0111-KDIB3-3.4013.310.2021.1.MK - Ustalenie obowiązków deklaracyjnych i obowiązku posiadania decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 23 marca 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4013.310.2021.1.MK Ustalenie obowiązków deklaracyjnych i obowiązku posiadania decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, dotyczącego obowiązków deklaracyjnych i obowiązku posiadania decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 listopada 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący obowiązków deklaracyjnych i obowiązku posiadania decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(...) (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") posiada status zarejestrowanego podmiotu akcyzowego - Spółka dokonała wpisu do Centralnego Rejestru Podmiotów Akcyzowych, o którym mowa w art. 18 ust. ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 722 z późn. zm.; dalej: "ustawa" lub "ustawa o podatku akcyzowym").

Zgodnie z wpisem Spółki do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, przeważającą działalność Spółki stanowi naprawa i konserwacja statków i łodzi, która jest kwalifikowana do kodu PKD 33.15.Z. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zasadniczo dokonuje napraw i przebudowy różnego rodzaju jednostek pływających. Przedmiotem realizowanych przez Spółkę świadczeń są zatem, co do zasady, czynności kwalifikowane jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.; dalej: "ustawa o VAT"); nie zaś odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - w wyniku realizowanych przez Spółkę działań zasadniczo nie dochodzi bowiem do przeniesienia praw do rozporządzania jednostkami pływającymi jak właściciel.

Realizowane przez Spółkę usługi mogą być wykonywane zarówno na używanych jednostkach pływających (które przykładowo będą remontowane lub przebudowane przez Spółkę) bądź nowych jednostkach - w tym drugim przypadku Spółka może występować np. jako podmiot realizujący część prac na rzecz podmiotu odpowiedzialnego za budowę jednostki pływającej lub jako podmiot dostosowujący daną jednostkę do specyficznych wymagań bezpośrednio na zlecenie właściciela lub armatora statku.

Spółka nie jest również w stanie wykluczyć, iż w ramach prowadzonej działalności mogą mieć miejsce sytuacje, w których Spółka odpowiedzialna byłaby za część lub całość procesów związanych z budową nowej jednostki pływającej - działalność ta nie ma i nie będzie jednak miała charakteru dominującego czy przeważającego.

Na potrzeby opisanej powyżej działalności Spółka nabywa na terytorium kraju m.in. wyroby akcyzowe, inne niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym (dalej: "Wyroby"), które są wykorzystywane przez nią na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Wyroby te są wykorzystywane w szczególności do czyszczenia urządzeń i narzędzi oraz do spawania metali.

Nabywane przez Spółkę Wyroby mogą być dostarczane do niej w opakowaniach jednostkowych o pojemności nieprzekraczających odpowiednio 5 litrów lub 5 kilogramów, luzem bądź w większych opakowaniach.

W zależności od modelu dostaw stosowanego przez poszczególnych dostawców, od których Spółka nabywa Wyroby:

- przemieszczenie wspomnianych Wyrobów może być realizowane do Spółki ze składu podatkowego zlokalizowanego na terytorium kraju na podstawie dokumentu dostawy (lub

elektronicznego dokumentu e-DD, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 18b ustawy) bądź

- przemieszczenie wspomnianych Wyrobów może być realizowane z innego miejsca niż skład podatkowy zlokalizowany na terytorium kraju i na podstawie innych dokumentów

niż dokument dostawy (bądź elektroniczny dokument dostawy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 18b ustawy o podatku akcyzowym) - dotyczy to w szczególności Wyrobów,

które są dostarczane do Spółki w opakowaniach jednostkowych o pojemności nieprzekraczającej odpowiednio 5 litrów lub 5 kilogramów.

Spółka nie dysponuje decyzją ustalającą dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 85 ustawy o podatku akcyzowym w odniesieniu do wspomnianych powyżej Wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym.

Pytania

1) Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka jest zobowiązana do ujęcia nabycia lub zużycia Wyrobów w deklaracji kwartalnej, o której mowa w art. 24e ust.

1 ustawy o podatku akcyzowym?

2) Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka jest zobowiązana do posiadania decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych,

o której mowa w art. 85 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka nie jest zobowiązana do ujęcia nabycia lub zużycia Wyrobów w deklaracji kwartalnej, o której mowa w art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad. 2. W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka nie jest zobowiązana do posiadania decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 85 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

1. Informacje wstępne - opodatkowanie nabywanych i zużywanych przez Spółkę wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym

Artykuł 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym wskazuje, że wyroby wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, które są przeznaczone do celów innych niż opalowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych podlegają opodatkowaniu stawką 0 PLN - w przypadku spełnienia warunków określonych w tym przepisie.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku, nabywane przez Spółkę Wyroby akcyzowe, które są wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, są wykorzystywane do celów innych niż opałowe lub napędowe (zużywane są bowiem m.in. do czyszczenia różnego rodzaju maszyn i urządzeń oraz w procesie spawania), w związku z czym mogą one zostać objęte stawką 0 PLN - pod warunkiem spełnienia wymagań określonych w art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

2. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1

Zgodnie z art. 24e ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym w zakresie wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2, opodatkowanych zerową stawką akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Na gruncie powyższej regulacji szczególnej uwagi wymagają dwa spostrzeżenia:

- obowiązek składania deklaracji, o której mowa w art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym (dalej: "AKC-k.z.") dotyczy podmiotu występującego w danym zakresie jako

podatnik akcyzy od wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, które są objęte stawką akcyzy 0 PLN;

- obowiązek składania deklaracji AKC-k.z. pojawia się wyłącznie w przypadku gdy po stronie danego podmiotu doszło do powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do

wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, które są objęte stawką 0 PLN.

W celu określenia zakresu podmiotów i przypadków, które są objęte wspomnianym obowiązkiem raportowania w deklaracji AKC-k.z. należy odwołać się do dwóch pojęć przewidzianych w ustawie o podatku akcyzowym - tj. pojęcia podatnika akcyzy oraz pojęcia obowiązku podatkowego.

Rozpoczynając od pierwszego z ww. pojęć, należy zauważyć, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą. Powyższe oznacza, że status podatnika akcyzy posiada zasadniczo ten podmiot, który dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą. Tym samym z uwagi na odwołanie do pojęcia "podatnika akcyzy" obowiązek przewidziany w art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym może objąć wyłącznie podmioty, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą w odniesieniu do wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, które są objęte stawką 0 PLN.

Analogiczne wnioski wynikają również z interpretacji drugiego z pojęć, do których odwołuje się art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, tj. pojęcia obowiązku podatkowego. Kwestia powstawania obowiązku podatkowego została uregulowana w art. 10 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym, co do zasady, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą. Należy zatem zauważyć, iż do powstania obowiązku podatkowego niezbędne jest dokonanie czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. Tym samym, ponieważ art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym odwołuje się do pojęcia "obowiązku podatkowego", obowiązek składania deklaracji przewidziany w tym przepisie obejmuje wyłącznie przypadki, w których realizowana jest czynność podlegająca opodatkowaniu akcyzą.

W świetle powyższych rozważań nie ulega zatem wątpliwości, iż obowiązek składania deklaracji AKC-k.z. dotyczy tylko tych podmiotów, które w odniesieniu do wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym dokonują czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą. Dlatego też dla ustalenia, czy w przypadku przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Spółka jest zobligowana do ujmowania w deklaracji AKC-k.z. zużycia Wyrobów niezbędne jest ustalenie: (i) czy realizowane przez Spółkę czynności stanowią czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą, (ii) czy realizowane przez Spółkę czynności wiążą się z powstaniem po jej stronie obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku akcyzowym.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą został umieszczony w art. 8 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym za czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą uznaje się m.in.:

- produkcję wyrobów akcyzowych;

- wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

- import wyrobów akcyzowych;

- nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych;

- wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład

podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2

do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy;

- wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego

importerem tych wyrobów.

Dodatkowe czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą zostały wymienione również w art. 8 ust. 2-4 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym za czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą uznaje się również zużycie wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, do produkcji innych wyrobów.

Równocześnie art. 8 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym statuuje tzw. zasadę jednokrotności opodatkowania akcyzą, w myśl której jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w art. 8 ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W związku z powyższym Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż w odniesieniu do nabywanych i zużywanych przez Spółkę Wyrobów po stronie Spółki może powstać obowiązek podatkowy w przypadku łącznego spełnienia następujących przesłanek:

- Spółka zużywa Wyroby do produkcji innych wyrobów (przesłanka pozytywna) oraz równocześnie

- w odniesieniu do nabywanych i zużywanych przez Spółkę Wyrobów nie powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem czynności wymienionej w art. 8 ust. 1 ustawy o

podatku akcyzowym - z tytułu którego kwota akcyzy nie została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości (przesłanka negatywna).

W ocenie Wnioskodawcy w odniesieniu do realizowanego przez Spółkę zużycia Wyrobów nie dojdzie do spełnienia żadnej z ww. przesłanek - tj.: (i) Spółka nie dokonuje zużycia przedmiotowych Wyrobów do produkcji innych wyrobów; zaś (ii) w odniesieniu do nabywanych i zużywanych przez Spółkę Wyrobów powstał wcześniej obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem czynności wymienionej w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym - z tytułu, którego kwota akcyzy powinna zostać określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Kwalifikacja zużycia Wyrobów przez Spółkę na gruncie art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym

Rozpoczynając od pierwszej z ww. przesłanek, Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż nie każde zużycie wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, które podlegają opodatkowaniu stawką 0 PLN stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, o której mowa w art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Dla zaistnienia czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, o której mowa w art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, niezbędne jest bowiem, żeby zużycie wyrobów akcyzowych było realizowane do produkcji innych wyrobów.

Zgodnie z powszechnym rozumieniem termin "produkcja" obejmuje wytwarzanie nowych produktów/towarów wchodzących w skład oferty handlowej danego podmiotu. Analogiczne rozumienie pojęcia "produkcja" jest wskazane również w Słowniku Języka Polskiego PWN, zgodnie z tym opracowaniem słowo "produkcja" powinno być rozumiane jako "zorganizowana działalność mająca na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury; też: to, co zostało wytworzone" (źródło: www.sjp.pwn.pl; data dostępu 15 listopada 2021 r.)

Jak wskazano powyżej, prowadzona przez Spółkę działalność koncentruje się na naprawie i przebudowie statków oraz świadczeniu szeroko rozumianych usług stoczniowych na rzecz podmiotów trzecich - w ramach prowadzonej działalności Spółka zasadniczo nie wytwarza zatem nowych jednostek pływających ani innych towarów, które byłyby przez nią oferowane/mogłyby być oferowane na rzecz podmiotów trzecich.

Realizowane przez Spółkę czynności nie stanowią zatem produkcji jednostek pływających/innych towarów, które mogłyby stanowić towar wchodzący w skład oferty handlowej Spółki. Skoro realizowane przez Spółkę czynności nie stanowią produkcji, nie ma jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że zużycie Wyrobów przez Spółkę mogłoby następować do produkcji innych wyrobów. Tym samym w przypadku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku nie dochodzi do spełnienia opisanej powyżej przestanki pozytywnej, od której zależy wystąpienie czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, o której mowa w art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym należy zauważyć, iż skoro zużycie Wyrobów przez Spółkę nie jest realizowane do produkcji innych wyrobów, zużycie to nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym - przepis ten bowiem jasno i precyzyjnie wskazuje, że za czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą należy uznać wyłącznie zużycie ww. wyrobów akcyzowych do produkcji.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż nawet w przypadku przyjęcia, że realizowane przez Spółkę procesy stanowią "produkcję innych wyrobów", o której mowa w art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku stanu faktycznego zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego Wniosku zużycie Wyrobów nie może zostać uznane za wystarczająco blisko związane z przedmiotową "produkcją".

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku, wspomniane powyżej Wyroby służą w głównej mierze do czyszczenia różnego rodzaju maszyn i urządzeń oraz do przeprowadzania prac spawalniczych - zużycie tych wyrobów nie przyczynia się zatem bezpośrednio do realizacji prac remontowych czy przebudowy jednostek pływających.

Brak bezpośredniego powiązania pomiędzy zużyciem poszczególnych Wyrobów a prowadzonymi przez Spółkę pracami najlepiej obrazuje fakt, iż Spółka nie jest w stanie przypisać tego zużycia do poszczególnych projektów realizowanych przez nią w danym momencie - w szczególności Spółka nie jest w stanie określić, czy i w jakiej ilości dane zużycie służyło remontowi/przebudowie danej jednostki. Nie sposób bowiem przypisać, w jakim zakresie zabrudzenie maszyny czy urządzenia powstało w związku z pracami prowadzonymi na danej jednostce. Analogicznie również jeśli chodzi o kwestię zużycia przedmiotowych Wyrobów na potrzeby procesu spawania - prace spawalnicze mogą obejmować naprawę/konserwację infrastruktury będącej w dyspozycji Spółki jak również czynności wykonywane na jednostkach pływających remontowanych/przebudowanych przez Spółkę. Przy czym Spółka nie jest w stanie określić, czy i w jakim zakresie prace te służyły bezpośrednio przebudowie/naprawie danej jednostce pływającej.

Należy zatem zauważyć, iż realizowane przez Spółkę zużycie przedmiotowych Wyrobów nakierowane jest raczej na "podtrzymanie" zdolności Spółki do wykonywania różnego rodzaju prac na jednostkach pływających niż na przeprowadzeniu tych prac. Dlatego też nie sposób przyjąć, że zużycie to następuje do produkcji innych wyrobów.

Zastosowanie zasady jednokrotności opodatkowania akcyzą

Przechodząc do analizy drugiej z przestanek wymienionych powyżej, Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż zgodnie i art. 8 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym, jeśli w odniesieniu do danego wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności wymienionych w art. 8 ust. 1 ustawy, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. Przytoczony art. 8 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym konstytuuje tzw. zasadę jednokrotności opodatkowania akcyzą, w myśl której każdy wyrób akcyzowy podlega opodatkowaniu tylko na jednym etapie obrotu tym wyrobem - kolejne czynności, które następują po pierwszej czynności opodatkowanej nie wiążą się z powstaniem obowiązku podatkowego. Odnosząc powyższe do stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem mniejszego wniosku. Spółka pragnie zauważyć, iż realizowane przez nią zużycie Wyrobów mogłoby potencjalnie wiązać się z powstaniem po jej stronie obowiązku podatkowego wyłącznie jeśli w odniesieniu do przedmiotowych Wyrobów wcześniej nie powstał obowiązek podatkowy z tytułu realizacji innej czynności podlegającej opodatkowaniu, wymienionej w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym (pod warunkiem spełnienia pozostałych warunków opisanych powyżej).

Jeśli zaś w odniesieniu do zużywanych przez Spółkę Wyrobów powstał wcześniej obowiązek podatkowy z tytułu realizacji czynności wymienionej w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowy, zużycie tych Wyrobów nie skutkuje powstaniem po stronie Spółki obowiązku podatkowego (nawet gdyby przyjąć, że zużycie to następuje do produkcji innych wyrobów, co jak wskazano powyżej nie znajduje uzasadnienia w przedmiotowym przypadku). Wcześniejsze powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do zużywanych przez Spółkę Wyrobów, stanowi zatem przesłankę negatywną dla powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego z tytułu zużycia tych wyrobów - jeśli dojdzie do jej spełnienia, po stronie Spółki nie może powstać obowiązek podatkowy.

Dlatego też dla ustalenia, czy w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym po stronie Spółki powstaje obowiązek podatkowy, niezbędne jest ustalenie, czy w odniesieniu do zużywanych Wyrobów doszło już do powstania obowiązku podatkowego z tytułu innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zużywane przez Spółkę Wyroby są przez nią nabywane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Skoro przedmiotowe wyroby zostały dostarczone do Spółki na terytorium kraju oznacza to, że Wyroby te (przed ich dostarczeniem przez zewnętrznych dostawców) musiały być przedmiotem produkcji, importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów akcyzowych - nie ma bowiem innej możliwości, by przedmiotowe Wyroby znalazły się na terytorium kraju w drodze innych czynności niż produkcja lub ich przywóz z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej bądź spoza terytorium Unii Europejskiej.

Zarówno produkcja jak i wewnątrzwspólnotowe nabycie oraz import wyrobów akcyzowych skutkuje powstaniem w odniesieniu do tych wyrobów obowiązku podatkowego z tytułu czynności wymienionej w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym należy zauważyć, iż skoro Spółka nabywa przedmiotowe Wyroby na terytorium kraju, w odniesieniu do tych wyrobów musiało już wcześniej dojść do powstania obowiązku podatkowego. To z kolei oznacza, że w myśl zasady jednokrotności opodatkowania akcyzą, która wynika z art. 8 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym, w odniesieniu do nabywanych przez Spółkę Wyrobów nie może powstać kolejny obowiązek podatkowy z tytułu innej czynności - w tym również z tytułu czynności wskazanej w art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy, tj. zużycia tych Wyrobów do produkcji Innych wyrobów.

Reasumując powyższe należy zatem zauważyć, iż w przypadku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku, zachodzi negatywna przesłanka, która uniemożliwia powstanie po stronie Spółki obowiązku podatkowego z tytułu zużycia Wyrobów - w odniesieniu do tych wyrobów powstał już bowiem obowiązek podatkowy z tytułu innej czynności podlegającej opodatkowaniu. W świetle powyższego należy zatem zauważyć, iż: (i) nabycie i zużycie wyrobów objętych stawką 0 PLN na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą oraz (ii) w odniesieniu do nabywanych i zużywanych przez Spółkę wyrobów akcyzowych powstał już obowiązek podatkowy z tytułu innej czynności podlegającej opodatkowaniu - w związku z czym Spółka nie posiada statusu podatnika akcyzy i po jej stronie nie powstaje obowiązek podatkowy od nabywanych i zużywanych wyrobów objętych stawką 0 PLN na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy. Tym samym Spółka nie jest zobligowana do ujmowania czynności nabycia i zużycia Wyrobów w deklaracji AKC-k.z., w związku z czym za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1.

3. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy da pytania nr 2

Artykuł 85 ustawy o podatku akcyzowym określa zakres zastosowania decyzji ustalających dopuszczalne normy zużycia w odniesieniu do wyrobów objętych stawką 0 PLN na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, wskazując że normy te dotyczą "użycia do produkcji innych wyrobów". Termin, którym posługuje się art. 85 ustawy o podatku akcyzowym jest zatem tożsamy z brzmieniem art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym - również bowiem w art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym mowa jest o użyciu wyrobów akcyzowych do produkcji innych wyrobów.

Jak zostało to szeroko uargumentowane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1, zużycie przez Spółkę wyrobów akcyzowych objętych stawką 0 PLN na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym nie jest realizowane do produkcji innych wyrobów.

W związku z powyższym, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka nie jest zobowiązana do posiadania decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 85 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, a zatem za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku względem sformułowanych we wniosku pytań, w zakresie braku zobowiązania do ujęcia nabycia lub zużycia wyrobów w deklaracji kwartalnej oraz braku zobowiązania do posiadania decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 143 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą":

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1, 2, 22a ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

- wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby

nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;

- terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

- zużywający podmiot gospodarczy - podmiot mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju lub przedsiębiorcę zagranicznego posiadającego oddział z

siedzibą na terytorium kraju, utworzony na warunkach i zasadach określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i

innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2021 r. poz. 994, 1641 i 2140), którzy dokonali zgłoszenia

rejestracyjnego zgodnie z art. 16 i zużywają na terytorium kraju w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do

ustawy, opodatkowane zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, do celów uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy.

Z kolei w załącznik nr 2 do ustawy zawarto wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)

produkcja wyrobów akcyzowych;

2)

wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3)

import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

4)

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5)

wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6)

wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy jest również:

1)

użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a)

było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b)

nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

2)

dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

3)

sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

4)

nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 8 ust. 4 ustawy, jest również zużycie:

1)

wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, do produkcji innych wyrobów;

2)

napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, przez podmiot zużywający.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, (...).

Przepisy dotyczące obowiązków deklaracyjnych co do zasady zostały przez ustawodawcę ujęte w rozdziale 4 ustawy (Deklaracja podatkowa).

I tak w myśl art. 21 ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,

2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego - za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Z kolei jak wynika z art. 21 ust. 3 ustawy, przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania:

1) w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji uproszczonej, obliczenia i zapłaty akcyzy, o których mowa w art. 78 ust. 1 pkt 3;

1a) w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji, o której mowa w art. 24e ust. 1 albo art. 78 ust. 1 pkt 3b;

2)

w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji podatkowej, obliczenia i zapłaty akcyzy od energii elektrycznej, o których mowa w art. 24 ust. 1;

3)

do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy;

4)

do importu wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 27-29.

W myśl art. 21 ust. 5 ustawy:

Zobowiązanie podatkowe przyjmuje się w wysokości wynikającej z deklaracji podatkowej lub z deklaracji uproszczonej, chyba że organ podatkowy określi inną wysokość tego zobowiązania.

W myśl natomiast art. 24e ust. 1 ustawy (wprowadzonego nowelizacją obowiązującą od 1 lipca 2021 r. (ustawa z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2021 r. poz. 694 - dalej "ustawa nowelizująca"), w zakresie wyrobów akcyzowych:

1) objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,

2) wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy - podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Jak stanowi art. 24e ust. 1a ustawy (wprowadzony do ustawy 1 stycznia 2022 r., ustawą z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

W przypadku gdy podatnik jest obowiązany do wykazania w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 i 2, art. 21a ust. 1, art. 24, art. 24a i art. 24b ust. 1, również wyrobów, o których mowa w ust. 1, nie składa deklaracji, o której mowa w ust. 1

Zgodnie z art. 21 ustawy nowelizującej:

Podatnik jest obowiązany składać deklaracje kwartalne, o których mowa w art. 24e ust. 1 i art. 78 ust. 1 pkt 3b ustawy zmienianej w art. 1, począwszy od rozliczenia za trzeci kwartał 2021 r.

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych i deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji, informacjami o terminach i miejscu ich składania oraz pouczeniem podatnika, że deklaracje podatkowe stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.

Jak stanowi art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy:

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 7, w drodze decyzji wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy, w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów.

Artykuł 85 ust. 4 ustawy:

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, ustalając normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych oraz dopuszczalne normy ich zużycia, uwzględni:

1)

rodzaj wyrobów akcyzowych;

2)

specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych;

3)

warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku;

4)

maksymalne normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 5.

Z kolei art. 85 ust. 5 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

wysokość maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych powstających w czasie wykonywania niektórych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych;

2)

szczegółowy zakres i sposób ustalania norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych lub dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych;

3)

sposób rozliczania ubytków wyrobów akcyzowych, w szczególności w przypadkach rozpoczęcia czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych, lub zmiany warunków technicznych i technologicznych przy dokonywaniu tych czynności, do czasu ustalenia w tych przypadkach przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

Wskazać także należy, że katalog czynności i transakcji co do których znajduje zastosowanie zerowa stawka akcyzy, został określony w art. 89 ust. 2 ustawy, niemniej nie stanowi to przedmiotu wniosku, a przedstawiony we wniosku fakt zastosowania zerowej stawki akcyzy przyjęto jako elementy opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Na wstępie oceny stanowiska Wnioskodawcy wskazać należy, że co do zasady dokonywanie czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą powoduje, że podmiot dokonywujący tych czynności staje się podatnikiem podatku akcyzowego. Jest to generalna zasada, wynikająca nie tylko z ustawy o podatku akcyzowym ale także z art. 7 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Przy czym jak stanowi § 2, ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1.

Konsekwencją dokonania czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jest zwykle ciążący na podatniku obowiązek złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty podatku, co wynika z przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe. Równocześnie obowiązek deklaracyjny może wystąpić także w przypadku wyrobów opodatkowanych zerową stawką akcyzy jak i w przypadku wyrobów objętych zwolnieniem z opodatkowania akcyzą, a więc w przypadkach gdzie nie zaistnieje konieczność realnej zapłaty podatku (opodatkowanie stawką w wysokości 0 zł) jak i w przypadku gdy obowiązek podatkowy nie przekształci się w zobowiązanie w związku ze zwolnieniem. To czy i w jakim zakresie dotyczącym wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych powstaje obowiązek podatkowy a w konsekwencji i obowiązek deklaracyjny, wynika ze szczegółowych uregulowań ustawy o podatku akcyzowym oraz aktów wykonawczych do ustawy.

W tym miejscu Organ zwraca także uwagę, że w myśl art. 8 ust. 6 ustawy:

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Z kolei jak zacytowano na wstępie, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. zużycie wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, do produkcji innych wyrobów, o czym stanowi art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy.

Zużycie zatem wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, do produkcji innych wyrobów, powoduje zgodnie z ustawą powstanie obowiązku podatkowego względem zużytych wyrobów akcyzowych, które weszły w skład wyprodukowanego z ich udziałem wyrobu, niekoniecznie akcyzowego.

Tym samym nie można podzielić poglądu Wnioskodawcy, że w przypadku zużycia wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2 ustawy, które zostały opodatkowane zerową stawką podatku, zużywanych do produkcji innych wyrobów, nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy.

Niemniej na zasadach wynikających z art. 89 ust. 2 ustawy, co do zasady stawka podatku akcyzowego w takim przypadku pozostanie na poziome 0 zł, a konieczność zapłaty może wystąpić zasadniczo na skutek przekroczenia ustalonych przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego dopuszczalnych norm zużycia.

W kontekście analizowanej sprawy zaznaczyć należy, że od 1 lipca 2021 r., ustawodawca zmodyfikował zasady dotyczące obowiązku składania deklaracji. Na mocy wspomnianej nowelizacji ustawy, od 1 lipca 2021 r., wprowadzono nowy obowiązek składania deklaracji przez podatników za okres kwartalny (formularz AKC-k.z.), który co do zasady dotyczyć będzie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy oraz opodatkowanych zerową stawką akcyzy i wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, dla których nie wystąpi obowiązek złożenia deklaracji za okresy miesięczne.

Niemniej jeśli podatnik względem wyrobów akcyzowych składa deklaracje za okresy miesięczne, w których wykazuje zarówno wyroby opodatkowane stawką pozytywną, stawką zerową lub wyroby zwolnione, to takich podatników nowy obowiązek składania deklaracji za okresy kwartalne, wynikający z art. 24e ustawy, nie będzie dotyczył.

Nadto z obowiązków deklaracyjnych określonych w rozdziale 4 ustawy, w tym o których mowa w art. 24e ustawy, zostali wyłączeni m.in. podatnicy, którzy są obowiązani do złożenia deklaracji uproszczonej o której mowa w art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Innymi słowy, obowiązek składania deklaracji kwartalnych o których mowa w art. 24e ustawy jest konsekwencją braku obowiązku składania deklaracji miesięcznych dla wyrobów akcyzowych. Równocześnie z obowiązku składania deklaracji miesięcznych, wyłączone są przypadki, względem których znajdują zastosowanie przepisy dotyczące obowiązku składania deklaracji uproszczonych, przy czym sytuacja ta nie dotyczy sprawy będącej przedmiotem niemniejszego wniosku.

Przechodząc do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabywa na terytorium kraju wyroby energetyczne objęte zerową stawką akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy.

Nabywane przez Spółkę wyroby energetyczne wykorzystywane są do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Przedstawiony opis sprawy pozwala stwierdzić, że nabywane wyroby energetyczne nie są wykorzystywane do produkcji innych wyrobów - działalności Spółki polega na naprawie i konserwacji statków oraz łodzi, a Spółka wykorzystuje wyroby energetyczne objęte zerową stawką akcyzy do czyszczenia urządzeń i spawania metali.

Nadto z przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego nie wynika, że Spółka składa deklaracje za okresy miesięczne, w których wykazywałaby wyroby opodatkowane stawką pozytywną.

W świetle zatem przedstawionych okoliczności, w ocenie Organu Wnioskodawca nie dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą w zakresie wyrobów energetycznych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych zerową stawką akcyzy, a w konsekwencji nie ciąży na nim obowiązek składania deklaracji kwartalnych na podstawie art. 24e ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zważywszy na powyższe Spółka nie jest równocześnie zobowiązana do posiadania decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle powyższego w przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy względem sformułowanych we wniosku pytań, w zakresie braku zobowiązania do ujęcia nabycia lub zużycia wyrobów w deklaracji kwartalnej oraz braku zobowiązania do posiadania decyzji ustalającej dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, uznać należy za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że ocena Państwa stanowiska dotyczy wyłącznie zagadnień objętych pytaniami. W szczególności, w niniejszej interpretacji ocenie nie podlegało prawo do zastosowania zerowej stawki akcyzy. Kwestia ta wynikała wprost z opisu sprawy i nie była przedmiotem analizy.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl