0111-KDIB3-3.4013.232.2019.1.MK - Zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w nagrzewnicach indukcyjnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 października 2019 r. (data wpływu 11 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w nagrzewnicach indukcyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w nagrzewnicach indukcyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja odkuwek matrycowych kutych na gorąco, stalowych, z przeznaczeniem dla motoryzacji, rolnictwa, górnictwa, kolejnictwa i przemysłu maszynowego.

Wnioskodawca prowadzi m.in. następującą działalność, zakwalifikowaną wg Polskiej Klasyfikacja Działalności (PKD 2007) wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. 251, poz. 1885, z późn. zm.), dalej: ("PKD 2007") jako: Kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgię proszków (25.5), obróbkę mechaniczną elementów metalowych (25.62.Z), produkcję narzędzi (25.73.Z), produkcję pozostałych gotowych wyrobów metalowych (25.99.Z), naprawę i konserwację maszyn (33.12.Z), instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia (33.2.Z), sprzedaż hurtowa metali i rud metali (46.72.Z), sprzedaż hurtową pozostałych półproduktów (46.76.Z), sprzedaż hurtową odpadów i złomu (46.77.Z).

Wnioskodawca zidentyfikował kwalifikującą się do zwolnienia z akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych i rozważa możliwość skorzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, w odniesieniu do energii elektrycznej wykorzystywanej w ramach wyżej wymienionych procesów metalurgicznych w gniazdach do kucia, zużywanej w nagrzewnicach indukcyjnych pod warunkiem dochowania wszelkich wymogów formalnych, w tym wynikających z art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawca wskazuje, że w toku procesu technologicznego produkcji odkuwek (główny przedmiot działalności Spółki) zachodzą bezpośrednio i jako istotne elementy procesu produkcji procesy metalurgiczne. W trakcie powyższych procesów zużywana jest energia elektryczna.

Podstawowymi procesami metalurgicznymi zachodzącymi u Wnioskodawcy są procesy kucia, tj. przeróbki plastycznej, polegającym na odkształcaniu metali na gorąco za pomocą odpowiednich narzędzi poprzez uderzenia lub nacisk, czyli kucie lub prasowanie. W trakcie procesu kutemu materiałowi nadaje się odpowiedni kształt, właściwości oraz strukturę.

W celu pełniejszego wskazania, że proces technologiczny kucia nosi w określonych elementach znamiona procesu metalurgicznego Spółka przedstawia poniżej wyczerpująco proces technologiczny kucia:

1. Proces technologiczny kucia na Wydziale Produkcyjnym przedstawia się następująco:

a. Do Magazynu Stali przyjmowany jest surowiec w postaci prętów hutniczych. Materiałem wyjściowym do produkcji odkuwek są pręty stalowe o przekroju okrągłym lub kwadratowym długości 8 m. Pręty składowane na magazynie stali są ułożone wg gatunku, wytopu, przekroju, dostawcy, daty dostawy wg zasady FiFO.

b. Z chwilą uruchomienia zlecenia obsługa Magazynu Stali wybiera odpowiedni materiał i przekłada go na stół podawczy do cięcia. Niektóre materiały przed operacją cięcia wymagają odpowiedniego podgrzania w piecach gazowych. Cięcie prętów na odpowiednią długość odbywa się na nożycach mechanicznych lub hydraulicznych oraz na piłach.

c. Pocięte pręty tzw. wsady dostarczane są wózkami widłowymi do gniazd do kucia.

d. Gniazdo do kucia składa się z: układu podgrzewającego, prasy lub młota oraz prasy okrojczej.

e. Układ podgrzewający to: wywrotnica załadunkowa, układ podający materiał oraz nagrzewnica indukcyjna (elektryczny nagrzew indukcyjny) lub piec gazowy. Piec gazowy wyposażony jest w rekuperator odzyskujący ciepło spalin do podgrzewania wody CWU, natomiast nagrzewnice indukcyjne (generatory i induktory) podłączone są do centralnego układu obiegowej wody chłodniczej z chłodniami wentylatorowymi. Nagrzewnica indukcyjna podgrzewa pręty stalowe do temperatury około 1250 st. C. Nie ulega wątpliwości, że proces podgrzewania wsadu prętów stalowych stanowi konieczny element procesu wykuwania odkuwek i stanowi element zasadniczego procesu metalurgicznego zachodzącego u Wnioskodawcy.

f. Następnie tak przygotowany wsad poddawany jest procesowi kucia na młotach lub prasach, czyli kształtowaniu plastycznemu na gorąco w specjalnych matrycach. Młoty napędzane są sprężonym powietrzem podawanym z centralnej sprężarkowni, wytwarzanym siłami własnymi Wnioskodawcy, zaś prasy napędzane są energią elektryczną. Detal następnie umieszczany jest w specjalnej formie nazywanej matrycą, w której materiał nabiera kształtów matrycy i zostaje odkuwką.

g. Bezpośrednio po prasie okrojczej, czyli usunięciu zbędnego materiału zwanego wypływką lub denkiem, wykonywany detal poddawany jest kontrolowanemu schładzaniu na podajniku lub w pojemnikach albo przesyłany na pole odkładcze przed agregatami do obróbki cieplnej.

h. Agregat do obróbki cieplnej jest to zespół dwóch pieców gazowych, tunelowych. Jeden do hartowania drugi do odpuszczania i między nimi wanna z kąpielą olejową/polimerową/wodną lub pojedynczy piec gazowy, tunelowy ze specjalną za nim strefą do kontrolowanego schładzania odkuwek powietrzem. Transport wyrobu przez piec odbywa się na tacach lub na taśmie. Część układów w agregatach jest schładzana wodą z centralnego obiegu chłodniczego.

i. Część procesu technologicznego polegająca na obróbce cieplnej odbywa się w miejscu gdzie trafia większość odkuwek po procesach kucia i prasowania. Materiałowi na tym etapie procesu nadaje się odpowiednie parametry poprzez zastosowanie odpowiedniej dla danego gatunku obróbki. Realizuje się takie rodzaje obróbki cieplnej jak wyżarzanie, normalizowanie oraz ulepszanie cieplne (hartowanie i odpuszczanie). Obróbka cieplna przeprowadzana jest w celu uzyskania odpowiednich właściwości użytkowych wyprodukowanych odkuwek jak również w celu usunięcia naprężeń oraz zmiany struktury i właściwości wyprodukowanych elementów jak twardość, wytrzymałość, struktura metalograficzna czy wielkość ziarna. Zakresy temperatur, w których wykonuje się zabiegi obróbki cieplnej to od 200 stopni Celsjusza aż do 1000 stopni Celsjusza.

j. Detale po obróbce cieplnej poddawane są czyszczeniu z warstwy utlenionej/spalonej tzw. zendry na oczyszczarkach śrutowych.

k. Po oczyszczeniu detale, które tego wymagają poddawane są już na zimno procesowi kalibracji/dogniatania/prostowania na prasach kolanowych.

I. Po tych operacjach detal poddawany jest kontroli ostatecznej czyli badaniu: pomiarowemu, defektoskopowemu, wizualnemu.

m. Tak wykonany detal przekazywany jest na magazyn wyrobów gotowych lub jeżeli jest życzenie klienta poddawany jest jeszcze operacjom obróbki wiórowej na obrabiarkach CNC. Po ostatnim etapie produkcji lub w magazynie wyrobów gotowych detale są odpowiednio ważone, pakowane i wysyłane do klienta.

Wnioskodawca wskazuje, że w procesie technologicznym kucia na Wydziale Produkcyjnym zachodzą procesy o charakterze procesów metalurgicznych, przy których wykorzystywana jest energia elektryczna, zaś podgrzewanie prętów stalowych w nagrzewnicach indukcyjnych stanowi obróbkę cieplną i pierwszą czynność w procesie kucia w gniazdach do kucia.

Podgrzewanie metalu dokonywane jest w celu jego ukształtowania, ale jednocześnie jest to taka część etapu kształtowania, w wyniku której nadawane są właściwości fizyczne zmieniające materiał w sposób istotny.

Do wyżej opisanych procesów metalurgicznych zużywana jest energia elektryczna nabywana przez Wnioskodawcę jako nabywcę końcowego w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 86 dalej "ustawa o podatku akcyzowym").

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego procesu technologicznego produkcji odkuwek i przy założeniu nabycia w przyszłości statusu podatnika podatku akcyzowego od energii elektrycznej, zgodnie z którym energia elektryczna wykorzystywana w gniazdach do kucia w zakresie, w którym jest zużywana w nagrzewnicach indukcyjnych stanowi energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych i uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego od energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 oraz 7b, ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że jakkolwiek nie wszystkie i nie całość procesów zachodzących przy wykonywaniu przedmiotu działalności Wnioskodawcy, jakim jest produkcja odkuwek, stanowią procesy metalurgiczne, to jednak bezpośrednie podgrzewanie wsadów (prętów stalowych) w nagrzewnicach indukcyjnych w ramach procesów technologiczno-produkcyjnych zachodzących u Wnioskodawcy winno być zaliczone do procesów metalurgicznych. W konsekwencji zaś energia elektryczna wykorzystywana do bezpośredniego podgrzewania wsadów w nagrzewnicach indukcyjnych powinna być uznana za energię elektryczną wykorzystywaną do procesów metalurgicznych i rodzić uprawnienie Wnioskodawcy do zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, z zastrzeżeniem dopełnienia wszystkich ustawowych warunków formalnych, w tym związanych z rejestracją Wnioskodawcy jako podatnika podatku akcyzowego zgodnie z art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym. Wnioskodawca tym samym potwierdza świadomość istnienia obowiązków raportowych w powyższym zakresie i konieczność ich dopełnienia.

Nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca jest podmiotem działającym w branży metalurgicznej. Wnioskodawca prowadzi, bowiem m.in. wspomnianą powyżej działalność następująco zakwalifikowaną wg klasyfikacji PKD 2007: Kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgię proszków (25.5), obróbkę mechaniczną elementów metalowych (25.62.Z), produkcję narzędzi (25.73.Z), produkcję pozostałych gotowych wyrobów metalowych (25.99.Z), naprawę i konserwację maszyn (33.12.Z), instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia (33.2.Z), sprzedaż hurtowa metali i rud metali (46.72.Z), sprzedaż hurtową pozostałych półproduktów (46.76.Z), sprzedaż hurtową odpadów i złomu (46.77.Z).

Przy próbie ustalenia, czy spełniona jest przesłanka zwolnienia z podatku akcyzowego określona w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, pewnych problemów nasuwa brak definicji legalnej pojęcia procesu metalurgicznego w ustawie o podatku akcyzowym. Powoduje to konieczność odwołania się do wykładni językowej i rozumienia tego terminu w specjalistycznym języku branżowym, tj. ustalenia definicji procesu metalurgicznego oraz ustalenia w jakim zakresie procesy metalurgiczne są realizowane u Wnioskodawcy.

Metalurgia powszechnie rozumiana jest jako dział nauki i techniki zajmujący się procesami otrzymywania metali z rud, ich rafinacji (rafinacja metali), wytwarzania stopów oraz obróbki mającej na celu nadanie im odpowiednich kształtów i właściwości (źródło: www.encykiopedia.pwn.pl). Bez wątpienia na Wydziale Produkcyjnym Wnioskodawcy zachodzą procesy metalurgiczne obróbki mającej na celu nadanie metalom odpowiednich kształtów i właściwości. Procesy te w sposób szczegółowy zostały opisane powyżej. Ponadto, podkreślić należy, że proces metalurgiczny nie stanowi procesu wycinkowego, ale cały szereg czynności prowadzących do uzyskania produktu końcowego z materiałów wyjściowych tj. z prętów hutniczych. Innymi słowy proces metalurgiczny obejmuje całość procesów zachodzących w przemyśle metalurgicznym, ukierunkowanych na wytworzenie produktów tego przemysłu. W zakresie objętym pytaniem Wnioskodawcy proces metalurgiczny przejawia się w procesie podgrzewania wsadu prętów stalowych w nagrzewnicach indukcyjnych, wykorzystujących do tego energię elektryczną.

W tym miejscu należy wskazać na stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wyrażone w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 26 lutego 2014 r. udzielonej Wnioskodawcy odnośnie zwolnienia z akcyzy wyrobów gazowych (sygn. IBPP4/443-572/13/BP). Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał tam m.in. na rozległość zakresu czynności, które mogą być zaliczone do procesów metalurgicznych (w rozważaniach dotyczących Działu 24 PKD 2007) oraz na konieczność posiłkowania się definicjami procesów metalurgicznych zawartymi w odrębnej literaturze.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne", nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Zasadnym jest jednak w tym zakresie odwołanie się do definicji sformułowanej w innych aktach prawnych, tj. do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) czy też do kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Powyższa Klasyfikacja PKD została opracowana na podstawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2, wprowadzonej rozporządzeniem (WE) Nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniającym rozporządzenie Rady (EWG) Nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (dziennik Urzędowy UE L 393/1 z dnia 30 grudnia 2006).

Zgodnie z wyjaśnieniami do ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. zawartymi w Dziale 24 produkcja metali obejmuje:

* wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektrometalurgicznych i innych technik metalurgicznych;

* wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali.

Wyrób powstały w wyniku wytapiania i oczyszczania, występujący zazwyczaj w formie wlewków, jest poddany operacji walcowania, ciągnienia i wytłaczania w celu otrzymania arkuszy, blach, taśm, prętów, drutów lub rur, tub i profili drążonych, a w formie ciekłej, przeznaczony jest do produkcji odlewów i części z metalu.

W skład powyższego wchodzi m.in.:

* produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych;

* produkcja rur, przewodów, kształtowników zamkniętych i łączników, ze stali;

* produkcja pozostałych wyrobów ze stali poddanej wstępnej obróbce;

* produkcja prętów ciągnionych na zimno;

* produkcja wyrobów płaskich walcowanych na zimno;

* produkcja wyrobów formowanych na zimno;

* produkcja drutu.

Tym samym zakres czynności, które zgodnie z Klasyfikacją PKD wchodzą w skład produkcji metali, a tym samym do "procesów metalurgicznych" jest bardzo rozległy. Ponadto do określenia pojęcia "procesy metalurgiczne" należy się także posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze.

Zgodnie z definicja zawartą w publikacji "Technologia ogólna; podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

Ponadto zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego (http://sjp.pl/metalurgia) metalurgia to:

Tym samym na podstawie powyższego pod pojęciem "proces metalurgiczny" należy rozumieć całość czynności, niezbędnych w procesach związanych z produkcją metali i wyrobów metalowych.

Zatem w rozważaniach dotyczących już bezpośrednio procesów zachodzących u Wnioskodawcy organ wyprowadził następującą definicję procesu metalurgicznego: "pod pojęciem procesu metalurgicznego należy rozumieć całość czynności, niezbędnych w procesach związanych z produkcją metali i wyrobów metalowych". W tym zakresie organ zaliczył do czynności składających się na proces metalurgiczny: podgrzewanie stali przed cięciem, podgrzewanie stali do temperatury kucia ok. 1250 stopni Celsjusza, kucie zasadnicze, obróbkę cieplną elementów stalowych kutych w postaci normalizacji oraz ulepszania cieplnego (harfowania i odpuszczania), a także wyżarzania izotermicznego, odpuszczanie i odprężanie narzędzi kuźniczych po procesach hartowania, skrawania i napawania.

W toku dalszych rozważań organ przyznał rację Wnioskodawcy, że wewnętrzna organizacja i podziały procesów u Wnioskodawcy (na procesy produkcji podstawowej i procesy pomocnicze) pozostają bez znaczenia dla oceny, czy proces metalurgiczny jest realizowany.

Tak zakreśloną definicję, uwzględniającą też wcześniej rozpoznaną sprawę zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych Wnioskodawca odniósł do opisanych elementów procesów technologicznych (podgrzewanie prętów stalowych w nagrzewnicach indukcyjnych jako początek procesu metalurgicznego zachodzącego w gniazdach do kucia) realizowanych u Wnioskodawcy i sformułował pytanie jak wyżej.

Powracając do treści pytania wskazać należy, że bez wątpienia procesy metalurgiczne występują w ramach procesu technologicznego produkcji odkuwek. Po pierwsze, jest tam mowa o głównej działalności Wnioskodawcy realizowanej jako kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgię proszków (25.5 PKD 2007). Procesy zachodzące w nagrzewnicach indukcyjnych w całości stanowią procesy metalurgiczne, prowadzą bowiem bezpośrednio do wytworzenia ze wstępnie przygotowanych materiałów hutniczych (prętów) określonych produktów - w ramach tych procesów następuje obróbka i zmiana materiału wyjściowego, a także nadanie mu określonych właściwości, zaś energia elektryczna w postaci prądu elektrycznego przepływającego przez cewki nagrzewnic indukcyjnych jest wykorzystywana bezpośrednio do podgrzewania i generowania przemian materiału.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołuje definicję procesu kucia z publikacji Instytutu Metalurgii Żelaza o tytule "Procesy metalurgiczne w hutnictwie żelaza i stali" opracowany przez Mariana Nieslera oraz Wojciecha Szulca wydana w Gliwicach w 2016 r. Określona kodami ISSN 137-9941; ISBN 978-83-938130-5-6. Poniżej przytoczono fragment omawiający proces metalurgiczny, a szczegółowiej proces Kucia, w którym integralną częścią jest etap nagrzewania: "(3.1.12. Procesy kucia i prasowania oraz procesy towarzyszące) Kucie jest procesem technologicznym, rodzajem przeróbki plastycznej, polegającym na odkształcaniu metali na gorąco lub na zimno za pomocą uderzeń (kucie) lub nacisku (prasowanie) narzędzi. Narzędzia, czyli matryce lub bijaki, umieszczane są na częściach ruchomych narzędzi. Proces ten również może być realizowany w specjalnych urządzeniach kuźniczych. W procesie tym nadaje się kutemu materiałowi odpowiedni kształt, strukturę i właściwości mechaniczne. Materiałem wsadowym jest wlewek kuzienny lub przedkuwka, natomiast produktem jest odkuwka. Kucie stali prowadzi się na gorąco."

Nagrzewanie zostało także uznane za część procesu metalurgicznego przez organy podatkowe, czego dowodzą poniżej przywołane interpretacje indywidualne:

1. Sygn. IBPP4/4513-13/16/BP z 3 marca 2016 r. wydana przez Dyrektora Informacji Skarbowej w Katowicach, w której organ uznał etap nagrzewania przed kuciem częścią procesu metalurgicznego i zakwalifikował gaz zużyty w tym etapie procesu jako zwolniony z akcyzy;

2. Sygn. IBPP4/4513-214/15/LG z 12 lutego 2016 r. wydana przez Dyrektora Informacji Skarbowej w Katowicach, w której organ uznał etap nagrzewania (przy użyciu nagrzewnic indukcyjnych czy gazowych) przed kuciem częścią procesu metalurgicznego i zakwalifikował gaz zużyty w tym etapie procesu jako zwolniony z akcyzy;

3. Sygn. IBPP4/443-141/14/BP z 30 czerwca 2014 r. wydana przez Dyrektora Informacji Skarbowej w Katowicach, w której organ uznał cały proces kucia wraz z nagrzewaniem jako proces Metalurgiczny i zakwalifikował gaz zużyty w tym procesie jako zwolniony z akcyzy;

4. Sygn. IBPP4/443-21/14/LG z 5 maja 2014 r. wydana przez Dyrektora Informacji Skarbowej w Katowicach, w której organ uznał nagrzewanie materiału w procesie walcowania na gorąco (proces walcowania na gorąco jest procesem pokrewnym procesowi kucia na gorąco) jako proces metalurgiczny i zakwalifikował gaz zużyty w tym procesie jako zwolniony z akcyzy;

5. Sygn. IBPP4/443-617/13/BP z 13 marca 2014 r. wydana przez Dyrektora Informacji Skarbowej w Katowicach, w której organ uznał nagrzewanie materiału w procesie walcowania na gorąco (proces walcowania na gorąco jest procesem pokrewnym procesowi kucia na gorąco) jako proces metalurgiczny i zakwalifikował gaz zużyty w tym procesie jako zwolniony z akcyzy.

Należy zatem uznać, że energia elektryczna wykorzystywana do bezpośredniego podgrzewania wsadów w nagrzewnicach indukcyjnych powinna być uznana za energię elektryczną wykorzystywaną do procesów metalurgicznych i rodzić uprawnienie Wnioskodawcy do zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, z zastrzeżeniem dopełnienia wszystkich ustawowych warunków formalnych, w tym związanych z rejestracją podatnika podatku akcyzowego zgodnie z art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 864 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

W myśl art. 30 ust. 7b pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. (na podstawie ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym, Dz. U. z 2018 r. poz. 2244), warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest wykorzystywanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii. Tym samym od 1 stycznia 2019 r. brak jest obowiązku składania oświadczeń o sposobie wykorzystania energii elektrycznej do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Powyższe przepisy stanowią implementacje przepisów Dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym produktów energetycznych i energii elektrycznej. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Poszczególne państwa Unii Europejskiej, w tym Polska, (zgodnie z zasadą lojalności) zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów. Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "produkty energetyczne" podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b cyt. Dyrektywy 2003/96/WE, dyrektywa nie ma zastosowania do następującego wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej:

* produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania,

* podwójnego zastosowania produktów energetycznych

* Produkt energetyczny ma podwójne zastosowanie w przypadku gdy jest wykorzystywany zarówno jako paliwo do ogrzewania oraz w celach innych niż jako paliwo silnikowe i paliwo do ogrzewania. Wykorzystywanie produktów energetycznych do redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych uważa się za podwójne zastosowanie,

* energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych,

* energii elektrycznej, w przypadku gdy stanowi ona ponad 50% kosztu produktu. "Koszt produktu" oznacza sumę wszystkich nabytych towarów i usług oraz koszty personelu i amortyzację środków trwałych na poziomie zakładu, którego definicję przedstawiono w art. 11. Te koszty są obliczane średnio w odniesieniu do jednostki. "Koszt energii elektrycznej" oznacza rzeczywistą wartość nabycia energii elektrycznej lub koszt wyprodukowania energii elektrycznej, jeśli jest ona pozyskiwana w zakładzie,

* procesów mineralogicznych

* "Procesy mineralogiczne" oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej.

Wyłączenia te nie oznaczają jednak, że ww. produkty energetyczne (wyroby energetyczne określone w art. 86 ustawy o podatku akcyzowym) i energia elektryczna podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania.

Zgodnie bowiem z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe (por. również wyrok: NSA sygn. akt I GSK 1866/14, TSUE C-169/00 oraz C-150/99).

W tym miejscu wskazać należy również, że w dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. akt FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać "podatkowego" rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) - por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Wskazać należy, że zarówno ustawa o podatku akcyzowym jak i przepisy wspólnotowe nie zawierają definicji procesów metalurgicznych. Z tego tez względu zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia w literaturze.

Zgodnie z definicją zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu, rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

Właściwy proces metalurgiczny to proces otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków - "Podstawy technologii maszyn" J. Zawora, Warszawa 2001.

Metalurgia to szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali - "Podstawy metalurgii i odlewnictwa" Chudzikiewicz R., Briks W. Warszawa: PWN 1977.

Metalurgia - dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką - encyklopedia PWN. Ta sama encyklopedia definiuje właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym.

Tym samym metalurgia definiowana jako dziedzina nauki i techniki znaczeniowo jest dużo szerszym pojęciem aniżeli proces metalurgiczny, który obejmuje jedynie pewien wycinek technologii produkcji metali, zwykle otrzymywanie metali i ich stopów w wyniku wytapiania a następnie odlewania.

Odwołać się również należy w tym miejscu do znaczenia pojęcia produkcja i proces.

Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego, produkcja to zorganizowana działalność mająca na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury; też: to, co zostało wytworzone (http://sjp.pwn.pl/slowniki/produkcja).

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym Słownikiem języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces to przykładowo" przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, p. fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny.

Zauważyć należy, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Zgodnie zaś z definicjami zaczerpniętymi z Leksykonu Naukowo Technicznego Wydawnictwa Naukowo-Technicznego WNT, Warszawa 1984 "proces produkcji" oznacza zespół czynności przetwarzania surowców, materiałów i półwyrobów w wyroby; proces produkcyjny zawsze dotyczy określonego wyrobu i przebiega w określonych w komórkach produkcyjnych; podstawową częścią procesu produkcji jest proces technologiczny; ponadto w jego skład wchodzą procesy pomocnicze (magazynowanie; transport, kontrola itd.)". Ten sam leksykon podaje również definicję procesu technologicznego, zgodnie z którą jest to podstawowa część procesu produkcyjnego, podczas której następuje zmiana kształtu przedmiotu i jego własności fizycznych, chemicznych i innych.

Również zakres czynności, które zgodnie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) wchodzą przykładowo w skład Produkcji metali (Dział 24) czy Produkcji metalowych wyrobów gotowych, z wyłączeniem maszyn i urządzeń (Dział 25) - odpowiednik unijnej klasyfikacji NACE DJ27 i DJ28, jest bardzo rozległy i zawiera zarówno czynności stanowiące procesy metalurgiczne jak i szereg innych czynności niestanowiących procesów metalurgicznych.

Jak wynika bowiem z wyjaśnień do rozporządzenia ws. PKD, klasyfikację działalności dokonuje się w pozycji odpowiadającej przeważającej działalności danego podmiotu. Natomiast na przeważającą działalność mogą składać się różne działalności z różnych dziedzin, które gdyby występowały samodzielnie byłyby zaklasyfikowane do odrębnych klasyfikacji zgodnie z ich cechami. Nie można zatem stwierdzić, że w ramach określonej działalności np. klasyfikowanej do kodu PKD 25 (Produkcji metalowych wyrobów gotowych, z wyłączeniem maszyn i urządzeń), wszystkie wykonywane w ramach tej statystycznej klasyfikacji czynności stanowić będą procesy metalurgiczne. Jest to również o tyle istotne, że treść art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznej jak to ma np. miejsce w zwolnieniu określonym w art. 31d ustawy.

Podkreślić należy, że wprowadzając od 1 stycznia 2016 r. zwolnienie od podatku akcyzowego dla energii elektrycznej wykorzystywanej m.in. w procesach metalurgicznych, ustawodawca wprowadził narzędzie wsparcia dla danego sektora gospodarki. Wsparcie takie jednak nie może prowadzić do dyskryminacji innych podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą od zużycia energii elektrycznej gdyż celem ustawodawcy było objęcie zwolnieniem ściśle określonych procesów, a nie określonych przedsiębiorstw co wynika wprost z art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy 2003/96/WE.

W kontekście powyższego wskazać należy że wykładni art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej, tj. przepisu odnoszącego się do procesów mineralogicznych/metalurgicznych/ elektrolitycznych i redukcji chemicznej, dokonał 7 września 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-465/15.

Trybunał wskazał w tym orzeczeniu, że art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy 2003/96/WE powinien być interpretowany w świetle motywu 22 tej dyrektywy, który stanowi, że produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. Z motywu tego wynika również, że z naturą i logiką systemu podatkowego związane jest to, że z zakresu zastosowania tych ram wyłączone są w szczególności produkty energetyczne podwójnego zastosowania oraz że energia elektryczna wykorzystywana w ten sam sposób powinna być traktowana w analogiczny sposób.

Z powodu zamienności produktów energetycznych i energii elektrycznej prawodawca unijny opowiedział się za analogicznym traktowaniem tych produktów w celu określenia zakresu zastosowania dyrektywy 2003/96/WE, a tym samym w celu ich opodatkowania zgodnie z tą dyrektywą. Ustalenie w taki sposób jej materialnego zakresu zastosowania pozwala bowiem na ustalenie minimalnych poziomów opodatkowania na skalę Unii Europejskiej w sposób łączny zarówno dla produktów energetycznych, jak i dla energii elektrycznej i ostatecznie ma na celu osiągnięcie podwójnego celu zamierzonego przez wspomnianą dyrektywę w motywach 2-6, 7, 11 i 12, to znaczy z jednej strony zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego w sektorze energii elektrycznej, a z drugiej strony wspierania celów polityki ochrony środowiska.

Z powyższych względów w ocenie Trybunału wykładnia pojęcia energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych/ metalurgicznych/mineralogicznych, przewidzianego w art. 2 ust. 4 lit. b tiret trzecie dyrektywy 2003/96/WE, która to wykładnia byłaby szersza od tej zastrzeżonej dla pojęcia produktów energetycznych wykorzystywanych do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych/metalurgicznych/mineralogicznych w rozumieniu tiret drugie tego przepisu, skutkowałaby zerwaniem zamierzonego przez prawodawcę unijnego analogicznego traktowania produktów energetycznych i energii elektrycznej wykorzystywanych w ten sam sposób w celu określenia zakresu zastosowania tej dyrektywy.

Wykładnia taka skutkowałaby bowiem wyłączeniem energii elektrycznej z opodatkowania ustalonego przez dyrektywę 2003/96 ze szkodą dla produktu energetycznego wykorzystywanego w ten sam sposób, który z kolei podlegałby opodatkowaniu zgodnie z tą dyrektywą. Z uwagi na zamienność produktów energetycznych i energii elektrycznej taka wykładnia skutkowałaby korzystniejszym traktowaniem stosowania energii elektrycznej ze szkodą dla produktów energetycznych, co ostatecznie byłoby sprzeczne z podwójnym celem zamierzonym przez dyrektywę 2003/96/WE.

Wobec powyższych argumentów TSUE (badając zakres zwolnienia (wyłączenia) energii elektrycznej wykorzystywanej do napędu dmuchawy niezbędnej do wtłoczenia powietrza do celów redukcji chemicznej w wielkim piecu) stwierdził: "(...) jeżeliby przyjąć, że dmuchawa działałaby nie dzięki energii elektrycznej, lecz raczej dzięki produktowi energetycznemu, takiemu jak olej napędowy, to jednak olej ten nie należałby do pojęcia produktu energetycznego o "podwójnym zastosowaniu" w rozumieniu art. 2 ust. 4 lit. b tiret drugie zdanie pierwsze dyrektywy 2003/96, umożliwiającego mu korzystanie z wyłączenia z zakresu zastosowania tej dyrektywy, ponieważ wykorzystywanie danego produktu energetycznego służyłoby jedynie wytwarzaniu siły napędowej, co odpowiadałoby zatem wykorzystaniu jako paliwo. W ten sposób z powodów, o których mowa w pkt 26-28 niniejszego wyroku, tiret trzecie tego przepisu nie może być interpretowane w ten sposób, iż wyklucza ono z zakresu zastosowania wspomnianej dyrektywy energię elektryczną wykorzystywaną w tych samych celach co taki produkt energetyczny, bez zerwania z zamierzonym przez prawodawcę Unii analogicznym traktowaniem produktów energetycznych i energii elektrycznej w celu określenia zakresu zastosowania dyrektywy 2003/96."

Wobec powyższego w świetle art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej wyłączeniu z zakresu dyrektywy nie będzie podlegać m.in. energia elektryczna która zostanie wykorzystana do wytwarzania siły napędowej urządzeń wykorzystywanych w procesach o których mowa ww. przepisie tj.m.in. w procesach metalurgicznych. W takim bowiem przypadku energia elektryczna (podobnie jak np. olej, czy wyroby gazowe) są wykorzystywane jako paliwo do napędu, które co do zasady podlega opodatkowaniu.

Warto zaznaczyć w tym miejscu, że z orzeczenia C-465/15 i opinii rzecznika generalnego w tej sprawie wynika także inny ważny wniosek, który dostrzegł m.in. WSA w Warszawie w prawomocnym orzeczeniu z 1 sierpnia 2018 r. sygn. akt V SA/Wa 79/18 (badającym zakres zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej m.in. w procesie produkcji energii elektrycznej) mianowicie konieczność uwzględnienia w wykładni zasady ścisłej interpretacji oraz zasady "bezpośredniości" i "natychmiastowości" wykorzystania produktu energetycznego do określonego procesu podlegającemu zwolnieniu.

W orzeczeniu tym WSA wyraźnie wskazał: "(...) że na podstawie dyrektywy energetycznej 2003/96/WE w zakresie zwolnienia z opodatkowania wyrobów energetycznych (produktów energetycznych) i energii elektrycznej istnieją wskazówki wg których kierować się należy rozstrzygając "granice" stosowania zwolnień. Tymi wskazówkami są: zasada ścisłej interpretacji oraz zasada "bezpośredniości" i "natychmiastowości" wykorzystania produktu energetycznego do określonego procesu podlegającego zwolnieniu. Zwolnieniu podlegać może zatem wyrób, który zużywany jest bezpośrednio i natychmiastowo do określonego procesu (...)

W tym miejscu nie od rzeczy będzie przypomnienie, że orzeczenie TSUE w sprawie C-465/15 wyraźnie podkreśla, że produkty energetyczne (wyroby energetyczne) i energia elektryczna powinny być traktowane w ten sam sposób i tym samym rozstrzygając granice zwolnienia dla poszczególnych nośników energii należy przeanalizować czy poszczególne wyroby są wykorzystywane bezpośrednio do procesu podlegającemu zwolnieniu czy też służą jedynie jako paliwo do napędu poszczególnych urządzeń wykorzystywanych w określonych procesach, które co do zasady podlega opodatkowaniu.

(...) Zdaniem sądu w zakres tego zwolnienia natomiast nie będzie wchodzić zużycie energii elektrycznej do napędu poszczególnych urządzeń wykorzystywanych w trakcie tego procesu ani też zużycie przez urządzenia poprzedzające i podtrzymujące ten proces jak również wykorzystywane po zakończeniu tego procesu."

Powyższe orzeczenie wskazuje także, że wyrok TSUE C-465/15 ma zastosowanie nie tylko do wyłączenia z zakresu dyrektywy energetycznej energii elektrycznej wykorzystywanej do celów redukcji chemicznej ale także innych zastosowań o których mowa w art. 2 ust. 4 lit. b tej dyrektywy. Nie bez znaczenia jest bowiem to, że redukcja chemiczna jest nieodzownym elementem procesu metalurgicznego - wytapiania, odbywającego się w wielkim piecu, a także procesów mineralogicznych - wytapiania szkła w piecu szklarskim.

O zasadności uwzględnienia wyroku TSUE przesądził również WSA w Opolu w orzeczeniu z 30 maja 2019 r. sygn. akt I SA/Op 19/19, WSA w Gliwicach w orzeczeniu z 9 października 2019 r. sygn. akt III SA/Gl 698/19 oraz WSA w Krakowie w orzeczeniu z 4 października 2019 r. sygn. akt I SA/Kr 756/19.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej definicje, dokonując ich syntezy, biorąc pod uwagę zasadę ścisłej interpretacji przepisów wprowadzających przywileje podatkowe oraz w szczególności orzeczenie TSUE w sprawie C-465/15, stwierdzić należy, że zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy podlega energia elektryczna (po spełnieniu warunku o którym mowa w art. 30 ust. 7b pkt 1 ustawy), która jest bezpośrednio zużyta w procesie metalurgicznym rozumianym jako ciąg przemian fizykochemicznych metali na skutek termicznej i/lub chemicznej obróbki. Zwolnieniem tym objęte są zatem co do zasady takie rodzaje obróbki metali pod wpływem których zmienia się stan skupienia, wzrasta lub utrzymywana jest określona temperatura lub wskutek wyżarzania usuwane są występujące naprężenia.

W związku z powyższym, co do zasady zwolnieniu podlegać będzie energia elektryczna wykorzystana jedynie w ww. zakresie natomiast zwolnieniu nie będzie podlegać energia elektryczna służąca napędzaniu (wprawianiu w ruch) urządzeń wykorzystywanych w tym procesie metalurgicznym, a także innych urządzeń nie uczestniczących bezpośrednio w tym procesie, nawet jeśli zasilanie tych urządzeń jest konieczne aby ten proces mógł się odbyć.

Przenosząc powyższe na grunt wątpliwości Wnioskodawcy wyznaczonych pytaniem, stwierdzić należy, że Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy, co do zakresu wykorzystania energii elektrycznej mogącej być objętej zwolnieniem od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, tj. dla energii elektrycznej wykorzystywanej do nagrzewania prętów stalowych - w nagrzewnicach indukcyjnych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika bowiem, że nagrzewnica indukcyjna podgrzewa pręty stalowe do temperatury 1250°C i proces ten stanowi obróbkę cieplną umożliwiającą ukształtowanie metalu. W konsekwencji Wnioskodawca po uzyskaniu statusu podatnika w zakresie energii elektrycznej, będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia z akcyzy dla energii elektrycznej wykorzystywanej do nagrzewania prętów stalowych - w nagrzewnicach indukcyjnych.

W tym bowiem zakresie zużycie energii elektrycznej następować będzie w procesie metalurgicznym o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w związku z art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej tj. do termicznej obróbki metali.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania uznać należy zatem za prawidłowe.

Organ w tym miejscu zastrzega, że powyższa ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczy wyłącznie możliwości zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej zużywanej do nagrzewania prętów stalowych - w nagrzewnicach indukcyjnych, a jej zakresem nie jest objęte m.in. wykorzystanie energii elektrycznej do chłodzenia nagrzewnic indukcyjnych podłączonych do centralnego układu obiegowej wody chłodniczej z chłodniami wentylatorowymi.

Odnosząc się z kolei do powołanych w stanowisku Wnioskodawcy interpretacji indywidualnych wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Nadto zaznaczyć należy, że powołane interpretacje zostały wydane przed orzeczeniem TSUE z 7 września 2017 r. w sprawie C-465/15, w świetle którego dokonano niniejszej interpretacji w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w zw. z art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy energetycznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.