0111-KDIB3-3.4013.50.2017.1.MS - Zwolnienie z podatku akcyzowego wyrobów węglowych nabytych do celów grzewczych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych przez Spółdzielnię Mieszkaniową do celów grzewczych:

* lokali mieszkalnych będących w zasobie Wnioskodawcy - jest prawidłowe;

* lokali mieszkalnych niebędących w zasobie Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe;

* lokalu biurowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 maja 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych przez Spółdzielnię Mieszkaniową do celów grzewczych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółdzielnia Mieszkaniowa) nabywa wyroby węglowe tj. węgiel kamienny (CN 2701) i wykorzystuje te wyroby do celów opałowych. Wnioskodawca ma w swoich zasobach 7 kotłowni, w których produkuje i dostarcza ciepło do lokali mieszkalnych stanowiących indywidualne gospodarstwa domowe. Powierzchnia grzewcza lokali mieszkalnych do których produkowane ciepło jest bezpośrednio dostarczane do gospodarstw domowych wynosi 19.243,93 m². Wnioskodawca administruje lokalami mieszkalnymi na podstawie umów zawartych indywidualnie z poszczególnymi mieszkańcami.

Wnioskodawca sprzedaje również ciepło podmiotom zewnętrznym, są to trzy budynki mieszkalne. Dwa z nich są własnością Gminy W., jeden jest Wspólnotą Mieszkaniową z większościowym udziałem Gminy W. Powierzchnia grzewcza w tych budynkach wynosi 1.554,13 m². We wszystkich trzech budynkach mieszkalnych finalnym odbiorcom ciepła są gospodarstwa domowe.

Wnioskodawca ma w swoich zasobach także lokal biurowy o powierzchni grzewczej 55,00 m², który korzysta z ciepła dostarczanego przez kotłownię osiedlową. Lokal biurowy przeznaczony jest na cele Wnioskodawcy. Powierzchnia lokalu biurowego stanowi 0,29% całkowitej powierzchni grzewczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca będzie mógł korzystać od 1 lipca 2017 r. ze zwolnienia w zakresie podatku akcyzowego w związku z zużyciem węgla na potrzeby ogrzewania lokali mieszkalnych - gospodarstw domowych będących w administrowaniu Wnioskodawcy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r.?

2. Czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia w zakresie podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. w związku ze zużyciem węgla na potrzeby ogrzewania lokali mieszkalnych nie będących w zasobach administrowania Wnioskodawcy - ciepło jest sprzedawane odbiorcom zewnętrznym po czym w stanie nieprzetworzonym zużywane jest do ogrzania tylko i wyłącznie indywidualnych gospodarstw domowych?

3. Czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia w zakresie podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. w związku ze zużyciem węgla na potrzeby ogrzewania biura - siedziby Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Odnośnie pytania 1.

1) Wnioskodawca stoi na stanowisku, że od 1 lipca 2017 r. będzie mógł korzystać ze zwolnienia w zakresie podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. w związku ze zużyciem węgla na potrzeby ogrzewania lokali mieszkalnych - gospodarstw domowych.

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 Prawo Spółdzielcze - Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848 z późn. zm. - spółdzielnia mieszkaniowa jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób, o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, które w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Spółdzielniach Mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1222 z późn. zm.) celem spółdzielni mieszkaniowej jest m.in. zaspakajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków i ich rodzin. Wnioskodawca wytwarza ciepło celem ogrzania lokali mieszkalnych - gospodarstw domowych - swoich mieszkańców.

Odnośnie pytania 2.

2) Wnioskodawca uważa, że od 1 lipca 2017 r. będzie mógł korzystać ze zwolnienia w zakresie podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. w związku ze zużyciem węgla na potrzeby ogrzewania lokali mieszkalnych nie będących w zasobach administrowania, czyli odbiorom zewnętrznym, których lokale stanowią w 100% gospodarstwa domowe.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zwolnienie dotyczy również lokali nie będących w zasobach administratora, ponieważ finalnym nabywcą ciepła jest indywidualne gospodarstwo domowe. Podkreślić należy fakt, iż w żadnym lokalu nie jest prowadzona działalność gospodarcza, dlatego też mimo, że Wnioskodawca sprzedaje ciepło do podmiotów zewnętrznych finalnym odbiorom ciepła jest indywidualne gospodarstwo domowe.

Odnośnie pytania 3.

3) Wnioskodawca stoi na stanowisku, że od 1 lipca 2017 r. będzie mógł korzystać ze zwolnienia w zakresie podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. w związku ze zużyciem węgla na potrzeby ogrzewania biura. Ogrzewane biuro jest siedzibą Wnioskodawcy. Wnioskodawca uważa, że w takiej sytuacji pomocne może okazać się brzmienie art. 11 ust. 3 Dyrektywy Rady2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.Urz.UE.L nr 283/51 z późn. zm.), który stanowi, iż w przypadku zastosowań mieszanych, opodatkowanie stosowane jest proporcjonalnie do każdego rodzaju zastosowania, przy czym jeśli zastosowanie gospodarcze jest nieznaczne, wówczas może być traktowane jako nieistniejące. Na ogrzewanie lokalu biurowego zużywa się około 0,29% wyprodukowanego w ciągu roku ciepła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

* za prawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do celów grzewczych lokali mieszkalnych będących w zasobie Wnioskodawcy;

* za nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do celów grzewczych lokali mieszkalnych niebędących w zasobie Wnioskodawcy;

* za nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do celów grzewczych lokalu biurowego.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej. Ponadto ponieważ pytania i stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku odnoszą się tylko do zastosowania zwolnienia z akcyzy w oparciu o przepis art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy, udzielona interpretacja dotyczy tylko zastosowania w sprawie tego przepisu.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 43), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, że przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Finalny nabywca węglowy jest to podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym (art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Zasadą jest, że obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą, tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

W świetle art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, 1954 i 1985), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2016 r. poz. 157), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638 i 1948), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930, 1583 i 1948), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. odziałalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948).

Stosownie do art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Zgodnie zaś z art. 31a ust. 4 ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem zwolnienia wyrobów węglowych ze względu na przeznaczenie jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego, które może być dokonane na dokumencie dostawy, fakturze lub w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

Interpretacja językowa przepisów wskazuje, że dla celów zwolnienia z akcyzy wyroby węglowe muszą być zużywane m.in. przez gospodarstwa domowe. Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia "gospodarstwo domowe". Zatem należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, że "gospodarstwo" to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast "domowy" (str. 144) to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania, jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych, domowych).

Stosownie zaś do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222) - celem spółdzielni mieszkaniowej (...) jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

W sprawie Wnioskodawca - Spółdzielnia Mieszkaniowa - ma wątpliwości czy nabywane przez niego wyroby węglowe o kodzie CN 2701 i wykorzystywane do celów opałowych we własnych kotłowniach mogą korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest finalnym nabywcą węgla. Ciepło wytwarzane w związku z zużyciem wyrobów węglowych dostarczane jest do lokali mieszkalnych stanowiących zasób Wnioskodawcy do lokali mieszkalnych nie stanowiących zasobu Wnioskodawcy (trzy budynki mieszkalne z których dwa z nich są własnością Gminy W., jeden jest Wspólnotą Mieszkaniową z większościowym udziałem Gminy W.) oraz do lokalu biurowego - biura Wnioskodawcy.

Zauważyć należy, że spółdzielnie mieszkaniowe są celowymi jednostkami organizacyjnymi. Są to podmioty powołane do działania w ww. zakresie na rzecz swoich członków (np. gospodarstw domowych). Fakt ten odróżnia zatem spółdzielnie od podmiotów gospodarczych wytwarzających ciepło w celach gospodarczych.

Jednocześnie - w odróżnieniu od tych podmiotów - pozwala on na zachowanie warunku przeznaczenia nabywanych wyrobów węglowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe. Istotą każdego z tych zużyć jest bowiem zużycie w podmiocie upoważnionym do działania na rzecz mieszkańców (w kotłowni Spółdzielni). Ów stosunek prawny łączący mieszkańców ze Spółdzielnią pozwala więc na przyjęcie, że przeznaczenie nabywanego wyrobu węglowego zostaje w tym przypadku dochowane. Tym samym Spółdzielnia, jako finalny nabywca węglowy, działający w imieniu członków Spółdzielni, prowadzących gospodarstwa domowe, może nabyć wyroby węglowe zwolnione od akcyzy.

Zatem należy stwierdzić, że zużywane przez Wnioskodawcę (Spółdzielnię Mieszkaniową) wyroby węglowe w celu ogrzania lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) będących w zasobach Wnioskodawcy, mogą być objęte zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy.

Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest nabycie wyrobów węglowych wraz ze spełnieniem warunku o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 z uwzględnieniem art. 31a ust. 4 ustawy.

Odnosząc się z kolei do kwestii zwolnienia z akcyzy zużycia węgla kamiennego w celu wytworzenia ciepła dostarczanego do budynków Gminy W. oraz budynku Wspólnoty Mieszkaniowej, stwierdzić należy, że zużycie na ten cel nie będzie objęte zwolnieniem. Brak jest bowiem w tej sytuacji podstaw prawnych, aby uznać, że w przypadku spółdzielni ma zastosowanie zwolnienie z podatku akcyzowego określone w art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy. Spółdzielnia w tym przypadku nie zużywa węgla kamiennego dla potrzeb lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) znajdujących się w jej zasobach, ale na potrzeby podmiotu trzeciego. Wnioskodawca w takiej sytuacji występuje jako dostawca ciepła, działa w charakterze "ciepłowni", co skutkuje brakiem możliwości zastosowania zwolnienia.

Ponadto jak już stwierdzono, wyrób węglowy nabyty przez Wnioskodawcę może korzystać ze zwolnienia w sytuacji gdy jest on zużywany do celów mieszkaniowych w budynkach mieszkalnych będących w zasobie Spółdzielni. Zwolnieniem nie będzie zaś objęty wyrób węglowy zużywany przez Wnioskodawcę w celu dostarczenia ciepła do lokalu użytkowego - biura Wnioskodawcy.

Jednocześnie odrębnie trzeba rozstrzygnąć kwestię czy zużycie węgla kamiennego (CN 2701) w celach gospodarczych na potrzeby dostarczenia ciepła do lokalu biurowego o powierzchni 55 m², może być traktowane jako nieistniejące.

W myśl art. 11 ust. 1 Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.Urz.UE.L nr. 283/51 z późn. zm.) w niniejszej Dyrektywie "zastosowanie gospodarcze" oznacza wykorzystanie przez jednostkę gospodarczą, określoną zgodnie z ust. 2, która samodzielnie i niezależnie, w dowolnym miejscu, dostarcza towary lub świadczy usługi, niezależnie od celu i wyniku wykonywania takich działalności gospodarczych. Działalności gospodarcze obejmują wszystkie działalności producentów, podmiotów gospodarczych i osób świadczących usługi włącznie z działalnością górniczą i rolniczą oraz wykonywaniem wolnych zawodów. Państwowe, regionalne i lokalne władze administracyjne oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za jednostki gospodarcze w odniesieniu do działalności lub transakcji, w które są one zaangażowane jako władze publiczne. Jednakże gdy angażują się one w takie działalności lub transakcje powinny być uważane za zakłady w odniesieniu do tych działalności lub transakcji, gdyby traktowanie ich nie jako zakłady prowadziłoby do znacznych zakłóceń konkurencji.

Stosownie do art. 11 ust. 2 i 3 ww. Dyrektywy w odniesieniu do niniejszej dyrektywy, jednostka gospodarcza nie może być mniejsza od części przedsięwzięcia lub osoby prawnej, która z organizacyjnego punktu widzenia stanowi niezależny zakład, to znaczy jest jednostką zdolną do funkcjonowania w oparciu o własne środki. W przypadku zastosowań mieszanych, opodatkowanie stosowane jest proporcjonalnie do każdego rodzaju zastosowania, przy czym jeśli zastosowanie gospodarcze jest nieznaczne, wówczas może być traktowane jako nieistniejące.

Państwa Członkowskie mogą ograniczyć zakres obniżonego poziomu opodatkowania dla zastosowań gospodarczych (art. 11 ust. 4 Dyrektywy).

W tym miejscu należy zauważyć, że przywoływany art. 11 ust. 3 Dyrektywy 2003/96/WE nie ma zastosowania do zwolnień wyrobów węglowych. Przepis art. 11 ust. 3 Dyrektywy należy rozpatrywać w kontekście tych przepisów dyrektywy, w których jest mowa o zastosowaniu wyrobów do celów gospodarczych i niegospodarczych oraz mieszanych w zakresie ich opodatkowania, a nie zwolnienia od akcyzy.

Zatem, z uwagi na powyższe stwierdzić należy, że zużywany przez Wnioskodawcę węgiel kamienny o kodzie CN 2701 w celu ogrzania lokalu biurowego nie może korzystać ze zwolnienia z akcyzy.

Tym samym Wnioskodawca winien proporcjonalnie dokonać zakupu węgla do celów zużycia objętego zwolnieniem na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy oraz do celów zużycia wyłączonego z zakresu zwolnień (opodatkowanego akcyzą). Przy czym przepisy prawa akcyzowego nie regulują sposobu określania ilości wyrobów węglowych zużytych do celów zwolnionych oraz opodatkowanych.

Reasumując węgiel kamienny o kodzie CN 2701 przeznaczony przez Wnioskodawcę do ogrzania lokali mieszkalnych będących w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej, Wnioskodawca może zakupić od 1 lipca 2017 r. jako zwolniony od akcyzy po spełnieniu warunku o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 z uwzględnieniem art. 31a ust. 4 ustawy. Użycie przez Wnioskodawcę węgla kamiennego do ww. celów nie będzie skutkowało u Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym. Natomiast na potrzeby wytwarzania ciepła do lokali mieszkalnych znajdujących się w budynkach Gminy W., w budynku Wspólnoty Mieszkaniowej oraz lokalu biurowego Wnioskodawca powinien nabywać węgiel kamienny przeznaczony do celów opałowych na zasadach ogólnych z akcyzą zapłaconą w cenie tego wyrobu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do celów grzewczych lokali mieszkalnych będących w zasobie Wnioskodawcy;

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do celów grzewczych lokali mieszkalnych niebędących w zasobie Wnioskodawcy;

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych nabytych do celów grzewczych lokalu biurowego.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.