0111-KDIB3-3.4013.136.2018.1.MPU - Ustalenie prawa do skorzystania ze zwolnienia dla nabywanego paliwa gazowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 7 czerwca 2018 r. (data wpływu - 19 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia dla nabywanego paliwa gazowego jest - nieprawidłowe.

W dniu 19 czerwca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia dla nabywanego paliwa gazowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych w zakresie najmu lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni jest właścicielem oraz zarządcą budynków wielorodzinnych - kamienic, w których zamieszkują lokatorzy na podstawie umów najmu. W budynkach tych są zainstalowane kotły gazowe służące do ogrzewania budynków i wody dla poszczególnych gospodarstw domowych. Zakupiony w (...) gaz ziemny wysokometanowy E przy ciśnieniu nie niższym niż 1,60 kPa jest przeznaczany wyłącznie dla celów grzewczych, a lokatorzy mieszkań są obciążani czynszem najmu za zajmowane mieszkanie, w którym wykazana jest również kwota za ogrzanie mieszkania i za dostarczoną ciepłą wodę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy zakupie gazu ziemnego wysokometanowego E przy ciśnieniu nie niższym niż 1,60 kPa do kotłowni gazowych, w zakresie zaopatrzenia lokali mieszkalnych w ogrzewanie i ciepłą wodę, których Wnioskodawczyni jest właścicielem i zarządcą będzie miała zastosowanie dyspozycja z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), która zwalnia od akcyzy wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe?

Zdaniem Wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę treść przepisu art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, który zwalnia od akcyzy wyroby gazowe wykorzystywane do ogrzewania mieszkań i dostarczania do nich ciepłej wody, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym nabywany gaz jest zwolniony z podatku akcyzowego.

Ustawa o podatku akcyzowym w żaden sposób nie definiuje pojęcia "gospodarstwo domowe", również w innych przepisach prawa nie ma legalnej definicji gospodarstwa domowego. Dokonując analizy zapisów art. 31b ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, należy wyraźnie zaznaczyć, iż mówi on o przeznaczeniu wyrobów gazowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe, a nie o wykorzystaniu wyrobów gazowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Użyte w przepisie określenie "przeznaczone" wskazuje na to, że zwolnieniem objęte są nie tylko wyroby gazowe wykorzystywane przez gospodarstwa domowe w kotłowniach umiejscowionych w tychże gospodarstwach, lecz również takie, dzięki któremu pośrednio gospodarstwo domowe będzie korzystało z ogrzewania pomieszczeń mieszkalnych i wody, przy czym pośrednikiem umożliwiającym przeznaczenie tego wykorzystania będzie podmiot zarządzający budynkami zawierającymi mieszkania i dostarczający ciepło do poszczególnych mieszkań.

Przedstawiony pogląd znajduje swoje odzwierciedlenie w niżej wymienionych wyrokach:

* WSA w Gliwicach z dnia 7 kwietnia 2016 r. sygn. III SA/GI 1564/15,

* WSA w Gliwicach z dnia 22 marca 2016 r. sygn. III SA/GI 1567/15,

* WSA w Gliwicach z dnia 11 lipca 2017 r. sygn. III SA/GI 429/17.

Należy również zwrócić uwagę na zapisy Dyrektywy Rady Europy 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, z której wynika, że w przypadku używania wyrobów akcyzowych (w tym gazu) do celów mieszkalnych - tzw. "zastosowanie gospodarcze" i zastosowanie inne - zwolnienie i opodatkowanie należy stosować w proporcji do każdego "użycia" Jeżeli natomiast użycie tych wyrobów na cele gospodarcze jest nieznaczne można je potraktować jako nieistniejące.

W konsekwencji brak "zastosowania gospodarczego" wyrobów gazowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z akcyzy na gruncie prawa polskiego.

W przedmiotowej sprawie jako właściciel i zarządca budynków wielorodzinnych - Wnioskodawczyni zarządza własnymi zasobami mieszkaniowymi, co oznacza, że nabywany wyrób akcyzowy jakim jest gaz, służy wyłącznie ogrzewaniu, "konglomeratu" gospodarstw domowych.

Dyrektywa jest aktem prawa unijnego skierowanym do państw członkowskich i wiąże te państwa co do postawionego w niej celu, pozostawiając państwom członkowskim określenie środków do jego osiągnięcia. Obowiązkiem państw członkowskich jest natomiast prawidłowa implementacja dyrektywy do przepisów krajowych, mająca realizować wskazane w dyrektywie cele

Reasumując powyższe, podmiot używający wyrób gazowy do wytworzenia, a następnie dostarczenia ciepła oraz ciepłej wody do lokali mieszkalnych, korzysta z przewidzianego w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, zwolnienia podatkowego

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy. Wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy. (art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy)

Natomiast wyroby gazowe to: wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00. (art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy)

Jednocześnie w świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Stosownie do art. 11b ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5. (art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że zasadą jest opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi. Tym niemniej ustawodawca przewidział zwolnienia dla czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe.

W myśl art. 31b ust. 2 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez:

Na mocy art. 31b ust. 6 ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest:

- uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Na podstawie art. 31b ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych przepisach.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych w zakresie najmu lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni jest właścicielem oraz zarządcą budynków wielorodzinnych - kamienic, w których zamieszkują lokatorzy na podstawie umów najmu. W budynkach tych są zainstalowane kotły gazowe służące do ogrzewania budynków i wody dla poszczególnych gospodarstw domowych. Zakupiony w (...) gaz ziemny wysokometanowy E przy ciśnieniu nie niższym niż 1,60 kPa jest przeznaczany wyłącznie dla celów grzewczych, a lokatorzy mieszkań są obciążani czynszem najmu za zajmowane mieszkanie, w którym wykazana jest również kwota za ogrzanie mieszkania i za dostarczoną ciepłą wodę.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego dla nabywanych wyrobów gazowych w sytuacji opisanej powyżej.

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych - zasady sprawiedliwości podatkowej - przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (sygn. akt III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe. Podkreślenia wymaga, że zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle, zaś ich wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. Wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe mają charakter ściśle określony. W szczególności zatem przepisy dotyczące ulg, będące odstępstwem od zasady płacenia podatków, nie powinny być interpretowane rozszerzająco (por. wyrok NSA z dnia 17 lipca 2002 r. sygn. akt I SA/Wr 469/00).

Zauważyć należy, że przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym w przypadku wyrobów gazowych są czynności wymienione w art. 9c ust. 1 ustawy, wykonywane na rzecz finalnego nabywcy gazowego. Takim podmiotem jest Wnioskodawczyni, której nie można uznać za pośredniczący podmiot gazowy, ponieważ nie dokonuje sprzedaży wyrobów gazowych.

Wykładnia art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, prowadzi do wniosku, że warunkiem zasadności zastosowania zwolnienia względem wyrobów gazowych przeznaczonych do celów opałowych, jest ich docelowe zużywanie przez podmioty wskazane w tym przepisie, a więc przez gospodarstwa domowe. A contrario, zwolnienie na podstawie powyższej regulacji, nie odnosi się do wyrobów gazowych zużywanych przez inne podmioty niż wymienione w tej normie prawnej, nawet jeśli ciepło wytworzone w ten sposób używane jest do ogrzewania gospodarstw domowych.

Mając na uwadze powyższe przepisy, stosowanie zwolnienia dla gospodarstw domowych zależy m.in. od określenia czy podmiot nabywający spełnia definicję gospodarstwa domowego. Ustawa o podatku akcyzowym nie wprowadziła legalnej definicji tego pojęcia, dlatego przyjmując definicję zawartą w słowniku PWN należy wskazać, że gospodarstwo domowe to "ogół przedmiotów i czynności składających się na prowadzenie domu". Dodatkowo można przytoczyć definicję tego pojęcia formułowaną przez GUS, który gospodarstwo domowe rozumie jako "zespół osób spokrewnionych lub niespokrewnionych, mieszkających razem i wspólnie utrzymujących się. Jeżeli jakakolwiek osoba w tym mieszkaniu utrzymuje się oddzielnie, osoba taka tworzy odrębne jednoosobowe gospodarstwo domowe. Grupa osób niespokrewnionych, mieszkających razem, może tworzyć jedno wieloosobowe gospodarstwo domowe, jeśli wspólnie utrzymują się lub kilka gospodarstw jednoosobowych. Gospodarstwa domowe tworzą osoby mieszkające stale lub przebywające czasowo w mieszkaniach". (Jest to tzw. definicja ekonomiczna, stosowana przez GUS we wszystkich dotychczasowych spisach ludności i mieszkań, jak również - z nieznacznymi modyfikacjami - w badaniach reprezentacyjnych prowadzonych w gospodarstwach domowych).

W związku z powyższym, dokonując analizy semantycznej pojęcia "gospodarstwo domowe" na gruncie ustawy o podatku akcyzowym, która w art. 31b ust. 8 odnosi to pojęcie do nieruchomości - którymi zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.), są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności - za gospodarstwo domowe należy uznać również lokale, budynki, nieruchomości, w których osoba lub grupa osób działających wspólnie prowadzi to gospodarstwo, a więc w których, w przypadku przedmiotowego zwolnienia od akcyzy, wyroby gazowe są przeznaczone do celów opałowych przez tą osobę lub tą grupę osób. Należy dodać, że gospodarstwo domowe (jedno) może być prowadzone w wielu lokalach, budynkach i nieruchomościach. Należy również zauważyć, że jedną nieruchomość może stanowić kilka lokali lub budynków.

Zatem Wnioskodawczyni jako właściciel oraz zarządcą, w ramach działalności gospodarczej, (najmu lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe) zakupuje paliwo gazowe do własnych kotłowni. Zakupiony gaz zostaje przetworzony w kotłach gazowych na ciepło, które dostarczane jest w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do ogrzania budynków oraz ciepłej wody na potrzeby wynajmowanych lokali mieszkalnych, które znajdują się w budynkach Wnioskodawczyni. W związku z powyższym Wnioskodawczyni dostarcza ciepło wytworzone poprzez kotły gazowe i tym samym Wnioskodawczyni nie mieści się w definicji gospodarstwa domowego i nie jest podmiotem uprawnionym do skorzystania ze zwolnienia względem wyrobów gazowych na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby gazowe zużywane do celów opałowych przez gospodarstwa domowe. Wyraz "przez" wyraźnie wskazuje, że czynność zużycia powinna być dokonana przez gospodarstwo domowe (do celów opałowych obojętnie jakich np. do ogrzania mieszkań, do podgrzewania wody, do gotowania itp.), a nie przez inny podmiot celem dostarczenia energii cieplnej do gospodarstwa domowego. Wyroby gazowe muszą być zużywane oddzielnie przez każde gospodarstwo domowe lub wspólnie z innymi gospodarstwami domowymi zrzeszonymi w formie wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej. W przypadku objętym wnioskiem, odbiorcy ciepła, tj. gospodarstwa domowe nie nabywają wyrobu gazowego w celu jego przeznaczenia do własnych celów opałowych. Korzystają oni jedynie z ciepła wyprodukowanego przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni działa w tym zakresie jako typowa ciepłownia. Wnioskodawczyni wykonuje w tym zakresie działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu ciepła z zakupywanych wyrobów gazowych.

Powyższe twierdzenie znajduje poparcie w orzecznictwie sądów. Zgodnie z poglądem Naczelnego Sądu Administracyjnego zaprezentowanym w wyroku z 26 kwietnia 2017 r., sygn. akt I GSK 794/15: "Przepis art. 31b ust. 2 pkt 1 u.p.a., interpretowany zgodnie z zasadą prowspólnotowej wykładni prawa krajowego, należy jednakże rozumieć w ten sposób, że sporne zwolnienie przysługuje wówczas gdy wyrób gazowy jest wykorzystywany przez gospodarstwo domowe na cele opałowe. Posiadanie przez podmiot dokonujący czynności opodatkowanej, której przedmiotem jest wyrób gazowy, statusu gospodarstwa domowego stanowi zatem kluczowy element konstrukcyjny tego zwolnienia. Nie jest więc tak, jak przyjął Sąd I instancji, że to przeznaczenie wyrobu gazowego na cele opałowe przesądza o zastosowaniu zwolnienia wyrobu gazowego od opodatkowania. Również wykładnia systemowa wewnętrzna i celowościowa art. 31b u.p.a. prowadzi do wniosku, że "beneficjentem" tego zwolnienia jest wyłącznie gospodarstwo domowe, rozumiane zgodnie z jego definicją normatywną zawartą w art. 31b ust. 8 w zw. z ust. 6 u.p.a. Aby zatem sporne zwolnienie mogło mieć zastosowanie gospodarstwo domowe powinno bezpośrednio wykorzystywać wyrób gazowy na cele opałowe. Zwolnienie to nie obejmuje natomiast wykorzystania przez gospodarstwo domowe energii cieplnej czy ciepłej wody, wytworzonej przy wykorzystaniu wyrobu gazowego. W tym bowiem przypadku gospodarstwo domowe jedynie korzysta z energii cieplnej dostarczonej przez inny podmiot. Samo zaś nie wykorzystuje wyrobu gazowego na cele opałowe. Gdyby zaś intencją ustawodawcy było zwolnienie z opodatkowania akcyzą energii wytworzonej z gazu, to przedmiotem zwolnienia byłaby objęta energia cieplna wytworzona z użycia gazu."

Warto wskazać, że stosownie do brzmienia art. 15 ust. 1 lit. h dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE.L2003.283.51 z dnia 2003.10.31): bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, Państwa Członkowskie mogą przyznawać, pod kontrolą fiskalną, całkowite lub częściowe zwolnienia lub obniżki w zakresie poziomu opodatkowania wobec energii elektrycznej, gazu ziemnego, węgla i paliw stałych wykorzystywanych przez gospodarstwa domowe lub organizacje uznane przez dane Państwo Członkowskie za organizacje użyteczności publicznej. W przypadku takich organizacji użyteczności publicznej, Państwa Członkowskie mogą ograniczyć zwolnienie od podatku lub obniżkę do działalności niegospodarczych. W przypadku gdy występują mieszane zastosowania, opodatkowanie stosuje się proporcjonalnie do każdego rodzaju zastosowania. Jeśli zastosowanie jest nieznaczne, wówczas może zostać potraktowane jako nieistniejące.

Z wyżej zacytowanego przepisu dyrektywy wynika, że intencją prawodawcy unijnego było, aby wyroby gazowe zostały zwolnione w przypadku wykorzystania przez gospodarstwa domowe, a nie jedynie na ich rzecz. Wydaje się zatem, iż dokonując wykładni art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy w powiazaniu z wyżej wskazaną dyrektywą nie byłoby zasadne przyjęcie, że wystarczające jest aby gospodarstwa domowe jedynie korzystały z energii cieplnej wytworzonej przy użyciu wyrobów gazowych. Konieczne, jest co zostało podkreślone w wyżej wymienionym orzeczeniu, aby gospodarstwo domowe bezpośrednio wykorzystywało wyroby gazowe do celów opałowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię nieprawomocnych wyroków sądów administracyjnych, które zdaniem Wnioskodawczyni przemawiają za słusznością przedstawionego stanowiska należy stwierdzić, że wskazane orzeczenia dotyczą konkretnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym/okolicznościach zdarzenia przyszłego. Podkreślić należy, że kształtowanie się orzecznictwa jest procesem rozłożonym w czasie i co do zasady wymaga większej liczby wyroków poszczególnych składów orzekających. Z orzeczeń powołanych przez Wnioskodawczynię nie należy zatem wyciągać wniosku o ukształtowaniu się określonej linii orzeczniczej w powyższej kwestii.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.