0111-KDIB3-3.4013.227.2018.1.MK - Podatek akcyzowy - sprzedaż wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy i z zapłaconą akcyzą.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 października 2018 r. (data wpływu 4 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z 11 października 2018 r. (data wpływu 12 października 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie warunków sprzedaży wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy i z zapłaconą akcyzą - jest prawidłowe.

W dniu 4 października 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie warunków sprzedaży wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy i z zapłaconą akcyzą. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 października 2018 r. (data wpływu 12 października 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Artykuł 1 pkt 7 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz ustawy - Prawo celne (Dz. U. z 2018 r. poz. 1697) stanowi m.in. o konieczności uzyskania od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że nabywane wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy.

Zgodnie z art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz ustawy - Prawo celne, oświadczenie, w przypadku nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, zawiera:

* imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer dowodu osobistego lub nazwę i numer innego dokumentu stwierdzającego tożsamość oraz numer PESEL, jeżeli został nadany;

* określenie ilości, rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów węglowych,

* datę i miejsce złożenia oświadczenia oraz czytelny podpis składającego oświadczenie.

Oświadczenie, o którym mowa dołącza się odpowiednio do faktury, o której mowa w tym przepisie.

Oświadczenie może być złożone na wystawionej fakturze, jeżeli zostanie czytelnie podpisane.

Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej są obowiązane do okazania sprzedawcy dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość w celu potwierdzenia tożsamości.

Zwrot przez finalnego nabywcę węglowego wyrobów węglowych nabytych w ramach zwolnienia do pośredniczącego podmiotu węglowego, który sprzedał te wyroby, odbywa się na podstawie faktury korygującej.

Przepisy nie określają jednoznacznie w jaki sposób powinien postępować sprzedawca wyrobów węglowych, podczas sprzedaży dla nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, w przypadku gdy:

Przepisy nie określają również kar jakie grożą sprzedawcy wyrobów węglowych:

* w związku z wyżej wymienionymi uchybieniami na oświadczeniu uzyskanym od finalnego nabywcy węglowego;

* w przypadku gdy warunki, odnośnie nabycia przez finalnego nabywcę węglowego, wyrobów węglowych z przeznaczeniem do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy nie zostały spełnione i w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego ustalono, że wyroby węglowe nie zostały użyte do celów opałowych przez osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej lub gdy nie ustalono nabywcy tych wyrobów.

Przepisy nie precyzują czy sam błąd formalny, błąd literowy na oświadczeniu uzyskanym od finalnego nabywcy węglowego może stanowić podstawy do wyciągnięcia negatywnych konsekwencji wobec podatnika, czy organy podatkowe powinny zwracać przede wszystkim uwagę na to, czy przeznaczenie wyrobów węglowych, uprawniające do zwolnienia od podatku akcyzowego zostało zachowane.

Przepisy stanowią, iż sprzedawca powinien przechowywać m.in. oświadczenia przez okres 5 lat.

Oświadczenia zawierają dane osobowe. W przypadku utraty oświadczeń z danymi osobowymi, chociażby przez kradzież i wykorzystanie tych danych przez przestępców - sprzedawcy wyrobów węglowych grożą bardzo wysokie kary. Wysokość tych kar prawdopodobnie doprowadziłaby do bankructwa niejednego mikroprzedsiębiorcę.

W związku z ogromnym ryzykiem, jakie niesie ze sobą gromadzenie danych osobowych przez mikroprzedsiębiorcę, korzystniejsza dla sprzedawcy wydaje się sprzedaż wyrobów węglowych z naliczonym podatkiem akcyzowym, również w przypadku nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

Jednak przepisy nie podają czy sprzedawca może sprzedawać wyroby węglowe z naliczonym podatkiem akcyzowym w przypadku nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. W jaki sposób powinien postępować sprzedawca wyrobów węglowych, podczas sprzedaży dla nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, w przypadku gdy:

* osoba nabywająca te wyroby odmawia okazania dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość;

* adres zamieszkania, pod który sprzedawca dostarczył wyroby węglowe, jest inny niż wskazany w oświadczeniu nabywcy;

* dane zawarte w oświadczeniu są niekompletne, nieczytelne lub nie zgadzają się z danymi wynikającymi z dokumentu stwierdzającego tożsamość;

* ilość rodzaj oraz przeznaczenie nabywanych wyrobów węglowych, są inne niż wskazane w oświadczeniu;

* data i miejsce złożenia oświadczenia, nie są zgodne ze stanem faktycznym;

* numer PESEL w oświadczeniu jest niekompletny, nieczytelny lub nie zgadza się ze stanem faktycznym;

* w oświadczeniu brak czytelnego podpisu składającego oświadczenie?

2. Czy sprzedawca może sprzedawać wyroby węglowe z naliczonym podatkiem akcyzowym w przypadku nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, w oparciu o własną decyzję sprzedawcy o naliczaniu podatku akcyzowego?

3. Czy paragon fiskalny może być dokumentem sprzedaży wyrobów węglowych z naliczonym podatkiem akcyzowym w przypadku nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej?

4. Jeżeli paragon fiskalny nie może być dokumentem sprzedaży wyrobów węglowych z naliczonym podatkiem akcyzowym w przypadku nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalność gospodarczą, to jaki dokument w tej sytuacji powinien zostać wystawiony przez sprzedawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytań 1, 4, 5, i 6):

Sprzedawca wyrobów węglowych jest obowiązany do naliczenia podatku akcyzowego, podczas sprzedaży dla nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, w przypadku gdy:

* osoba nabywająca te wyroby odmawia okazania dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość;

* adres zamieszkania, pod który sprzedawca dostarczył wyroby węglowe, jest inny niż wskazany w oświadczeniu nabywcy;

* dane zawarte w oświadczeniu są niekompletne, nieczytelne lub nie zgadzają się z danymi wynikającymi z dokumentu stwierdzającego tożsamość;

* ilość rodzaj oraz przeznaczenie nabywanych wyrobów węglowych, są inne niż wskazane w oświadczeniu;

* data i miejsce złożenia oświadczenia, nie są zgodne ze stanem faktycznym;

* numer PESEL w oświadczeniu jest niekompletny, nieczytelny lub nie zgadza się ze stanem faktycznym;

* w oświadczeniu brak czytelnego podpisu składającego oświadczenie.

Sprzedawca może sprzedawać wyroby węglowe z naliczonym podatkiem akcyzowym w przypadku nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, w oparciu o własną decyzję sprzedawcy o naliczaniu podatku akcyzowego. W tej sytuacji nie ma oczywiście konieczności pozyskania oświadczenia od nabywcy wyrobów węglowych.

Paragon fiskalny może być dokumentem sprzedaży wyrobów węglowych z naliczonym podatkiem akcyzowym w przypadku nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, ponieważ wymóg odnośnie wystawiania faktur osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej, dotyczy tylko sytuacji, w której dany nabywca jest zwolniony z podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1114 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przez wyroby węglowe w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy rozumie się wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

* węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych - CN ex 2701;

* węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych - CN ex 2702;

* koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych - CN ex 2704 00.

Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 18, 23 a i 23 c ustawy:

* faktura - fakturę w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług zawierającą dane nabywcy i jego adres oraz dane dotyczące ilości (liczby) i miary nabywanych wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych;

* pośredniczący podmiot węglowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

* finalny nabywca węglowy - podmiot, który:

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl art. 9a ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu - art. 9a ust. 4 ustawy.

W myśl art. 31a ust. 1 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

Stosownie do art. 31a ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązujący od 1 stycznia 2019 r. (na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz ustawy - Prawo celne Dz. U. z 2018 r. poz. 1697) warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Faktura, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a, zawiera pozycję CN wyrobów węglowych oraz ich ilość wyrażoną w kilogramach - art. 31a ust. 3a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Lista, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b, jest sporządzana za okresy kwartalne i zawiera:

3. numer PESEL, jeżeli został nadany - finalnego nabywcy węglowego uprawnionego do odbioru deputatu węglowego (art. 31a ust. 3b ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.)

Stosownie z art. 31a ust. 3c ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, zawiera:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, dołącza się odpowiednio do faktury albo listy, o których mowa w tym przepisie. Oświadczenie może być złożone na wystawionej fakturze, jeżeli zostanie czytelnie podpisane - art. 31a ust. 3d ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może być zastąpione oświadczeniem złożonym w okresowej umowie zawartej między sprzedawcą a finalnym nabywcą węglowym, które wywiera skutek jedynie w stosunku do nabywanych wyrobów węglowych w ilości wynikającej z tej umowy, pod warunkiem potwierdzenia każdej sprzedaży tych wyrobów fakturą - art. 31a ust. 3e ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Dokumenty, o których mowa w ust. 3 pkt 1, oraz umowa, o której mowa w ust. 3e, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone - art. 31a ust. 3f ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, o których mowa w ust. 3c pkt 1 lit. b, są obowiązane do okazania sprzedawcy dokumentu, o którym mowa w tym przepisie, w celu potwierdzenia tożsamości - art. 31a ust. 3g ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 106b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2174):

1. Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

2. Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

3. Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Mając na uwadze powyższe wskazać w pierwszej kolejności należy, że sprzedawca wyrobów węglowych obowiązany jest ustalić, czy sprzedaje wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu. Odpowiednio zatem od statusu nabywcy wyrobów węglowych, sprzedawca obciąża te wyroby podatkiem akcyzowym, sprzedaje te wyroby bez obciążania podatkiem akcyzowym bądź sprzedaje wyroby węglowe z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych w ramach zwolnienia finalnemu nabywcy węglowemu sprzedawca obowiązany jest dotrzymać ustawowych warunków do zastosowania zwolnienia z akcyzy. Dochowanie w tracie sprzedaży warunków do zastosowania zwolnienia z akcyzy, uwalnia pośredniczący podmiot węglowy od ewentualnej odpowiedzialności za dalsze wykorzystanie tych wyrobów przez ich nabywcę. Co do zasady bowiem podmiotem korzystającym ze zwolnienia jest pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu. W sytuacji zaś gdy sprzedaż wyrobów węglowych została dokonana zgodnie z wszystkimi warunkami uprawniającymi sprzedawcę do zastosowania zwolnienia z akcyzy, a wyroby węglowe zostały przez finalnego nabywcę węglowego zużyte do celów innych niż objęte zwolnieniem z podatku akcyzowego, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 w zw. z art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy, podatnikiem stanie się finalny nabywca węglowy.

Zatem w tracie sprzedaży wyrobów węglowych pośredniczący podmiot węglowy, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa, samodzielnie decyduje czy wyroby węglowe sprzedaje bez akcyzy, z akcyzą lub w zwolnieniu z opodatkowania wypełniając ustawowe warunku do jego zastosowania.

Ponadto wskazać należy, że co do zasady sprzedaż powinna zostać udokumentowana paragonem fiskalnym lub fakturą w przypadkach określonych w art. 160b ustawy o podatku od towarów i usług, w tym m.in. na żądnie nabywcy wyrobów. Przy czym w przypadku wyrobów węglowych objętych zwolnieniem z opodatkowania akcyzą warunkiem jego zastosowania, w przypadku określonym w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, jest wystawienie faktury.

Ad. 1.

Przechodząc do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego, zauważyć należy, że wątpliwości te dotyczą sytuacji w której Wnioskodawca sprzedając wyroby węglowe w zwolnieniu z akcyzy finalnemu nabywcy węglowemu, winien dotrzymać ustawowych warunków do zastosowania zwolnienia tj.m.in. zweryfikować tożsamość osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej nabywającej wyroby węglowe czy też uzyskać stosowne oświadczenie zawierające szczegółowo określone przepisami prawa dane.

W sytuacji gdy Wnioskodawca sprzedając wyroby węglowe finalnemu nabywcy węglowemu nie może uzyskać od tego nabywcy wszystkich niezbędnych przepisami prawa danych, dane te są rozbieżne lub nabywca ten odmawia np. okazania sprzedawcy dokumentu potwierdzającego tożsamość wówczas Wnioskodawca powinien naliczyć do sprzedawanych wyrobów węglowych podatek akcyzowy z uwagi na nie wypełnienie warunków do zastosowania względem sprzedawanych wyrobów węglowych zwolnienia z opodatkowania akcyzą.

Tym samym Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego uznać należy za prawidłowe.

Ad. 4.

Jak wskazano wyżej, w tracie sprzedaży wyrobów węglowych pośredniczący podmiot węglowy, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa, samodzielnie decyduje czy wyroby węglowe sprzedaje bez akcyzy, z akcyzą lub w zwolnieniu z opodatkowania.

Nie stoi zatem nic na przeszkodzie aby sprzedawca wyrobów węglowych w oparciu o własną decyzję oferował do sprzedaży wyroby węglowe finalnemu nabywcy węglowemu będącemu osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej z naliczonym podatkiem akcyzowym.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania czwartego uznać należy zatem za prawidłowe.

Ad. 5.

W kwestii możliwości sprzedaży wyrobów węglowych z naliczonym podatkiem akcyzowym finalnemu nabywcy węglowemu będącemu osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej na podstawie paragonu fiskalnego, zauważyć należy, że wymóg stosowania faktury dotyczy wyrobów węglowych sprzedawanych w ramach zwolnienia z akcyzy. W sytuacji zatem sprzedaży wyrobów węglowych z zapłaconą akcyzą, przepisy ustawy nie wymagają aby taka sprzedaż była potwierdzona fakturą.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania piątego uznać należy zatem za prawidłowe.

Z uwagi na prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania piątego, odpowiedź na pytanie szóste staje się bezprzedmiotowa.

Zaznacza się również, że w zakresie pytania drugiego i trzeciego wydano odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2019 r., o ile przepisy te do daty obowiązywania nie ulegną zmianie.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.