0111-KDIB3-3.4013.134.2019.1.MK - Podatek akcyzowy - uznanie preparatu zapachowego do aromatyzowania tytoniu do fajki wodnej za płyn do papierosów elektronicznych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania preparatu zapachowego do aromatyzowania tytoniu do fajki wodnej za płyn do papierosów elektronicznych - jest prawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uznania preparatu zapachowego do aromatyzowania tytoniu do fajki wodnej za płyn do papierosów elektronicznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji wyrobów tytoniowych. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego i posiada zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego obejmujące produkcję, przetwarzanie i magazynowanie wyrobów tytoniowych oraz przemieszczanie wyrobów tytoniowych między składami podatkowymi.

Spółka zamierza produkować preparat zapachowy służący do aromatyzowania tytoniu do fajki wodnej. Produkt ten w postaci płynu będzie składał się z cukru, gliceryny, aromatu i barwników. Produkt ten nie będzie zawierał tytoniu ani nikotyny.

Preparat zapachowy Spółki ma służyć wyłącznie do aromatyzowania tytoniu. Wyrób ten nie jest przeznaczony do palenia. Przedmiotowy produkt będzie pakowany w plastikowy pojemnik.

Należy podkreślić, że preparat do aromatyzowania tytoniu ma postać płynu.

Ponadto, ze względu na wysoką gęstość płynu, przedmiotowy preparat nie jest przeznaczony do wykorzystania jako płyn do papierosów elektronicznych. W przypadku próby wykorzystania tego preparatu w papierosie elektronicznym doszłoby do zatkania się atomizera, spalenia grzałki, a preparat mógłby dostać się bezpośrednio do ust. użytkownika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy w przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego preparat zapachowy przeznaczony do aromatyzowania tytoniu do fajki wodnej stanowi płyn do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy akcyzowej?

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania oznaczonego nr 2 we wniosku): przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego preparat zapachowy przeznaczony do aromatyzowania tytoniu do fajki wodnej nie stanowi płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy akcyzowej.

Preparat zapachowy, który Spółka zamierza produkować nie jest płynem do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy akcyzowej. Potwierdza to sama definicja tego wyrobu zawarta w ustawie akcyzowej.

Mianowicie zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 35 płyn do papierosów elektronicznych jest to: "roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę".

Jak wynika więc z tej definicji, aby dany roztwór mógł zostać uznany za płyn do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy akcyzowej to powinien być "przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych". Jak już Spółka wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, preparat zapachowy nie jest przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, gdyż jest przeznaczony do aromatyzowania tytoniu. Dodatkowo, ze względu na swoje właściwości fizykochemiczne (wysoka gęstość), przedmiotowy wyrób nie może być w praktyce wykorzystany jako płyn do papierosów elektronicznych.

W konsekwencji należy uznać, że wyrób Spółki nie stanowi płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy akcyzowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie uznania preparatu zapachowego do aromatyzowania tytoniu do fajki wodnej za płyn do papierosów elektronicznych uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie Organ zaznacza, że w zakresie pytania oznaczonego nr 1 we wniosku, dotyczącego uznania preparatu zapachowego do aromatyzowania tytoniu do fajki wodnej za wyrób tytoniowy wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 864) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W pozycji 46 załącznika nr 1 do ustawy, bez względu na kod CN, wymieniono płyn do papierosów elektronicznych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 34 ustawy papierosy elektroniczne to urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki.

Z kolei za płyn do papierosów elektronicznych, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy, rozumie się roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę.

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego przedmiotowy preparat zapachowy nie jest przeznaczony do wykorzystania jako płyn do papierosów elektronicznych. Tym samym w świetle art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy, preparat zapachowy do aromatyzowania tytoniu do fajki wodnej nie wypełnia przesłanki do uznania go za płyn do papierosów elektronicznych.

Stanowisko Wnioskodawcy uznać należy zatem ze prawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego (pytania oznaczonego we wniosku nr 2) i została wydana wyłącznie w oparciu o przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, zgodnie z którym przedmiotowy preparat zapachowy nie jest przeznaczony do wykorzystania jako płyn do papierosów elektronicznych. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo Organ ponownie zaznacza, że w zakresie pytania oznaczonego nr 1 we wniosku, dotyczącego uznania preparatu zapachowego do aromatyzowania tytoniu do fajki wodnej za wyrób tytoniowy wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.