0111-KDIB3-3.4013.272.2017.2.JS - Zwrot akcyzy w związku z eksportem wyrobów akcyzowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 lutego 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4013.272.2017.2.JS Zwrot akcyzy w związku z eksportem wyrobów akcyzowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia (data wpływu 5 grudnia), uzupełnionym pismem z dnia 9 stycznia 2018 r. (data wpływu 11 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwrotu akcyzy w związku z eksportem wyrobów akcyzowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 stycznia 2018 r. (data wpływu 11 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwrotu akcyzy w związku z eksportem wyrobów akcyzowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego.

Spółka planuje nabywanie wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą (dalej: "Wyroby") od podmiotu prowadzącego skład podatkowy (pierwszy sprzedawca), który będzie podatnikiem akcyzy z tytułu wyprowadzenia tych Wyrobów ze składu podatkowego. Wyroby będą nabywane od pierwszego sprzedawcy na warunkach EXW (miejsce lokalizacji składu podatkowego) wg Incoterms. Następnie, na tych samych warunkach, tj. EXW (miejsce lokalizacji składu podatkowego) wg Incoterms, Spółka będzie sprzedawała te Wyroby podmiotowi mającemu siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej (ostateczny nabywca) w celu dokonania eksportu, tj. wywozu wyrobów akcyzowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej. Podmiotem dokonującym zgłoszenia Wyrobów do procedury wywozu będzie Spółka.

Spółka będzie posiadała udokumentowane potwierdzenie wywozu Wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 82 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj. dokument elektroniczny IE-599.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w okolicznościach zdarzenia przyszłego Spółce będzie przysługiwał zwrot akcyzy zapłaconej na terytorium kraju od Wyrobów z tytułu ich eksportu poza terytorium Unii Europejskiej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach zdarzenia przyszłego Spółce będzie przysługiwał zwrot akcyzy zapłaconej na terytorium kraju od Wyrobów z tytułu ich eksportu poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli spełni wymogi określone w art. 82 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W pierwszej kolejności Spółka wskazuje, że jedyną podstawą dochodzenia zwrotu akcyzy w przypadku eksportu wyrobów akcyzowych, od których zapłacono akcyzę na terytorium kraju jest art. 82 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Zastosowanie trybu zwrotu akcyzy wskazanego w powołanym przepisie wymaga spełnienia określonych warunków, mających charakter przedmiotowy i podmiotowy. Po pierwsze, tryb ten właściwy jest dla eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju (warunek przedmiotowy), a po drugie dotyczyć może wyłącznie określonych podmiotów, to jest podatnika, który dokonał eksportu wyrobów akcyzowych, albo podmiotu, który nabył wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich eksportu (warunek podmiotowy). Tak więc zwrot akcyzy przysługuje jedynie podmiotowi, który dokonał eksportu wyrobów akcyzowych.

Ustawa o podatku akcyzowym, w art. 2 ust. 1 pkt 6 definiuje "eksport" jako wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez organ celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3-4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.Urz.UE.L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem 2015/2447", na podstawie informacji uzyskanych od właściwego organu celnego stosownie do art. 329 tego rozporządzenia.

A zatem, kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest to, czy Spółka w okolicznościach zdarzenia przyszłego będzie podmiotem dokonującym eksportu Wyrobów. W ocenie Spółki logicznym jest uznanie, że eksporter jest podmiotem dokonującym eksportu. Twierdzenie, że czynność eksportu może pozostawać w oderwaniu od osoby eksportera, naruszałoby zasady logiki i spójności terminologicznej prawa, na które składają się normy krajowe i wspólnotowe (zob. wyrok NSA z 14 marca 2013 r. sygn. I GSK 1441/11). Ponieważ przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "eksporter", poprzestając na zdefiniowaniu terminu "eksport", należy w tym zakresie odwołać się do przepisów prawa celnego. Przepis art. 1 pkt 19 lit. a Rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (dalej: "Rozporządzenie delegowane"), definiuje "eksportera" jako osobę mającą siedzibę na obszarze celnym Unii, którą - w chwili przyjęcia zgłoszenia - wiąże umowa z odbiorcą w państwie trzecim i która jest uprawniona do decydowania o wysłaniu towarów do miejsca przeznaczenia poza obszarem celnym Unii.

Niewątpliwie Spółka, w okolicznościach zdarzenia przyszłego będzie spełniała wymogi definicji "eksportera" zawartej w cytowanym przepisie, bowiem będzie podmiotem, który:

* posiada siedzibę na obszarze celnym Unii;

* w chwili przyjęcia zgłoszenia do procedury wywozu będzie związany umową odbiorcą w państwie trzecim;

* będzie uprawniony do decydowania o wysłaniu towarów do miejsca przeznaczenia poza obszarem celnym Unii.

Mając na uwadze powyższe rozważania należy stwierdzić, że skoro Spółka, w okolicznościach zdarzenia przyszłego, będzie "eksporterem" w rozumieniu przepisów prawa celnego, to będzie również "podmiotem dokonującym eksportu", o którym mowa w art. 82 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W tym miejscu należy podkreślić, że bez znaczenia dla powyższego twierdzenia pozostaje okoliczność, że Wyroby zostaną sprzedane na warunkach EXW wg Incoterms. Formuła ta oznacza jedynie, że ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru przechodzi ze sprzedającego na kupującego w momencie postawienia go przez sprzedającego do dyspozycji kupującego w oznaczonym miejscu i czasie pod warunkiem, że towar został należycie wyodrębniony tzn. wyraźnie oddzielony lub w inny sposób zidentyfikowany jako przedmiot umowy. Formuła ta w żaden sposób, w okolicznościach zdarzenia przyszłego, nie wpłynie na prawa i obowiązki Spółki w momencie przyjęcia zgłoszenia do procedury wywozu. A zatem jej zastosowania nie spowoduje, że Spółka przestanie spełniać przesłanki definicji "eksportera" zawartej w art. 1 pkt 19 lit. a Rozporządzenia delegowanego. Ponadto, żaden przepis Rozporządzenia delegowanego nie wskazuje, aby w takich okolicznościach za eksportera mógł być uznany inny podmiot niż Spółka, a w szczególności ostateczny nabywca, który nie posiada siedziby na obszarze celnym Unii.

W konsekwencji, Spółka będzie podmiotem uprawnionym, na podstawie art. 82 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, do wystąpienia o zwrot podatku akcyzowego z tytułu eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju. Jeżeli spełni wymogi określone w tym przepisie, tj. złoży pisemny w do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w ciągu roku od dnia dokonania eksportu wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 4, zwrot akcyzy będzie Jej przysługiwał.

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 43 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w przypadku eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w ciągu roku od dnia dokonania eksportu wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 4 tego artykułu:

1.

podatnikowi, który dokonał eksportu tych wyrobów akcyzowych, albo

2.

podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich eksportu.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 6, eksport to wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez organ celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3-4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.Urz.UE.L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), na podstawie informacji uzyskanych od właściwego organu celnego, stosownie do art. 329 tego rozporządzenia.

Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu, podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 2, występujący z wnioskiem o zwrot akcyzy są obowiązani przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego:

* dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju;

* udokumentowane potwierdzenie wywozu wyrobów akcyzowych z terytorium kraju poza obszar celny Unii Europejskiej, w rozumieniu art. 4 unijnego kodeksu celnego, w sposób zgodny z przepisami prawa celnego, a w przypadku wywozu, o którym mowa w art. 140 ust. 2 rozporządzenia 2015/2446, zaświadczenie, o którym mowa w art. 68b ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne.

W myśl art. 82 ust. 6 ustawy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje weryfikacji wniosku o zwrot akcyzy w oparciu o dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 3-4a.

Stosownie do art. 14 ust. 9 ustawy, organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu akcyzy, o którym mowa w art. 42 ust. 4 i 8 oraz art. 82 ust. 1, 2 i 2e, są naczelnik urzędu skarbowego, któremu została złożona deklaracja podatkowa dla tej akcyzy lub który wydał decyzję określającą wysokość tej akcyzy, i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej.

Dodatkowo, na podstawie art. 82 ust. 7 szczegółowe kwestie dotyczące zwrotu podatku akcyzowego reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 2010 r. w sprawie zwrotu akcyzy od wyrobów akcyzowych, zwane dalej "rozporządzeniem" (Dz. U. z 2018 r. poz. 125).

Na podstawie § 2 pkt 1 tego rozporządzenia, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje decyzję o wysokości uznanej kwoty zwrotu akcyzy z tytułu: dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych, eksportu wyrobów akcyzowych oraz gdy w wyniku stwierdzenia powstania nieprawidłowości akcyza zostanie pobrana na terytorium kraju, a przed upływem 3 lat od daty nabycia wyrobów akcyzowych przez odbiorcę zostanie ustalone, że nieprawidłowość powstała na terytorium państwa członkowskiego i akcyza zostanie tam pobrana. Wypłaty uznanej kwoty zwrotu akcyzy dokonuje się w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o zwrot akcyzy i przedstawienia dokumentów, o których mowa w art. 82 ust. 3-4a ustawy o podatku akcyzowym.

Przy czym, zgodnie z § 2 pkt 2 rozporządzenia, jeżeli zasadność zwrotu akcyzy wymaga dodatkowego sprawdzenia, zwrot następuje w terminie 90 dni.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, uwzględniając wniosek o zwrot akcyzy, jest obowiązany ostemplować pieczęcią urzędu oraz przedziurkować każdy dokument dołączony do wniosku o zwrot akcyzy. Po dokonaniu zwrotu akcyzy właściwy naczelnik urzędu skarbowego niezwłocznie zwraca podatnikowi albo podmiotowi, o których mowa w art. 82 ust. 1, 2 i 2e ustawy o podatku akcyzowym, ostemplowane oraz przedziurkowane dokumenty dołączone do wniosku o zwrot akcyzy (§ 2 pkt 3 i 4 rozporządzenia).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza nabywać od prowadzącego skład podatkowy wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą, a następnie sprzedawać je podmiotowi spoza terytorium Unii Europejskiej na warunkach EXW wg Incoterms. Zgodnie z regułą EXW, dostawę uznaje się za dokonaną w momencie pozostawienia towaru do dyspozycji nabywcy w oznaczonym miejscu. Podmiotem zgłaszającym towary do wywozu będzie Spółka. Wywóz przedmiotowych wyrobów akcyzowych poza terytorium Unii Europejskiej będzie potwierdzony dokumentem elektronicznym IE-599, stanowiącym udokumentowanie wywozu towarów zgodnie z przepisami prawa celnego.

Należy zatem stwierdzić, że w momencie dokonania sprzedaży na rzecz nabywcy spoza terytorium Wspólnoty na warunkach EXW oraz uzyskania potwierdzenia wywozu, Spółka dokonuje eksportu przedmiotowych wyrobów akcyzowych poza terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z powyższym, Wnioskodawca jako podmiot, który nabył wyroby akcyzowe od podatnika podatku akcyzowego i dokonał ich eksportu będzie uprawniony do złożenia wniosku do właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zwrot podatku akcyzowego z tytułu eksportu wyrobów akcyzowych od których została akcyza zapłacona. Jeżeli Wnioskodawca spełni wymogi określone przepisami tj. w ciągu roku od dokonania eksportu złoży wniosek wraz z dokumentami, o których mowa w art. 82 ust. 4 ustawy, będzie mu przysługiwał zwrot podatku akcyzowego, przy czy wskazać należy, że wysokość uznanej kwoty zwrotu określana jest na podstawie decyzji właściwego naczelnika urzędu skarbowego, po przeprowadzeniu odpowiedniego postępowania podatkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl