0111-KDIB3-3.4013.107.2018.2.1MPU - Zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej wyprodukowanej z odnawialnego źródła energii i zużytej na własne potrzeby.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 lipca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-3.4013.107.2018.2.1MPU Zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej wyprodukowanej z odnawialnego źródła energii i zużytej na własne potrzeby.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 maja 2018 r. (data wpływu - 15 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wyprodukowanej z odnawialnego źródła energii i zużytej na własne potrzeby - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wyprodukowanej z odnawialnego źródła energii i zużytej na własne potrzeby.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej jako "Spółka", lub "Wnioskodawca") ¬ z siedzibą w P., prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii. Spółka posiada biogazownię utylizacyjno-rolniczą wyposażoną w silnik spalinowy (kogenerator) o mocy 0,800 MW produkujący zarówno energię elektryczną jak i cieplną. Działalność jest prowadzona na podstawie wpisu do rejestru wytwórców biogazu rolniczego prowadzonego przez P.A.R.R. Wyprodukowana energia elektryczna jest w części sprzedawana dla okolicznych odbiorców końcowych, cześć sprzedawana jest spółce obrotu energią - P. S.A. (niebędącej odbiorca końcowym) a pozostała wyprodukowana ilość zużywana jest na potrzeby własne. Energia na potrzeby własne to energia na potrzeby związane z produkcją energii, jak i procesem jej podtrzymania - praca mieszadeł, pomp, sterowanie oraz z utrzymaniem biogazowni i pomieszczeń biurowo-socjalnych. Podczas pracy biogazowni (wytwarzania energii) spółka zużywa na potrzeby własne energię elektryczną wytworzoną przez silnik. W sytuacji gdy biogazownia nie pracuje (nie wytwarza energii elektrycznej) Spółka dokonuje zakupu energii elektrycznej na potrzeby własne od spółki obrotu energią. Aby biogazownia mogła pracować (wytwarzać energię elektryczną) pobiera energię od spółki obrotu energią. W momencie braku zasilania w energie przez spółkę obrotu energią, biogazownia nie pracuje (nie wytwarza energii).

Wyprodukowana energia cieplna jest w niewielkiej ilości sprzedawana dla okolicznych odbiorców końcowych a pozostała wyprodukowana ilość wykorzystywana jest na potrzeby własne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego Spółka jest zwolniona z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne, którą wytwarza we własnej biogazowni?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego "Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię". W przypadku Spółki wyposażonej w silnik spalinowy (kogenerator) o mocy 0,800 MW do produkcji energii elektrycznej czyli nieprzekraczającej 1 MW, Spółka uważa, iż nie ma obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym "określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy" (art. 1 ust. 1).

Do wyrobów akcyzowych zaliczane są m.in. wyroby energetyczne oraz energia elektryczna (art. 2 ust. 1 pkt 1). W załączniku nr 1 do Ustawy pod pozycją nr 33 wymieniono energię elektryczną.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5.

import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6.

zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2).

Według art. 11 ust. 1 w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1.

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3.

z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4.

z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Warto również uwzględnić, że w przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii (Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii) zwolnienie od akcyzy (ust. 1) może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należytej wysokości (§ 5 ust. 2).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ww. ustawy odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Biogaz rolniczy (art. 2 pkt 2 ustawy "OZE") to gaz otrzymywany w procesie fermentacji metanowej surowców rolniczych, produktów ubocznych rolnictwa, płynnych lub stałych odchodów zwierzęcych, produktów ubocznych, odpadów lub pozostałości z przetwórstwa produktów pochodzenia rolniczego lub biomasy leśnej, lub biomasy roślinnej zebranej z terenów innych niż zaewidencjonowane jako rolne lub leśne, z wyłączeniem biogazu pozyskanego z surowców pochodzących z oczyszczalni ścieków oraz składowisk odpadów.

Ustawodawca uwzględnił jednak wyjątki wprowadzając zwolnienia z akcyzy. Aby podmiot mógł skorzystać ze zwolnienia musi spełnić kilka warunków, tj. energia elektryczna musi być wyprodukowana w generatorze o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, do wytworzenia energii zostanie wykorzystane odnawialne źródło energii, wyprodukowana energia będzie również wykorzystana na potrzeby własne. Dodatkowo w art. 9 ust. 1 (ustawa o podatku akcyzowym), w którym zostały wymienione przedmioty opodatkowania akcyzą nie jest uwzględnione wykorzystanie wyprodukowanej energii na potrzeby własne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1114 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 ww. załącznika pod kodem CN 2716 00 00 wymieniono energię elektryczną.

W myśl art. 9 ust. 1 w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5.

import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6.

zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

Zatem zużycie na potrzeby własne energii elektrycznej przez Wnioskodawcę (nieposiadającego koncesji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy), który wyprodukował tę energię jest czynnością podlegającą opodatkowaniu akcyzą - zgodnie art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1.

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3.

z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4.

z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 88 ust. 2 ustawy, podstawą opodatkowania energii elektrycznej jest jej ilość, wyrażona w megawatogodzinach (MWh).

W myśl § 5 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2017 r. poz. 430 z późn. zm.) zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478 i 2365 oraz z 2016 r. poz. 925, 1579 i 2260) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości - § 5 ust. 2 rozporządzenia.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o odnawialnych źródłach energii z dnia 20 lutego 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., 478 z późn. zm.), zwaną dalej "ustawą o OZE", odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o OZE biogaz rolniczy to gaz otrzymywany w procesie fermentacji metanowej surowców rolniczych, produktów ubocznych rolnictwa, płynnych lub stałych odchodów zwierzęcych, produktów ubocznych, odpadów lub pozostałości z przetwórstwa produktów pochodzenia rolniczego lub biomasy leśnej, lub biomasy roślinnej zebranej z terenów innych niż zaewidencjonowane jako rolne lub leśne, z wyłączeniem biogazu pozyskanego z surowców pochodzących z oczyszczalni ścieków oraz składowisk odpadów.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę wskazać należy, że na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą są m.in. różne formy zużycia energii elektrycznej, które to czynności z zasady podlegają opodatkowaniu akcyzą. Na podstawie natomiast art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Od powyższych zasad ustawodawca przewidział wyjątki wprowadzając zwolnienia z akcyzy. Jednym z takich wyjątków jest zwolnienie określone w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, zgodnie z którym zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

Aby dany podmiot mógł z ww. zwolnienia skorzystać należy wypełnić kilka warunków, tj. energia musi być wyprodukowana w generatorze nieprzekraczającym 1 MW, wyprodukowana energia musi zostać zużyta na własne potrzeby oraz do jej wytworzenia muszą zostać wykorzystane odnawialne źródła energii w rozumieniu ustawy o OZE bądź wyroby energetyczne od których została zapłacona należna akcyza.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że spełnia on ww. warunki:

* generator w którym zostanie wytworzona energia elektryczna nie przekracza 1 MW;

* wyprodukowana energia, w części jakiej nie zostanie sprzedana (dla okolicznych odbiorców końcowych lub do spółki obrotu energią (do podmiotu niebędącego odbiorca końcowym - czynności niepodlegającej opodatkowaniu) zostanie wykorzystana na własne potrzeby;

* do wytworzenia tej energii jest wykorzystane odnawialne źródło energii - biogaz rolniczy.

W związku z powyższym Wnioskodawca będzie zwolniony z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużytej na własne potrzeby energii elektrycznej wytworzonej z generatora nieprzekraczającego 1 MW do którego wykorzystano odnawialne źródło energii - biogaz rolniczy.

Bez znaczenia pozostaje fakt do jakich konkretnie własnych potrzeb zostanie wyprodukowana przez Wnioskodawcę energia elektryczna zużyta. Istotne jest bowiem to, że nie zostanie ona przekazana innemu podmiotowi lecz zużyta w ramach prowadzonej działalności na własne potrzeby.

Końcowo należy wskazać, że Wnioskodawca błędnie interpretuje, iż w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, określającym w przypadku energii elektrycznej przedmiot opodatkowania akcyzą, nie jest uwzględnione wykorzystanie energii elektrycznej na własne potrzeby. Przepis art. 9 ust. 1 pkt 3 i pkt 4 jasno bowiem wskazuje, że przedmiotem opodatkowania jest zarówno zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2, jak i zużycie energii elektryczne przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię. Przepisy te zatem w sposób oczywisty obejmują zużycie energii elektrycznej na własne potrzeby przez ww. podmioty. Tym samym w sprawie objętej wnioskiem zużycie wytworzonej w opisany sposób energii elektrycznej jest przedmiotem opodatkowania i podlega zwolnieniu z akcyzy w oparciu o § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego.

Mając powyższe na uwadze odpowiadając wprost na pytanie Wnioskodawcy należy podzielić jego stanowisko, że w sprawie przedstawionej we wniosku przysługuje mu zwolnienie z akcyzy w zakresie energii elektrycznej zużywanej na potrzeby własne, jednak argumentacja przedstawiona przez Wnioskodawcę nie jest w pełni poprawna.

Przedstawiona interpretacja odnosi się wyłącznie do zapytania Wnioskodawcy tj. zwolnienia z akcyz energii elektrycznej wykorzystywanej na potrzeby własne. Inne kwestie nie objęte pytaniem nie były elementem interpretacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl