0111-KDIB4.4014.82.2017.1.BJ - PCC a VAT w związku z otrzymaną pożyczką.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 czerwca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB4.4014.82.2017.1.BJ PCC a VAT w związku z otrzymaną pożyczką.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 21 kwietnia 2017 r. (data wpływu - 24 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym w piśmie z 19 maja 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania pożyczki.

Wniosek uzupełniono w piśmie z 19 maja 2017 r., w którym Wnioskodawca wskazał, że jego intencją jest uzyskanie interpretacji jedynie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawca nie jest zainteresowany wydaniem interpretacji indywidualnej w przedmiocie podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podlega on w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca otrzymał pożyczki od innych spółek. Wnioskodawca planuje również w przyszłości zaciągać pożyczki od innych spółek. Wnioskodawca i spółki należą do jednej grupy kapitałowej, są podmiotami powiązanymi.

Spółka udzielająca pożyczek podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jest także zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Pożyczki już udzielone jak i pożyczki przyszłe mają charakter odpłatny, tj. jest przewidziane stosowne wynagrodzenie w postaci oprocentowania (odsetek).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wskazując, że pożyczkodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej udziela pożyczek i pożyczki te korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca jest podmiotem, który podlega prawom i obowiązkom wynikającym z ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie udzielonej pożyczki. Udzielenie Wnioskodawcy przez Spółkę pożyczki stanowi/stanowić będzie świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka z tytułu udzielenia pożyczki jest/będzie zwolniona z VAT zgodnie z uregulowaniami wynikającymi z ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dla celów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy przyjąć, iż pożyczki już otrzymane, jak i przyszłe pożyczki otrzymane przez Wnioskodawcę, o których mowa w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym są zwolnione z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczki otrzymane, jak i przyszłe pożyczki otrzymane przez Wnioskodawcę, o których mowa w przedstawionym opisie zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym są zwolnione z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Przywołując treść art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b, art. 1 ust. 4, art. 2 pkt 4 oraz art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Wnioskodawca wskazał, że umowy pożyczek będą podlegały - co do zasady - opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili ich zawarcia ich przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie będą miały miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych również wtedy, gdy pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca podkreślił jednak, że niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zaznaczył przy tym, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Jak wskazał Wnioskodawca, jest on podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegającym w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca otrzymał już pożyczki od innych spółek z grupy kapitałowej Wnioskodawcy. Wnioskodawca planuje również w przyszłości zaciągać pożyczki od spółek z grupy kapitałowej Wnioskodawcy.

Spółka udzielająca Wnioskodawcy pożyczek podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jest także zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, że ocena, czy pożyczki już otrzymane przez Wnioskodawcę jak i pożyczki przyszłe, o których mowa w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, są zwolnione z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wymaga w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia czy podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Udzielenie pożyczki ma charakter usługi. Ustawodawca - jak wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - uznaje za usługę każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności, które nie jest dostawą towarów, podkreślając tym samym powszechność opodatkowania. Zatem na zachowanie to (świadczenie) składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź tolerowanie - znoszenie określonych stanów rzeczy). Ponadto, do uznania danej czynności za usługę, konieczne jest istnienie odbiorcy wykonywanego świadczenia (beneficjenta czynności) i występowanie związku między tą czynnością a otrzymywanym przez wykonawcę tej czynności wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym. W konsekwencji, usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument - odbiorca świadczenia, odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną).

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania, iż świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Wynagrodzenie od usługi udzielenia pożyczki stanowią odsetki od kwoty pożyczki. Jak zostało wskazane, pożyczka będzie miała charakter odpłatny, tj. będzie przewidziane stosowne wynagrodzenie w postaci oprocentowania (odsetek).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

W przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym pożyczki udzieli podmiot zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług czynny.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu.

Reasumując, czynność udzielenia pożyczek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (odsetki) przez podatnika podatku od towarów i usług, stanowi odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca stwierdza, że czynność udzielenia przez spółkę z grupy pożyczek (dotyczy to zarówno już udzielonych, jak i przyszłych) będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc można je uznać za rodzące obowiązek w podatku od towarów i usług. Jednocześnie, są one zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług ze względu na fakt, że udzielanie pożyczek na rzecz Wnioskodawcy jest usługą wyświadczoną przez spółkę odpłatnie (za wynagrodzeniem w formie odsetek), w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności udzielania pożyczek w sposób częstotliwy.

Mając na uwadze powyższe, skoro zatem - jak wskazał Wnioskodawca - w jego ocenie opisane we wniosku pożyczki otrzymane, jak i przyszłe pożyczki otrzymane przez Wnioskodawcę od innych spółek, podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a ściślej są zwolnione z podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Wnioskodawcy jako pożyczkobiorcy nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z tego też powodu, w zakresie pytania będącego przedmiotem wniosku, Wnioskodawca zajął stanowisko, iż w świetle art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, pożyczki udzielone na rzecz Wnioskodawcy, jak i pożyczki udzielone w przyszłości, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i w związku z tym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zaciągnięcia takich pożyczek.

Zgodnie z jednolitą linią interpretacyjną pożyczki udzielane przez podatników podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Minister Finansów w wydawanych interpretacjach podatkowych wielokrotnie to potwierdzał. Na dowód czego Wnioskodawca przywołał szereg interpretacji indywidualnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że zgodnie z wolą Wnioskodawcy - wyrażoną w uzupełnieniu wniosku - przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca podkreślił bowiem w uzupełnieniu wniosku, że składając wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej pragnie jedynie potwierdzić, że jeżeli pożyczka otrzymana od spółki udzielającej pożyczki będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług, to nie będzie on zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tego tytułu.

Tym samym Organ zaznacza, że kwestie związane z podatkiem od towarów i usług są elementem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, niepodlegającym ocenie w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 223, z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 1 ust. 4 cyt. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Zgodnie z art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy - jak słusznie stwierdził Wnioskodawca - że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a.

w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b.

jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

*

umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzymał (a w przyszłości planuje zaciągnąć) pożyczki od innych spółek. Wnioskodawca i spółki należą do jednej grupy kapitałowej i są podmiotami powiązanymi. Pożyczki już udzielone jak i pożyczki przyszłe mają charakter odpłatny - jest przewidziane stosowne wynagrodzenie w postaci oprocentowania (odsetek). Udzielenie Wnioskodawcy pożyczki przez spółkę udzielającą pożyczek stanowi (stanowić będzie) świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z kolei z tytułu udzielania pożyczki pożyczkodawca jest (będzie) zwolniony z podatku od towarów i usług zgodnie z uregulowaniami wynikającymi z ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy opisane we wniosku umowy pożyczki podlegają regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia już udzielonych jak i przyszłych pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jeżeli zatem istotnie, jak twierdzi Wnioskodawca, udzielenie omawianych pożyczek podlega uregulowaniom wynikającym z ustawy o podatku od towarów i usług - co jak wskazano powyżej nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż interpretacja wydawana jest wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych - to na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawierane umowy pożyczek nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych - są/będą z niego wyłączone. Tym samym Wnioskodawca (pożyczkobiorca) nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umów.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl