0111-KDIB3-3.4013.103.2017.1.MAZ

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 czerwca 2017 r. (data wpływu -

28 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania przebudowanego samochodu ciężarowego - jest prawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania przebudowanego samochodu ciężarowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej jako: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest dealerem samochodowym, prowadzi działalność m.in. w zakresie sprzedaży samochodów nowych i używanych. Samochody nowe Spółka zakupuje w kraju od dystrybutora marki, który nabywa pojazdy wewnątrzwspólnotowo.

W ramach prowadzonej działalności Spółka otrzymała zamówienie na samochód typu karawan-pogrzebowy. Ponieważ Spółka nie posiada w swojej ofercie tego typu samochodów specjalnych, w dniu 29 grudnia 2016 r. Spółka dokonała zakupu, od dystrybutora w kraju, nowego samochodu marki Peugeot Expert Furgon, typu VAN, kategoria pojazdu N1, posiadającego homologację pozwalającą na dopuszczenie do ruchu jako samochód ciężarowy; samochód z jednym rzędem siedzień, trzyosobowy, z przegrodą oddzielającą kabinę kierowcy od części ładunkowej (cechy konstrukcyjne potwierdzone dodatkowym badaniem technicznym z adnotacją w dowodzie rejestracyjnym VAT-1), pojazd do przewozu towarów, zakwalifikowany do kodu Nomenklatury Scalonej CN 8704.

W dniu 4 stycznia br. Spółka dokonała rejestracji tegoż samochodu, traktując samochód jako demonstracyjny. Następnie, zgodnie z zamówieniem klienta, skierowała samochód do firmy dokonującej przeróbki na pojazd specjalny - karawan. Po dokonaniu przeróbki samochodu i otrzymaniu z firmy przerabiającej oświadczenia o dokonanych zmianach, potwierdzonych na stacji diagnostycznej, Wnioskodawca jako właściciel zgłosił zmiany w wydziale komunikacji, który w dniu 13 marca 2017 r. wydał nowy dowód rejestracyjny, z wpisem rodzaju pojazdu-specjalny, przeznaczenie - pogrzebowy, bez zmian w świadectwie homologacji.

Wnioskodawca w dniu 24 marca 2017 r. dokonał sprzedaży przedmiotowego samochodu, jako pojazdu specjalnego, nie opodatkowując sprzedaży podatkiem akcyzowym.

Zanim jednak Wnioskodawca dokonał sprzedaży niniejszego samochodu niejednokrotnie zasięgał informacji na infolinii Krajowej Administracji Skarbowej w kwestii opodatkowania podatkiem akcyzowym, w przedstawionej sytuacji. Zdaniem doradców z KAS, ani przeróbka tegoż samochodu nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu akcyzą, ani sprzedaż samochodu już zarejestrowanego i następnie poddanego przeróbkom, powodującym uznanie go za pojazd specjalny - karawan, nie jest przedmiotem opodatkowania tym podatkiem, co wynika wprost literalnie z art. 100 ustawy o akcyzie.

Zdaniem Wnioskodawcy, również interpretacje indywidualne, wydawane przez izby skarbowe, wskazują na brak obowiązku zapłaty akcyzy; np. interpretacja indywidulana wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, znak: ILPP3/443-112/10-4/TK.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z dokonaniem przeróbki zarejestrowanego pojazdu, zakupionego jako ciężarowy, na pojazd specjalny - pogrzebowy, po stronie Wnioskodawcy powstał obowiązek w akcyzie?

2. Czy przy sprzedaży przedmiotowego samochodu powstał obowiązek w akcyzie?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 100 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku samochodów osobowych przedmiotem opodatkowania jest:

Zgodnie z art. 100 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Zdaniem Spółki, żadna z ww. okoliczności, powodująca obowiązek zapłaty akcyzy, nie ma miejsca w zaistniałej u Wnioskodawcy sytuacji. Samochód został nabyty wewnątrzwspólnotowo przez dystrybutora marki jako pojazd ciężarowy, zakwalifikowany zgodnie z normami prawnymi do kategorii CN 8704, następnie sprzedany Wnioskodawcy jako samochód ciężarowy; również w tym charakterze został po raz pierwszy zarejestrowany zgodnie z przepisami ruchu drogowego. Następnie skierowano samochód do przeróbki na samochód specjalny, osobowy kategorii CN 8703.

Zdaniem Wnioskodawcy, sama przeróbka dokonana po pierwszej rejestracji samochodu w kraju, powodująca zmianę klasyfikacji tego samochodu z ciężarowego (kategoria CN 8704) na osobowy, w rozumieniu przepisów u.p.a., jako czynność nie mieści się w przedmiocie opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Również sprzedaż samochodu już zarejestrowanego w kraju, następnie przerobionego na specjalny - pogrzebowy, nie powoduje powstania obowiązku zapłaty akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 43, z późn. zm.; dalej jako: "ustawa") - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej "WIA", stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Stosownie do art. 100 ust. 2 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Zgodnie z art. 100 ust. 4 ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Natomiast za sprzedaż samochodu osobowego w rozumieniu ww. ustawy, stosownie do art. 100 ust. 5, uznaje się jego:

Zgodnie z art. 100 ust. 6 ustawy, do opodatkowania akcyzą samochodów osobowych stosuje się odpowiednio art. 10 ust. 12 i 13, art. 14 ust. 1-4, 6, 8, 10 i 11, art. 16, art. 18 ust. 1, 2 i 2a, art. 19, art. 21 ust. 5 i art. 27-29a oraz przepisy wydane na podstawie art. 20.

Stosownie do art. 102 ust. 1 ustawy, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności jako dealer samochody, otrzymał od klienta zamówienie na samochód typu karawan - pogrzebowy. Wnioskodawca nabył na terenie kraju, od dystrybutora marki, samochód Peugeot Expert Furgon, typu VAN, posiadający homologację pozwalającą na dopuszczenie do ruchu jako samochód ciężarowy, zakwalifikowany do kodu Nomenklatury Scalonej CN 8704. W dniu 4 stycznia 2017 r. Wnioskodawca zarejestrował pojazd, a następnie skierował do przebudowy na samochód specjalny, osobowy o kodzie CN 8703, zgodnie z zamówieniem klienta. W efekcie przebudowy, Spółka zgłosiła zmiany do wydziału komunikacji i uzyskała nowy dowód rejestracyjny z wpisanym rodzajem pojazdu jako "specjalny" i przeznaczeniem jako "pogrzebowy". W dniu 24 marca 2017 r. Wnioskodawca sprzedał zamawiającemu przedmiotowy samochód, nie opodatkowując tej czynności podatkiem akcyzowym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku opodatkowania akcyzą w związku z przebudową samochodu ciężarowego na osobowy-specjalny i jego sprzedażą.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że w opisanym przypadku po stronie Wnioskodawcy nie powstał obowiązek podatkowy - ten wiąże się bowiem bezpośrednio z obrotem samochodami osobowymi, objętymi pozycją CN 8703, zdefiniowanymi w art. 100 ust. 4 ustawy. Przedmiot opodatkowania akcyzą w przypadku samochodów osobowych został enumeratywnie wymieniony w art. 100 ustawy.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca po nabyciu samochodu ciężarowego dokonał jego rejestracji w tym charakterze, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, to czynności dokonane po tej rejestracji, tj. przebudowa samochodu na pojazd o przeznaczeniu pogrzebowym o kodzie CN 8703 i jego sprzedaż nie są już przedmiotem opodatkowania akcyzą. Czynności te nie mieszczą się bowiem w katalogu zawartym w art. 100 ustawy.

Zatem należy stwierdzić, że sprzedaż na terenie kraju samochodu, nabytego jako samochód ciężarowy i jako taki zarejestrowanego, a następnie przebudowanego i przerejestrowanego na samochód specjalny typu pogrzebowego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na gruncie przepisów ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.