0111-KDIB4.4014.395.2019.4.JKU - Określenie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczki.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 21 października 2019 r. (data wpływu - 25 października 2019 r.), uzupełnionym 10 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów pożyczki.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 16 grudnia 2019 r. znak: 0112-KDIL2-1.4012.483.2019.1.SS, 0111-KDIB4.4014.395.2019.3.JKU wezwano Zainteresowanych do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 10 stycznia 2020 r.

We wniosku złożonym przez:

* Zainteresowanego będącego stroną postępowania: B. Sp. z o.o. ("Pożyczkodawca"),

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: S.a r.l. ("Pożyczkobiorca")

przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

B spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ("Pożyczkodawca") jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Polski i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Pożyczkodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pożyczkodawca jest spółką, której przedmiotem działalności ujawnionym w Krajowym Rejestrze Sądowym jest przede wszystkim wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi (PKD 68.20.Z) oraz realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD 41.10.Z). Przedmiotem działalności Pożyczkodawcy ujawnionym w Krajowym Rejestrze Sądowym jest również pozostała finansowa działalność usługa (PKD 64.99.Z), jednak ma ona dla Pożyczkodawcy charakter poboczny. W przeszłości, w ramach swojej działalności, Pożyczkodawca udzielał pożyczek do spółek celowych.

S.a r.l. ("Pożyczkobiorca") jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Luksemburga, utworzoną i działającą zgodnie z prawem luksemburskim. Przedmiotem działalności Pożyczkobiorcy jest nabywanie, zarządzanie i obrót udziałami w innych luksemburskich i zagranicznych podmiotach. Pożyczkobiorca jest jedynym wspólnikiem Pożyczkodawcy.

Pożyczkodawca ma zamiar udzielać Pożyczkobiorcy pożyczek pieniężnych w celu zapewnienia mu finansowania na prowadzenie bieżącej działalności. Umowy pożyczki zostaną zawarte w formie pisemnej w Luksemburgu. W dacie zawarcia umowy pożyczki środki pieniężne będące przedmiotem umowy znajdować się będą poza Polską. Wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umowy pożyczki będą wykonywane w kraju siedziby Pożyczkobiorcy, tj. w Luksemburgu. Strony zdecydowały, że prawem właściwym dla wykonywania praw z umów pożyczki będzie prawo polskie.

Źródłem pochodzenia środków pieniężnych wykorzystanych do udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę będą każdorazowo nadwyżki finansowe wypracowane w ramach działalności Pożyczkodawcy i stanowiące majątek Pożyczkodawcy. Z tytułu pożyczki, Pożyczkodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie w postaci odsetek. Pożyczki udzielane będą w formie bezgotówkowej przy wykorzystaniu rachunków bankowych posiadanych przez Pożyczkodawcę i Pożyczkobiorcę. Pożyczki będą mogły zostać spłacone przez Pożyczkobiorcę poprzez dokonanie potrącenia z wierzytelnościami przysługującymi Pożyczkobiorcy względem Pożyczkodawcy.

Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca poprzez złożenie wniosku dążą do potwierdzenia skutków zawarcia umów pożyczki na gruncie podatku od towarów i usług i podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na okoliczność, że zdarzenie przyszłe dotyczy zarówno Pożyczkodawcy, jak i Pożyczkobiorcy (ze względu na potencjalne skutki zaciągnięcia pożyczki zarówno w podatku od towarów i usług, jak i w podatku od czynności cywilnoprawnych), występują oni z wnioskiem wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej stosownie do art. 14r. § 1 Ordynacji podatkowej wskazując jednocześnie Pożyczkodawcę jako stronę postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy udzielenie pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Zainteresowanych, udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie jednocześnie czynnością zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Zainteresowanych, konsekwencją powyższego będzie niepodleganie umów pożyczek udzielanych przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Niezależnie od powyższego, nawet w razie uznania przez Organ, że udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy nie będzie stanowiło odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług czynności te i tak, w ocenie Zainteresowanych, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jednocześnie, Zainteresowani wskazują, że w związku z udzielaniem pożyczek pieniężnych na rzecz Pożyczkobiorcy, Pożyczkodawca działa w ramach świadczenia usług finansowych zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług; w ich ocenie, na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych udzielania tych pożyczek nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z tym przepisem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona z podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Skoro zatem umowa pożyczki stanowiąca czynność cywilnoprawną na gruncie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie została wskazana w powyższym katalogu wyjątków, należy przyjąć, że są one objęte ogólną zasadą i jako czynności zwolnione z podatku od towarów i usług nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, pożyczki udzielane przez Pożyczkodawcę, stanowiące usługę finansową zwolnioną z podatku od towarów i usług, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Niezależnie od powyższego, w razie uznania przez Organ, że udzielanie pożyczek przez Pożyczkodawcę na rzecz Pożyczkobiorcy nie będzie stanowiło odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnionego z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, Zainteresowani wskazują, że pożyczki te nie będą wówczas podlegać opodatkowaniu podatkowi od czynności cywilnoprawnych z innych przyczyn wskazanych niżej.

Na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że podpisanie umowy pożyczki będzie miało miejsce na terytorium Luksemburga, a Pożyczkobiorca ma swoją siedzibę w Luksemburgu. W związku z tym, w ocenie Zainteresowanych, nie jest spełniona druga ze wskazanych powyżej przesłanek art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i na tej podstawie pożyczki nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Mając natomiast na uwadze, że w dacie zawarcia umów pożyczki środki pieniężne będące ich przedmiotem znajdować się będą każdorazowo na terytorium Luksemburga (a ponadto prawa majątkowe wynikające z umowy pożyczki będą wykonywane w kraju siedziby Pożyczkobiorcy, tj. w Luksemburgu, w ocenie Zainteresowanych, również pierwsza przesłanka wskazanego wyżej przepisu nie zostanie spełniona. Tym samym, udzielenie przez Pożyczkodawcę pożyczki na rzecz Pożyczkobiorcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowani powołali się na interpretacje indywidualne.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1519, z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

W przypadku umowy pożyczki stawka podatku wynosi - zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy - 0,5%.

Jak wynika z treści art. 1 ust. 4 ww. ustawy, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Pożyczkodawca ma zamiar udzielać Pożyczkobiorcy pożyczek pieniężnych w celu zapewnienia mu finansowania na prowadzenie bieżącej działalności. Umowy pożyczki zostaną zawarte w formie pisemnej w Luksemburgu. W dacie zawarcia umowy pożyczki środki pieniężne będące przedmiotem umowy znajdować się będą poza Polską. Wszelkie prawa i obowiązki wynikające z umowy pożyczki będą wykonywane w kraju siedziby Pożyczkobiorcy, tj. w Luksemburgu. Strony zdecydowały, że prawem właściwym dla wykonywania praw z umów pożyczki będzie prawo polskie.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ - jak wskazano we wniosku - środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki, w momencie jej zawierania, znajdowały się/będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zawarta została/zostanie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, bezzasadnym jest analiza wyłączenia zawartego w art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Niemniej, zgodzić się należy ze stanowiskiem Zainteresowanych, że w sytuacji gdy umowa pożyczki objęta jest zakresem przedmiotowym i podmiotowym według regulacji zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług (tzn. z tytułu umowy pożyczki którakolwiek z jej stron jest opodatkowana lub zwolniona z podatku od towarów i usług), umowa pożyczki podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.