0111-KDIB3-3.4013.17.2019.1.MPU

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 stycznia 2019 r. (data wpływu - 15 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów węglowych finalnemu odbiorcy z Republiki Czeskiej na potrzeby gospodarstwa domowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów węglowych finalnemu odbiorcy z Republiki Czeskiej na potrzeby gospodarstwa domowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółdzielnia (...) - (dalej jako: "Wnioskodawca" lub "Spółdzielnia") zarejestrowana jako pośredniczący podmiot węglowy realizuje również dostawy wewnątrzwspólnotowe (do Republiki Czeskiej) min. do gospodarstw domowych. Odbywa się to w dwojaki sposób: transportem własnym spółdzielni i przy użyciu transportu odbiorcy.

Odbiór węgla dokonywany ze składu węglowego, który znajduje się w siedzibie Spółdzielni w (...). W roku 2019 Wnioskodawca nadal realizuje dostawy wewnątrzwspólnotowe do Republiki Czeskiej dla odbiorców na potrzeby gospodarstw domowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca realizując wewnątrzwspólnotową dostawę wyrobów węglowych odbiorcy finalnemu z Republiki Czeskiej na potrzeby gospodarstwa domowego aby uznać sprzedaż za zwolnioną od akcyzy powinien:

1. udokumentować wewnątrzwspólnotową dostawę wyrobów węglowych fakturą sprzedaży, na której sprzedawca określi przeznaczenie wyrobów węglowych

czy też 2. udokumentować wewnątrzwspólnotową dostawę wyrobów węglowych fakturą sprzedaży oraz oświadczeniem nabywcy finalnego (obywatela unii europejskiej) zawierającym dane osobowe takie jak PESEL (jeśli został nadany), nr dowodu osobistego (paszportu), adres zamieszkania.

Zdaniem Wnioskodawcy, wystarczającym dokumentem do uznania wewnątrzwspólnotowej dostawy (sprzedaży) wyrobów węglowych za zwolnioną od podatku akcyzowego będzie faktura sprzedaży, na której potwierdzone zostanie przeznaczenie tych wyrobów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy uznać za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1114 z późn. zm.; zwanej dalej "ustawą" lub "ustawą o podatku akcyzowym") o podatku akcyzowym ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy (art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

* węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu ex CN 2701,

* węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu ex CN 2702,

* koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu ex CN 2704 00.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie "sprzedaży wyrobów węglowych", o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy. I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Finalny nabywca węglowy jest to podmiot, który:

a. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe, - niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym (art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy dostawa wewnątrzwspólnotowa to przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

Natomiast stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

a. dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego,

importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub

b. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą - który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że w art. 9a ust. 1 ustawy wymieniono enumeratywnie czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą, których przedmiotem są wyroby węglowe. W katalogu tym nie wskazano wewnątrzwspólnotowej dostawy wyrobów węglowych. Tym samym dostawa wewnątrzwspólnotowa przez Wnioskodawcę (pośredniczący podmiot węglowy) wyrobów węglowych przez ten podmiot nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zasadą jest zatem, że obrót wyrobami węglowymi jest objęty systemem podatku akcyzowego, niemniej prawodawca przewidział liczne wyłączenia od tej zasady.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

Stosownie do art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, jest:

a. wystawienie przez sprzedawcę wyrobów węglowych faktury albo

b. sporządzenie przez sprzedawcę wyrobów węglowych listy finalnych nabywców węglowych uprawnionych do odbioru deputatu węglowego - oraz uzyskanie od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że nabywane wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy.

W myśl art. 31a ust. 3 pkt 2 ustawy, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zużywającego wyroby węglowe przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy - udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego dokumentem handlowym wystawionym przez sprzedawcę wyrobów węglowych i określającym przeznaczenie tych wyrobów.

Faktura, o której mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. a, zawiera pozycję CN wyrobów węglowych oraz ich ilość wyrażoną w kilogramach.

Lista, o której mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b, jest sporządzana za okresy kwartalne i zawiera:

3. numer PESEL, jeżeli został nadany - finalnego nabywcy węglowego uprawnionego do odbioru deputatu węglowego.

Oświadczenie, o którym mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. c, zawiera:

Oświadczenie, o którym mowa, dołącza się odpowiednio do faktury albo listy, o których mowa w tym przepisie. Oświadczenie może być złożone na wystawionej fakturze, jeżeli zostanie czytelnie podpisane. Oświadczenie to może być zastąpione oświadczeniem złożonym w okresowej umowie zawartej między sprzedawcą a finalnym nabywcą węglowym, które wywiera skutek jedynie w stosunku do nabywanych wyrobów węglowych w ilości wynikającej z tej umowy, pod warunkiem potwierdzenia każdej sprzedaży tych wyrobów fakturą (art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. d i e).

Stosownie do art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. g ustawy o podatku akcyzowym osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, o których mowa w ust. 3c pkt 1 lit. b, są obowiązane do okazania sprzedawcy dokumentu, o którym mowa w tym przepisie, w celu potwierdzenia tożsamości.

Natomiast w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2018 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2379) - zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie niektórych zwolnień - w przypadku sprzedaży na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy finalnemu nabywcy węglowemu korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy, wyrobów węglowych w ilości nieprzekraczającej 200 kg jednorazowo, dla zastosowania zwolnienia od akcyzy nie muszą być spełnione warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako pośredniczący podmiot węglowy. Realizuje dostawy wewnątrzwspólnotowe (do Republiki Czeskiej) min. do gospodarstw domowych. Odbywa się to w dwojaki sposób: transportem własnym Wnioskodawcy i przy użyciu transportu odbiorcy. Odbiór węgla dokonywany ze składu węglowego, który znajduje się w siedzibie Wnioskodawcy. W roku 2019 Wnioskodawca nadal realizuje dostawy wewnątrzwspólnotowe do Republiki Czeskiej dla odbiorców na potrzeby gospodarstw domowych.

W kontekście powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące udokumentowania wewnątrzwspólnotowych dostaw wyrobów węglowych wykonywanych transportem własnym i przy użyciu transportu odbiorcy dla uznania ich za sprzedaż zwolnioną z akcyzy.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami opodatkowaniu akcyzą podlega sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu. Jak wskazano wcześniej opodatkowaniu nie podlega dostawa wewnątrzwspólnotowa. Mając powyższe na uwadze sprzedaż wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu z innego kraju członkowskiego tj. do Republiki Czeskiej, z którą jednocześnie dokonywana jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, a Wnioskodawca jako dostawca dokonuje transportu we własnym zakresie nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Odnośnie kwestii udokumentowania transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy należy zauważyć, że Wnioskodawca powinien dysponować odpowiednimi dokumentami potwierdzającymi dokonanie tych czynności tj. z dokumentów musi jednoznacznie wynikać, że została dokonana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów a wyroby akcyzowe zostały odebrane przez nabywcę w innym państwie członkowskim to dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych nie będzie podlegała podatkowi akcyzowemu.

W tym miejscu zaznaczyć należy, ze zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Natomiast ostateczna ocena czy prawidłowo dokonano sprzedaży wyrobów węglowych bez naliczania podatku akcyzowego może zostać dokonana jedynie w trakcie ewentualnego postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej prowadzonej na podstawie całego materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Reasumując w ww. modelu sprzedaży dostawa wewnątrzwspólnotowa nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu akcyzą. Tym samym przepisy dotyczące zwolnienia nie mają zastosowania. Nie ma zatem konieczności otrzymywania przez Wnioskodawcę od nabywcy (podmiotu z innego kraju członkowskiego) oświadczenia, o którym mowa w art. 31a ust. 3c ustawy. Natomiast faktura dokumentująca sprzedaż wewnątrzwspólnotową nie musi zawierać informacji o przeznaczeniu wyrobów węglowych.

Natomiast, nie można uznać, że mamy do czynienia ze sprzedażą połączoną z dostawą wewnątrzwspólnotową w sytuacji, gdy podmiot sprzedający wydaje wyroby węglowe nabywcy na terytorium kraju i nabywca ten dokonuje osobiście (lub na zlecenie) przemieszczenia wyrobów węglowych na terytorium innego państwa członkowskiego. Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym mamy wówczas do czynienia ze sprzedażą wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, która to czynność jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym. Ustawa przewiduje wprawdzie zwolnienie od akcyzy czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez m.in. gospodarstwo domowe, niemniej jednak z uwagi

na fakt, że nabyte wyroby węglowe nie będą zużyte na cele zwolnione na terytorium kraju, zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a nabywca wyrobów węglowych z innego kraju członkowskiego nie może nabyć takich wyrobów ze zwolnieniem od akcyzy. Nie ma na to wpływu oświadczenie nabywcy z innego kraju członkowskiego (Czech) o przeznaczeniu wyrobów zawarte w fakturze sprzedaży. Tym samym w ww. modelu sprzedaży Wnioskodawca winien sprzedawać wyroby węglowe nabywcy z Republiki Czeskiej z zawartą kwotą podatku akcyzy w wyrobie węglowym. Natomiast po przemieszczeniu nabytych z akcyzą wyrobów węglowych na terytorium innego państwa członkowskiego, nabywca wyrobów węglowych z innego kraju członkowskiego może jednak ubiegać się o zwrot zapłaconego podatku.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od akcyzy sprzedawanych wyrobów węglowych nabywcy innego państwa członkowskiego (Czech) i jego dokumentowania oceniane całościowo jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.