (pytanie dotyczy zdarzenia przeszłego) na rzecz klientów detalicznych?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1) Spółka nie była zobowiązana do zapłaty opłaty małpkowej od towarów dostarczonych jej w 2020 r. i posiadanych przez nią w magazynie w 2020 r., a sprzedanych w 2021 r. na rzecz podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

2) Spółka nie była zobowiązana do zapłaty opłaty małpkowej od towarów dostarczonych jej w 2020 r. i posiadanych przez nią w magazynie w 2020 r., a sprzedanych w 2021 r. na rzecz klientów detalicznych.

Państwa stanowiska

Ustawa z dnia 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów artykułem wprowadza zmiany w Ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2277) wprowadza art. 9², który określa obowiązek wnoszenia opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml zwanej opłatą małpkową. Opłata małpkowa obowiązuje od 1 stycznia 2021 r.

Jeżeli zatem spółka będąca przedsiębiorcą posiada zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży i zaopatruje się w alkohole o pojemności 300 ml u producentów zobowiązanych do uiszczania opłaty małpkowej, a przepis o opłacie małpkowej obowiązuje od 1 stycznia 2021 r. to opłatę małpkową wnosi producent od towarów sprzedanych i dostarczonych po 1 stycznia 2021 r.

Zatem zdaniem spółki, spółka nie jest zobowiązana do zapłaty opłaty małpkowej od towarów dostarczonych jej w 2020 r., a sprzedanych w 2021 r.

Zgodnie z art. 9² ust. 12 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w przypadku gdy przedsiębiorca (tutaj producent, bo spółka dokonuje zakupów od producenta) zaopatruje przedsiębiorcę (spółkę) posiadającego jednocześnie zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza (producent) opłatę od wszystkich napojów objętych opłatą małpkową, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę i zaopatrzony przedsiębiorca nie odprowadza tej opłaty. Jeśli chodzi o zaopatrzenie w roku 2021 r. nie budzi to wątpliwości spółki. Jednakże Spółka została zaopatrzona w alkohole o pojemności do 300 ml w roku 2020 r., producent który jest zobowiązany do opłaty małpkowej od 2021 r. nie był do niej zobowiązany w 2020 r.

Ustawodawca nie wprowadza regulacji co do zapasów zakupionych w 2020 r. od podmiotów zobowiązanych do wniesienia opłaty małpkowej tym samym można domniemać, że nie miał na celu przenoszenia obowiązku uiszczania opłaty na inny podmiot występujący w łańcuchu dostaw, który nie został zobowiązany przepisem.

W łańcuchu dostaw opłata powinna zostać uiszczona przy pierwszym zaopatrzeniu i nie budzi to wątpliwości w przypadku pierwszego zaopatrzenia w 2021 r. Ustawodawca nie przewidział okresu przejściowego dotyczącego pierwszego zaopatrzenia w 2020 r. i dalszej sprzedaży w łańcuchu dostaw w 2021 r. Przepis obowiązuje od 1 stycznia 2021 r. nie może zatem obciążać podatnika za działanie wsteczne. Zdaniem spółki interpretowanie artykułu 9² ust. 13 w ten sposób, że od napojów alkoholowych nie zapłacono opłaty jest nie tylko krzywdzące ale jest działaniem wstecz, bo towar w łańcuchu dostaw znalazł się w 2020 r. opłata nie mogła być uiszczona, bo przepis nie obowiązywał. Art. 9² ust. 15 jasno określa, że obowiązek zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11 powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, a moment zaopatrzenia spółki nastąpił w 2020 r., było to pierwsze zaopatrzenie w łańcuchu dostaw.

Nie uregulowanie przez ustawodawcę kwestii pierwszego zaopatrzenia, które budzi wiele wątpliwości, nie miało zapewne na celu obciążania daniną podmiotu zastępczego, który zaopatrzony w 2021 r. i później nie jest obowiązany do uiszczania tejże daniny.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml zakupionych oraz będących na Państwa stanie magazynowym w 2020 r. i sprzedanych w 2021 r. na rzecz:

- podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

- klientów detalicznych,

- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2023 r. poz. 165 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą,

obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 2 ustawy,

obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa. Wydawanie zezwoleń, decyzji wprowadzających zmiany w tych zezwoleniach oraz duplikatów tych zezwoleń należy do zadań własnych województw.

W myśl art. 2¹ ust. 1 pkt 7 ustawy,

obrotem hurtowym jest zakup napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia.

Jak stanowi art. 18 ust. 1 ustawy,

sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży, zwanego dalej "organem zezwalającym".

Zgodnie z art. 9² ust. 11 ustawy,

opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, oraz za zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 9⁵ ust. 4, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach.

Dodatkowo, jak wskazuje art. 9² ust. 12 ustawy,

w przypadku gdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, albo zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 9⁵ ust. 4, zaopatruje przedsiębiorcę posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza opłatę od wszystkich napojów objętych opłatą, ustaloną na podstawie ust. 11, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę.

Natomiast, stosownie do art. 9² ust. 13 ustawy,

przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których zapłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11.

Jak stanowi art. 9² ust. 15 ustawy,

obowiązek zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11 powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml.

W myśl art. 9² ust. 17 ustawy,

przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, lub zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 9⁵ ust. 4, dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, jest obowiązany, odrębnie w odniesieniu do każdego zezwolenia, do:

1) złożenia w postaci elektronicznej informacji, opatrzonej podpisem kwalifikowanym, według wzoru, o którym mowa w ust. 30, organowi, o którym mowa w ust. 16, za pośrednictwem systemu informatycznego ministra właściwego do spraw finansów publicznych,

2) obliczenia i wniesienia na rachunek właściwego urzędu skarbowego opłaty w wysokości, o której mowa w ust. 11 - do końca miesiąca następującego po zakończeniu półrocza.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego napojami alkoholowymi oraz bezalkoholowymi. Posiadają Państwo zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, a także zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 oraz art. 18 ustawy.

Prowadzą Państwo sprzedaż napojów alkoholowych w opakowaniach o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml na rzecz:

- podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży oraz

- klientów detalicznych.

Wskazali Państwo również, że w 2020 r. zakupili Państwo ww. napoje alkoholowe od producentów posiadających zezwolenia na obrót hurtowy napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu.

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwość budzi, czy w związku z dokonaną w 2021 r. sprzedażą napojów alkoholowych w opakowaniach o wartości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, które znajdowały się na Państwa stanie magazynowym w 2020 r., na rzecz podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, mają Państwo obowiązek uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy.

Zgodnie z treścią cytowanych powyżej przepisów art. 9² ust. 11 i ust. 12 ustawy każdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml przedsiębiorcę, który w ramach posiadanych zezwoleń posiada zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, zobowiązany jest do uiszczenia "dodatkowej" opłaty za zezwolenie na obrót hurtowy.

W tej sytuacji kluczowe znaczenie ma art. 9² ust. 13 ustawy, z treści którego wynika, że jedyny wyjątek zwalniający podmiot dokonujący zaopatrzenia z zapłaty opłaty dotyczy napojów alkoholowych, od których zapłacono już opłatę.

W każdej innej sytuacji przedsiębiorca jest zobowiązany do zapłaty opłaty jeżeli zaopatruje w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml przedsiębiorcę, który w ramach posiadanych zezwoleń posiada zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Zarówno przepisy ustawy z 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Dz. U. z 2020 r. poz. 1492 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą zmieniającą wprowadzające "dodatkową" opłatę za zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, jak i przepisy ustawy o wychowaniu w trzeźwości regulujące wskazaną opłatę, nie zawierają przepisów przejściowych dotyczących napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml nabytych w 2020 r. i będących na stanie magazynowym na dzień 31 grudnia 2020 r.

Należy zauważyć, że art. 9² ust. 11 ustawy obowiązuje od 1 stycznia 2021 r. Pomimo, iż nabyliście Państwo napoje będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej do końca 2020 r., to o "zaopatrzeniu" w dacie, którego realizuje się obowiązek zapłaty opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml można mówić dopiero począwszy od 1 stycznia 2021 r. Zatem od daty wejścia w życie przepisów ustawy regulujących opłatę, o której mowa w art. 9² ust. 11 każde zaopatrzenie przedsiębiorcy, który w ramach posiadanych zezwoleń posiada zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml podlega opłacie (jedyny wyjątek zwalniający podmiot dokonujący zaopatrzenia z zapłaty opłaty dotyczy napojów alkoholowych, od których zapłacono już opłatę, jednak nie ma to zastosowania do "stanów magazynowych" z racji nieobowiązywania w 2020 r. przepisów dotyczących "dodatkowej" opłaty).

Jednocześnie należy zauważyć, że na gruncie ustawy nie zostało zdefiniowane pojęcie "zaopatrzenia", zasadnym jest uznanie (przy zastosowaniu wykładni językowej), że przez zaopatrzenie należy rozumieć realne wejście we władanie nad rzeczą (tu: nad produktami podlegającymi opłacie), co z kolei można utożsamić z wydaniem towaru przez dostawcę na rzecz odbiorcy. Zgodnie bowiem z definicją słownikową, pojęcie "zaopatrzyć" rozumie się następująco: "dostarczyć jakiejś osobie, instytucji lub organizacji potrzebne rzeczy" oraz (w formie zwrotnej) "kupić lub zgromadzić potrzebne rzeczy; też: zabrać ze sobą rzeczy potrzebne na daną okazję" (por. Słownik Języka Polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/szukaj/zaopatrzenie.html). W konsekwencji pojęcia zaopatrzenia nie można wiązać wyłącznie z pierwszą czynnością dokonaną w łańcuchu dostaw. Bowiem każdy podmiot, który uczestniczy w łańcuchu dostaw dokonuje zaopatrzenia, natomiast obowiązek zapłaty opłaty wiąże się z datą wejścia w życie przepisów ustawy, tj. 1 stycznia 2021 r., oraz rodzajem posiadanych zezwoleń po stronie dostawcy oraz nabywcy napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml, zgodnie z treścią art. 9² ust. 11 ustawy.

Tym samym dokonaliście Państwo zaopatrzenia, sprzedając w 2021 r. napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml nabyte w 2020 r., podmiotom posiadającym zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Analizując powyższe przepisy w odniesieniu do pytania, czy mieli Państwo obowiązek uiszczenia opłaty w związku ze sprzedażą napojów alkoholowych w opakowaniach o wartości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, zakupionych w 2020 r., wskazać należy, że jeśli zaopatrzenie przedsiębiorcy posiadającego:

- zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

w te napoje ma miejsce począwszy od 1 stycznia 2021 r., opłata, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy, powinna zostać przez Państwa odprowadzona.

Jeżeli bowiem opłata nie została dotychczas zapłacona, a przedsiębiorca dokonuje zaopatrzenia, o którym mowa w art. 92 ust. 11 ustawy, opłata powinna zostać zapłacona odpowiednio zgodnie z treścią tego przepisu.

Wobec powyższego, co do zasady przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży nie odprowadza opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy, jedynie jeśli opłata została odprowadzona na podstawie art. 92 ust. 12 ustawy.

W przypadku, gdy po wejściu w życie przepisów wprowadzających opłatę za zezwolenie na obrót hurtowy w związku z zaopatrzeniem w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych do 300 ml nabyte do końca 2020 r., przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy i sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży dokona zaopatrzenia, o którym mowa w art. 9² ust. 11 ustawy w 2021 r., zobowiązany jest do zapłaty opłaty.

Nie można zatem zgodzić się z Państwem, że ponieważ nabyli Państwo napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml w 2020 r., to wówczas nastąpiło pierwsze zaopatrzenie i wobec tego Państwo nie są zobowiązani do uiszczenia opłaty od ww. napojów, gdyż jak już zostało to przedstawione przez Organ powyżej, zobowiązany do uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy jest podmiot dokonujący zaopatrzenia, jeżeli wcześniej opłata nie została uiszczona. Obowiązek zapłaty opłaty wiąże się z datą wejścia w życie przepisów ustawy regulujących tę opłatę, tj. 1 stycznia 2021 r., a zatem ponownie wskazać należy, że o "zaopatrzeniu" w dacie, którego realizuje się obowiązek zapłaty opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych do 300 ml można mówić dopiero począwszy od 1 stycznia 2021 r.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że sprzedając przedmiotowe napoje alkoholowe w 2021 r., dokonali Państwo zaopatrzenia i zgodnie z art. 9² ust. 11 ustawy podlega ono opłacie.

Reasumując, jesteście Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy, w związku z dokonaniem zaopatrzenia w 2021 r. podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe znajdujące się na Państwa stanie magazynowym w 2020 r., w opakowaniach o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, od których ta opłata nie została uiszczona.

W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Następnie, państwa wątpliwość budzi również, czy w związku z dokonaną w 2021 r. sprzedażą napojów alkoholowych w opakowaniach o wartości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, które znajdowały się na Państwa stanie magazynowym w 2020 r., na rzecz klientów detalicznych, mają Państwo obowiązek uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, iż w świetle cytowanych powyżej przepisów ustawy, sprzedaż napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml po 1 stycznia 2021 r. klientom detalicznym nie podlega opłacie, o której mowa w art. 9² ust. 11 ustawy, gdyż opłata ta jest związana z posiadaniem zezwolenia na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi (natomiast sprzedaż napojów alkoholowych na rzecz klientów detalicznych w bezpośredniej sprzedaży detalicznej nie jest możliwa w oparciu o takie zezwolenie) oraz zaopatrywaniem w napoje alkoholowe o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Tym samym dokonując sprzedaży w 2021 r. napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, które znajdowały się na Państwa stanie magazynowym w 2020 r. na rzecz klientów detalicznych nie jesteście Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy.

Podkreślić należy, iż mimo że nie mają Państwo obowiązku zapłaty opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy z tytułu sprzedanych przez Państwa w 2021 r. napojów alkoholowych na rzecz klientów detalicznych, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe, z uwagi na przyjęte błędne założenie, że skoro nabyli Państwo ww. napoje w 2020 r., to wówczas nastąpiło pierwsze zaopatrzenie i nie mają Państwo obowiązku zapłaty ww. opłaty.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...)

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).