0111-KDIB3-3.4013.208.2017.1.WR - Zwolnienie z podatku akcyzowego od zużywanych wyrobów węglowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 września 2017 r. (data wpływu 4 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych jest nieprawidłowe.

W dniu 4 października 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca ((...) sp. z o.o.) jest przedsiębiorstwem wielobranżowym, składającym się z następujących zakładów:

Jedną z wyodrębnionych branż jest ciepłownictwo. Produkcją i dostawą ciepła dla mieszkańców zajmuje się wyodrębniony Zakład Energetyki Cieplnej (ZEC), który w myśl ustawy o podatku akcyzowym spełnia definicję zakładu energochłonnego i który do 30 czerwca 2017 r. korzystał ze zwolnienia z podatku akcyzowego na węgiel i gaz ziemny stanowiące paliwo w eksploatowanych przez ten zakład kotłowniach. Zakład Energetyki Cieplnej eksploatuje 11 lokalnych kotłowni o łącznej zainstalowanej mocy 4.934MW w tym:

* 4 kotłownie to obiekty opalane węglem kamiennym (sortymentu groszek i orzech II) o łącznej mocy zainstalowanej 3.334MW

* 7 kotłowni to obiekty spalające gaz ziemny GZ-50 o łącznej mocy zainstalowanej 1,600 MW

Łączna wielkość mocy zamówionej przez odbiorców wynosi: 3,340 MW.

Kotłownie produkują energię cieplną dla następujących odbiorców:

* spółdzielnia mieszkaniowa lokatorsko-własnościowa (budynki wielorodzinne),

* komunalne budynki wielorodzinne,

* zespół szkół,

* wspólnoty mieszkaniowe.

Zakład Energetyki Cieplnej wchodzący w struktury wnioskodawcy jest zakładem energochłonnym w którym zgodnie z ustawą udział zakupu wyrobów gazowych i węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10%. Wnioskodawca nie uczestniczy w europejskim systemie handlu emisjami (ETS). Nie podlega ustawie o efektywności energetycznej z uwagi na posiadanie mniej niż 5MW mocy zamówionej przez odbiorców końcowych przyłączonych do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie jest zobowiązany do uzyskiwania tzw. "białych certyfikatów bądź dokonywania opłaty zastępczej. Zwolnienie z tych obowiązków wynika wprost z ustawy o efektywności energetycznej - art. 12 ust. 3 (Dz. U. z 2011 r. Nr 94, poz. 551)

Zgodnie z art. 31a ust. 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym zakładem energochłonnym wykorzystującym wyroby gazowe, lub węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych lub węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Jednocześnie zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe lub węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zakład Energetyki Cieplnej spełnia powyższe warunki-a w szczególności wartość zakupu węgla przewyższa 10% i wartość zakupu gazu ziemnego również przewyższa określone wyżej 10% produkcji z roku ubiegłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym Zakład Energetyki Cieplnej wchodzący w struktury (...) sp. z o.o., odrębnie spełniający warunek udziału zakupu wyrobów węglowych i zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej tylko tego zakładu, wynoszący powyżej 10% (zakład energochłonny) oraz niepodlegający ustawie o efektywności energetycznej, będzie podlegał zwolnieniu z podatku akcyzowego na węgiel kamienny?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zakład Energetyki Cieplnej (ZEC) jest zakładem energochłonnym wykorzystującym zarówno wyroby węglowe jak i wyroby gazowe. Na mocy art. 12 ust. 3 ustawy o efektywności energetycznej z dnia 15 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 94, poz. 551 z 2011 r) ustawodawca wyłączył ZEC z obowiązku do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczania w zamian opłaty zastępczej i wywiązywania się z tych zobowiązań przez zakup świadectw efektywności energetycznej i uiszczania opłaty zastępczej dla paliwa węglowego i gazowego. Wnioskodawca uważa, że spełniony jest pkt 3 art. 31c ustawy o podatku akcyzowym, a tym samym art. 1 pkt 1 ppkt a ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym z dnia 21 października 2016 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 2005), co zdaniem (...) sp. z o.o. w (...) stanowi to, że zakład jest zwolniony od konieczności uzyskiwania i przedstawiania umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczania w zamian opłaty zastępczej i wywiązywania się z tych zobowiązań przez zakup świadectw efektywności energetycznej i uiszczania opłaty zastępczej dla paliwa węglowego i paliwa gazowego.

Zdaniem wnioskodawcy zwolnienie przez ustawodawcę od podlegania ww. obowiązkom jest równoznaczne w sensie prawnym z wypełnieniem tych obowiązków i powoduje to, że Zakład spełnia wymagania określone w znowelizowanym od 1 lipca 2017 r. art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 43) i powinien być zwolniony z podatku akcyzowego od zużywanych wyrobów węglowych do celów opałowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 43 t.j. z późn. zm., zwana dalej "ustawą" lub "ustawą o podatku akcyzowym") ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyrobami akcyzowymi są: wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wyroby węglowe to: wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy (art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku akcyzowym).

Natomiast wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 (art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl art. 9a ust. 2 za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

W przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Na mocy art. 9c ust. 2 ustawy za sprzedaż finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Zgodnie z ust. 4 tego samego artykułu podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

Stosownie do art. 31b ust. 5 ustawy w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (art. 31a ust. 7 ustawy).

Natomiast przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (art. 31b ust. 10).

Stosownie do art. 31c za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:

1. Europejski System Handlu Emisjami zgodny z ustawą z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. poz. 1223 oraz z 2016 r. poz. 266, 542, 1579 i 1948) i przepisami wydanymi na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2167 t.j. z późn. zm.) Przedsiębiorstwo energetyczne, odbiorca końcowy oraz towarowy dom maklerski lub dom maklerski, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany:

Na mocy art. 12 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy. obowiązek, o którym mowa w ust. 1, wykonują:

Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy przedsiębiorstw energetycznych sprzedających ciepło odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli łączna wielkość mocy zamówionej przez tych odbiorców nie przekracza 5 MW. (art. 12 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy)

W tym miejscu tut. Organ pragnie zauważyć, że ustawa o efektywności energetycznej z 15 kwietnia 2011 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 2167 t.j. z późn. zm.) przestała obowiązywać z dniem 30 września 2016 r. Zastąpiła ją ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 831).

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy podmioty, o których mowa w ust. 2, zwane dalej "podmiotami zobowiązanymi", są obowiązane:

- z zastrzeżeniem art. 11.

Na mocy art. 10 ust. 2 ww. ustawy Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, realizują:

Zgodnie z art. 10 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy przedsiębiorstwa energetycznego sprzedającego ciepło odbiorcom końcowym, jeżeli łączna wielkość zamówionej mocy cieplnej przez tych odbiorców nie przekracza 5 MW w danym roku kalendarzowym.

W myśl art. 11 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy obowiązek, o którym mowa w art. 10 ust. 1, w zakresie:

- podmiot zobowiązany może zrealizować, uiszczając opłatę zastępczą.

Na mocy art. 11 ust. 2 ww. ustawy podmiot zobowiązany może również zrealizować obowiązek, o którym mowa w art. 10 ust. 1, za 2016 r., 2017 r. i 2018 r., uiszczając opłatę zastępczą w zakresie wyższym niż wskazany w ust. 1, jeżeli wykaże, że w roku kalendarzowym, którego dotyczy ten obowiązek, składał zlecenia kupna praw majątkowych wynikających ze świadectw efektywności energetycznej w transakcjach sesyjnych, lecz z powodu niewystarczającej liczby ofert sprzedaży tych praw lub gdy oferowana cena tych praw była wyższa niż jednostkowa opłata zastępcza, o której mowa w art. 12 ust. 2 i 3, nie nabył praw na sześciu sesjach w ciągu roku kalendarzowego, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 10 ust. 1.

Podmiot zobowiązany może również zrealizować obowiązek, o którym mowa w art. 10 ust. 1, za 2019 r. i za każdy kolejny rok, uiszczając opłatę zastępczą, jeżeli w transakcjach sesyjnych w ciągu roku kalendarzowego, którego dotyczy obowiązek, o którym mowa w art. 10 ust. 1, nie nabył praw majątkowych wynikających ze świadectw efektywności energetycznej z uwagi na fakt, że cena praw majątkowych wynikających z tych świadectw była wyższa niż wysokość jednostkowej opłaty zastępczej, o której mowa w art. 12 ust. 2 i 3, lub z uwagi na niewystarczającą liczbę ofert sprzedaży tych praw (art. 11 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do powyższego podmiot ubiegający się o prawo do nabycia w ramach zwolnienia przewidzianego w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r.) obok zużywania wyrobów węglowych oraz wyrobów gazowych do celów opałowych, powinien spełniać również kumulatywnie pozostałe przesłanki wynikające z wyżej wymienionych przepisów, to jest:

* wyroby węglowe winny być zużywane przez zakład energochłonny w rozumieniu definicji ustawowej zawartej w art. 31a ust. 7 ustawy, a wyroby gazowe przez zakład energochłonny w rozumieniu definicji ustawowej zawartej w art. 31b ust. 10 ustawy, oraz

* w tym zakładzie energochłonnym powinien być wprowadzony w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31c.

Pierwszy warunek w przedmiotowej sprawie jest spełniony, ponieważ zgodnie z opisem stanu faktycznego Zakład Energetyki Cieplnej, wyodrębniony w przedsiębiorstwie prowadzonym przez Wnioskodawcę, spełnia definicję zakładu energochłonnego.

W związku z drugim z przedstawionych wymogów zwolnienia z art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b pkt 5 ustawy wskazać należy, że ustawodawca w art. 31c ustawy wymienia enumeratywnie systemy, które są uznawane za prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Enumeratywny charakter tego katalogu oznacza, że nie jest możliwe uzyskanie zwolnienia z art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, bez objęcia przedsiębiorstwa, którymś ze wskazanych art. 31c ustawy systemów.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Wnioskodawca nie uczestniczy w europejskim systemie handlu emisjami (o którym mówi art. 31c pkt 1). Spółka nie jest również zobowiązana do uzyskiwania i umarzania świadectw efektywności energetycznej z uwagi na okoliczność, że jest zdolna wyprodukować jedynie 4,934 MW. Z tego tytułu Wnioskodawca wywodzi, że skoro zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2015 r. poz. 2167 t.j. z późn. zm.) nie jest zobowiązany do uzyskiwania świadectw efektywności energetycznej (Wnioskodawca produkuje mniej niż 5 MW energii elektrycznej, a ilość energii zamówionej przez odbiorców jest jeszcze mniejsza) to spełniony jest w stosunku do Wnioskodawcy wymóg z art. 31c pkt 3 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w tej mierze nie zasługuje na uwzględnienie. Ustawodawca, bowiem, redagując art. 31c stworzył enumeratywny katalog, w którym wyraźnie wskazał co należy uznawać za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 31c pkt 3 ustawy za system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej uznaje się uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej przez podmioty obowiązane na podstawie ustawy o efektywności energetycznej do uzyskiwania i umarzania świadectw efektywności energetycznej lub uiszczania w zamian opłaty zastępczej.

Tym samym jeżeli Wnioskodawca na mocy ustawy o efektywności energetycznej nie jest podmiotem obowiązanym do uzyskiwania i umarzania świadectw efektywności energetycznej lub uiszczania w zamian opłaty zastępczej, to stwierdzić należy, że nie jest on podmiotem wymienionym w art. 31c pkt 3 ustawy. Inaczej mówiąc jeżeli Wnioskodawca, zgodnie z ustawą o efektywności energetycznej, nie uzyskuje i umarza świadectw efektywności energetycznej lub nie uiszcza w zamian opłaty zastępczej, to nie wypełnia warunku zwolnienia określonego w art. 31c pkt 3 ustawy. Nie można zatem uznać, że w zakładzie energochłonnym Wnioskodawcy został wprowadzony w życie system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczący ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności gospodarczej, o którym mowa w art. 31c pkt 3 ustawy.

Reasumując nie można podzielić stanowiska Wnioskodawcy, że brak obowiązku Wnioskodawcy do uzyskiwania i umarzania świadectw efektywności gospodarczej lub uiszczania opłaty zastępczej wynikający z ustawy o efektywności gospodarczej jest równoznaczny z wypełnieniem warunku określonego w art. 31c pkt 3 ustawy. Ustawodawca bowiem jednoznacznie wskazuje, że za system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31c pkt 3 ustawy uznaje się uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej przez podmioty obowiązane na podstawie ustawy o efektywności energetycznej do uzyskiwania i umarzania świadectw efektywności energetycznej lub uiszczania w zamian opłaty zastępczej - do czego Wnioskodawca nie jest obowiązany i czego nie dokonuje. Tym samym, odpowiadając wprost na pytanie Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie spełnia wymagań określonych w art. 31c pkt 3 ustawy, a co za tym idzie nie jest uprawniony do nabycia wyrobów węglowych w ramach zwolnienia z akcyzy w oparciu o przepis art. 31a ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 31c pkt 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego powinien być zwolniony z podatku akcyzowego od zużywanych wyrobów węglowych należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Równocześnie przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl