0111-KDIB3-3.4013.85.2017.1.MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 sierpnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4013.85.2017.1.MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 czerwca 2017 r. (data wpływu 14 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków wynikających z obrotu wyrobami akcyzowymi jest:

* prawidłowe - w zakresie braku obowiązku okazania dokumentu tożsamości przez podmiot odbierający w przypadku sprzedaży wyrobów określonych w art. 138t ust. 1 ustawy w opakowaniu o pojemności mniejszej niż 20 litrów;

* nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązków wynikających z obrotu wyrobami akcyzowymi.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi Skład podatkowy. Działalność gospodarcza polega między innymi na skażaniu alkoholu etylowego (zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2015 r. w sprawie dokumentu dostawy, warunków i sposobu zwrotu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz środków skażających alkohol etylowy Dz. U. z 2015 r. poz. 2285 z późn. zm. i Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego - dodatkowymi środkami dopuszczonymi przez Rzeczpospolitą Polską), produkcji wyrobów na bazie alkoholu etylowego skażonego i całkowicie skażonego oraz sprzedaży alkoholu etylowego całkowicie skażonego i wyrobów produkowanych na jego bazie.

Wśród produktów oferowanych do sprzedaży są m.in. towary wymienione w ustawie z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów - Dz. U. z 2017 r. poz. 708. Zgodnie z ww. ustawą wnioskodawca w określonych w ustawie sytuacjach przesyła zgłoszenie do rejestru zgłoszeń na formularzu udostępnionym na PUESC.

Zgodnie z art. 138t ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym podmiot dokonujący sprzedaży na terytorium kraju:

1.

alkoholu całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej, dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, lub dodatkowymi środkami dopuszczonymi przez Rzeczpospolitą Polską, na podstawie Rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego,

2.

wyrobów objętych podkategoriami Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU): 20.14.75, 20.20.14 i 20.59.43 zawierających w swym składzie alkohol etylowy o objętościowej mocy powyżej 50% objętości

- w opakowaniach jednostkowych o pojemności 20 litrów i większej, prowadzi rejestr podmiotów odbierających te wyroby.

Zgodnie z art. 138t ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym podmiot odbierający będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej jest obowiązany do okazania podmiotowi dokonującemu sprzedaży dokumentu potwierdzającego jego tożsamość. W przypadku gdy podmiot odbierający odmawia okazania dokumentu potwierdzającego jego tożsamość, sprzedawca jest obowiązany odmówić sprzedaży wyrobów wskazanych w ust. 1.

Wnioskodawca założył rejestr podmiotów odbierających te wyroby.

Wpisów do rejestru dokonuje się z chwilą odbioru wyrobów. Wpisu do rejestru nie dokonuje się, w przypadku gdy w wyniku sprzedaży wyrobów wskazanych w ust. 1 ich przewóz objęty został systemem monitorowania drogowego, o którym mowa w ustawie z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów (Dz. U. z 2017 r. poz. 708), lub gdy sprzedaż potwierdzana jest fakturą.

W przypadku sprzedaży towarów wymienionych w ust. 1, która nie będzie udokumentowana fakturą tylko paragonem fiskalnym, w rejestrze będą dokonywane wymagane wpisy a kopie rejestru będą przekazywane w wymaganym terminie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Obecnie Wnioskodawca każdą sprzedaż dokumentuje fakturą, również tę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Wnioskodawca nie dokumentuje sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, ponieważ korzysta ze zwolnienia na podstawie Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących Dz. U. z 2016 r. poz. 2177 (obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł).

Wnioskodawca ma wątpliwość jak postępować w następującej sytuacji: podmiot odbierający będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej zamawia towar wymieniony art. 138t ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w opakowaniu o pojemności 20 litrów lub większej, lub w opakowaniu o pojemności mniejszej niż 20 litrów. Towar ten jest odbierany osobiście lub jest wysyłany do zamawiającego za pośrednictwem firmy kurierskiej. Na zakupiony towar jest wystawiona faktura. Wpisu do rejestru nie dokonuje się.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji podmiot odbierający jest obowiązany do okazania podmiotowi dokonującemu sprzedaży dokumentu potwierdzającego jego tożsamość?

Jeżeli tak, to:

* w jaki sposób realizować taki obowiązek gdy odbiorca nie ma bezpośrednio możliwości okazania dokumentu tożsamości (transakcja dokonywana na odległość)?

* czy obowiązek okazania przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej dokumentu tożsamości występuje w sytuacji nabycia towarów, o których mowa w art. 138t ust. 1 w opakowaniu o pojemności 20 litrów i większej oraz w opakowaniu o pojemności mniejszej niż 20 litrów?

Czy podmiot dokonujący sprzedaży ma obowiązek przesłania do właściwego naczelnika urzędu skarbowego kopię rejestru gdy nie ma w nim wpisów (sprzedaż dokumentowana jest fakturą)?

Czy w takim przypadku sprzedawca powinien przesłać do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie określonym w ust. 4 informację, że wpisów w rejestrze nie było, ze względu na dokumentowanie sprzedaży fakturą?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek wynikający z art. 138t ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym nie będzie miał zastosowania w przypadku gdy towar, o którym mowa w art. 138t ust. 1 w opakowaniu o pojemności 20 litrów i większej będzie sprzedawany osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i sprzedaż będzie udokumentowana fakturą.

Obowiązek okazania dokumentu tożsamości będzie w przypadku, gdy sprzedaż będzie dokumentowana paragonem fiskalnym i nabywany będzie towar, o którym mowa w art. 138t ust. 1 w opakowaniu o pojemności 20 litrów i większej.

Obowiązek okazania dokumentu tożsamości nie wystąpi w przypadku sprzedaży towaru w opakowaniu o pojemności mniejszej niż 20 litrów dokumentowanej paragonem fiskalnym lub fakturą.

Zdaniem Wnioskodawcy do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, w wymaganym terminie należy przesłać informację, że wpisów do rejestru nie dokonano, z powodu dokumentowania każdej sprzedaży fakturą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie braku obowiązku okazania dokumentu tożsamości przez podmiot odbierający w przypadku sprzedaży wyrobów określonych w art. 138t ust. 1 ustawy w opakowaniu o pojemności mniejszej niż 20 litrów;

* nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. roku o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 43 z późn. zm.) zwaną dalej "ustawą", Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 1 ust. 12 pkt 18 ustawy faktura to faktura w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług zawierającą dane nabywcy i jego adres oraz dane dotyczące ilości (liczby) i miary nabywanych wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych.

Zgodnie z art. 138t ustawy

1. Podmiot dokonujący sprzedaży na terytorium kraju:

1.

alkoholu całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej, dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, lub dodatkowymi środkami dopuszczonymi przez Rzeczpospolitą Polską, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego,

2.

wyrobów objętych podkategoriami Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU): 20.14.75, 20.20.14 i 20.59.43 zawierających w swym składzie alkohol etylowy o objętościowej mocy powyżej 50% objętości

- w opakowaniach jednostkowych o pojemności 20 litrów i większej, prowadzi rejestr podmiotów odbierających te wyroby.

2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać następujące dane:

1.

rodzaj, podkategorię Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) oraz ilość odebranych wyrobów;

2.

imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub adres siedziby podmiotu odbierającego;

3.

numer PESEL lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotu odbierającego;

4.

datę oraz adres miejsca dokonania sprzedaży;

5.

czytelny podpis podmiotu odbierającego lub osoby reprezentującej ten podmiot.

3. Wpisu do rejestru dokonuje się z chwilą odbioru wyrobów.

4. Podmiot dokonujący sprzedaży przekazuje kopię rejestru właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie do 5. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego on dotyczy.

5. Podmiot odbierający będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej jest obowiązany do okazania podmiotowi dokonującemu sprzedaży dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.

6. W przypadku gdy podmiot odbierający odmawia okazania dokumentu potwierdzającego jego tożsamość, sprzedawca jest obowiązany odmówić sprzedaży wyrobów wskazanych w ust. 1.

7. Rejestr powinien być przechowywany do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym został sporządzony.

8. Wpisu do rejestru nie dokonuje się, w przypadku gdy w wyniku sprzedaży wyrobów wskazanych w ust. 1 ich przewóz objęty został systemem monitorowania drogowego, o którym mowa w ustawie z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów (Dz. U. poz. 708), lub gdy sprzedaż potwierdzana jest fakturą.

Mają na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że obowiązek wynikający z art. 138t ust. 5 ustawy dotyczący konieczności okazania przez podmiot odbierający wyroby określone w art. 138t ust. 1 ustawy, będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, podmiotowi dokonującemu sprzedaży dokumentu potwierdzającego jego tożsamość jest niezależny od dokonanej formy sprzedaży (paragon, faktura), w każdym przypadku gdy wielkość opakowań jednostkowych jest równa bądź większa niż 20 litrów.

Zauważyć bowiem należy, że rejestr o którym mowa w art. 138t ust. 1 ustawy jest wypełniany w przypadku gdy sprzedawane wyroby nie są objęte systemem monitorowania drogowego, o którym mowa w ustawie z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów (Dz. U. poz. 708), lub gdy sprzedaż nie jest potwierdzana fakturą tj. w przypadku tzw. sprzedaży paragonowej.

Niemniej sam obowiązek związany z okazaniem dokumentu tożsamości wynikający z ust. 5 art. 138t nie zależy od formy sprzedaży, a obowiązek ten służy weryfikacji prawidłowości danych zawartych na fakturze lub danych wpisywanych do rejestru wynikającego z tzw. sprzedaży paragonowej.

W związku z powyższym Wnioskodawca sprzedając osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej wyroby określone w art. 138t ust. 1 ustawy, w opakowaniach równych bądź większych niż 20 litrów, bez względu na formę sprzedaży (paragon, faktura) zobowiązany jest do zweryfikowania tożsamości osoby fizycznej nieprowadzącej dzielności gospodarczej poprzez żądanie okazania dowodu potwierdzającego jego tożsamość. W przypadku gdy podmiot odbierający odmawia okazania dokumentu potwierdzającego jego tożsamość, Wnioskodawca zgodnie z art. 138t ust. 6 ustawy jest obowiązany odmówić sprzedaży wyrobów wskazanych w art. 138t ust. 1 ustawy.

Ustawodawca nie sprecyzował w jaki konkretny sposób obowiązek o którym mowa w art. 138t ustawy winien być zrealizowany np. w przypadku sprzedaży na odległość, pozostawiając podmiotom pewien zakres swobody. Niemniej realizacja tego obowiązku po stronie Wnioskodawcy winna wypełnić znamiona należytej staranności, a tym samym Wnioskodawca winien mieć możliwość fizycznej weryfikacji tożsamości osoby kupującej na podstawie przedstawionego przez nią dokumentu tożsamości.

W zakresie obowiązku wynikającego z art. 138t ust. 4 ustawy dotyczącego przekazywania kopii rejestru właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie do 5. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego on dotyczy, Organ podziela pogląd Wnioskodawcy, iż winien on w wymaganym terminie przesłać informację, że wpisów do rejestru nie dokonano z uwagi na dokumentowanie każdej sprzedaży fakturą, co wynika z art. 138t ust. 8 ustawy. Niemniej wraz z tą informacją Wnioskodawca winien przesłać kopię rejestru (nawet jeśli nie zawiera ona wpisów) gdyż taki obowiązek wynika wprost z art. 138t ust. 4 ustawy.

Reasumując, w przypadku sprzedaży wyrobów określonych w art. 138t ust. 1 ustawy w opakowaniach jednostkowych mniejszych niż 20 litrów Wnioskodawca nie ma obowiązku żądania od podmiotu odbierającego wyroby, będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej dokumentu potwierdzającego tożsamość, gdyż w stosunku to tej wielkości opakowań przepisy art. 138t ust. 5 ustawy nie znajdują zastosowania. Natomiast w przypadku większych opakowań obowiązek ten jest bezwzględny, zarówno w przypadku sprzedaży udokumentowanej paragonem fiskalnym jak i fakturą.

Mając na uwadze powyższe oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za:

* prawidłowe - w zakresie braku obowiązku okazania dokumentu tożsamości przez podmiot odbierający w przypadku sprzedaży wyrobów określonych w art. 138t ust. 1 ustawy w opakowaniu o pojemności mniejszej niż 20 litrów;

* nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl