0111-KDIB3-3.4013.123.2020.1.MK - Akcyza od przetwarzania suszu tytoniowego w związku jego ekstrakcją i powstałymi w trakcie ekstrakcji stratami.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 czerwca 2020 r. (data wpływu 24 czerwca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania przetwarzania suszu tytoniowego w związku jego ekstrakcją i powstałymi w trakcie ekstrakcji stratami - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania przetwarzania suszu tytoniowego w związku jego ekstrakcją i powstałymi w trakcie ekstrakcji stratami.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

(...) jest pośredniczącym podmiotem tytoniowym, który w ramach swojej działalności nabywa, magazynuje, przetwarza oraz sprzedaje susz tytoniowy.

(...) zamierza rozpocząć pozyskiwanie nikotyny oraz substancji zapachowych z pyłu tytoniowego (zgodnie z Wiążącą Informacją Akcyzową wydaną na rzecz Spółki pył tytoniowy stanowi susz tytoniowy w rozumieniu ustawy akcyzowej).

W celu pozyskania nikotyny oraz substancji zapachowych Spółka będzie wykorzystywała proces ekstrakcji. Pozostałości pyłu tytoniowego powstałe w wyniku procesu, będą miały zmieniony skład chemiczny oraz stracą na masie ze względu pozyskanie nikotyny oraz substancji aromatycznych, jak również zmniejszenie wilgotności na skutek odsączenia.

Pozostałości po ekstrakcji nadal będą miały formę pyłu tytoniowego lub zostaną zbrykietowane do formy, którą z łatwością można pokruszyć i doprowadzić do formy pyłu tytoniowego. Pozostałości poekstrakcyjne Spółka zamierza sprzedawać z przeznaczeniem do produkcji wyrobów nowatorskich, a także tytoniu odtworzonego (mogą służyć do zwiększenia masy tych wyrobów bądź wyprodukowania wyrobów tytoniowych o obniżonej zawartości nikotyny). Opcjonalnie Spółka rozważa również niszczenie tych pozostałości pod nadzorem celnym.

W związku z powyższym, Spółka rozważa czy przetwarzanie suszu tytoniowego w procesie ekstrakcji podlega opodatkowaniu akcyzą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przetwarzanie suszu tytoniowego w związku z ekstrakcją nikotyny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem akcyzowym?

2. Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, straty naturalne suszu tytoniowego powstające w trakcie przetwarzania suszu tytoniowego w związku z ekstrakcją nikotyny z tego suszu będą podlegały opodatkowaniu akcyzą?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Spółki, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przetwarzanie suszu tytoniowego w związku z ekstrakcją nikotyny nie będzie podlegało opodatkowaniu akcyzą.

Ad. 2

W ocenie Spółki, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego straty naturalne powstające w trakcie przetwarzania suszu tytoniowego w związku z ekstrakcją nikotyny z tego suszu nie będą podlegały opodatkowaniu akcyzą.

Ad. 1

Czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym w przypadku suszu tytoniowego zostały wskazane przez ustawodawcę w art. 9b ustawy akcyzowej. Katalog czynności będących przedmiotem opodatkowania akcyzą w przypadku suszu tytoniowego ma charakter katalogu zamkniętego.

W związku z powyższym kluczowym elementem jest ustalenia czy przetwarzanie pyłu tytoniowego w procesie ekstrakcji powoduje powstanie czynności opodatkowanej akcyzą jest ustalenie czy czynność ta została zawarta w art. 9b ust. 1 ustawy akcyzowej.

Zgodnie z art. 9b ustawy akcyzowej do czynności opodatkowanych akcyzą w przypadku suszu tytoniowego należy min. "4) zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy;" oraz "5) zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich;". Jednakże zdaniem (...), przetwarzanie suszu tytoniowego w procesie ekstrakcji nie oznacza, że wyrób ten jest "zużywany" w rozumieniu wyżej przytoczonego przepisu.

Ustawodawca w art. 99a ust. 1 ustawy akcyzowej zawarł definicję suszu tytoniowego zgodnie z którą: "Za susz tytoniowy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym."

Oznacza to, że za susz tytoniowy należy uznać każdą część tytoniu, która nie jest połączona z żywą rośliną, niezależnie od jej stopnia przetworzenia lub wilgotności (w tym odpady produkcyjne w postaci m.in. żyły tytoniowej - unerwienie liścia tytoniowego, powstające w trakcie przetworzenia liści tytoniu, jak również inne nienadające się do dalszego wykorzystania pozostałe części tytoniu) i które nie są jeszcze wyrobem tytoniowym. Stanowisko to potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 14 kwietnia 2020 r. o sygn. akt. 0111-KDIB3-3.4013.14.2020.3.MK.

Zgodnie z wyżej przedstawionym zdarzeniem przyszłym pozostałości poekstrakcyjne będą stanowiły tytoń, który nie będzie połączony z żywą rośliną oraz nie będzie jeszcze wyrobem tytoniowym.

Należy bowiem zauważyć, że ekstrakcja jest procesem, który ma na celu pozyskanie nikotyny oraz substancji aromatycznej z pyłu tytoniowego. W wyniku tego procesu substancje te zostaną wyekstrahowane. Produkty poekstrakcyjne, mają zmieniony skład chemiczny oraz mogą różnić się masą, jednakże w obecnym stanie prawnym żaden przepis nie uznaje zmiany składu chemicznego suszu tytoniowego jako czynność podlegającą podatkowi akcyzowemu. Stanowisko to zostało wielokrotnie potwierdzane w interpretacjach indywidualnych m.in. interpretacji z dnia 6 kwietnia 2017 r. (sygn. akt. 1462-IPPP3.4513.9.2017.1.MC) oraz interpretacji z dnia 7 maja 2018 r. (sygn. akt. 0111-KDIB3-3.4013.56.2018.1.MK).

W świetle powyższego należy uznać, że susz tytoniowy w wyniku poddania go procesowi ekstrakcji nie ulegnie zużyciu, ponieważ nie straci swojego charakteru prawnego w wyniku tego procesu. Jedynie zostaną z niego usunięte nikotyna oraz substancje aromatyczne. Natomiast, pozostałości ekstrakcyjne będzie można wykorzystać do dalszej produkcji wyrobów nowatorskich bądź wyrobów tytoniowych.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego pył tytoniowy poddany procesowi ekstrakcji nie ulegnie zużyciu, a ulegnie przetworzeniu, w związku z tym tego rodzaju przetworzenie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Ad. 2

Na skutek procesu przetwarzania pyłu tytoniowego w związku z ekstrakcją z tego pyłu nikotyny i substancji aromatycznych mogą powstawać straty o charakterze naturalnym (wynikające z procesu przetwarzania i zastosowanej metody ekstrakcji).

Przede wszystkim straty suszu tytoniowego nie stanowią ubytków w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy akcyzowej. Jednocześnie, katalog czynności opodatkowanych akcyzą w przypadku suszu tytoniowego zawarty w art. 9b ustawy akcyzowej nie przewiduje opodatkowania strat suszu tytoniowego w związku z jego przetwarzaniem.

Należy podkreślić, że straty suszu tytoniowego wynikające z przetwarzania suszu tytoniowego nie są uznawane za podlegające opodatkowaniu akcyzą również w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Takie stanowisko zajął np.:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2015 r. o sygn. IPPP3/4513-89/15-2/MC,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 31 października 2013 r. o sygn. IBPP4/443-378/13/BP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 722 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W pozycji 45 załącznika nr 1 do ustawy, bez względu na kod CN, wymieniono susz tytoniowy.

Za susz tytoniowy w rozumieniu art. 99a ustawy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8 - art. 9b ust. 2 ustawy.

W myśl zatem art. 9a ust. 2 pkt 1-8 w zw. z art. 9b ust. 2 ustawy za sprzedaż suszu tytoniowego uznaje się:

Jeżeli w stosunku do suszu tytoniowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości - art. 9b ust. 3 ustawy.

W myśl art. 11a ustawy w przypadku suszu tytoniowego obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest pośredniczącym podmiotem tytoniowym, który zamierza rozpocząć pozyskiwanie nikotyny oraz substancji zapachowych z pyłu tytoniowego stanowiącego susz tytoniowy w rozumieniu ustawy.

W celu pozyskania nikotyny oraz substancji zapachowych Spółka będzie wykorzystywała proces ekstrakcji. Pozostałości pyłu tytoniowego powstałe w wyniku procesu, będą miały zmieniony skład chemiczny oraz stracą na masie ze względu pozyskanie nikotyny oraz substancji aromatycznych, jak również zmniejszenie wilgotności na skutek odsączenia.

Pozostałości po ekstrakcji nadal będą miały formę pyłu tytoniowego lub zostaną zbrykietowane do formy, którą z łatwością można pokruszyć i doprowadzić do formy pyłu tytoniowego. Pozostałości poekstrakcyjne Spółka zamierza sprzedawać z przeznaczeniem do produkcji wyrobów nowatorskich, a także tytoniu odtworzonego (mogą służyć do zwiększenia masy tych wyrobów bądź wyprodukowania wyrobów tytoniowych o obniżonej zawartości nikotyny). Opcjonalnie Spółka rozważa również niszczenie tych pozostałości pod nadzorem celnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii: czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przetwarzanie suszu tytoniowego w związku z ekstrakcją nikotyny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem akcyzowym oraz czy straty naturalne suszu tytoniowego powstające w trakcie przetwarzania suszu tytoniowego w związku z ekstrakcją nikotyny z tego suszu będą podlegały opodatkowaniu akcyzą.

Mając na uwadze powyższe Organ w pierwszej kolejności zauważa, że art. 9b ust. 3 ustawy wprowadza w zakresie suszu tytoniowego zasadę jednokrotności opodatkowania akcyzą, zgodnie z którą jeżeli w stosunku do suszu tytoniowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

W dalszej kolejności zaznaczenia wymaga fakt, że susz tytoniowy nie podlega opodatkowaniu wyłącznie w ściśle określonych przez ustawodawcę okolicznościach. Co do zasady, brak opodatkowania wiąże się m.in. ze statusem akcyzowym podmiotów nabywających czy też posiadających susz tytoniowy, tj.m.in. z posiadaniem statusu pośredniczącego podmiotu tytoniowego.

Niemniej nie oznacza to automatycznie, że każda czynność dokonywana przez przykładowo pośredniczący podmiot tytoniowy w zakresie suszu tytoniowego, nie będzie rodzić obowiązku podatkowego w akcyzie. Wręcz przeciwnie, ocena konkretnej czynności dokonywanej przez pośredniczący podmiot tytoniowy w zakresie suszu tytoniowego, wymaga zarówno analizy tej konkretnej czynności (jako rodzącej lub nie obowiązek podatkowy) jak i analizy czy obowiązek podatkowy nie powstał na poprzednim etapie obrotu, zgodnie ze wskazaną wyżej zasadą jednokrotności opodatkowania akcyzą.

Analizując treść wniosku, w tym fakt, że Wnioskodawca jest pośredniczącym podmiotem tytoniowym, jak i treść zapytania należy przyjąć, iż przedmiotowy susz tytoniowy (pył tytoniowy), który Wnioskodawca zamierza poddać ekstrakcji, jest suszem tytoniowym wobec którego nie powstał obowiązek podatkowy na wcześniejszym etapie.

Kolejną czynnością którą będzie dokonywał Wnioskodawca w zakresie suszu tytoniowego, będzie jego ekstrakcja.

W ocenie Organu ekstrakcja suszu tytoniowego powodować będzie zmniejszenie masy tego wyrobu o wyługowane substancje oraz jego nieodwracalne zmiany fizykochemiczne. Ekstrakcja składników istotnych z punktu widzenia późniejszego wykorzystania suszu, w tym nikotyny prowadzi do nieodwracanych zmian skutkujących utratą przydatności tego susz (w całości lub części), jako surowiec do wytwarzania wyrobów tytoniowych. Tego rodzaju działalność należy zatem uznać za zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy, tj. czynność będącą przedmiotem opodatkowania akcyzą na podstawie art. 9b ust. 1 pkt 4 ustawy.

Zdaniem Organu opisana we wniosku ekstrakcja suszu tytoniowego w pełni wypełnia językowe znaczenie terminu "zużycie", którym posługuje się ustawodawca w art. 9b ust. 1 pkt 4 ustawy.

W znaczeniu językowym, termin "zużyć", "zużywać" oznacza "używając wykończyć coś, zrobić z czegoś użytek, zniszczyć się przez używanie, na skutek funkcjonowania, działania" (Mały słownik języka polskiego pod red. S. Skorupki, H. Auderskiej i Z. Łempickiej, PWN, Warszawa 1969 r., s. 1022).

Słownik języka polskiego podaje, że "zużyć - zużywać" oznacza:

Także definicja zawarta w Słowniku języka polskiego pod red. M. Szymczaka, PWN Warszawa 1996 r.s. 997, wskazuje w sposób nie budzący wątpliwości, iż "zużycie" oznacza zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie, a także zrobić z czegoś użytek, posłużyć się czymś, spożytkować coś.

W świetle powyższych definicji zużycie oznacza zarówno definitywne wykorzystanie wyrobu akcyzowego jak i wykorzystanie tego wyrobu w jakiejś części.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że pozostałości poekstrakcyjne Spółka zamierza sprzedawać z przeznaczeniem do produkcji wyrobów nowatorskich, a także tytoniu odtworzonego (mogą służyć do zwiększenia masy tych wyrobów bądź wyprodukowania wyrobów tytoniowych o obniżonej zawartości nikotyny). Opcjonalnie Spółka rozważa również niszczenie tych pozostałości pod nadzorem celnym.

Zwrócić należy uwagę, że z przedstawionego opisu sprawy wynika jednoznacznie, iż na skutek ekstrakcji suszu tytoniowego dojdzie do definitywnego wykorzystania (w zakresie w jakim susz po ekstrakcji zostanie zniszczony pod nadzorem) jak i wykorzystania tego wyrobu w jakiejś części (w przypadku przeznaczenia pozostałości m.in. do wytworzenia wyrobów tytoniowych o obniżonej zawartości nikotyny). Bez względu jednak na fakt, czy dojdzie do definitywnego wykorzystania wyrobu akcyzowego czy też wykorzystanie tego wyrobu w jakiejś części, w każdej z tej sytuacji, straci on swoje istotne właściwości, w szczególności zostanie pozbawiony nikotyny oraz substancji zapachowych, na co wskazuje sam Wnioskodawca zarówno w opisie zdarzenia przyszłego jak i we własnym stanowisku.

Nie sposób zatem z powyższego opisu wywieść, że na skutek ekstrakcji przedmiotowy susz tytoniowy będzie posiadał te same cechy, które posiadał przed ekstrakcją i mógł zostać nadal traktowany w tych samych kategoriach co susz tytoniowy przez tym procesem ekstrakcji. Tym bardziej, że Wnioskodawca rozważa również zniszczyć te pozostałości.

Organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy, że przedstawiony we wniosku proces ekstrakcji będzie jedynie przetworzeniem suszu tytoniowego. Zdaniem Organu przetworzenie suszu tytoniowego ma miejsce w sytuacji w której dochodzi m.in. do oczyszczenia tytoniu z piasku i innych zanieczyszczeń, do odżyłowania tytoniu czy oddzielenia blaszki, tj. w trakcie typowych czynności przygotowujących susz tytoniowy do dalszego przerobu w wyroby tytoniowe. Z kolei ekstrakcja, jak wskazano wyżej, jest procesem, w wyniku którego susz tytoniowy straci swoje kluczowe właściwości (w całości lub części), które w istocie pozbawiają możliwości wykorzystania go do tych samych celów co przed ekstrakcją i kwalifikują tym samym czynność ekstrakcji jako zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy, tj. czynność będącą przedmiotem opodatkowania akcyzą na podstawie art. 9b ust. 1 pkt 4 ustawy.

Zdaniem Organu nie sposób także uznać opisanych we wniosku celowych i zamierzonych działań Wnioskodawcy związanych z ekstrakcją jako naturalnych strat. Albowiem naturalne straty dotyczyć mogą sytuacji, w której susz tytoniowy na skutek m.in. suszenia czy przechowywania utraci w sposób naturalny swoją wagę, w związku z przykładowo odparowaniem wilgoci, procesami gnilnymi.

W analizowanej sprawie powstałe straty będą zatem konsekwencją zużycia suszu tytoniowego, tj. pierwszej czynności która rodzić będzie obowiązek zapłaty akcyzy przez Wnioskodawcę. Tym samym opisane we wniosku straty - różnice pomiędzy wagą suszu przed ekstrakcją i wagą pozostałości, nie będą opodatkowane akcyzą, przy czym wynika to z innej podstawy aniżeli wskazuje w uzasadnieniu Wnioskodawca.

Zatem brak opodatkowania strat powstających w trakcie przetwarzania suszu tytoniowego w związku z ekstrakcją nikotyny z tego suszu wynika z zasady jednokrotności opodatkowania akcyzą, tj. różnice nie będą podlegały po raz kolejny opodatkowaniu, ponieważ całość suszu tytoniowego poddana procesowi ekstrakcji zostanie opodatkowana z tytułu zużycia.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanych pytań uznać należy za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych w stanowisku Wnioskodawcy interpretacji indywidualnych dotyczących m.in. ekstrakcji Organ zaznacza, że są one nieadekwatne względem opisu zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia. Dotyczą one bowiem podmiotów, które nie posiadają statusu pośredniczącego podmiotu tytoniowego. Zwrócić należy uwagę, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą wyłącznie konkretnych stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.