0111-KDIB3-3.4013.266.2017.1.WR - Zwolnienie z akcyzy wyrobów węglowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 stycznia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4013.266.2017.1.WR Zwolnienie z akcyzy wyrobów węglowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopad 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

* stosowania zwolnienia z podatku akcyzowego od wyrobów węglowych w oparciu o art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 43 z późn. zm., zwana dalej "ustawą" lub "ustawą o podatku akcyzowym")

* zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych zakupionych przed 30 czerwca 2017 r.,

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

* stosowania zwolnienia z podatku akcyzowego od wyrobów węglowych w oparciu o art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym oraz

* zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych zakupionych przed 30 czerwca 2017 r.,

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne:

Spółdzielnia Mieszkaniowa w F. nabywa wyroby węglowe tj. węgiel kamienny groszek (CN: 2701), węgiel kamienny miał (CN:2701) i wykorzystuje te wyroby do celów opałowych we własnej kotłowni. Na dzień 30 czerwca 2017 r. Spółdzielnia posiadała zapas węgla kamiennego groszku 117,9 tony, którego zakup był zwolniony z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2011 r. nr 108 z późn. zm.) o podatku akcyzowym. Spółdzielnia jest finalnym nabywcą węgla. Ciepło wytwarzane w związku z zużyciem wyrobów węglowych dostarczane jest do lokali mieszkalnych stanowiących zasób spółdzielni, lokalu biurowego-biura spółdzielni i lokalu użytkowego-sklepu, które wchodzą w skład zasobów spółdzielni. Ogólna powierzchnia ogrzewanych lokali mieszkalnych wynosi 10510,35 m2, powierzchnia lokalu biurowego wynosi 183,88 m2, powierzchnia lokalu użytkowego wynosi 136,74 m2.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółdzielnia może skorzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. poz. 43 z dnia 9 stycznia 2017 r) i ustawy z dn. 16 września 1982 r. Prawo Spółdzielcze (Dz. U. z 2003 r. nr 188 poz. 1848 z późn. zm.) jako gospodarstwo domowe?

2. Czy zwolnienie od podatku akcyzowego dotyczy zużycia zapasów węglowych zakupionych przed 30 czerwca 2017 r. gdzie zakup zwolniony był z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8, a zużycie nastąpiło po wejściu w życie nowych przepisów o podatku akcyzowym ogłoszonych w Dz. U. poz. 43 z dnia 9 stycznia 2017 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Spółdzielnia Mieszkaniowa, zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo Spółdzielcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848 z późn. zm.) jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób, o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, która w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą. W świetle powyższego, jeśli spółdzielnia wytwarza ciepło we własnej kotłowni na potrzeby ogrzania mieszkań lokatorów (gospodarstw domowych), to zużyte w tym celu wyroby węglowe mogą korzystać ze zwolnienia z akcyzy na mocy art. 31 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Spółdzielnia ogrzewa też lokal biurowy (pow. 183,88 m2) i lokal użytkowy (136,74 m2), gdzie zwolnienie z akcyzy nie ma zdaniem Wnioskodawcy zastosowania. Opodatkowanie należy stosować proporcjonalnie, a właściwym wskaźnikiem będą m2 ogrzewanych powierzchni, i tak:

* lokale mieszkalne 10.510,35 m2 - 97,04%

* lokal biurowy 183,88 m2 - 1,70%

* lokal użytkowy 136,74 m2 - 1,26%

Razem 10.830,97 m2= 100%

Tak więc jeśli na ogrzewanie lokalu biurowego i lokalu użytkowego będzie zużywać się 2,96% wyprodukowanego ciepła to Wnioskodawca uważa je jako znaczące i przyjęte proponowane rozliczenie za właściwe.

2. Spółdzielnia na dzień 30 czerwca 2017 r. posiadała zapas wyrobów węglowych tj. węgla kamiennego groszku 117,9 t i w związku z tym, że jego zakup zwolniony był z podatku akcyzowego (jak opisano w pkt 74), to od zużycia które nastąpiło wraz z okresem grzewczym w październiku 2017 r. nie będzie należny podatek akcyzowy.

Wnioskodawca uważa, że podstawą jest zwolnienie z podatku akcyzowego w momencie zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym za wyroby akcyzowe należy uznać wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 wyrobami węglowymi są wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy wskazane są następujące wyroby energetyczne:

* Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych (CN ex 2701);

* Węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych (CN ex 2702);

* Koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych (CN ex 2704 00).

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy finalnym nabywcą węglowym jest podmiot, który:

a.

nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b.

posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3.

import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4.

użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5.

użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

a.

nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

b.

uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

c.

jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, 585 i 1579);

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3.

wydanie w zamian za wierzytelności;

4.

wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5.

darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6.

wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7.

przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8.

przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9.

użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. (art. 9a ust. 2 ustawy)

Zgodnie z brzmieniem art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą w tym podmiot będący finalnym nabywcą węglowym-w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5.

W tym miejscu podkreślić należy, że w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż tych wyrobów finalnemu nabywcy węglowemu, zaś użycie tych wyrobów przez finalnego nabywcę jest przedmiotem opodatkowania jedynie w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zasadą jest, że obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą, tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

W myśl art. 31a ust. 1 pkt 3 zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2016 r. poz. 157), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638, 1948 i 2260), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930, 1583, 1948 i 2174 oraz z 2017 r. poz. 38 i 60), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60).

Natomiast, stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Jednocześnie w brzmieniu art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym obowiązującym do 30 czerwca 2017 r. zwolnione były czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe.

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1.

w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu - wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;

2.

w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;

3.

w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego. (art. 31a ust. 3 ustawy)

Na mocy art. 31a ust. 4 ustawy podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1.

na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub

2.

w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym).

Natomiast za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:

1. Europejski System Handlu Emisjami zgodny z ustawą z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. poz. 1223 oraz z 2016 r. poz. 266, 542, 1579 i 1948) i przepisami wydanymi na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;

2.

system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. poz. 1060);

3.

uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2167 i 2359 oraz z 2016 r. poz. 266 i 1250), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej;

4.

system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004;

5.

system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001:2011 (art. 31c ustawy).

Wnioskodawca nabywa wyroby węglowe w postaci groszku i miału (oba klasyfikowane do kodu CN 2701). Wyroby te zużywane są przez Spółdzielnię do celów opałowych na potrzeby ogrzania lokali mieszkalnych znajdujących się w zasobie Spółdzielni, lokalu biurowego oraz lokalu użytkowego.

Spółdzielnia jest finalnym nabywcą węglowym. Wnioskodawca posiadał zasób węgla zakupiony przed dniem 1 lipca 2017 r., który został zakupiony z wykorzystaniem zwolnienia z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r.

Przedmiotem wątpliwości w tej sprawie jest możliwość korzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego przewidzianego w art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy (pytanie 1), a także możliwości zużycia węgla zakupionego przed 30 czerwca 2017 r. z wykorzystaniem zwolnienia z akcyzy z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy w ówczesnym brzmieniu, bez utraty prawa do tego zwolnienia (pytanie 2).

Interpretacja językowa przepisów wskazuje, że dla celów zwolnienia z akcyzy wyroby węglowe muszą być zużywane m.in. przez gospodarstwa domowe. Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia "gospodarstwo domowe". Zatem należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, że "gospodarstwo" to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast "domowy" (str. 144) to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania, jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych, domowych).

Stosownie zaś do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222) - celem spółdzielni mieszkaniowej (...) jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zauważyć należy, że spółdzielnie mieszkaniowe są celowymi jednostkami organizacyjnymi. Są to podmioty powołane do działania w ww. zakresie na rzecz swoich członków (np. gospodarstw domowych). Fakt ten odróżnia zatem spółdzielnie od podmiotów gospodarczych wytwarzających ciepło w celach gospodarczych.

Jednocześnie - w odróżnieniu od tych podmiotów - pozwala on na zachowanie warunku przeznaczenia nabywanych wyrobów węglowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe. Istotą każdego z tych zużyć jest bowiem zużycie w podmiocie upoważnionym do działania na rzecz mieszkańców (w kotłowni Spółdzielni). Ów stosunek prawny łączący mieszkańców ze Spółdzielnią pozwala więc na przyjęcie, że przeznaczenie nabywanego wyrobu węglowego zostaje w tym przypadku dochowane. Tym samym Spółdzielnia, jako finalny nabywca węglowy, działający w imieniu członków Spółdzielni, prowadzących gospodarstwa domowe, może nabyć wyroby węglowe zwolnione od akcyzy.

Zatem należy stwierdzić, że zużywane przez Wnioskodawcę (Spółdzielnię Mieszkaniową) wyroby węglowe w celu ogrzania lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) będących w zasobach Wnioskodawcy, mogą być objęte zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy.

Jednak wyrób węglowy nabyty przez Wnioskodawcę może korzystać ze zwolnienia tylko w sytuacji gdy jest on zużywany do celów mieszkaniowych w budynkach mieszkalnych będących w zasobie Spółdzielni. Zwolnieniem nie będzie zaś objęty wyrób węglowy zużywany przez Wnioskodawcę w celu dostarczenia ciepła do lokalu biurowego-biura Spółdzielni, czy też lokalu użytkowego-sklepu. Wnioskodawca w takiej sytuacji występuje jako dostawca ciepła, działa w charakterze "ciepłowni", co skutkuje brakiem możliwości zastosowania zwolnienia.

Wnioskodawca winien proporcjonalnie dokonać zakupu węgla do celów zużycia objętego zwolnieniem na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy oraz do celów zużycia wyłączonego z zakresu zwolnień (opodatkowanego akcyzą). Przy czym przepisy prawa akcyzowego nie regulują sposobu określania ilości wyrobów węglowych zużytych do celów zwolnionych oraz opodatkowanych.

Wobec powyższego sposób przyjęty przez Wnioskodawcę, zgodnie z którym zwolnienie powinno przysługiwać w stosunku do powierzchni lokali mieszkalnych oraz podlegać opodatkowaniu do powierzchni lokali, w których prowadzona jest działalność gospodarcza jest dopuszczalny.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z wyżej przytoczonym stanem faktycznym Wnioskodawca nabył węgiel klasyfikowany do kodu CN 2701, w postaci groszku, na warunkach zwolnienia z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2017 r. Wątpliwości będące przedmiotem pytania drugiego dotyczą możliwości zużycia nabytego przed 30 czerwca 2017 r. węgla po dacie wskazanej w poprzednim zdaniu, bez utraty prawa do zwolnienia.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy, sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu. Przy czym sprzedaż wyrobów węglowych przeznaczonych na cele opałowe finalnemu nabywcy węglowemu dokonana przed 1 lipca 2017 r. korzysta ze zwolnienia przy spełnieniu warunków określonych w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r. Jednocześnie późniejsze zużycie przez finalnego nabywcę wyrobów węglowych przeznaczonych na cele opałowe, korzystających ze zwolnienia określonego w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2012 r.) nie podlega już opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca będący finalnym nabywcą wyrobów węglowych zakupił wskazane we wniosku wyroby węglowe przeznaczone na cele opałowe (stanowiące u niego zapas) przed 1 lipca 2017 r., przy czym przedmiotowe nabycie korzystało ze zwolnienia od podatku w związku ze spełnieniem przez Wnioskodawcę warunków określonych w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r., późniejsze ich zużycie przez Wnioskodawcę (podmiot o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r.) po 1 lipca 2017 r. do celów opałowych nie skutkuje powstaniem u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego, a tym samym i zobowiązania podatkowego.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego należy uznać za prawidłowe.

W świetle przedstawionego powyżej stanów faktycznych, oraz analizy prawnej stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe w pełnym zakresie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia stanu faktycznego.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionych stanów faktycznych lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Równocześnie przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl