0111-KDIB3-3.4013.177.2019.6.PK - Opodatkowanie pośrednictwa w zawieraniu zakładów wzajemnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 listopada 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4013.177.2019.6.PK Opodatkowanie pośrednictwa w zawieraniu zakładów wzajemnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 sierpnia 2019 r. (data wpływu 7 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z 18 października 2019 (data wpływu 23 października 2019 r.) oraz pismem z 12 listopada 2019 r. (data wpływu 14 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od gier w przedmiocie opodatkowania pośrednictwa w zawieraniu zakładów wzajemnych (pytanie nr 3 we wniosku) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od gier w przedmiocie opodatkowania pośrednictwa w zawieraniu zakładów wzajemnych (pytanie nr 3 we wniosku). Ww. wniosek został uzupełniony pismami z 18 października 2019 r. i 12 listopada 2019 r. stanowiącymi (odpowiednio) odpowiedź na wezwania Organu z 8 października 2019 r. znak: 0114-KDIP3-1.4011.414.2019.3.KS1, 0111-KDIB3-3.4013.177.2019.3.PK oraz z 30 października 2019 r. znak: 0114-KDIP3-1.4011.414.2019.5.KS1, 0111-KDIB3-3.4013.177.2019.5.PK

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Podmiot A) zawiera indywidualne umowy z kilkuset niepowiązanymi ze sobą Podmiotami B, poprzez założenie zweryfikowanego konta na platformie internetowej Podmiotu A, na dokonywanie zakupów dot. zakładów bukmacherskich (u konkretnego bukmachera, tzn. wyłącznie u licencjonowanego na mocy ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych podmiotu, w dalszej części zwanego również "Podmiot C"). Po wyborze przez Podmiot B dokładnego zakładu, który chce wykupić u Podmiotu C, Podmiot A zgodnie z postanowieniami umowy, powierza Podmiotowi C środki, otrzymane od Podmiotu B, na realizację umowy i zleca w jego imieniu i na jego rzecz wykupienie zakładu bukmacherskiego. Poniżej przedstawiam możliwość kilku wariantów rozliczeń:

a. Zakład bukmacherski, który został zakupiony przez Pomiot A, na rzecz, w imieniu i ze środków otrzymanych od Podmiotu B, przegrywa. W takiej sytuacji, powierzone pieniądze na podstawie umowy zawartej pomiędzy Podmiotem A i Podmiotem B przepadają. W tym wypadku bukmacher (Podmiot C) rozlicza się z Urzędem Skarbowym,

b. Zakład bukmacherski, który został zakupiony przez Pomiot A, na rzecz i w imieniu Podmiotu B, wygrywa. Podmiot B decyduje czy chce wypłacić wszystkie pieniądze z wygranej (pieniądze zostają wypłacone na konto Podmiotu A, który nie pobiera z tego tytułu żadnej prowizji i całość przekazuje Podmiotowi B) lub ich część (np. Podmiot B wygra 100, łącznie będzie miał 200 (100 wpłacił wcześniej na platformę podmiotu B jako środki do wykupienia zakładu bukmacherskiego). Postanowi 100 wypłacić, 100 zostawić. Zostawione 100 pozostaje w platformie podmiotu A na dedykowanym subkoncie. Podmiot A nie może tego wypłacić, przelać na konto podmiotu B, bez dyspozycji podmiotu B. Pieniądze są wyłącznie do dyspozycji podmiotu B, ale znajdują w serwisie Podmiotu A (na dedykowanym subkoncie dla Podmiotu B) do czasu podjęcia wiążącej decyzji przez podmiot B. Każda operacja finansowana wykonana pomiędzy podmiotami A i C oraz A i B będzie zgodna z normami i regulacjami prawnymi obowiązującymi w Polsce,

c. Podmiot B może też wpłacić środki na swoje subkonto w platformie podmiotu A. Mogą one znajdować się tam przez dłuższej nieokreślony czas, na czyli np. wpłaca 100 złotych i czeka. Podmiot A nie może tego wypłacić, przelać, dać na konto bez dyspozycji podmiotu B. Pieniądze są wyłącznie do dyspozycji podmiotu B, ale znajdują się w serwisie Podmiotu A (na dedykowanym subkoncie dla Podmiotu B).

d. Podmiot C może okazjonalnie (np. z tytułu założenia konta i zawarcia pierwszego zakładu bukmacherskiego) przyznawać Podmiotowi B tzw. środki bonusowe. Znajdować się będą one na dedykowanym dla Podmiotu B subkoncie, na platformie należącej do Podmiotu A. W zależności od rozstrzygnięcia zakładów, które zostały zawarte za tzw. środki bonusowe, z właściwym Urzędami Skarbowymi rozliczać będą się Podmiot B (w przypadku jego wygranej) lub Podmiot C (w przypadku jego wygranej). Podmiot A nie pobiera żadnych prowizji z tytułu otrzymania przez Podmiot B środków bonusowych, udostępnia jedynie subkonto na swojej platformie.

Podmiot A nie podbiera prowizji z tytułu wygranych zakładów bukmacherskich realizowanych na zlecenie podmiotu B w konkretnych i licencjonowanych na mocy ustawy o grach hazardowych podmiotach. Co istotne, Podmiot A nie pobiera żadnych prowizji z tytułu wygranej Podmiotu B. Pomiędzy Podmiotem A, a Podmiotem C zostanie zawarta odrębna umowa zlecenia.

Podmiot A - podmiot świadczący usługę powiernictwa. Podmiot B - indywidualni gracze, klienci podmiotu A Podmiot C - legalny w Polsce, licencjonowany na mocy ustawy o grach bukmacherskich podmiot zwany bukmacherem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie: (pytanie nr 3 we wniosku):

Czy podmiot A będzie zobowiązany do zapłaty podatku od gier w wysokości 12%?

Zdaniem Wnioskodawcy w oparciu o przedstawiony model współpracy pomiędzy Podmiotem A, a Podmiotem B, należy wskazać, iż Podmiot A nie ma obowiązku zapłaty podatku od gier w wysokości 12% podatku od gier - który to obowiązek wynika z art. 71 ust. 2 pkt 1 ustawy o grach hazardowych. Kwota, którą podmiot B przekazuje na konto podmiotu A na realizację przedmiotu umowy tj. zakupu zakładu bukmacherskiego, jest w całości przekazywana do bukmachera. Wypłacona wygrana (otrzymana faktycznie przez Podmiot B) jest przychodem bezpośrednio u zlecającego (Podmiotu B), nie stanowi przychodu Podmiotu A. W przypadku wygranej przez podmiot B kwoty powyżej 2280 zł (należny podatek od wygranej), pomimo iż podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest Podmiot B, to jego płatnikiem, czyli podmiotem dokonującym obliczenia, pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu jest spółka organizująca zakłady wzajemne tj. bukmacher (art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Bukmacher pobiera zryczałtowany podatek od Podmiotu B (gracza) wypłacając mu wygraną (za pośrednictwem podmiotu A), pomniejszoną o 10%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 847) - zwanej dalej ustawą - ustawa określa warunki urządzania gier hazardowych i zasady prowadzenia działalności w tym zakresie oraz zasady opodatkowania podatkiem od gier hazardowych, zwanym dalej "podatkiem od gier".

Grami hazardowymi są gry losowe, zakłady wzajemne, gry w karty, gry na automatach.

Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy zakładami wzajemnymi są zakłady o wygrane pieniężne lub rzeczowe, polegające na odgadywaniu:

1.

wyników sportowego współzawodnictwa ludzi lub zwierząt, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranej zależy od łącznej kwoty wpłaconych stawek - totalizatory;

2.

zaistnienia różnych zdarzeń, w tym zdarzeń wirtualnych, w których uczestnicy wpłacają stawki, a wysokość wygranych zależy od umówionego, między przyjmującym zakład a wpłacającym stawkę, stosunku wpłaty do wygranej - bukmacherstwo.

Zgodnie z art. 71 ust. 1 podatnikiem podatku od gier jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która urządza gry hazardowe na podstawie udzielonej koncesji lub udzielonego zezwolenia, z wyłączeniem loterii promocyjnych, podmiot urządzający gry objęte monopolem państwa oraz uczestnik turnieju gry w pokera organizowanego przez podmiot posiadający koncesję na prowadzenie kasyna gry.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest urządzanie gier hazardowych, z wyłączeniem urządzania loterii promocyjnych, loterii fantowych i gry bingo fantowe, o których mowa w art. 7 ust. 1a, oraz urządzania pokera rozgrywanego w formie turnieju gry pokera (art. 71 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Stosownie do art. 73 ust. 1 pkt 4 ustawy podstawę opodatkowania podatkiem od gier stanowi w zakładach wzajemnych - suma wpłaconych stawek.

Zgodnie z art. 74 pkt 6 i 7 ustawy stawka podatku od gier wynosi dla:

* zakładów wzajemnych na sportowe współzawodnictwo zwierząt na podstawie zezwoleń udzielanych wyłącznie na ich urządzanie - 2,5%;

* zakładów wzajemnych innych niż wymienione powyżej - 12%.

Jak wynika z przytoczonych powyżej przepisów, zakłady wzajemne są jedną z gier hazardowych podlegających opodatkowaniu podatkiem od gier, a podmiot urządzające zakłady wzajemne jest podatnikiem tego podatku. Warunkiem formalnym urządzania zakładów wzajemnych, który jest też wpisany w definicję podatnika, jest posiadanie stosownego zezwolenie. Dla zakładów wzajemnych ustalono dwie stawki podatku tj. w wysokości 2,5% na sportowe współzawodnictwo zwierząt i w wysokości 12% na pozostałe współzawodnictwo lub zdarzenia w tym zdarzenia wirtualne.

Należy zatem stwierdzić, że podmiotem zobowiązanym do zapłacenia podatku z organizacji zakładów wzajemnych jest podatnik podatku od gier, który w zależności od zakładu, winien opodatkować je stawką podatku w wysokości 2,5% albo 12%.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (Podmiot A) będzie zawierał indywidualne umowy z Podmiotami B (graczami), poprzez założenie zweryfikowanego konta na własnej platformie internetowej, na dokonywanie zakupów dot. zakładów bukmacherskich (u konkretnego bukmachera, tzn. wyłącznie u licencjonowanego na mocy ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych podmiotu, w dalszej części zwanego również "Podmiot C"). Po wyborze przez Podmiot B dokładnego zakładu, który chce wykupić u Podmiotu C, Podmiot A zgodnie z postanowieniami umowy, powierza Podmiotowi C środki, otrzymane od Podmiotu B, na realizację umowy i zleca w jego imieniu i na jego rzecz wykupienie zakładu bukmacherskiego. Wnioskodawca nie podbiera prowizji z tytułu wygranych zakładów bukmacherskich realizowanych na zlecenie podmiotu B w konkretnych i licencjonowanych na mocy ustawy o grach hazardowych podmiotach. Co istotne, Podmiot A nie pobiera żadnych prowizji z tytułu wygranej Podmiotu B. Pomiędzy Podmiotem A, a Podmiotem C zostanie zawarta odrębna umowa zlecenia.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że Wnioskodawca nie działa jako bukmacher, a jedynie zawiera zakłady wzajemne w imieniu i na rzecz graczy (Podmiotów B). Skoro zatem Wnioskodawca nie działa jako bukmacher to brak jest podstaw do uznania go za podatnika podatku od gier z tytułu urządzania zakładów wzajemnych, a tym samym to nie on jest zobowiązany do opodatkowania zakładów wzajemnych właściwa stawką podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 we wniosku zgodnie z którym nie ma on obowiązku zapłaty podatku od gier w wysokości 12% podatku od gier - jest prawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego w zakresie pytania nr 3 we wniosku. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Odpowiedź na zagadnienia w pozostałym zakresie jest przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl