0111-KDIB3-3.4013.121.2019.2.MK

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 maja 2019 r. (data wpływu 17 maja 2019 r.) uzupełnionego pismem z 5 lipca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania odpowiedniej stawki akcyzy za energię elektryczną - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 maja 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania odpowiedniej stawki akcyzy za energię elektryczną.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż energii elektrycznej oraz paliwa gazowego.

Umowy dotyczące sprzedaży energii elektrycznej zawierają postanowienie o konieczności zawarcia umowy z operatorem systemu dystrybucyjnego przez nabywcę. W wypadku sprzedaży gazu nabywca jest obciążany usługą dystrybucji przez Wnioskodawcę na zasadzie tak zwanej "refaktury". Wnioskodawca stosuje procedurę naliczania i poboru odpłatności za energię/gaz na podstawie zużycia szacowanego oraz późniejszego rozliczenia rzeczywistego. Naliczanie należności za szacowane zużycie odnosi się co do zasady do okresów miesięcznych lub dwumiesięcznych. Powyższe obciążenie dokumentowane jest "fakturą szacunkową". Rozliczenia rzeczywiste zależne są od przeprowadzonych odczytów układu pomiarowego przez operatora sieci dystrybucyjnej. Odczyty odbywają się w okresach stosowanych przez operatorów sieci dystrybucyjnej nie dłuższych niż 12 miesięcy. Po otrzymaniu poprawnych i zatwierdzonych danych pomiarowych przez operatora sieci dystrybucyjnej, Wnioskodawca wystawia w oparciu o te dane "fakturę rozliczeniową", która uwzględnia rzeczywiste zużycie energii w okresie rozliczeniowym. Z faktury rozliczeniowej może wynikać nadpłata w razie przeszacowania prognozowanego zużycia w stosunku do rzeczywistego zużycia energii lub gazu lub niedopłata w sytuacji odwrotnej, tj. niedoszacowania na fakturach szacunkowych.

Dodatkowo zdarzają się sytuacje wystąpienia błędu w pomiarach, co skutkuje koniecznością wystawienia faktury korygującej do uprzednio dokonanych rozliczeń. Faktura korygująca spowodowana błędem pomiarów może być ujemna, czyli zmniejszająca należność za sprzedaną energię elektryczną lub gaz, bądź dodatnia, czyli zwiększająca należność do zapłaty za dostawę energii/gazu. Przy czym możliwa jest sytuacja, iż po wystawieniu faktury rozliczeniowej zwiększającej należność do zapłaty kolejny dokument związany z błędem pomiarów skoryguje rozliczenie wykazując nadpłatę za sprzedaną energię w wysokości przekraczającej wartość, na jaką opiewała faktura rozliczeniowa jak również możliwa jest sytuacja, iż po wystawieniu faktury rozliczeniowej wykazującej nadpłatę kolejny dokument związany z błędem pomiarów skoryguje rozliczenie w taki sposób, że ostateczne rozliczenie wykaże należność do zapłaty w wysokości przekraczającej wartość nadpłaty wynikającej z uprzedniej faktury rozliczeniowej.

Wnioskodawca kwalifikuje akcyzę do poszczególnych miesięcy według terminu płatności wskazanego w fakturze szacunkowej lub rozliczeniowej - jeśli ta ostatnia jest dodatnia.

Analogicznie w wypadku faktury korygującej, wynikającej z błędnego pomiaru, która również opiewa na należność do zapłaty. W przypadku faktury rozliczeniowej ujemnej, a więc zmniejszającej zużycie rzeczywiste w stosunku do prognozowanego, Wnioskodawca kwalifikuje natomiast zmniejszenie zobowiązania z tytułu akcyzy do danego miesiąca według daty wystawienia faktury rozliczeniowej (zgodnie z dyspozycją z art. 24 ust. 1 pkt 2 Akc).

Analogicznie postępuje Wnioskodawca w odniesieniu do faktury korygującej będącej następstwem błędnego pomiaru również zmniejszającej wartość rozliczenia za dostawę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

W związku z wejściem w życie w dniu 1 stycznia 2019 r. ustawy z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw - która to ustawa wprowadziła nową stawkę akcyzy na energię elektryczną w wysokości 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh) zamiast dotychczasowych 20,00 zł - Wnioskodawca formułuje następujące pytanie:

Jaka stawka akcyzy powinna być stosowana w przypadku gdy:

1. Faktura szacunkowa została wystawiona w 2018 r., z terminem płatności przypadającym w 2018 r., przy czym dotyczyła okresu rozliczeniowego obejmującego część 2018 r. i część 2019 r.;

2. Faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa powyżej w pkt 1, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2018 r., przy czym w ramach tego przypadku możliwe są warianty:

a. Faktura rozliczeniowa wykazuje niedopłatę, tj. uprzednia faktura szacunkowa okazała się niedoszacowana w stosunku do rzeczywistego zużycia energii;

b. Faktura rozliczeniowa wykazuje nadpłatę, tj. uprzednia faktura szacunkowa okazała się przeszacowana w stosunku do rzeczywistego zużycia energii;

c. Wystawiono fakturę korygującą z powodu błędnych pomiarów do faktury rozliczeniowej, o której mowa w lit. a lub b zwiększającą należność do zapłaty, przy czym możliwa jest sytuacja, że wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. b jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże należność do zapłaty;

d. Wystawiono fakturę korygującą z powodu błędnych pomiarów do faktury rozliczeniowej, o której mowa w lit. a lub b zmniejszającą należność do zapłaty, przy czym możliwa jest sytuacja, że wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. a jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże nadpłatę;

3. Faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa powyżej w pkt 1, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., przy czym w ramach tego przypadku możliwe są warianty:

a. Faktura rozliczeniowa wykazuje niedopłatę, tj. uprzednia faktura szacunkowa okazała się niedoszacowana w stosunku do rzeczywistego zużycia energii,

b. Faktura rozliczeniowa wykazuje nadpłatę, tj. uprzednia faktura szacunkowa okazała się przeszacowana w stosunku do rzeczywistego zużycia energii,

c. Wystawiono fakturę korygującą z powodu błędnych pomiarów do faktury rozliczeniowej, o której mowa w lit. a lub b zwiększającą należność do zapłaty, przy czym możliwa jest sytuacja, że wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. b jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże należność do zapłaty.

d. Wystawiono fakturę korygującą z powodu błędnych pomiarów do faktury rozliczeniowej, o której mowa w lit. a lub b zmniejszającą należność do zapłaty, przy czym możliwa jest sytuacja, że wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. a jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże nadpłatę.

4. Faktura szacunkowa została wystawiona w 2018 r., z terminem płatności przypadającym w 2019 r., przy czym dotyczyła okresu rozliczeniowego obejmującego miesiące przypadające w 2019 r.,

5. Faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa powyżej w pkt 4, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., przy czym w ramach tego przypadku możliwe są warianty:

a. Faktura rozliczeniowa wykazuje niedopłatę, tj. uprzednia faktura szacunkowa okazała się niedoszacowana w stosunku do rzeczywistego zużycia energii,

b. Faktura rozliczeniowa wykazuje nadpłatę, tj. uprzednia faktura szacunkowa okazała się przeszacowana w stosunku do rzeczywistego zużycia energii,

c. Wystawiono fakturę korygującą z powodu błędnych pomiarów do faktury rozliczeniowej, o której mowa w lit. a lub b zwiększającą należność do zapłaty, przy czym możliwa jest sytuacja, że wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. b jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże należność do zapłaty.

d. Wystawiono fakturę korygującą z powodu błędnych pomiarów do faktury rozliczeniowej, o której mowa w lit. a lub b zmniejszającą należność do zapłaty, przy czym możliwa jest sytuacja, że wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. a jak również skoryguje fakturę szacunkowa w przeciwna stronę to jest wykaże nadpłatę.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (zwanej dalej jako: "PodAkc"), w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju. Wydanie energii elektrycznej nabywcy końcowemu jest z kolei związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną (art. 11 ust. 2 PodAkc).

Zgodnie z art. 89 ust. 3 PodAkc, stawka akcyzy na energię elektryczną wynosi - począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r. (por. ustawa z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw) - 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh).

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony w niniejszym wniosku, Wnioskodawca prezentuje następujące stanowisko w sprawie:

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku faktury szacunkowej wystawionej w 2018 r., z terminem płatności przypadającym w 2018 r., dotyczącej okresu rozliczeniowego obejmującego część 2018 r. i część 2019 r., zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy w wysokości 20,00 zł za megawatogodzinę (MWh). Wobec braku przepisów przejściowych w obowiązującej od dnia 1 stycznia 2019 r. ustawie z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, zastosowanie nowej stawki akcyzy w wysokości 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh) powinno być determinowane powstaniem obowiązku podatkowego po dniu 1 stycznia 2019 r. W omawianym przypadku obowiązek podatkowy powstał natomiast w 2018 r. - stosownie do treści art. 11 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 11 ust. 2 PodAkc - wobec czego zastosowanie powinna znaleźć poprzednio obowiązująca stawka akcyzy.

Ad. 2 lit. a

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku faktury rozliczeniowej wystawionej w 2019 r. (do uprzedniej faktury szacunkowej z 2018 r., o której mowa w pkt Ad. 1), zawierającej rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2018 r., w wariancie wykazującym niedopłatę, zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy w wysokości 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh). W tej sytuacji z faktury rozliczeniowej wynika bowiem dodatkowa należność do zapłaty w związku z niedoszacowaniem prognozy zużycia energii w stosunku do zużycia rzeczywistego, co należy uznać za powstanie dodatkowego (nowego) obowiązku podatkowego co do różnicy pomiędzy zużyciem prognozowanym a rzeczywistym. Jako że stawka akcyzy powinna być determinowana momentem powstaniem obowiązku podatkowego, to w przypadku gdy moment ten przypada w 2019 r., właściwa powinna być stawka akcyzy obowiązująca od dnia 1 stycznia 2019 r.

Ad. 2 lit. b

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku faktury rozliczeniowej wystawionej w 2019 r. (do uprzedniej faktury szacunkowej z 2018 r., o której mowa w pkt Ad. 1), zawierającej rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2018 r., w wariancie wykazującym nadpłatę, zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy w wysokości 20,00 zł za megawatogodzinę (MWh).

W tej sytuacji z faktury rozliczeniowej nie wynika bowiem dodatkowa należność do zapłaty, a tym samym nie powstaje dodatkowy (nowy) obowiązek podatkowy. W tym przypadku obowiązek podatkowy powstał w 2018 r., zaś korekta w jego zakresie dotyczy wyłącznie podstawy opodatkowania. Jako że stawka akcyzy powinna być determinowana momentem powstania obowiązku podatkowego, to w przypadku gdy moment ten przypada w 2018 r., właściwa powinna być poprzednio obowiązująca stawka akcyzy.

Ad. 2 lit. c

W ocenie Wnioskodawcy w razie późniejszego wystawienia faktury korygującej z powodu błędnych pomiarów, po fakturze rozliczeniowej (wystawionej w 2019 r. zawierającej rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2018 r.), z której to korekty wynika zwiększenie należności ze sprzedaży, należy uznać, że zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy w wysokości 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh) w związku z zastosowaniem interpretacji art. 11 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 11 ust. 2 PodAkc o powstaniu dodatkowego (nowego) obowiązku podatkowego co do różnicy wykazanej w ostatecznej korekcie. Analogiczną interpretację należy zdaniem Wnioskodawcy zastosować, do sytuacji, gdy korekta będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. b jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże należność do zapłaty co oznacza, że zasadne jest zastosowanie stawki akcyzy w wysokości 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh) w odniesieniu do wartości dodatkowego rozliczenia wynikającego z ostatecznej korekty.

Ad. 2 lit. d

W ocenie Wnioskodawcy w razie późniejszego wystawienia faktury korygującej z powodu błędnych pomiarów, po fakturze rozliczeniowej (wystawionej w 2019 r. zawierającej rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2018 r., w odniesieniu do faktury szacunkowej z 2018 r.), z której to korekty wynika zmniejszenie należności ze sprzedaży, zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy analogiczna jak w fakturze rozliczeniowej. W tej sytuacji z faktury korygującej nie wynika bowiem dodatkowa należność do zapłaty, a tym samym nie powstaje dodatkowy (nowy) obowiązek podatkowy. Natomiast w razie gdy wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. a jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże nadpłatę, zasadne jest zdaniem Wnioskodawcy, skorygowanie w całości faktury rozliczeniowej według zastosowanej tam stawki (5 zł) oraz skorygowanie w pozostałym zakresie faktury szacunkowej według stawki stosownej dla faktury szacunkowej (20 zł).

Ad. 3 lit. a

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku faktury rozliczeniowej wystawionej w 2019 r. (do uprzedniej faktury szacunkowej z 2018 r., o której mowa w pkt Ad. 1), zawierającej rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., w wariancie wykazującym niedopłatę, zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy w wysokości 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh). W tej sytuacji z faktury rozliczeniowej wynika bowiem dodatkowa należność do zapłaty w związku z niedoszacowaniem prognozy zużycia energii w stosunku do zużycia rzeczywistego, co należy uznać za powstanie dodatkowego (nowego) obowiązku podatkowego co do różnicy pomiędzy zużyciem prognozowanym a rzeczywistym. Jako że stawka akcyzy powinna być determinowana momentem powstaniem obowiązku podatkowego, to w przypadku gdy moment ten przypada w 2019 r., właściwa powinna być stawka akcyzy obowiązująca od dnia 1 stycznia 2019 r.

Ad. 3 lit. b

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku faktury rozliczeniowej wystawionej w 2019 r. (do uprzedniej faktury szacunkowej z 2018 r., o której mowa w pkt Ad. 1), zawierającej rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., w wariancie wykazującym nadpłatę, zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy w wysokości 20,00 zł za megawatogodzinę (MWh).

W tej sytuacji z faktury rozliczeniowej nie wynika bowiem dodatkowa należność do zapłaty, a tym samym nie powstaje dodatkowy (nowy) obowiązek podatkowy. W tym przypadku obowiązek podatkowy powstał w 2018 r., zaś korekta w jego zakresie dotyczy wyłącznie podstawy opodatkowania. Jako że stawka akcyzy powinna być determinowana momentem powstaniem obowiązku podatkowego, to w przypadku gdy moment ten przypada w 2018 r., właściwa powinna być poprzednio obowiązująca stawka akcyzy.

Ad. 3 lit. c

W ocenie Wnioskodawcy w razie późniejszego wystawienia faktury korygującej z powodu błędnych pomiarów, po fakturze rozliczeniowej wystawionej w 2019 r. (do uprzedniej faktury szacunkowej z 2018 r., o której mowa w pkt Ad. 1), zawierającej rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., w wariancie wykazującym należność do zapłaty, zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy w wysokości 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh) w związku z zastosowaniem interpretacji art. 11 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 11 ust. 2 PodAkc o powstaniu dodatkowego (nowego) obowiązku podatkowego co do różnicy wykazanej w ostatecznej korekcie. Analogiczną interpretację należy zdaniem Wnioskodawcy zastosować, do sytuacji, gdy korekta będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. b jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże należność do zapłaty co oznacza, że zasadne jest zastosowanie stawki akcyzy w wysokości 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh) w odniesieniu do wartości dodatkowego rozliczenia wynikającego z ostatecznej korekty.

Ad. 3 lit. d

W ocenie Wnioskodawcy, w razie późniejszego wystawienia faktury korygującej z powodu błędnych pomiarów, po fakturze rozliczeniowej wystawionej w 2019 r. (do uprzedniej faktury szacunkowej z 2018 r., o której mowa w pkt Ad. 1), zawierającej rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., w wariancie wykazującym nadpłatę, zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy analogiczna jak w fakturze rozliczeniowej. W tej sytuacji z faktury korygującej nie wynika bowiem dodatkowa należność do zapłaty, a tym samym nie powstaje dodatkowy (nowy) obowiązek podatkowy. Natomiast w razie gdy wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. a jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże nadpłatę, zasadne jest zdaniem Wnioskodawcy, skorygowanie w całości faktury rozliczeniowej według zastosowanej tam stawki (5 zł) oraz skorygowanie w pozostałym zakresie faktury szacunkowej według stawki stosownej dla faktury szacunkowej (20 zł).

Ad. 4

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku faktury szacunkowej wystawionej w 2018 r., z terminem płatności przypadającym w 2019 r., dotyczącej okresu rozliczeniowego obejmującego miesiące przypadające w 2019 r., zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy w wysokości 20,00 zł za megawatogodzinę (MWh). Wobec braku przepisów przejściowych w obowiązującej od dnia 1 stycznia 2019 r. ustawie z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, zastosowanie nowej stawki akcyzy w wysokości 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh) powinno być determinowane powstaniem obowiązku podatkowego po dniu 1 stycznia 2019 r. W omawianym przypadku obowiązek podatkowy powstał natomiast w 2018 r. - stosownie do treści art. 11 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 11 ust. 2 PodAkc - wobec czego zastosowanie powinna znaleźć poprzednio obowiązująca stawka akcyzy. Wskazany w fakturze termin płatności nie ma znaczenia dla momentu powstania obowiązku podatkowego, a tym samym nie powinien wpływać na ustalenie właściwej stawki akcyzy.

Ad. 5 lit. a

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku faktury rozliczeniowej wystawionej w 2019 r. (do uprzedniej faktury szacunkowej z 2018 r., o której mowa w pkt Ad. 4), zawierającej rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., w wariancie wykazującym niedopłatę, zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy w wysokości 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh). W tej sytuacji z faktury rozliczeniowej wynika bowiem dodatkowa należność do zapłaty w związku z niedoszacowaniem prognozy zużycia energii w stosunku do zużycia rzeczywistego, co należy uznać za powstanie dodatkowego (nowego) obowiązku podatkowego co do różnicy pomiędzy zużyciem prognozowanym a rzeczywistym. Jako że stawka akcyzy powinna być determinowana momentem powstaniem obowiązku podatkowego, to w przypadku gdy moment ten przypada w 2019 r., właściwa powinna być stawka akcyzy obowiązująca od dnia 1 stycznia 2019 r.

Ad. 5 lit. b

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku faktury rozliczeniowej wystawionej w 2019 r. (do uprzedniej faktury szacunkowej, o której mowa w pkt Ad. 4), zawierającej rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., w wariancie wykazującym nadpłatę, zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy w wysokości 20,00 zł za megawatogodzinę (MWh). W tej sytuacji z faktury rozliczeniowej nie wynika bowiem dodatkowa należność do zapłaty, a tym samym nie powstaje dodatkowy (nowy) obowiązek podatkowy. W tym przypadku obowiązek podatkowy powstał w 2018 r., zaś korekta w jego zakresie dotyczy wyłącznie podstawy opodatkowania. Jako że stawka akcyzy powinna być determinowana momentem powstaniem obowiązku podatkowego, to w przypadku gdy moment ten przypada w 2018 r., właściwa powinna być poprzednio obowiązująca stawka.

Ad. 5 lit. c

W ocenie Wnioskodawcy w razie późniejszego wystawienia faktury korygującej z powodu błędnych pomiarów, po fakturze rozliczeniowej wystawionej w 2019 r. (do uprzedniej faktury szacunkowej z 2018 r., o której mowa w pkt Ad. 4), zawierającej rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., w wariancie wykazującym należność do zapłaty, zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy w wysokości 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh) w związku z zastosowaniem interpretacji art. 11 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 11 ust. 2 PodAkc o powstaniu dodatkowego (nowego) obowiązku podatkowego co do różnicy wykazanej w ostatecznej korekcie. Analogiczną interpretację należy zdaniem Wnioskodawcy zastosować, do sytuacji, gdy korekta będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. b jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże należność do zapłaty co oznacza, że zasadne jest zastosowanie stawki akcyzy w wysokości 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh) w odniesieniu do wartości dodatkowego rozliczenia wynikającego z ostatecznej korekty.

Ad. 5 lit. d

W ocenie Wnioskodawcy w razie późniejszego wystawienia faktury korygującej z powodu błędnych pomiarów, po fakturze rozliczeniowej wystawionej w 2019 r. (do uprzedniej faktury szacunkowej z 2018 r., o której mowa w pkt Ad. 4), zawierającej rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., w wariancie wykazującym nadpłatę, zastosowanie powinna znaleźć stawka akcyzy analogiczna jak w fakturze rozliczeniowej. W tej sytuacji z faktury korygującej nie wynika bowiem dodatkowa należność do zapłaty, a tym samym nie powstaje dodatkowy (nowy) obowiązek podatkowy. Natomiast w razie gdy wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. a jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże nadpłatę, zasadne jest zdaniem Wnioskodawcy, skorygowanie w całości faktury rozliczeniowej według zastosowanej tam stawki (5 zł) oraz skorygowanie w pozostałym zakresie faktury szacunkowej według stawki stosownej dla faktury szacunkowej (20 zł).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego dotyczącego stosowania odpowiedniej stawki akcyzy za energię elektryczną.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 864) zwanej dalej "ustawą" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie - art. 9 ust. 2 ustawy.

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 9 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Jednocześnie według art. 11 ust. 2 ustawy wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 755, z późn. zm.), z wyłączeniem:

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy sprzedaż oznacza czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Zgodnie z art. 89 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. akcyza na energię elektryczną wynosiła 20 zł za megawatogodzinę (MWh). Ustawą z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2538 z późn. zm.) powyższemu przepisowi nadano brzmienie, zgodnie z którym stawka akcyzy na energię elektryczną wynosi 5,00 zł za megawatogodzinę (MWh). Ustawa weszła w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2019 r.

Mając na uwadze powyższe przepisy, zauważyć w pierwszej kolejności należy, że przedmiot opodatkowania akcyzą w przypadku energii elektrycznej został uregulowany w sposób szczególny poprzez wprowadzenie definicji nabywcy końcowego - podmiotu nabywającego energię elektryczną, nieposiadającego koncesji na wytwarzanie, przetwarzanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo energetyczne. Zatem zgodnie z powyższą definicją wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji końcowemu nabywcy.

Zwrócić należy uwagę, że w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy, stosownie do art. 11 ust. 1 pkt 2 powstaje z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2 wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Nie należy jednak utożsamiać samego wystawienia faktury lub innego dokumentu z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, z momentem powstania obowiązku podatkowego. Obowiązek podatkowy powstaje już w momencie wydania energii nabywcy końcowemu na terytorium kraju, jednak musi on być dodatkowo związany z wystawieniem faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 2 w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju.

Do obliczenia zatem kwoty akcyzy należnej z tytułu sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu będzie miała więc zastosowanie stawka podatku obowiązująca w momencie powstania obowiązku podatkowego, który w tym przypadku został ustalony na moment wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju powiązany z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.

Równocześnie wobec braku w ustawie przepisów przejściowych regulujących sposób rozliczania akcyzy od energii elektrycznej, w przypadku gdy okres rozliczeniowy energii elektrycznej obejmuje zarówno okres obowiązywania stawki akcyzy w wysokości 20 zł za MWh, jak i okres obowiązywania stawki akcyzy w nowej obniżonej wysokości 5 zł za MWh, należy przyjąć, że jeżeli okres rozliczeniowy energii elektrycznej rozpoczął się przed dniem wejścia w życie ustawy wprowadzającej stawkę akcyzy w wysokości 5 zł/MWh i obejmuje również okres obowiązywania nowej stawki akcyzy, należna akcyza z tytułu sprzedaży energii elektrycznej powinna być rozliczona za odpowiedni okres obowiązywania właściwej stawki akcyzy. Natomiast w przypadku braku możliwości określenia ilości energii elektrycznej odebranej w okresie obowiązywania odpowiedniej stawki akcyzy, należałoby jej ilość ustalić proporcjonalnie do okresu obowiązywania danej stawki akcyzy w stosunku do okresu rozliczeniowego.

W przypadku faktur rozliczeniowych/korygujących "in plus", do dodatkowej ilości dostarczonej energii elektrycznej stosuje stawkę podatku wysokości obowiązującej w momencie powstania obowiązku podatkowego, tj. w momencie wydania nabywcy końcowemu. Zwiększenie ilości należy wykazać w deklaracji podatkowej za okres, w którym upłynął termin płatności wynikający z faktury rozliczeniowej/korygującej.

W przypadku wystawienia przez podatnika faktury rozliczeniowej/korygującej "in minus", ze względu na fakt, że takie faktury nie zawierają terminu płatności, podatnik z tytułu sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu będzie mógł rozliczyć tę fakturę w deklaracji podatkowej złożonej w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym taką fakturę rozliczeniową/korygującą "in minus" wystawiono, wg. stawki obowiązującej w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Co istotne, wystawienie faktury rozliczeniowej/korygującej w 2019 r. tj. okresie obowiązywania obniżonej stawki akcyzy, względem energii elektrycznej wydanej nabywcy końcowemu w 2018 r. gdy obowiązywała stawka w wysokości 20 zł/MWh nie powoduje powstanie nowego obowiązku podatkowego determinującego zastosowanie stawki w wysokości 5 zł/MWh. Obowiązek podatkowy powstaje bowiem w momencie wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu - w 2018 r. Tym samym rozliczenie energii elektrycznej (stwierdzenie nadpłaty za wydaną energię lub stwierdzenie dodatkowej ilości wydanej energii elektrycznej), następuje wg stawki obowiązującej w 2018 r. Wbrew zatem stanowisku Wnioskodawcy, wystawienie faktury rozliczeniowej/korygującej nie powoduje powstanie obowiązku podatkowego, a jedynie determinuje rozliczenie w deklaracji za odpowiedni miesiąc, w uwzględnieniem terminu płatności lub momentu wystawienia faktury rozliczeniowej/korygującej, w zależności czy powstaje "nadpłata" czy "niedopłata".

Mając powyższe na uwadze można odnieść się do poszczególnych sytuacji wyznaczonych pytaniami Wnioskodawcy.

Ad. 1

W sytuacji gdy faktura szacunkowa została wystawiona w 2018 r., z terminem płatności przypadającym w 2018 r., przy czym dotyczyła okresu rozliczeniowego obejmującego część 2018 r. i część 2019 r., wówczas, co do zasady należna akcyza z tytułu sprzedaży energii elektrycznej powinna być rozliczona za odpowiedni okres obowiązywania właściwej stawki akcyzy.

Zaznaczyć jednakże należy, że w analizowanej sytuacji faktura szacunkowa została wystawiona przed wejściem w życie nowelizacji ustawy obniżającej stawkę akcyzy na energię elektryczną. Oznacza to, że w przypadku faktury szacunkowej wystawionej w 2018 r., z terminem do zapłaty przypadającym w 2018 r., Wnioskodawca nie miał zatem możliwości wystawienia faktury szacunkowej uwzględniającej obniżoną stawkę akcyzy za odpowiedni okres 2019 r.

Z uwagi na wyjątkową sytuację, prawidłowo Wnioskodawca zastosował w fakturze szacunkowej stawkę w wysokości 20 zł/MWh. Dopiero wystawienie faktury rozliczeniowej w 2019 r. za okres obejmujący faktyczne wydanie energii elektrycznej nabywcy końcowemu w 2018 r. i 2019 r., będzie umożliwiać rozliczenie z uwzględnieniem właściwej stawki akcyzy.

Równocześnie Organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy, że w omawianym przypadku obowiązek podatkowy powstał tylko w 2018 r. Jak wskazano bowiem wyżej obowiązek podatkowy powstaje w momencie wydania energii eklektycznej nabywcy końcowemu tj. w analizowanym przypadku zarówno w 2018 r. jak i w 2019 r.

Oceniając zatem całościowo, Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego uznać należy za nieprawidłowe. Zastosowanie bowiem stawki w wysokości 20 zł MWh wynika z innej przyczyny aniżeli wskazał Wnioskodawca.

Ad. 2 lit. a

W sytuacji gdy faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa pytaniu 1, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2018 r., przy czym faktura rozliczeniowa wykazuje niedopłatę, tj. uprzednia faktura szacunkowa okazała się niedoszacowana w stosunku do rzeczywistego zużycia energii w roku 2018, wówczas zastosowanie znajdzie stawka w wysokości 20 zł/MWh. Względem dodatkowej ilości energii elektrycznej wydanej w 2018 r. nie powstał nowy obowiązek podatkowy z zastosowaniem obniżonej stawki akcyzy. Rzeczywista bowiem ilości energii elektrycznej, została dostarczona nabywcy końcowemu w 2018 r. Tym samym obowiązek podatkowy powstał w 2018 r. gdy obowiązywała stawka w wysokości 20 zł/MWh. W stosunku zatem do dodatkowej ilości energii elektrycznej, wydanej nabywcy końcowemu faktycznie w 2018 r., wynikającej z faktury rozliczeniowej, Wnioskodawca winien rozliczyć tą dodatkowa ilość wg stawki obowiązującej w 2018 r. Natomiast dla energii elektrycznej wydanej w 2019 r., wg stawki obowiązującej w 2019 r.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 lit. a jest zatem nieprawidłowe.

Ad. 2 lit. b

W sytuacji gdy faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa w pytaniu 1, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2018 r., przy czym faktura rozliczeniowa wykazuje nadpłatę, tj. uprzednia faktura szacunkowa okazała się przeszacowana w stosunku do rzeczywistego zużycia energii, wówczas zastosowanie znajdzie stawka w wysokości 20 zł/MWh w stosunku do energii elektrycznej wydanej w 2018 r. W tym przypadku rozliczenie energii elektrycznej, wobec której powstał obowiązek podatkowy w 2018 r., należy rozliczyć wg stawki w wysokości 20 zł/MWh. Natomiast dla energii elektrycznej wydanej w 2019 r., wg stawki w wysokości 5 zł/MWh.

Oceniając zatem całościowo, Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 lit. b uznać należy za nieprawidłowe. Zastosowanie bowiem stawki w wysokości 20 zł MWh wynika z innej przyczyny aniżeli wskazał Wnioskodawca.

Ad. 2 lit. c

W sytuacji gdy faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa w pytaniu 1, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2018 r., przy czym wystawiono fakturę korygującą z powodu błędnych pomiarów do faktury rozliczeniowej, o której mowa w lit. a lub b zwiększającą należność do zapłaty, przy czym możliwa jest sytuacja, że wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. b jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże należność do zapłaty, wówczas zastosowanie znajdzie stawka w wysokości 20 zł/MWh, w stosunku do energii elektrycznej wydanej w 2018 r.

Względem dodatkowej ilości energii elektrycznej wydanej w 2018 r. nie powstanie nowy obowiązek podatkowy z zastosowaniem obniżonej stawki akcyzy. Analizowana sytuacja dotyczy energii elektrycznej dostarczonej nabywcy końcowemu w 2018 r. Tym samym w sytuacji gdy obowiązek podatkowy powstał w 2018 r. (wydanie nastąpiło w 2018 r.) wówczas do rozliczenia energii elektrycznej wydanej nabywcy końcowemu w tym okresie znajdzie zastosowania stawka w wysokości 20 zł/MWh. W stosunku zatem do ilości energii elektrycznej, wydanej nabywcy końcowemu w 2018 r., wynikającej z faktury korygującej, Wnioskodawca winien zastosować stawkę obowiązującą w 2018 r. Natomiast do energii elektrycznej wydanej w 2019 r., wg stawki w wysokości 5 zł/MWh. Analogiczne należy postąpić w przypadku korygowania faktury szacunkowej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 lit. c jest zatem nieprawidłowe.

Ad. 2 lit. d

W sytuacji gdy faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa w pytaniu 1, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2018 r., przy czym wystawiono fakturę korygującą z powodu błędnych pomiarów do faktury rozliczeniowej, o której mowa w lit. a lub b zmniejszającą należność do zapłaty, przy czym możliwa jest sytuacja, że wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. a jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże nadpłatę, wówczas zastosowanie znajdzie stawka w wysokości 20 zł/MWh.

Analizowana sytuacja (podobnie jak ad. 2 lit. c) dotyczy energii elektrycznej dostarczonej nabywcy końcowemu w 2018 r. Tym samym w sytuacji gdy obowiązek podatkowy powstał w 2018 r. wówczas do rozliczenia ilości energii elektrycznej wydanej nabywcy końcowemu w tym okresie znajdzie zastosowania stawka w wysokości 20/MWh. W stosunku zatem do ilości energii elektrycznej, wydanej nabywcy końcowemu w 2018 r., wynikającej z faktury korygującej, Wnioskodawca winien zastosować stawkę obowiązującą w 2018 r. Natomiast do energii elektrycznej wydanej w 2019 r., wg stawki w wysokości 5 zł/MWh. Analogiczne należy postąpić w przypadku korygowania faktury szacunkowej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 lit. d jest zatem nieprawidłowe.

Ad. 3 lit. a

W sytuacji gdy faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa w pytaniu 1, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., przy czym faktura rozliczeniowa wykazuje niedopłatę, tj. uprzednia faktura szacunkowa okazała się niedoszacowana w stosunku do rzeczywistego zużycia energii, wówczas zastosowanie znajdzie stawka w wysokości 5 zł/MWh. Względem dodatkowej ilości energii elektrycznej wydanej w 2019 r. nie powstanie nowy obowiązek. Rozliczenie to będzie dotyczyć rzeczywistej ilości energii elektrycznej, która została dostarczona nabywcy końcowemu w 2019 r., w stosunku do której powstał obowiązek podatkowy w 2019 r. gdy obowiązywała już obniżona stawka w wysokości 5 zł/MWh. W stosunku zatem do dodatkowej ilości energii elektrycznej, wydanej nabywcy końcowemu faktycznie w 2019 r., wynikającej z faktury rozliczeniowej, Wnioskodawca winien rozliczyć tą dodatkowa ilość wg stawki obowiązującej w 2019 r., tak jak wskazuje Wnioskodawca. Natomiast dla energii elektrycznej wydanej w 2018 r., wg stawki obowiązującej w 2018 r.

Oceniając jednak całościowo, Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 3 lit. a uznać należy za nieprawidłowe. Zastosowanie bowiem stawki w wysokości 5 zł MWh wynika z innej przyczyny aniżeli wskazał Wnioskodawca.

Ad. 3 lit. b

W sytuacji gdy faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa w pytaniu 1, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., przy czym faktura rozliczeniowa wykazuje nadpłatę, tj. uprzednia faktura szacunkowa okazała się przeszacowana w stosunku do rzeczywistego zużycia energii, wówczas zastosowanie znajdzie stawka w wysokości 5 zł/MWh. W tym przypadku rozliczenie dotyczy energii elektrycznej wydanej w 2019 r. wobec której powstał obowiązek podatkowy w 2019 r., tj. wg stawki w wysokości 5 zł/MWh. Wnioskodawca winien więc rozliczyć ilość faktycznie sprzedanej energii elektrycznej w 2019 r., wg stawki obowiązującej w 2019 r. Natomiast dla energii elektrycznej wydanej w 2018 r., wg stawki obowiązującej w 2018 r.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 lit. b jest zatem nieprawidłowe.

Ad. 3 lit. c

W sytuacji gdy faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa w pytaniu 1, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., przy czym wystawiono fakturę korygującą z powodu błędnych pomiarów do faktury rozliczeniowej, o której mowa w lit. a lub b zwiększającą należność do zapłaty, przy czym możliwa jest sytuacja, że wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. b jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże należność do zapłaty, wówczas zastosowanie znajdzie stawka w wysokości 5 zł/MWh, w stosunku do energii elektrycznej wydanej w 2019 r. i 20 zł/MWh w stosunku do energii elektrycznej wydanej w 2018 r.

Względem dodatkowej ilości energii elektrycznej wydanej w 2019 r. nie powstanie nowy obowiązek. Rozliczenie to będzie dotyczyć rzeczywistej ilości energii elektrycznej, która została dostarczona nabywcy końcowemu w 2019 r., w stosunku do której powstał obowiązek podatkowy w 2019 r. gdy obowiązywała już obniżona stawka w wysokości 5 zł/MWh. W stosunku zatem do ilości energii elektrycznej, wydanej nabywcy końcowemu faktycznie w 2019 r., wynikającej z faktury korygującej, Wnioskodawca winien zastosować stawkę w wysokości 5 zł/MWh. Natomiast dla energii elektrycznej wydanej w 2018 r., wg stawki obowiązującej w 2018 r. Analogiczne należy postąpić w przypadku korygowania faktury szacunkowej.

Oceniając zatem całościowo, Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 3 lit. c uznać należy za nieprawidłowe. Zastosowanie bowiem stawki w wysokości 5 zł MWh wynika z innej przyczyny aniżeli wskazał Wnioskodawca.

Ad. 3 lit. d

W sytuacji gdy faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa w pytaniu 1, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., przy czym wystawiono fakturę korygującą z powodu błędnych pomiarów do faktury rozliczeniowej, o której mowa w lit. a lub b zmniejszającą należność do zapłaty, przy czym możliwa jest sytuacja, że wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. a jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże nadpłatę, wówczas zastosowanie znajdzie stawka w wysokości 5 zł/MWh, w stosunku do energii elektrycznej wydanej w 2019 r. i 20 zł/MWh w stosunku do energii elektrycznej wydanej w 2018 r.

Analizowana sytuacja (podobnie jak ad. 3 lit. c) dotyczy energii elektrycznej dostarczonej nabywcy końcowemu w 2019 r. Tym samym w sytuacji gdy obowiązek podatkowy powstał w 2019 r. wówczas do rozliczenia ilości energii elektrycznej wydanej nabywcy końcowemu w tym okresie znajdzie zastosowania stawka w wysokości 5 zł/MWh. W stosunku zatem do ilości energii elektrycznej, wydanej nabywcy końcowemu faktycznie w 2019 r., wynikającej z faktury korygującej, Wnioskodawca winien zastosować stawkę w wysokości 5 zł/MWh. Natomiast dla energii elektrycznej wydanej w 2018 r., wg stawki obowiązującej w 2018 r. Analogiczne należy postąpić w przypadku korygowania faktury szacunkowej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 lit. d jest zatem nieprawidłowe.

Ad. 4

W sytuacji gdy faktura szacunkowa została wystawiona w 2018 r., z terminem płatności przypadającym w 2019 r., przy czym dotyczyła okresu rozliczeniowego obejmującego miesiące przypadające w 2019 r., wówczas co do zasady należna akcyza z tytułu wydanej energii elektrycznej w 2019 r. powinna być rozliczona wg stawki 5 zł/MWh.

Zaznaczyć jednakże należy, że w analizowanej sytuacji faktura szacunkowa została wystawiona przed wejściem w życie nowelizacji ustawy obniżającej stawkę akcyzy na energię elektryczną. Oznacza to, że w przypadku faktury szacunkowej wystawionej w 2018 r., z terminem do zapłaty przypadającym w 2019 r., Wnioskodawca nie miał zatem możliwości wystawienia faktury szacunkowej uwzględniającej stawkę obowiązującą w 2019 r.

Z uwagi na wyjątkową sytuację, prawidłowo Wnioskodawca zastosował w fakturze szacunkowej stawkę w wysokości 20 zł/MWh. Dopiero wystawienie faktury rozliczeniowej w 2019 r. za okres obejmujący faktyczne wydanie energii elektrycznej nabywcy końcowemu w 2019 r. będzie umożliwiać rozliczenie z uwzględnieniem właściwej stawki akcyzy.

Równocześnie Organ nie podziela stanowiska Wnioskodawcy, że w omawianym przypadku w stosunku do energii elektrycznej wydanej w 2019 r. obowiązek podatkowy powstał w 2018 r. Jak wskazano bowiem wyżej obowiązek podatkowy powstaje w momencie wydania energii eklektycznej nabywcy końcowemu tj. w analizowanym przypadku w 2019 r.

Oceniając zatem całościowo, Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 4 uznać należy za nieprawidłowe. Zastosowanie bowiem stawki w wysokości 20 zł MWh wynika z innej przyczyny aniżeli wskazał Wnioskodawca.

Ad. 5 lit. a

W sytuacji gdy faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa w pytaniu nr 4, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., przy czym faktura rozliczeniowa wykazuje niedopłatę, tj. uprzednia faktura szacunkowa okazała się niedoszacowana w stosunku do rzeczywistego zużycia energii, wówczas w stosunku do energii elektrycznej wydanej 2019 r. zastosowanie znajdzie stawka w wysokości 5 zł/MWh. Względem dodatkowej ilości energii elektrycznej wydanej w 2019 r. nie powstanie nowy obowiązek. Rozliczenie to będzie dotyczyć rzeczywistej ilości energii elektrycznej, która została dostarczona nabywcy końcowemu w 2019 r., w stosunku do której powstał obowiązek podatkowy w 2019 r. gdy obowiązywała już obniżona stawka w wysokości 5 zł/MWh. W stosunku zatem do dodatkowej ilości energii elektrycznej, wydanej nabywcy końcowemu faktycznie w 2019 r., wynikającej z faktury rozliczeniowej, Wnioskodawca winien rozliczyć tą dodatkowa ilość wg stawki obowiązującej w 2019 r. Natomiast w stosunku do energii elektrycznej wydanej w 2018 r., wg stawki 20 zł/MWh.

Oceniając zatem całościowo, Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 5 lit. a uznać należy za nieprawidłowe. Zastosowanie bowiem stawki w wysokości 5 zł MWh wynika z innej przyczyny aniżeli wskazał Wnioskodawca.

Ad. 5 lit. b

W sytuacji gdy faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa w pytaniu nr 4, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., przy czym faktura rozliczeniowa wykazuje nadpłatę, tj. uprzednia faktura szacunkowa okazała się przeszacowana w stosunku do rzeczywistego zużycia energii, wówczas zastosowanie w stosunku do energii elektrycznej wydanej w 2019 r. znajdzie stawka w wysokości 5 zł/MWh. W tym przypadku rozliczenie dotyczy energii elektrycznej wobec której powstał obowiązek podatkowy w 2019 r., tj. wg stawki w wysokości 5 zł/MWh. Wnioskodawca winien więc rozliczyć ilość faktycznie sprzedanej energii elektrycznej w 2019 r., wg stawki obowiązującej w 2019 r. Natomiast w stosunku do energii elektrycznej wydanej w 2018 r., wg stawki 20 zł/MWh.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 lit. b jest zatem nieprawidłowe.

Ad. 5 lit. c

W sytuacji gdy faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa w pytaniu nr 4, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., przy czym wystawiono fakturę korygującą z powodu błędnych pomiarów do faktury rozliczeniowej, o której mowa w lit. a lub b zwiększającą należność do zapłaty, przy czym możliwa jest sytuacja, że wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. b jak również skoryguje fakturę szacunkową w przeciwną stronę to jest wykaże należność do zapłaty, wówczas zastosowanie w względem energii elektrycznej wydanej w 2019 r. znajdzie stawka w wysokości 5 zł/MWh.

Względem dodatkowej ilości energii elektrycznej wydanej w 2019 r. nie powstanie nowy obowiązek. Rozliczenie to będzie dotyczyć rzeczywistej ilości energii elektrycznej, która została dostarczona nabywcy końcowemu w 2019 r., w stosunku do której powstał obowiązek podatkowy w 2019 r. gdy obowiązywała już obniżona stawka w wysokości 5 zł/MWh. W stosunku zatem do ilości energii elektrycznej, wydanej nabywcy końcowemu faktycznie w 2019 r., wynikającej z faktury korygującej, Wnioskodawca winien zastosować stawkę w wysokości 5 zł/MWh. Natomiast w stosunku do energii elektrycznej wydanej w 2018 r., wg stawki 20 zł/MWh. Analogiczne należy postąpić w przypadku korygowania faktury szacunkowej.

Oceniając zatem całościowo, Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 5 lit. c uznać należy za nieprawidłowe. Zastosowanie bowiem stawki w wysokości 5 zł MWh wynika z innej przyczyny aniżeli wskazał Wnioskodawca.

Ad. 5 lit. d

W sytuacji gdy faktura rozliczeniowa do faktury szacunkowej, o której mowa w pytaniu nr 4, została wystawiona w 2019 r. i zawierała rozliczenie zużycia energii za miesiące przypadające w 2019 r., przy czym wystawiono fakturę korygującą z powodu błędnych pomiarów do faktury rozliczeniowej, o której mowa w lit. a lub b zmniejszającą należność do zapłaty, przy czym możliwa jest sytuacja, że wartość korekty będzie całkowicie "znosiła" uprzednią fakturę rozliczeniową, o której mowa w lit. a jak również skoryguje fakturę szacunkowa w przeciwna stronę to jest wykaże nadpłatę, wówczas zastosowanie znajdzie stawka w wysokości 5 zł/MWh.

Analizowana sytuacja (podobnie jak ad. 5 lit. c) dotyczy energii elektrycznej dostarczonej nabywcy końcowemu w 2019 r. Tym samym w sytuacji gdy obowiązek podatkowy powstał w 2019 r. wówczas do rozliczenia ilości energii elektrycznej wydanej nabywcy końcowemu w tym okresie znajdzie zastosowania stawka w wysokości 5 zł/MWh. W stosunku zatem do ilości energii elektrycznej, wydanej nabywcy końcowemu faktycznie w 2019 r., wynikającej z faktury korygującej, Wnioskodawca winien zastosować stawkę w wysokości 5 zł/MWh. Natomiast w stosunku do energii elektrycznej wydanej w 2018 r., wg stawki 20 zł/MWh. Analogiczne należy postąpić w przypadku korygowania faktury szacunkowej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 lit. d jest zatem nieprawidłowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Końcowo zaznacza się, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego dotyczącego stosowania odpowiedniej stawki akcyzy za energię elektryczną, w oparciu o stan przedstawiony we wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.