0111-KDIB3-3.4013.233.2020.2.MK - Akcyza od suszu tytoniowego zużywanego w składzie podatkowym do produkcji aromatów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 grudnia 2020 r. (data wpływu 16 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z 11 lutego 2021 r. (data wpływy 23 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania akcyzą suszu tytoniowego, zużywanego w składzie podatkowym do produkcji aromatów - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania akcyzą suszu tytoniowego, zużywanego w składzie podatkowym do produkcji aromatów. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 lutego 2021 r. (data wpływy 23 lutego 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 8 lutego 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.233.2020.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

(...) prowadzi działalność w zakresie nabywania, magazynowania, przetwarzania oraz sprzedaży suszu tytoniowego. Spółka, jest podmiotem, który posiada status pośredniczącego podmiotu tytoniowego.

(...) zamierza uzyskać zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego. Jedną z działalności, którą Spółka zamierza prowadzić w składzie podatkowym jest poddawanie suszu tytoniowego procesom ekstrakcji w celu wytworzenia aromatów. Aromaty Spółka będzie sprzedawała wyłącznie z przeznaczeniem do wykorzystania w produkcji wyrobów nowatorskich do podmiotu posiadającego skład podatkowy produkującego wyroby nowatorskie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zużycie suszu tytoniowego w składzie podatkowym do produkcji aromatów które są wykorzystywane wyłącznie w procesie produkcji wyrobów nowatorskich stanowi zużycie przez podmiot prowadzący skład podatkowy suszu tytoniowego do celów produkcji wyrobów nowatorskich i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu akcyzą?

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycie suszu tytoniowego w składzie podatkowym do produkcji aromatów, które są wykorzystywane wyłącznie w procesie produkcji wyrobów nowatorskich, stanowi zużycie przez podmiot prowadzący skład podatkowy suszu tytoniowego do celów produkcji wyrobów nowatorskich i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu akcyzą.

Czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym w przypadku suszu tytoniowego zostały zawarte przez ustawodawcę w art. 9b ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Katalog czynności będących przedmiotem opodatkowania w przypadku suszu tytoniowego ma charakter katalogu zamkniętego.

W przedmiotowym przypadku, zdaniem Spółki, kluczowe znaczenie będzie miał art. 9b ust. 1 pkt 5. Zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania w przypadku suszu tytoniowego jest "zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich".

Mając na uwadze powyższe, aby powstał obowiązek podatkowy susz tytoniowy musi zostać zużyty:

* przez podmiot prowadzący skład podatkowy

* do celów innych niż produkcja wyrobów nowatorskich.

Co istotne, aby powstał obowiązek podatkowy na gruncie art. 9b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej oraz zobowiązanie podatkowe, obie powyżej wskazane przesłanki muszą zostać spełnione łącznie.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Spółka będzie posiadała status składu podatkowego. Tym samym, zużycie suszu tytoniowego zostanie wykonane przez podmiot prowadzący skład podatkowy.

Jednakże, zużycie suszu tytoniowego przez Spółkę zostanie wykonane do celów produkcji wyrobów nowatorskich, a nie na cele inne niż produkcja wyrobów nowatorskich. Należy bowiem podkreślić, że tak jak zostało wskazane w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wytworzone aromaty będą wykorzystane wyłącznie do produkcji wyrobów nowatorskich.

W konsekwencji, zdaniem (...), zużycie suszu tytoniowego w składzie podatkowym do produkcji aromatów które są wykorzystywane wyłącznie w procesie produkcji wyrobów nowatorskich stanowi zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do celów produkcji wyrobów nowatorskich i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu akcyzą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 722 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W pozycji 45 załącznika nr 1 do ustawy, bez względu na kod CN, wymieniono susz tytoniowy.

Za susz tytoniowy w rozumieniu art. 99a ustawy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym.

Skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego

Podmiot prowadzący skład podatkowy - podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego - art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8 - art. 9b ust. 2 ustawy.

Jeżeli w stosunku do suszu tytoniowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości - art. 9b ust. 3 ustawy.

W myśl art. 11a ustawy w przypadku suszu tytoniowego obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący podmiotem prowadzącym skład podatkowy zużywającym susz tytoniowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich - art. 13 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Mając na uwadze powyższe Organ w pierwszej kolejności zauważa, że susz tytoniowy nie podlega opodatkowaniu wyłącznie w ściśle określonych przez ustawodawcę okolicznościach. Co do zasady, brak opodatkowania wiąże się m.in. ze statusem akcyzowym podmiotów nabywających czy też posiadających susz tytoniowy, tj.m.in. z posiadaniem statusu składu podatkowego.

Nie oznacza to jednak automatycznie, że każda czynność dokonywana przez podmiot prowadzący skład podatkowy w zakresie suszu tytoniowego, nie będzie rodzić obowiązku podatkowego w akcyzie. Wręcz przeciwnie, w treści art. 9b ust. 1 pkt 5 ustawy ustawodawca wyraźnie zastrzegł, że zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą. Sytuację tę odzwierciedla art. 13 ust. 1 pkt 9 ustawy, na mocy którego podmiot prowadzący skład podatkowy, dokonujący zużywający susz tytoniowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, staje się podatnikiem z tego tytułu.

Oznacza to, że zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy będzie, co do zasady, podlegało opodatkowaniu akcyzą. Wyjątek od tej zasady stanowi sytuacja, w której zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy nastąpiło do celów związanych z produkcją wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich.

Analizowany zatem przepis wskazuje wprost, że susz tytoniowy musi zostać zużyty w składzie podatkowym do wytworzenia wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich aby czynność ta nie podlegała opodatkowaniu akcyzą. Wynika to z korelacji dwóch zasadniczych czynników. Po pierwsze produkcja wyrobów tytoniowych i wyrobów nowatorskich winna odbywać w składzie podatkowym. Po drugie, wytworzone ze zużytego suszu tytoniowego wyroby nowatorskie lub wyroby tytoniowe, będą co do zasady wyrobami akcyzowymi objętymi procedurą zawieszenia poboru akcyzy, która nieodłącznie łączy się z instytucją składu podatkowego, umożliwiającą oddalenie w czasie zapłatę akcyzy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zagadnienia wynika, że Spółka zamierza w składzie podatkowym zużywać susz tytoniowy do wytwarzania aromatów. Wytworzone z suszu tytoniowego aromaty Spółka będzie następnie sprzedawała podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy, który będzie te aromaty przeznaczał do wykorzystania w produkcji wyrobów nowatorskich.

Oznacza to, że wyroby nowatorskie będzie wytwarzał inny podmiot na kolejnym etapie, a nie Wnioskodawca w swoim składzie podatkowym. Wnioskodawca będzie zatem zużywał susz tytoniowy jedynie do wywarzania aromatów (u Wnioskodawcy będzie to wyrób końcowy), które nie będą jeszcze wyrobami nowatorskim.

W konsekwencji Wnioskodawca będzie dokonywał zużycia suszu tytoniowego do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, a czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu akcyzą.

Przepis budzący wątpliwości Wnioskodawcy w ocenie Organu wymaga, aby zużycie suszu tytoniowego do produkcji wyrobów nowatorskich nastąpiło w ramach jednego podmiotu - podmiotu prowadzącego skład podatkowy, aby zachować wskazaną wyżej ciągłość pomiędzy zużyciem suszu tytoniowego a produkcją wyrobów nowatorskich (lub wyrobów tytoniowych - co nie stanowi przedmiotu wniosku), objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

W przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym, wskazana ciągłość nie będzie miała miejsca. Wnioskodawca w wyniku zużycia suszu tytoniowego nie wytworzy wyrobów nowatorskich, czego wymaga analizowany przepis. Wyroby nowatorskie zostaną wyprodukowane dopiero na następnym etapie, w innym składzie podatkowym, przez inny podmiot. Wnioskodawca nie wypełni zatem dyspozycji analizowanego przepisu. W konsekwencji opisane we wniosku zużycie suszu tytoniowego w składzie podatkowym do produkcji aromatów będzie podlegało opodatkowaniu akcyzą.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego pytania uznać należy tym samym za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego związanego ze zużyciem suszu tytoniowego w składzie podatkowym do produkcji aromatów niebędących wyrobami nowatorskimi.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.