0111-KDIB4.4015.63.2017.6.AD - Podatek od spadków i darowizn - zwolnienie darowizny przekazanej w gotówce w ramach najbliższej rodziny.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 grudnia 2019 r., sygn. akt II FSK 293/18, oddalającym skargę kasacyjną Organu wniesioną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 16 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Sz 792/17 (data wpływu do Organu prawomocnego orzeczenia WSA - 10 marca 2020 r.) - stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 15 maja 2017 r. (data wpływu - 23 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny w gotówce-jest prawidłowe.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 23 maja 2017 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny w gotówce.

W dniu 17 lipca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego znak: 0111-KDIB4.4015.63.2017.1.JKU, w której uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe. Interpretacja indywidualna została skutecznie doręczona 24 lipca 2017 r.

W piśmie opatrzonym datą 16 sierpnia 2017 r. (data wpływu - 22 sierpnia 2017 r.), wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z 11 września 2017 r., znak: 0111-KDIB4.4015.63.2017.3.JKU udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. W wyniku rozpatrzenia skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z 16 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Sz 792/17 uchylił zaskarżoną interpretację.

Od ww. wyroku Organ wniósł skargę kasacyjną. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 19 grudnia 2019 r., sygn. akt II FSK 293/18 oddalił skargę kasacyjną Organu.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 16 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Sz 792/17 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 10 marca 2020 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pani R. 12 maja 2017 r. sprzedała przysługujące jej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Cena sprzedaży wskazana w akcie notarialnym wyniosła 125.000,00 zł. Dodatkowo, Pani R. zawarła umowę sprzedaży wyposażenia przedmiotowego lokalu mieszkalnego (mebli, sprzętu RTV i AGD) na kwotę 10.000,00 zł. Łącznie Pani R. otrzymała tytułem sprzedaży kwotę 135.000,00 zł. Kwotę tę Pani R. otrzymała w gotówce.

Tego samego dnia Pani R. zawarła ze swoją córką (Wnioskodawczyni) umowę darowizny, na podstawie której darowała córce kwotę 133.000,00 zł, z przeznaczeniem na częściową spłatę zobowiązań kredytowych córki w Banku P., w tym na częściową spłatę kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, zaciągniętego na zakup mieszkania położonego w S.

W zamian za otrzymaną darowiznę, Wnioskodawczyni 12 maja 2017 r. zameldowała Panią R. w tym mieszkaniu i oświadczyła, że Pani R. może w tym mieszkaniu mieszkać do końca swojego życia, z prawem wyłącznego korzystania z sypialni oraz z prawem do wspólnego z Wnioskodawczynią korzystania z łazienki, kuchni, salonu i ogrodu.

Kwota darowizny pochodziła z opisanej wyżej sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu Pani R.

Wszystkie te okoliczności Pani R. i Wnioskodawczyni zawarły w treści umowy darowizny. Umowa została sporządzona w formie pisemnej, bez zachowania formy aktu notarialnego. Pani R. jest osobą starszą, wymagającą pomocy osób trzecich i nie posiada własnego rachunku bankowego. W związku z tym, Pani R. i Wnioskodawczyni w umowie darowizny wskazały, że celem udokumentowania zawartej umowy darowizny, Wnioskodawczyni jeszcze tego samego dnia wpłaci otrzymaną gotówkę na swój rachunek bankowy, a następnie dokona spłaty swoich zobowiązań kredytowych w banku.

W dniu 12 maja 2017 r. Wnioskodawczyni pojechała do banku i wpłaciła otrzymaną kwotę 133.000,00 zł na swój rachunek bankowy, a następnie - zgodnie z umową darowizny - złożyła dyspozycję spłaty swoich kredytów.

W okresie 5 lat poprzedzających otrzymanie przedmiotowej darowizny Wnioskodawczyni nie otrzymała od Pani R. żadnych darowizn. Wnioskodawczyni zamierza zgłosić otrzymanie przedmiotowej darowizny do właściwego Urzędu Skarbowego w terminie 6 miesięcy od jej otrzymania celem zwolnienia tej darowizny od podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy darowizna udzielona Wnioskodawczyni przez jej matkę - Panią R., zgłoszona w ustawowym terminie i udokumentowana umową darowizny oraz potwierdzeniem wpłaty kwoty darowizny na rachunek bankowy Wnioskodawczyni przez nią samą, podlegać będzie zwolnieniu od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

W przedstawionym stanie faktycznym osoba obdarowana jest córką darczyńcy i ma zamiar zgłosić nabycie darowizny w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania darowizny. Nadto, obdarowana udokumentuje otrzymanie darowizny środków pieniężnych w kwocie 133.000,00 zł dowodem wpłaty tych środków na rachunek płatniczy obdarowanej.

W ocenie Wnioskodawczyni, wypełni w ten sposób wszystkie przesłanki zwolnienia darowizn od podatku określone w wyżej wymienionym przepisie ustawy i w konsekwencji, otrzymana darowizna podlegać będzie zwolnieniu od podatku od spadków i darowizn.

Przywołując art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, Wnioskodawczyni wskazała na zapis pkt 2, podkreślając, że przepis ten nie wymaga od obdarowanego aby udokumentował otrzymanie środków pieniężnych dowodem wpłaty tych środków na jego rachunek płatniczy przez darczyńcę we własnej osobie. W ocenie Wnioskodawczyni, bez znaczenia dla zwolnienia od podatku jest fakt, że osobą, która dokonała wpłaty otrzymanej darowizny na rachunek obdarowanej była sama obdarowana. Okoliczność, że darczyńca jest osobą starszą, nieposiadającą rachunku bankowego oraz niemającą możliwości samodzielnej wpłaty kwoty darowizny na rachunek bankowy córki, nie może być okolicznością pozbawiającą strony umowy darowizny możliwości uzyskania zwolnienia od podatku. Fakt braku posiadania rachunku bankowego oraz fakt starszego wieku darczyńcy nie może być okolicznością dyskryminującą takiego darczyńcę w stosunku do darczyńcy posiadającego rachunek bankowy. Jednocześnie, sama okoliczność pochodzenia środków pieniężnych na darowiznę - fakt sprzedaży przez darczyńcę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, jest wystarczającym dowodem legalności pochodzenia tych środków i brak jest podstaw do uznania, że sama umowa darowizny została zawarta dla pozoru, celem ukrycia ewentualnego nieznanego pochodzenia tych środków.

Darująca sprzedała swój lokal mieszkalny aby pomóc córce w spłacie kredytów, w tym kredytu hipotecznego zaciągniętego we frankach szwajcarskich i jednocześnie aby zapewnić sobie możliwość mieszkania w lokalu mieszkalnym córki, a obdarowana córka w zamian weźmie matkę pod opiekę.

W ocenie Wnioskodawczyni, dokonanie zgłoszenia otrzymanej darowizny przez obdarowaną w terminie 6 miesięcy od dnia jej otrzymania oraz załączenie do formularza zgłoszenia następujących dokumentów:

* kopii umowy darowizny z dnia 12 maja 2017 r.,

* kopii potwierdzenia wpłaty przez obdarowaną na swój rachunek bankowy kwoty 133.000,00 zł dokonanej w dniu 12 maja 2017 r.,

* kopii potwierdzeń częściowej spłaty kredytów zgodnie z umową darowizny,

* kopii aktu notarialnego - umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu darczyńcy,

* kopii umowy sprzedaży mebli i wyposażenia lokalu darczyńcy,

stanowić będzie spełnienie przez obdarowaną przesłanek zwolnienia otrzymanej darowizny od podatku, na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni przywołała wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego, gdzie stwierdzono, że "obdarowany sam może wpłacić sobie darowiznę na konto - to wystarczy, by darowizna była zwolniona z podatku oraz, że przepis ten nie daje podstawy do stwierdzenia, że dla uzyskania ulgi koniecznym było wpłacenie kwoty darowizny jedynie przez darczyńcę."

Wnioskodawczyni w pełni podziela stanowisko prezentowane przez Sąd.

W świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania pierwotnej interpretacji, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2017 r. poz. 833, z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Artykuł 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Stosownie do art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 cyt. ustawy).

Z kolei, z art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że matka Wnioskodawczyni 12 maja 2017 r. sprzedała przysługujące jej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz wyposażenie tego lokalu. Łącznie matka Wnioskodawczyni otrzymała tytułem sprzedaży kwotę 135.000,00 zł. Kwotę tę otrzymała w gotówce.

Tego samego dnia matka zawarła ze swoją córką - Wnioskodawczynią umowę darowizny, na podstawie której darowała córce kwotę 133.000,00 zł. Kwota ta została darowana z przeznaczeniem na spłatę kredytu zaciągniętego przez córkę na zakup lokalu mieszkalnego. W zamian za otrzymaną darowiznę, Wnioskodawczyni 12 maja 2017 r. zameldowała matkę w swoim mieszkaniu i oświadczyła, że może ona w tym mieszkaniu mieszkać do końca swojego życia. Wszystkie te okoliczności zostały zawarte w treści umowy darowizny. Umowa została sporządzona w formie pisemnej, bez zachowania formy aktu notarialnego. Matka Wnioskodawczyni jest osobą starszą, wymagającą pomocy osób trzecich i nie posiada własnego rachunku bankowego. W związku z tym, w umowie darowizny wskazane zostało, że celem udokumentowania zawartej umowy darowizny, Wnioskodawczyni jeszcze tego samego dnia wpłaci otrzymaną gotówkę na swój rachunek bankowy, a następnie dokona spłaty swoich zobowiązań kredytowych w banku. W dniu 12 maja 2017 r. Wnioskodawczyni wpłaciła otrzymaną kwotę 133.000,00 zł na swój rachunek bankowy, a następnie - zgodnie z umową darowizny - złożyła dyspozycję spłaty swoich kredytów.

W celu ustalenia, czy w opisanej we wniosku sytuacji spełnione są warunki do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania należy przeanalizować przesłanki wskazane w przepisach prawa.

Z treści przepisu art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że w przypadku gdy przedmiotem darowizny są środki pieniężne, dla skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania konieczne jest spełnienie trzech warunków:

* otrzymania darowizny od jednej z osób wymienionych w tym przepisie;

* złożenia zgłoszenia o nabyciu własności środków pieniężnych (poza sytuacją przewidzianą w zacytowanym art. 4a ust. 4 ustawy);

* udokumentowania ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Niewątpliwie wykładnia językowa wskazuje, że aby skorzystać ze zwolnienia należy przelać środki na rzecz obdarowanego, a co za tym idzie nie można dokonać darowizny w gotówce do ręki obdarowanego. Omawiana norma (art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn) ma jednak głównie cel społeczny. Cel ten został wyraźnie określony w uzasadnieniu rządowego projektu zmiany ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz podatku o czynności cywilnoprawnych (druk sejmowy nr 736 z 28 czerwca 2006 r.). Podkreślono w nim, że zniesienie obciążeń podatkowych dla nabywających nieodpłatnie majątek od osób najbliższych ma na względzie "konieczność szczególnej ochrony sytuacji majątkowej rodziny". Ponadto, zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi realizację w sferze przepisów regulujących obowiązki podatkowe, konstytucyjnej zasady uwzględniania dobra rodziny. Zasada ta znajduje swój wyraz w art. 18 ustawy zasadniczej gwarantującym rodzinie ochronę i opiekę RP oraz jej art. 71 ust. 1, nakazującym państwu prowadzenie polityki społecznej i gospodarczej uwzględniającej dobro rodziny. Narzuca to obowiązek wyboru takiego kierunku wykładni, który jest zgodny z konstytucyjnymi normami i wartościami.

Takie też stanowisko zaprezentował Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku wydanym w niniejszej sprawie, gdzie wskazał, że "Zasadnie wywodzi organ interpretacyjny, że zamiarem ustawodawcy, który zawarł w art. 4a ust. 1 pkt 2 u.p.s.d. cytowane brzmienie warunków formalnych, w projekcie zmiany ustawy było uzasadniane tym, że "wprowadzenie tych warunków ma na celu zapewnienie szczelności systemu podatkowego" (por. uzasadnienie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - druk nr 736 Sejmu RP V kadencji). (...) W konsekwencji więc, kierując się dyrektywami wykładni celowościowej nakierowanej na pełny cel omawianej regulacji, Przyjąć należy, że rozumienie art. 4a ust. 1 u.p.s.d., powinno służyć celom prorodzinnym, ale także zapewniać bezpieczeństwo obrotu prawnego i systemu podatkowego. Tym samym użyte w art. 4a ust. 1 pkt 2 u.p.s.d. wyrażenie "udokumentowanie - w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne (...) - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy" należy rozumieć w ten sposób, że dowód ten dokumentuje dokonanie wpłaty lub przelewu środków pieniężnych, będących przedmiotem czynności prawnej darowizny (art. 888 § 1 k.c.), przez darczyńcę na konto obdarowanego, a nie wpłatę lub przelew obdarowanego na własną rzecz w imieniu darczyńcy."

Wprowadzenie warunków zgłoszenia i udokumentowania darowizny miało na celu "zapewnienie szczelności sytemu podatkowego" oraz "uzyskanie pewności prawnopodatkowej odnośnie nabytego majątku". Powyższe należy rozumieć jako dążenie do zapobieżenia fikcyjnym umowom darowizny sporządzanym wyłącznie dla zmniejszenia obciążeń podatkowych. Innymi słowy, na co wskazał NSA w wyroku z 22 kwietnia 2015 r. (sygn. akt II FSK 619/13), wynikający z art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek udokumentowania otrzymania darowizny pieniężnej dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem bankowym wprowadzono jedynie po to, aby podatnicy nie mogli powoływać się na rzekome (fikcyjne) kwoty uzyskane z darowizn od najbliższych członków rodziny np. w postępowaniach dotyczących tzw. nieujawnionych źródeł przychodów.

Jednakże z taką sytuacją nie mamy do czynienia w niniejszej sprawie, bowiem w stanie faktycznym sprawy, poza wszelką wątpliwością pozostaje fakt, że Wnioskodawczyni otrzymała darowiznę środków pieniężnych. Zatem sama okoliczność przekazania ww. środków do rąk własnych obdarowanej oraz jej własna wpłata na rachunek bankowy, nie jest wystarczająca do zakwestionowania prawa do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W analizowanej sprawie de facto Wnioskodawczyni była swoistym wyręczycielem swojej matki, która z przyczyn osobistych nie mogła wpłaty na konto córki dokonać sama.

Zatem, mając na uwadze wytyczne zawarte w wyrokach dotyczących niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że w konsekwencji, otrzymana przez Wnioskodawczynię darowizna środków pieniężnych podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.