0111-KDIB3-3.4013.214.2017.1.MS - Opodatkowanie nabywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej energii elektrycznej oraz obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej zużywanej energii elektrycznej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 września 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej energii elektrycznej oraz obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej zużywanej energii elektrycznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 października 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania nabywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej energii elektrycznej oraz obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej zużywanej energii elektrycznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca Miejski Zakład Oczyszczania Sp. z o.o. z siedzibą w L. prowadzi działalność w sektorze usług gospodarki odpadami, w zakresie zbierania, transportu i zagospodarowania odpadów. Na potrzeby prowadzonej działalności, Spółka dysponuje m.in. następującymi obiektami zlokalizowanymi na terenie trzech powiatów woj., tj.:

c. Stacja Przeładunkowa Odpadów Komunalnych w R., gm. R., powiat r.,

d. przy ul. R. 34, w R., powiat r.,

e. Stacja Przeładunkowa Odpadów Komunalnych w G., gm. G., powiat g.,

f. H. Dz. 212/7, gm. Ś., powiat I.,

g. Zakład Zagospodarowania Odpadów w T., gm. O., powiat I.

Na potrzeby eksploatacji wskazanych powyżej obiektów Spółka posiada umowy na dostawę energii elektrycznej. W przypadku obiektów wymienionych w punktach od a) do e), podatek akcyzowy za zakupioną energię elektryczną odprowadzają przedsiębiorstwa energetyczne, z którymi Spółka zawarła umowę. Spółka posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej nr... z dnia 10 listopada 2010 r. wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, zgodnie z którą w posiadanej instalacji biogazowni zlokalizowanej w Zakładzie Zagospodarowania Odpadów w T., wytwarza energię elektryczną w wyniku spalania biogazu pozyskiwanego w procesie fermentacji odpadów w dwóch jednostkach kogeneracyjnych o łącznej mocy 0,966 MW.

Wytworzona energia elektryczna zostaje zużyta wyłącznie na potrzeby własne Zakładu Zagospodarowania Odpadów w T., a ewentualna nadwyżka jest kierowana (sprzedawana) do sieci energetycznej. Celem zapewnienia stabilnej pracy Zakładu w T., obiekt jest również zaopatrzony w energię elektryczną z sieci energetycznej, zgodnie z posiadaną umową. Za energię zakupioną z sieci oraz wytworzoną i zużytą na potrzeby własne Zakładu w T. Spółka odprowadza podatek akcyzowy.

Od 1 stycznia 2017 r. dostawcą energii elektrycznej dla wszystkich punktów prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę zostało wybrane w wyniku przeprowadzonego postępowania przetargowego przedsiębiorstwo E. S.A. z siedzibą w P. E. S.A. stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 z późn. zm.). Zatem płatnikiem akcyzy od całości energii zużywanej na potrzeby własne, niezależnie od miejsca poboru powinien być Wnioskodawca.

Czy w związku z powyższym Wnioskodawca powinien odprowadzać akcyzę za całą energię elektryczną kupowaną na potrzeby Spółki, niezależnie od miejsca jej zużycia?

Czy Spółka powinna zmienić sposób prowadzenia ewidencji energii elektrycznej, uwzględniając w niej wszystkie punkty poboru energii, których Spółka jest właścicielem?

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku z powyższym Wnioskodawca powinien odprowadzać akcyzę za całą energię elektryczną kupowaną na potrzeby Spółki, niezależnie od miejsca jej zużycia?

Czy Wnioskodawca powinna zmienić sposób prowadzenia ewidencji energii elektrycznej, uwzględniając w niej wszystkie punkty poboru energii, których Spółka jest właścicielem?

Zdaniem Wnioskodawcy: w celu rozliczenia energii elektrycznej kupowanej i wytwarzanej, zużywanej na potrzeby Zakładu Zagospodarowania Odpadów w T., Spółka prowadzi od kwietnia 2010 r. ewidencję energii elektrycznej w formie papierowej zgodnie z art. 91 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. oraz odprowadza podatek akcyzowy od energii zużytej na potrzeby własne przedmiotowego Zakładu. Zakład Zagospodarowania Odpadów w T. nie posiada dodatkowego opomiarowania jednostek wytwórczych, w związku z czym nie korzysta ze zwolnienia z akcyzy od zużytej energii elektrycznej przy produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu, w myśl art. 30 ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w myśl art. 3 ust. 13a ustawy - Prawo Energetyczne z dnia 10 kwietnia 1997 r. jest odbiorcą końcowym energii elektrycznej i uważa, że podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii elektrycznej odbiorcy końcowemu w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. jest sprzedawca energii elektrycznej, co za tym idzie akcyzę od energii dostarczonej do obiektów Spółki na terenie objętym działalnością gospodarczą powinien odprowadzać aktualny sprzedawca energii elektrycznej, a Spółka w ograniczonym zakresie - w ramach energii rozliczanej zgodnie z ewidencją energii elektrycznej prowadzonej na potrzeby Zakładu Zagospodarowania Odpadów w T.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 43 z późn. zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 ww. załącznika została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy - w przypadku energii elektrycznej przedmiotem podatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją. (art. 9 ust. 2).

W myśl art. 9 ust. 3 ustawy - jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Na podstawie art. 11 ust. 1 w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną (art. 11 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 13 ust. 1 podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

W myśl art. 2 pkt 19 nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.), z wyłączeniem:

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

W myśl art. 24 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6, 7 lub 7a, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy powinien odprowadzać akcyzę za całą energię elektryczną kupowaną na potrzeby Spółki, niezależnie od miejsca jej zużycia.

Z przepisu art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy wynika, że podmiot jest nabywcą końcowym gdy nabywa energię elektryczną oraz nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że Wnioskodawca jako podmiot który posiada koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne nie będzie nabywcą końcowym w stosunku do nabywanej energii elektrycznej.

Tym samym sprzedaż energii elektrycznej na potrzeby Wnioskodawcy nie jest czynnością opodatkowaną na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wobec powyższego transakcja sprzedaży energii elektrycznej dokonana na rzecz Wnioskodawcy przez E. S.A. nie podlega opodatkowaniu podatnikiem akcyzowym. Kontrahent Wnioskodawcy nie jest zobowiązany do wykazania na fakturze podatku akcyzowego oraz jego odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca posiadając koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej oraz nabywając energię na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej zobowiązany jest do rozliczenia się z podatku akcyzowego. Należy zauważyć, że zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2 jest czynnością opodatkowaną na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 (art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy). Podatnikiem akcyzy jest natomiast w myśl art. 13 ust. 1 ustawy osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Zatem, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca - jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej - jest podatnikiem podatku akcyzowego, obowiązanym do rozliczenia i uiszczenia należnego podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii elektrycznej (zarówno nabytej jak i wyprodukowanej). Tym samym Wnioskodawca obowiązany jest w myśl art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, bez wezwania organu podatkowego składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej. Natomiast sprzedaż energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na rzecz podmiotu posiadającego koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej nie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym. Powyższe wynika z faktu, że zostanie wypełniona dyspozycja wskazanego przepisu, bowiem Wnioskodawca nie jest nabywcą końcowym oraz zużywa energię elektryczną posiadając jednocześnie koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Tym samym Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego od całości zużywanej energii elektrycznej.

Stosownie do powołanego art. 24 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym należy stwierdzić, że w opisanej sprawie, tylko w sytuacji gdyby Wnioskodawca jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, który zużywałby tę energię na cele zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie byłby podatnikiem z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1, nie byłby zobowiązany do składania deklaracji podatkowej dla podatku akcyzowego.

W niniejszej sprawie jak wskazano Wnioskodawca jest podatnikiem z tytułu czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy, tym samym w sprawie nie ma zastosowania wyłączenie z zastosowania art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy akcyzowej określone w art. 24 ust. 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 3 pkt 13a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. prawo energetyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 220 z późn. zm.) odbiorca końcowy to odbiorca dokonujący zakupu paliw lub energii na własny użytek; do własnego użytku nie zalicza się energii elektrycznej zakupionej w celu jej zużycia na potrzeby wytwarzania, przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej.

Przedmiotowa definicja odbiorcy końcowego zawarta w ustawie prawo energetyczne nie jest tożsama z definicją nabywcy końcowego w ustawie o podatku akcyzowym stanowiącej przepisy podatkowe, tym samym nie może mieć zastosowania dla uznania Wnioskodawcy za nabywcę końcowego w niniejszej sprawie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że jest w myśl ustawy akcyzowej odbiorcą końcowym energii elektrycznej i w związku z tym podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii elektrycznej na potrzeby Wnioskodawcy powinna być E. S.A. (sprzedawca energii elektrycznej), przy czym Wnioskodawca jest obowiązanym do rozliczenia i uiszczenia należnego podatku akcyzowego tylko z tytułu zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez niego jest nieprawidłowe.

Odnosząc się z kolei do kwestii ewidencji ilościowej energii elektrycznej zużywanej przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, że zgodnie z art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości (art. 138h ust. 2 ustawy).

Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika (art. 138h ust. 3 ustawy).

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe. (art. 138h ust. 6 ustawy).

Natomiast zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2016 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz. U. z 2016 r. poz. 2257; dalej jako: "rozporządzenie w sprawie ewidencji"), ewidencje, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138I ustawy, księgi kontroli, o których mowa w art. 138d ust. 1 ustawy, oraz dokumentacja, o której mowa w art. 138o ustawy, zwane w niniejszym rozdziale "dokumentacją", prowadzone są w sposób ciągły i umożliwiający identyfikację poszczególnych rodzajów wyrobów akcyzowych oraz podlegających wpisaniu czynności lub stanów faktycznych związanych z wyrobami akcyzowymi, znakami akcyzy lub dokumentami handlowymi towarzyszącymi przemieszczaniu wyrobów akcyzowych.

Wpisów do dokumentacji dokonuje się niezwłocznie po zakończeniu czynności lub zaistnieniu stanu faktycznego, podlegających wpisaniu, nie później jednak niż następnego dnia roboczego - § 2 ust. 2 rozporządzenia w sprawie ewidencji.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca nabywający energię elektryczną na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej oraz produkujący energię elektryczną w wyniku spalania biogazu pozyskiwanego w procesie fermentacji odpadów w 2 jednostkach kogeneracyjnych o łącznej mocy 0,966 MW jest zobowiązany po prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ust. 1 ustawy. Na podstawie bowiem cytowanego powyżej art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzi podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy. Zatem Wnioskodawca jako podatnik podatku akcyzowego posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej jest obowiązany do prowadzenia ewidencji energii elektrycznej dla całej swojej działalności, a nie tylko dla potrzeb Zakładu Zagospodarowania Odpadów w T.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania nabywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej energii elektrycznej oraz obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej zużywanej energii elektrycznej tylko na potrzeby Zakładu Zagospodarowania Odpadów w T. jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.