0111-KDIB3-3.4013.174.2018.2 - Ustalenia czy wyrób propan-butan stanowi paliwo silnikowe oraz możliwości zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lipca 2018 r. (data wpływu 26 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia czy wyrób propan-butan stanowi paliwo silnikowe oraz możliwości zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy - jest prawidłowe.

W dniu 26 lipca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wyrób propan-butan stanowi paliwo silnikowe oraz możliwości zastosowania procedury uproszczonej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi agencję celną i na podstawie decyzji wydanej przez Dyrektora Izby Celnej w Katowicach numer...w dniu 23 listopada 2012 r. posiada pozwolenie nr... na stosowanie procedury uproszczonej. Zgodnie z decyzją Dyrektora Izby Celnej w... wydaną w dniu 30 listopada 2016 r. (znak sprawy...), wskazane powyżej pozwolenie na stosowanie procedur uproszczonych zostało zmienione w szczególności w polu 15 w pkt 15.1.4. poprzez zmianę postanowienia dotyczącego towarów wyłączonych ze stosowania procedury uproszczonej w procedurach przywozowych i odpowiednio w procedurach wywozowych poprzez wskazanie, iż pozwoleniem mogą być obejmowane towary określone w załączniku do pola 8a formularza kontynuacyjnego - PRZYWÓZ oraz odpowiednio formularza kontynuacyjnego - WYWÓZ z wyłączeniem towarów, o których mowa w art. 7c ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. z dnia 14 grudnia 2016 r.) (Dz. U. z 2017 r. poz. 43 z późn. zm.) oraz towarów podlegających zakazom i ograniczeniom wynikającym z przepisów unijnych.

Wnioskodawca działając w charakterze agencji celnej chce objąć na podstawie przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. U.UE.L z 2013 r. Nr 269, str. 1 z późn. zm.) (dalej: "UKC") procedurą uproszczoną, w tym procedurą zawieszenia poboru akcyzy, towar importowany przez swojego Kontrahenta, tj. towar w postaci oleju porafinacyjnego o kodzie CN 2710 12 15, o nazwie handlowej Platformat. Kontrahent Wnioskodawcy prowadzi działalność w składzie podatkowym. Kontrahent Wnioskodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza importować z państw trzecich wyroby energetyczne, tj. olej porafinacyjny klasyfikowany do kodu CN 2710 12 15 z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. Wskazany powyżej wyrób akcyzowy (Platformat - olej porafinacyjny CN 2710 12 15) Kontrahent zamierza importować z przeznaczeniem do celów inne niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Wyroby te będą bowiem wykorzystywane w procesach produkcyjnych prowadzących do wytworzenia benzenu klasyfikowanego do kodu CN 2902 20 00 oraz frakcji heksanowej klasyfikowanej do kodu CN 2710 12 25, przy czym benzen sprzedawany jest firmom chemicznym, które wykorzystują go jako podstawowy surowiec do produkcji tworzyw sztucznych, np. gum. Natomiast frakcja heksanowa sprzedawana jest jako surowiec do produkcji rozpuszczalników. Kontrahent ten prowadzi zatem działalność produkcyjną i handlową dotyczącą wyrobów akcyzowych, wskazanych w przepisie art. 89 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1114) (dalej również: "u.p.a."), a zatem prowadzona działalność nie jest związana z paliwami silnikowymi lub opałowymi w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca rozważa czy wyrób energetyczny w postaci oleju porafinacyjnego o kodzie CN 2710 12 25, który ma być importowany przez Kontrahenta Wnioskodawcy może być objęty procedurą uproszczoną, w tym procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wyrób w postaci oleju porafinacyjnego o kodzie CN 2710 12 15 (o nazwie handlowej Platformat) stanowi "paliwo silnikowe", o którym mowa w przepisie art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy wyrób energetyczny o nazwie handlowej Platformat w postaci oleju porafinacyjnego o kodzie CN 2710 12 15 w chwili wprowadzania na skład podatkowy nie wypełnia definicji paliw silnikowych, o której mowa w przepisie art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 2 u.p.a. paliwami silnikowymi są "wyroby energetyczne przeznaczone do użycia oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych".

Należy wskazać, iż wyroby o kodzie CN 2710 12 15 stanowią w myśl ustawy o podatku akcyzowym wyroby energetyczne. Jednocześnie wyroby te są wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, wyroby te nie zostały także wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy, ani nie stanowią alkoholu etylowego.

Definicja paliw silnikowych odnosi się do przeznaczenia wyrobów akcyzowych i to właśnie ta kwestia jest najistotniejsza dla określenia typu paliwa z jakim mamy do czynienia. Do uznania wyrobu energetycznego za paliwo silnikowe konieczne jest jego faktyczne przeznaczenie do celów napędowych, względnie oferowanie na sprzedaż do takich celów. Przy czym ustawa o podatku akcyzowym w brzmieniu dotychczasowym, przy definiowaniu "paliw silnikowych" w ogóle nie odwołuje się do kodów CN wyrobów energetycznych, a to z kolei potwierdza fakt, iż na gruncie obecnie obowiązujących przepisów prawa w tym zakresie, kluczowym do uznania wyrobu energetycznego za paliwo silnikowe jest jego faktyczne przeznaczenie. W tym miejscu należy podkreślić, iż odwoływanie się w definicji paliw silnikowych do faktycznego ich przeznaczenia, zasadniczo ogranicza zakres pojęciowy paliw silnikowych względem katalogu wyrobów energetycznych. Określenie przeznaczenia wyrobów energetycznych warunkuje więc, czy mamy do czynienia z wyrobem energetycznym, który jest jednocześnie paliwem silnikowym, czy też nie. Na przeznaczenie wyrobów energetycznych, jako kluczowe pojęcie wskazuje również Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (dalej: "Dyrektywa 2003/96/WE"). Zgodnie z treścią art. 2 ust. 4 lit. B) powołanej Dyrektywy, nie ma ona zastosowania do produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe bądź paliwa do ogrzewania. Co więcej, wyroby powstałe w wyniku procesu produkcyjnego, będą zupełnie innymi substancjami. Świadczy o tym chociażby fakt, iż kod CN powstałych wyrobów będzie inny aniżeli kod wyrobu stanowiącego przedmiot niniejszego wniosku. Wraz ze zmianą kodu CN zmieni się status wyrobu dla celów podatkowych, a to podatku akcyzowego. Definicja ustawowa z art. 86 ust. 2 u.p.a. posługuje się przy określeniu paliw silnikowych kryterium przeznaczenia - napęd silników spalinowych. 

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Słownik języka Polskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN S.A, wydawnictwo internetowe http://sjp.pwn.pl) "przeznaczyć" oznacza: "określić z góry cel, któremu ma służyć, przeznaczać coś dla kogoś, na czyjś użytek, na czyjąś korzyść". Przeznaczenie wyrobu jest więc określane przez podmiot gospodarczy, który decyduje do jakich celów ma być używany dany wyrób energetyczny i z takim przeznaczeniem sprzedaje on wyrób odbiorcy. Zatem aby móc uznać, że określony wyrób energetyczny jest przeznaczony do napędu silników spalinowych, podmiot gospodarczy musiałby wyprodukować bądź dostarczyć wyrób do odbiorcy określając, że dany wyrób ma służyć do napędu silników spalinowych. Przeznaczenie, o którym mowa w przepisie art. 86 ust. 2 u.p.a. winno być weryfikowane z perspektywy ww. podmiotu gospodarczego na podstawie zapisów jego dokumentacji (normach i warunkach technicznych), a także postanowień w kontraktach, fakturach i innych formalnych uzgodnieniach z odbiorcami wyrobów energetycznych. Sformułowanie "używać" (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A, wydawnictwo internetowe http://sjp.pwn.pl) oznacza "zastosować coś jako środek, narzędzie", "zrobić z czegoś użytek". Ocena do jakich celów zostanie użyty wyrób energetyczny może nastąpić zatem dopiero w chwili jego użycia. Zgodnie z definicją pojęcia "oferować" (Słownik Języka Polskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN S.A, wydawnictwo internetowe http://sjp.pwn.pl), oznacza ono "proponować kupno, usługi, pomoc". Jeżeli Kontrahent nie proponuje swoim klientom zakupu wyrobów, których dotyczy niniejszy wniosek do napędu silników spalinowych (co jest okolicznością łatwą do zweryfikowania na podstawie dokumentacji handlowej), to wyroby te nie mogą zostać objęte zakresem zastosowania art. 86 ust. 2 u.p.a. Przy czym podkreślić należy, że o "przeznaczeniu" lub "oferowaniu" na sprzedaż wyrobów do napędu silników spalinowych lub do celów opałowych nie można decydować dowolnie. Zgodnie z powszechnym stanowiskiem doktryny w tym względzie element przeznaczenia ma skutki jeszcze dużo dalej idące. Żeby to w pełni wykazać brakuje jednak w obecnie obowiązującej ustawie o podatku akcyzowym pełnej implementacji art. 2 ust. 4 lit. B) Dyrektywy 2003/96/WE, zgodnie z którą dyrektywa nie ma zastosowania do wyrobów przeznaczonych do innych celów niż napędowe bądź opałowe. Zdaniem autorów, co do zasady, wyroby energetyczne faktycznie przeznaczone do celów innych aniżeli napędowe lub opałowe winny korzystać ze zwolnienia akcyzowego, względnie pozostawać poza ramami ustawy (tak: M. Zimny (red.), "Akcyza. Komentarz", Wyd. 1, Warszawa 2017).

Wyroby energetyczne o nazwie handlowej Platformat w postaci oleju porafinacyjnego przeznaczane są przez Kontrahenta Wnioskodawcy do produkcji benzenu (CN 2902 20 00) i frakcji heksanowej (CN 2710 12 25), zaś te następnie są sprzedawane do produkcji tworzyw sztucznych, w tym gum itp. - w przypadku benzenu, oraz rozpuszczalników - w przypadku frakcji heksanowej. Należy zatem uznać, iż wyroby energetyczne stanowiące przedmiot niniejszego wniosku w chwili dopuszczenia do obrotu z przeznaczeniem na skład podatkowy nie są przeznaczone ani oferowane na sprzedaż do napędu silników spalinowych lub do celów opałowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1114, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1ustawy przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy w pozycji 27 pod kodem CN 2710 wymieniono oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Jednocześnie w załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG wymieniono w pozycji 20 pod kodem ex od ex 2710 11 do ex 2710 19 69 oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów.

Na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii czy w postaci oleju porafinacyjnego o kodzie CN 2710 12 15 stanowi paliwo silnikowe w chwili wprowadzenia na skład podatkowy. Wyrób ten będzie wykorzystywane w procesach produkcyjnych prowadzących do wytworzenia benzenu klasyfikowanego do kodu CN 2902 20 00 oraz frakcji heksanowej klasyfikowanej do kodu CN 2710 12 25, przy czym benzen sprzedawany jest firmom chemicznym, które wykorzystują go jako podstawowy surowiec do produkcji tworzyw sztucznych, natomiast frakcja heksanowa sprzedawana jest jako surowiec do produkcji rozpuszczalników.

Należy tutaj zauważyć, że ustawodawca definiując paliwa silnikowe jak i paliwa opałowe posłużył się trzema kryteriami, które mogą lecz nie muszą być spełnione kumulatywnie aby dany wyrób energetyczny był uznany za paliwo silnikowe albo opałowe.

Pierwszym kryterium jest przeznaczenie danego wyrobu do użycia na konkretne cele, czyli określenie z góry cel któremu dany wyrób ma służyć, do czego ma być użyty. Kryterium to odnosi się do obiektywnych cech fizycznych i chemicznych wyrobu, których uwzględnienie określa optymalny sposób użycia danego wyrobu. Kryterium to, co do zasady, jest określane przez producenta wyrobu.

Drugie kryterium odwołuje się do celu do którego dany wyrób energetyczny jest proponowany lub sugeruje się że powinien zostać użyty. Kryterium to odnosi się do sposobu użycia wyznaczonego co do zasady przez podmiot wprowadzający dany wyrób do konsumpcji. Kryterium to może ale nie musi uwzględniać cechy fizyczne i chemiczne wyrobu.

Ostatnie kryterium bazuje na rzeczywistym sposobie użycia wyrobu energetycznego które może nie pokrywać się z przeznaczeniem i oferowaniem wyrobu. Kryterium to jest określane przez konsumenta wyrobu energetycznego.

Można dodatkowo zauważyć, że istnieje gradacja ważności ww. kryterium. Najważniejsze jest kryterium użycia, potem oferowania, a na końcu przeznaczenia. Objawia się to sposobem opodatkowania danego wyrobu energetycznego. Przykładowo jeżeli konsument użyje wyrób przeznaczony lub oferowany jako paliwo opałowe do celów napędowych to wyrób taki winien być opodatkowany właściwa stawką dla paliw silnikowych. Adekwatnie będzie się to miało do sytuacji gdy wyrób będzie oferowany na cele inne niż został przeznaczony.

Trzeba mieć na uwadze, że zgodnie z definicją zawartą w art. 86 ust. 2 ustawy za paliwo silnikowe uznaje się nie tylko wyroby energetyczny które są przeznaczone do użycia do napędu silników spalinowych ale również gdy są oferowane na ten cel czy też używane.

Stosownie do internetowego słownika języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) przez: "przeznaczenie" rozumie się praktyczny cel, do którego coś jest przeznaczone, zakwalifikowane, któremu dana rzecz służy. Z kolei "oferowanie" oznacza proponować kupno, usługi, pomoc itp.

Zgodnie z ww. słownikiem wyraz "używać" oznacza "zastosować coś jako środek, narzędzie". Przy czym co istotne w definicji użyto formy niedokonanej czasownika. A zatem nie samo użycie, czyli faktyczne wykorzystanie, danego wyrobu energetycznego jako paliwa do napędu klasyfikuje go jako paliwo silnikowe, ale również potencjalna możliwość użycia go (ze względu na właściwości wyrobu) do napędu klasyfikuje wyrób jako paliwo silnikowe. Przy czym, mając na uwadze znaczenia wyrazu "używane", nie chodzi tu o czysto hipotetyczną możliwość wykorzystanie wyrobu energetycznego jako paliwa lecz o takie wyroby, które w praktyce są wykorzystywane jako paliwo napędowe ewentualnie jako domieszki lub dodatki do tych paliw.

Wskazać w tym miejscu należy, że wśród paliw silnikowych są wyroby energetyczne przystosowane do napędu silników spalinowych, które spełniają określone w odrębnych przepisach wymagania jakościowe określone dla paliw ciekłych i biopaliw ciekłych, dla których w ustawie o podatku akcyzowym została określona stawka akcyzy. Przystosowanie tych wyrobów do napędu silników spalinowych decyduje o ich przeznaczeniu do użycia do napędu silników spalinowych. Są to wyroby co do zasady oferowane na sprzedaż i używane do napędu silników spalinowych. Wyroby te bez względu na to do czego zostaną wykorzystane są paliwami silnikowymi. W związku z tym wyroby te są paliwami silnikowymi również w przypadku gdy mają zostać wykorzystane do produkcji.

Podkreślić jednocześnie trzeba, że wśród paliw silnikowych są również wyroby energetyczne, które nie są przystosowane do napędu silników spalinowych, ponieważ nie spełniają określonych w odrębnych przepisach wymagań jakościowych. Wyroby te pomimo, że są niekiedy oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Wyroby te są paliwami silnikowymi tylko w przypadku oferowania ich na sprzedaż lub używania do napędu silników spalinowych. W konsekwencji wyroby te nie są paliwami silnikowymi w przypadku, gdy są wykorzystane np. do produkcji innych wyrobów.

Przykładem takich wyrobów ten wymieniony we wniosku o kodzie CN 27 10 12 15. Bowiem - jak oświadczył Wnioskodawca w złożonym wniosku - wyrób ten będzie bowiem wykorzystywane w procesach produkcyjnych prowadzących do wytworzenia benzenu klasyfikowanego do kodu CN 2902 20 00 oraz frakcji heksanowej klasyfikowanej do kodu CN 2710 12 25, przy czym benzen sprzedawany jest firmom chemicznym, które wykorzystują go jako podstawowy surowiec do produkcji tworzyw sztucznych, np. gum. Natomiast frakcja heksanowa sprzedawana jest jako surowiec do produkcji rozpuszczalników. Ponadto należy zauważyć, że w opisanej sytuacji wyrób o kodzie CN 27 10 12 15 jest objęty procedurą zawieszenia poboru akcyzy, a jego zużycie w celu wytworzenia ww. wyrobów następuje w składzie podatkowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy czyli pod kontrolą właściwego organu podatkowego.

Mając zatem powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w myśl obowiązujących przepisów wyrób klasyfikowany do kodu CN 2710 12 15, w opisanej sytuacji, gdy nie jest używany do napędu silników spalinowych, nie stanowi paliwa silnikowe o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy.

Oznacza to, że w momencie importu i wprowadzenia oleju porafinacyjnego o kodzie CN 2710 12 15 do składu podatkowego nie jest on paliwem silnikowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Informuje się, że w zakresie możliwości zastosowania procedury uproszczonej o której mowa w art. 166 i 182 unijnego kodeksu celnego wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach - ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.