0111-KDIB4.4014.258.2018.1.BD - Zwolnienie z PCC nabycia instrumentów finansowych.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lipca 2018 r. (data wpływu - 25 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia na podstawie umowy sprzedaży instrumentów finansowych (akcji) - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia na podstawie umowy sprzedaży instrumentów finansowych (akcji).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej zwany: "Spółką" lub "Bankiem") jest bankiem krajowym w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo bankowe prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie przepisów tej ustawy. Spółka jest ogólnopolskim, uniwersalnym bankiem oferującym usługi finansowe (świadczącym czynności bankowe) zarówno klientom detalicznym (konsumentom) i przedsiębiorcom poprzez sieć oddziałów, sieci indywidualnych doradców i bankowość elektroniczną.

W ramach realizowanej strategii biznesowej w celu umacniania swojej pozycji na rynku bankowym i zwiększania skali prowadzonej działalności gospodarczej (aktywów, przychodów, liczby obsługiwanych klientów, etc.) Bank nie wyklucza, iż w najbliższym czasie będzie dążył do przejmowania innych banków krajowych w rozumieniu ustawy - Prawo bankowe. Przejęcia będą następować m.in. poprzez nabycia w drodze umowy sprzedaży akcji innych banków krajowych (tj. z siedzibą w Polsce, dalej: Akcje Banków Przejmowanych) niebędących spółkami publicznymi w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych, tj. nie notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych (dalej banki te zwane będą w skrócie: "Bankami Przejmowanymi"). Transakcje zakupu Akcji Banków Przejmowanych nie będą następować w ramach obrotu zorganizowanego w rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (dalej: "Ustawa o Obrocie"). Akcje Banków Przejmowanych stanowić będą "papiery wartościowe", o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a Ustawy o Obrocie, które będą oczywiście zbywalne, a także "instrumenty finansowe" zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 Ustawy o Obrocie. Sprzedającymi będą akcjonariusze Banków Przejmowanych, mogący mieć siedzibę/miejsce zamieszkania zarówno w Polsce jak i w innych państwach.

Bank posiada (załączone) zezwolenie Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (KPWiG) ze stycznia 2005 r. (nr...) na prowadzenie działalności maklerskiej m.in. na nabywanie na własny rachunek instrumentów finansowych w postaci zbywalnych papierów wartościowych (pkt I.3). W związku z czym stanowi on "firmę inwestycyjną" w rozumieniu art. 3 pkt 33 Ustawy o Obrocie. Zezwolenie jakie posiada Bank jest "zezwoleniem na prowadzenie działalności maklerskiej", o którym mowa w art. 69 Ustawy o Obrocie tylko wydanym na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o obrocie publicznymi papierami wartościowymi, która to ustawa została zastąpiona przez Ustawę o Obrocie (art. 224 Ustawy o Obrocie). Zgodnie z art. 216 Ustawy o Obrocie zezwolenie Komisji nie wygasło i zachowało ważność po wejściu w życie tej ustawy.

Bank przygotowując się kompleksowo do realizacji rozważanych działań, w tym w postaci akwizycji Banków Przejmowanych chciałby z góry potwierdzić w formie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego kwalifikację podatkową opisanych wyżej transakcji na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zakup Akcji Banków Przejmowanych (instrumentów finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 3 pkt 1 lit. a) Ustawy o Obrocie) na podstawie umowy sprzedaży podlegać będzie zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 9 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup Akcji Banków Przejmowanych na podstawie umowy sprzedaży podlegać będzie zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 9 pkt 9 lit. a ww. ustawy sprzedaż praw majątkowych, będących instrumentami finansowymi firmom inwestycyjnym podlega zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych. Przepis ten (art. 9 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych) odwołuje się przy definiowaniu pojęć w nim użytych (w tym "instrumentu finansowego" i "firmy inwestycyjnej") do Ustawy o Obrocie, stąd kluczowe w przedmiotowej sprawie jest ustalenie czy: (1) "Akcje Banków Przejmowanych" stanowią instrumenty finansowe; (2) Bank jest "firmą inwestycyjną" na gruncie Ustawy o Obrocie.

Jak zostało przedstawione w stanie faktycznym Akcje Banków Przejmowanych stanowić będą instrumenty finansowe w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 Ustawy o Obrocie, ponieważ stanowić będą jako akcje "papiery wartościowe" zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a tej ustawy. Dalej, Bank posiadając opisane w stanie faktycznym zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej spełnia również przesłanki "firmy inwestycyjnej" w rozumieniu art. 3 pkt 33 Ustawy o Obrocie - jest "bankiem prowadzącym działalność maklerską". Spełnione zatem są dwie przesłanki i niewątpliwie w świetle wykładni literalnej (gramatycznej) zakup Akcji Banków Przejmowanych przez Bank jako "firmę inwestycyjną" powinien podlegać zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych.

Również w świetle wykładni celowościowej i historycznej stanowisko Banku wydaje się zasadne. Od wejścia w życie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych art. 9 pkt 9 przewidywał zwolnienie o charakterze przedmiotowo-podmiotowym zawsze obejmujące "papiery wartościowe" (tu: akcje) i "banki prowadzące działalność maklerską". W druku sejmowym nr 1498 Sejmu RP III kadencji zawierającym projekt ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (jaki wszedł w życie 1 stycznia 2001 r.) ani w stenogramach prac komisji nie znajdujemy podstaw do przyjęcia odmiennego celu niż ustanowienie zwolnienia przedmiotowo-podmiotowego. Brak zatem podstaw do przyjęcia, aby celem ustawodawcy mógł być inny zakres niż wynikający wprost z wykładni gramatycznej (literalnej) art. 9 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Bank nie znalazł również innych interpretacji indywidualnych lub wyroków sądów administracyjnych o odmiennym stanowisku niż zaprezentowane przez Bank.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. ustawy - podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

Jak wynika z powołanych przepisów - umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, ustawodawca w ramach art. 9 pkt 9 przewidział, iż zwalnia się od podatku sprzedaż praw majątkowych, będących instrumentami finansowymi:

- w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, 1948 i 1997 oraz z 2017 r. poz. 724, 768 i 791).

Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca-Bank w najbliższym czasie będzie dążył do przejmowania innych banków krajowych w rozumieniu ustawy - Prawo bankowe. Przejęcia będą następować m.in. poprzez nabycia w drodze umowy sprzedaży akcji innych banków krajowych. Transakcje zakupu Akcji Banków Przejmowanych nie będą następować w ramach obrotu zorganizowanego w rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Akcje Banków Przejmowanych stanowić będą papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a ww. ustawy, które będą zbywalne, a także instrumenty finansowe zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Sprzedającymi będą akcjonariusze Banków Przejmowanych, mogący mieć siedzibę/miejsce zamieszkania zarówno w Polsce jak i w innych państwach. Bank posiada zezwolenie Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (KPWiG) ze stycznia 2005 r. na prowadzenie działalności maklerskiej m.in. na nabywanie na własny rachunek instrumentów finansowych w postaci zbywalnych papierów wartościowych. W związku z czym stanowi on firmę inwestycyjną w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Zezwolenie jakie posiada Bank, jest "zezwoleniem na prowadzenie działalności maklerskiej", o którym mowa w art. 69 Ustawy o Obrocie tylko wydanym na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o obrocie publicznymi papierami wartościowymi.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera definicji instrumentów finansowych oraz firm inwestycyjnych. W tym jednak zakresie ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych odsyła do przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1768, z późn. zm.) instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są papiery wartościowe.

W myśl art. 3 pkt 1 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - rozumie się przez to:

Przez firmę inwestycyjną rozumie się dom maklerski, bank prowadzący działalność maklerską, zagraniczną firmę inwestycyjną prowadzącą działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zagraniczną osobę prawną z siedzibą na terytorium państwa innego niż państwo członkowskie, prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską (art. 3 pkt 33 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi).

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, prowadzenie działalności maklerskiej wymaga zezwolenia Komisji wydanego na wniosek, o którym mowa w art. 82, złożony przez zainteresowany podmiot.

Stosownie do treści art. 69 ust. 2 ww. ustawy, działalność maklerska, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 3 i 5 oraz art. 70, obejmuje wykonywanie czynności polegających na:

Zdanie pierwsze art. 216 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej lub na prowadzenie rachunków papierów wartościowych udzielone przez Komisję przed dniem wejścia w życie ustawy, uprawniają do wykonywania czynności określonych odpowiednio w art. 69 ust. 2-4 albo w art. 119 ust. 1.

Podmioty prowadzące działalność maklerską na podstawie zezwoleń udzielonych przez Komisję przed dniem wejścia w życie ustawy są obowiązane, w terminie 6 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, do dostosowania prowadzonej działalności do warunków wymaganych przepisami ustawy (art. 216 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi).

Jak wynika z art. 9 pkt 9 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zwalnia się od podatku sprzedaż praw majątkowych, będących instrumentami finansowymi firmom inwestycyjnym oraz zagranicznym firmom inwestycyjnym - w rozumieniu przepisów o obrocie instrumentami finansowymi.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym uznać zatem należy, że skoro - jak wynika z wniosku i wskazania Wnioskodawcy - jest on firmą inwestycyjną w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, gdyż posiada zezwolenie Komisji na prowadzenie działalności maklerskiej, o której mowa w art. 69 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (przyznane pod rządami poprzedniej ustawy zezwolenie nie wygasło i zachowało ważność), to planowany zakup akcji Banków Przejmowanych na podstawie umowy sprzedaży należy zakwalifikować jako czynność zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.